Ekologiczne Podstawy Hodowli Lasu
Temat: Typologiczna analiza siedlisk leśnych
Powierzchnia numer 1
Analizy cząstkowe na podstawie:
a) drzewostan - Lw
Występowanie kaliny, głogu i jesionu w podszycie i nalocie wskazuje na siedlisko lasu wilgotnego (Lw). Tak samo można wnioskować po bardzo dużym udziale graba oraz niewielkiej ilości olszy w drugim piętrze drzewostanu. Wysoka bonitacja gatunków głównych tj. brzozy i dębu (I - I.2) wskazuje również na bardzo żyzne siedlisko lasowe. Brzoza powinna tu jednak pełnić zupełnie inną rolę - gatunku co najwyżej domieszkowego (prawdopodobnie została ona wprowadzona przez człowieka).
b) runo - Lw
W runie występują gatunki siedlisk świeżych (szczawik) i wilgotnych (zawilec). Jednak ze względu na występowanie jaskra rozłogowego, paproci: narecznicy krótkoostnej i wietlicy samiczej, tojeści pospolitej i rozesłanej oraz czworolistu pospolitego można wskazać na siedlisko Lw. Są to gatunki powiązane z siedliskami wilgotnymi i żyznymi.
c) gleba - Lśw2
Podłoże stanowią gleby płowe, na glinach i glinach pylastych, więc siedlisko odznaczać się będzie wysoką żyznością. Próchnica mull świeży charakterystyczna jest wyłącznie dla siedlisk lasowych świeżych. Oglejenie występujące już na głębokości 40 cm jest pochodzenia opadowego przez co wpływ wody na siedlisko jest słaby. Pod względem gleby należy siedlisko to określić jako las świeży (Lśw), wariant uwilgotnienia silnie świeży (według og5).
Analiza syntetyczna
Wariant uwilgotnienia określony na podstawie odkrywki glebowej jest tutaj decydującym czynnikiem wpływającym na ustalenie siedliskowego typu lasu. Wszystkie analizy cząstkowe wskazały na siedlisko bardzo żyzne - lasowe. Sugerując się dwiema pierwszymi sądzić by można, że badana powierzchnia zaliczona powinna być do Lw. Szczegółowa analiza gleby wykazała jednak przynależność tego terenu do siedlisk o silnie świeżym wariancie uwilgotnienia, więc należy je zakwalifikować do Lśw2. Aktualnie siedliska jest lekko zniekształcone występowaniem dużej ilości brzozy w drzewostanie głównym.
Powierzchnia numer 2
Analizy cząstkowe na podstawie:
a) drzewostan - BMśw
W drzewostanie niepodzielnie panuje sosna, a w podszycie i nalocie oprócz brzozy nie ma innych gatunków drzewiastych. Nie może to więc być siedlisko żyźniejsze od BMśw. Sosna osiąga wysoką bonitację (I.2), odpowiadającą raczej siedliskom lasów mieszanych lecz możliwa również na borach mieszanych. W podszycie występują gatunki charakterystyczne dla dolnych partii boru mieszanego świeżego czyli kruszyna, jarząb i jałowiec.
b) runo - BMśw
Znaczną część powierzchni zajmuje tu borówka czernica, która najlepsze warunki do wzrostu i rozwoju znajduje na siedlisku BMśw. Zaznacza się także udział konwalii charakterystycznej dla dąbrów świetlistych, a więc zbiorowisk leśnych występujących na siedliskach boru mieszanego świeżego i lasu mieszanego świeżego. Z gatunków różnicujących BMśw występują tutaj: poziomka, kamionka, narecznica krótkoostna, siódmaczek, a z częstych na tym siedlisku: rokiet, gajnik i kosmatka owłosiona. Brak takich gatunków runa jak: przylaszczka, gwiazdnica, dąbrówka, pszeniec, miodownik, wiechlina skłonił mnie do przyjęcia dla tej powierzchni siedliska BMśw.
c) gleba - LMśw
Próchnica moder, w której wyróżnić można dwie warstwy charakterystyczna jest dla siedlisk lasów mieszanych, rzadziej borów mieszanych. Utwór geologiczny występujący na tej powierzchni - żwiry i piaski starszych tarasów rzecznych jak i gleba rdzawa (podtyp: brunatno - rdzawa czyli stadium przejściowe pomiędzy glebami rdzawymi a brunatnymi) odpowiada siedlisku LMśw. W podłożu znajdują się piaski luźne oraz słabogliniaste ze żwirami. Przy pH wynoszącym 5,0, a w strefach głębszych nawet do 7,5.
Analiza syntetyczna
Według drzewostanu i runa siedliskowy typ lasu na powierzchni drugiej to BMśw, jednak gleba wskazuje na warunki nieco żyźniejsze - przejściowe pomiędzy BMśw, a LMśw. Odmienny wygląd runa może być spowodowany występowaniem w drzewostanie jedynie sosny, która przepuszczając dużą ilość światła do dna lasu przyczynia się do silnego rozwoju borówki. Można więc wnioskować, że siedliskowy typ lasu tej powierzchni to LMśw zniekształcony przez prowadzenie niewłaściwej hodowli lasu, której główną cechą jest protekcja sosny i pomijanie gatunków liściastych.
Powierzchnia numer 3
Analizy cząstkowe na podstawie:
a) drzewostan - Bśw
W drzewostanie panuje sosna III.2 klasy bonitacji. Brak jest drugiego piętra. Występuje jedynie sosnowy nalot, a warstwa krzewiasta o nikłym pokryciu, ogranicza się do brzozy i czeremchy.
b) runo - Bśw
W warstwie runa występują różnicujące dla Bśw: borówka czarna i widłoząb. Gatunki takie jak borówka brusznica, kostrzewa owcza i wrzos są gatunkami częstymi na Bśw. Duży udział chrobotków świadczy o bardzo niskiej żyzności siedliska. Największe pokrycie osiąga tu warstwa mchów. Pokrywa wrzosowo - mszysta charakterystyczna dla tego siedliska.
c) gleba - Bśw
Próchnica mor, wyraźnie podzielona na trzy warstwy jest charakterystyczna dla siedlisk słabych i bardzo słabych, więc nie żyźniejszych niż bory lub zdegradowane bory mieszane. Gleba bielicowa właściwa na piaskach luźnych o pH nie większym niż 4,5 wskazuje na bór. Poziom uwilgotnienia określony symbolem g6 określa siedlisko świeże, bez wpływu wody gruntowej. Utwór geologiczny stanowią piaski eoliczne (wydmowe).
Analiza syntetyczna
We wszystkich analizach cząstkowych na tej powierzchni wynik jest zgodny. Siedliskowym typem lasu jest tutaj bór świeży. Aktualny stan siedliska jest zbliżony do naturalnego.
Marcin Mionskowski gr.5 Sprawozdanie numer 3