Przesłuchanie anioła

słowa: Zbigniew Herbert, muzyka: Przemysław Gintrowski

Kiedy staje przed nimi	e
w cieniu podejrzenia	H^7
jest jeszcze cały	a
z materii światła	H^7
eony jego włosów	e
spięte są w pukiel	H7 a
niewinności	H^7
po pierwszym pytaniu	e
policzki nabiegają krwią	H^7
krew rozprowadzają	a
narzędzia i interrogacja	H^7
żelazem trzciną	e
wolnym ogniem	e
określa się granice	H^7
jego ciała	H^7
uderzenie w plecy	a
utrwala kręgosłup	a
między kałużą a obłokiem	H7
po kilku nocach	e
gdy dzieło jest skończone	H^7
skórzane gardło anioła	a
pełne jest lepkiej ugody	H^7
jakże piękna jest chwila	e
gdy pada na kolana	H^7
wcielony w winę	a
nasycony treścią	H^7
język waha się	e
między wybitymi zębami	H^7
a wyznaniem	a H^7
wieszają go głową w dół	e D C H
z włosów anioła	e
ściekają krople wosku	e
i tworzą na podłodze	h
prostą przepowiednię	h
z włosów anioła	e
ściekają krople wosku	e
i tworzą na podłodze	h
prostą przepowiednię	h