5/01/2011
CENA - jedna z podstawowych kategorii ekonomicznych związana z gospodarką towarowo-pieniężną.
Cena - wartość towaru wyrażona w jednostce pieniężnej.
CENA to pieniężny wyraz wartości towaru lub usługi.
Ceny decydują o:
Sile nabywczej ludności i turystów
Realnej wartości dochodów
Podaży dóbr i usług turystycznych
Cena postulowana (suma pieniędzy, za którą oferujący produkt turystyczny gotowy jest go sprzedać)
Cena transakcyjna (suma pieniędzy, za którą dokonano danej transakcji)
Funkcje ceny w warunkach gospodarki rynkowej:
Agregacyjna (ceny sprowadzają do wspólnego mianownika nakłady i wyniki, przez co budują podstawy dokonywania wyboru, np. rodzaju i standardu usług turystycznych)
Informacyjna (ceny stają się podstawą optymalnego wyboru i umożliwiają obiektywizację wartości)
Dzięki tym dwóm funkcjom możliwe jest prowadzenie rachunku ekonomicznego.
Dystrybucji zasobów
Alokacji dochodów (ceny stanowią o faktycznym podziale dochodu narodowego. Są podstawą, na której dochody kształtują budżet, gospodarstwa domowe)
Dochodowa (ceny powinny przynajmniej gwarantować zwrot poniesionych kosztów, a w dochód powinien być wliczony zysk)
Redystrybucji dochodów (ceny obciążone są podatkami i innymi dopłatami. Stąd gromadzi się środki na pokrycie potrzeb państwa)
Stymulacyjna (ceny kształtują się na podstawie relacji popytu do podaży. W ten sposób powstaje cena równowagi)
Satysfakcji dla klienta (zadowolenie klienta z proponowanego poziomu cen)
Ceny wywierają wpływ na strukturę popytu i podaży turystycznej oraz są instrumentem przywracania równowagi na rynku turystycznym poprzez grę popytu i podaży, konkurencję oraz zmiany cen.
Cena wywołuje dwa przeciwstawne efekty:
Oddziałuje na zysk poprzez swój wpływ na przychody ze sprzedaży
Wpływa na rozmiary sprzedaży poprzez swoje oddziaływanie na popyt
Kategorie:
Wartości
wartości użytkowej
Wartości wymiennej
Rynek dyktuje ceny!
Przy ustalaniu cen znaczenie mają:
Określenie wartości niezbędnych nakładów
Ceny surowców
Ceny energii
Koszty pracy
Ceny są elementem:
Strategii
Negocjacji
Konkurowania
Umów
Rentowności
Kosztów
Metody ustalania cen w turystyce:
Kosztowa (cena powinna przedsiębiorstwu zapewnić pokrycie kosztów oraz rentowność zaangażowanych kapitałów. Podstawą jest wielkość kosztów i ich struktura)
Konkurencyjna (ustalanie ceny na podstawie poziomu cen występujących u konkurencji)
Popytowa (obserwacja i analiza zależności między podażą, popytem a ceną)
Rynkowa (łączy w sobie elementy metody konkurencyjnej i popytowej)
Porównań międzynarodowych (na rynku wewnętrznym usługi turystyczne oferowane są w cenach, jakie obserwujemy w krajach sąsiednich)
Porównań wartości substytutów (cenę kształtujemy na rynku wewnętrznym porównując ją z wartością substytutów)
Formuła ustalania cen:
Koszt + standardowy narzut
Koszt + narzut zysków
Koszt + zysk od zaangażowanego kapitału
Koncepcje wyjściowe ustalania cen:
Ceny urzędowe
Ceny regulowane
Ceny umowne
Ceny negocjowane
W warunkach gospodarki rynkowej podstawowym regulatorem cen jest rynek i panująca na nim konkurencja.
Postawą konkurencji cenowej są koszty. Trzeba najpierw odpowiednio zredukować koszty, aby można było konkurować z innymi.
Polityka cenowa przedsiębiorstwa turystycznego:
Nie można prowadzić polityki cenowej, wprowadzać cen zmiennych bez zastosowania systemów ofert
Kryterium sezonowości
Uwzględnienie obsługa różnych środowisk
Uwzględnienie cen demograficznych turystów
Wielkość i strukturę sprzedaży i osiąganych obrotów
Rabaty, według wcześniej ustalonych kryteriów
Dumping cenowy dla zdobycia nowych rynków
Trzy rodzaje dumpingu: - sprzedaż poniżej cen rynku krajowego - poniżej cen rynku zagranicznego - poniżej kosztów produkcji
Elementy strategii cenowej:
Maksymalny rozwój
Maksymalny zysk
Informacja o produkcie
Dostosowanie cen do danych segmentów rynku
Ustalanie fazy cyklu życia
Poznawanie trendów rozwojowych rynku i przedsiębiorstwa