Ścieżki edukacyjne- forma realizacji interdyscyplinarnego podejścia w nauczaniu, przy zachowaniu nauczania przedmiotowego jako podstawy. Zgodnie z zapisem Rozporządzenia MENiS, przez ścieżki edukacyjne rozumie się „(…) zestaw treści i umiejętności o istotnym znaczeniu wychowawczym, których realizacja może odbywać się w ramach nauczania różnych przedmiotów (bloków przedmiotowych ) lub w postaci odrębnych zajęć ”.
Wymienione na danym etapie kształcenia ścieżki edukacyjne muszą być zrealizowane, ale czas podejmowania określonej tematyki ustala rada pedagogiczna. Ścieżki edukacyjne nie zostały przypisane konkretnym przedmiotom, nie stanowią też wydzielonej formy lekcyjnej. Elementy programów ścieżek mają być za to wkomponowane w programy przedmiotów nauczania. Realizacji danej ścieżki edukacyjnej może podjąć się kilku nauczycieli, którzy poszerzą treści swojego przedmiotu o zbliżone do własnego programu zagadnienia ścieżki. Ten sam nauczyciel może realizować treści kilku ścieżek edukacyjnych. W całym cyklu kształcenia nauczyciele dokładnie planują realizację wszystkich treści zapisanych w podstawie programowej ścieżek. Koordynatorzy programów poszczególnych ścieżek proponują zaznaczać ich realizację w dzienniku, stosując skróty: edukacja czytelnicza i medialna - EM edukacja ekologiczna - EE edukacja europejska - EEU edukacja filozoficzna - EF edukacja prozdrowotna - EP edukacja regionalna - ER edukacja wychowania do życia w rodzinie - EW
Nauczanie blokowe- wprowadzane na drugim szczeblu edukacji (klasy IV-VI), polega na opracowaniu treści kształcenia w postaci bloków tematycznych i włączanie ucznia w proces nabywania wiedzy i umiejętności. Zakłada się w nim stosowanie aktywnych form nabywania wiedzy i indywidualizację pracy ucznia. Omawiany etap kształcenia umożliwić ma dziecku bezkolizyjne przejście między edukacją elementarną a nauczaniem przedmiotowym, zapobiegać zbyt wczesnej konkretyzacji zainteresowań dziecka i niepowodzeniom szkolnym. Idea nauczania blokowego łączy: nauczanie integrujące (polegające na scalaniu rozproszonych informacji), nauczanie kompleksowe (uwzględniające zasadę jedności treściowej i organizacyjnej) i nauczanie skorelowane wiążące się z łączeniem treści należących do różnych przedmiotów nauczania.
Ścieżki edukacyjne- forma realizacji interdyscyplinarnego podejścia w nauczaniu, przy zachowaniu nauczania przedmiotowego jako podstawy. Zgodnie z zapisem Rozporządzenia MENiS, przez ścieżki edukacyjne rozumie się „(…) zestaw treści i umiejętności o istotnym znaczeniu wychowawczym, których realizacja może odbywać się w ramach nauczania różnych przedmiotów (bloków przedmiotowych ) lub w postaci odrębnych zajęć ”.
Wymienione na danym etapie kształcenia ścieżki edukacyjne muszą być zrealizowane, ale czas podejmowania określonej tematyki ustala rada pedagogiczna. Ścieżki edukacyjne nie zostały przypisane konkretnym przedmiotom, nie stanowią też wydzielonej formy lekcyjnej. Elementy programów ścieżek mają być za to wkomponowane w programy przedmiotów nauczania. Realizacji danej ścieżki edukacyjnej może podjąć się kilku nauczycieli, którzy poszerzą treści swojego przedmiotu o zbliżone do własnego programu zagadnienia ścieżki. Ten sam nauczyciel może realizować treści kilku ścieżek edukacyjnych. W całym cyklu kształcenia nauczyciele dokładnie planują realizację wszystkich treści zapisanych w podstawie programowej ścieżek. Koordynatorzy programów poszczególnych ścieżek proponują zaznaczać ich realizację w dzienniku, stosując skróty: edukacja czytelnicza i medialna - EM edukacja ekologiczna - EE edukacja europejska - EEU edukacja filozoficzna - EF edukacja prozdrowotna - EP edukacja regionalna - ER edukacja wychowania do życia w rodzinie - EW
Nauczanie blokowe- wprowadzane na drugim szczeblu edukacji (klasy IV-VI), polega na opracowaniu treści kształcenia w postaci bloków tematycznych i włączanie ucznia w proces nabywania wiedzy i umiejętności. Zakłada się w nim stosowanie aktywnych form nabywania wiedzy i indywidualizację pracy ucznia. Omawiany etap kształcenia umożliwić ma dziecku bezkolizyjne przejście między edukacją elementarną a nauczaniem przedmiotowym, zapobiegać zbyt wczesnej konkretyzacji zainteresowań dziecka i niepowodzeniom szkolnym. Idea nauczania blokowego łączy: nauczanie integrujące (polegające na scalaniu rozproszonych informacji), nauczanie kompleksowe (uwzględniające zasadę jedności treściowej i organizacyjnej) i nauczanie skorelowane wiążące się z łączeniem treści należących do różnych przedmiotów nauczania.
Ścieżki edukacyjne- forma realizacji interdyscyplinarnego podejścia w nauczaniu, przy zachowaniu nauczania przedmiotowego jako podstawy. Zgodnie z zapisem Rozporządzenia MENiS, przez ścieżki edukacyjne rozumie się „(…) zestaw treści i umiejętności o istotnym znaczeniu wychowawczym, których realizacja może odbywać się w ramach nauczania różnych przedmiotów (bloków przedmiotowych ) lub w postaci odrębnych zajęć ”.
Wymienione na danym etapie kształcenia ścieżki edukacyjne muszą być zrealizowane, ale czas podejmowania określonej tematyki ustala rada pedagogiczna. Ścieżki edukacyjne nie zostały przypisane konkretnym przedmiotom, nie stanowią też wydzielonej formy lekcyjnej. Elementy programów ścieżek mają być za to wkomponowane w programy przedmiotów nauczania. Realizacji danej ścieżki edukacyjnej może podjąć się kilku nauczycieli, którzy poszerzą treści swojego przedmiotu o zbliżone do własnego programu zagadnienia ścieżki. Ten sam nauczyciel może realizować treści kilku ścieżek edukacyjnych. W całym cyklu kształcenia nauczyciele dokładnie planują realizację wszystkich treści zapisanych w podstawie programowej ścieżek. Koordynatorzy programów poszczególnych ścieżek proponują zaznaczać ich realizację w dzienniku, stosując skróty: edukacja czytelnicza i medialna - EM edukacja ekologiczna - EE edukacja europejska - EEU edukacja filozoficzna - EF edukacja prozdrowotna - EP edukacja regionalna - ER edukacja wychowania do życia w rodzinie - EW
Nauczanie blokowe- wprowadzane na drugim szczeblu edukacji (klasy IV-VI), polega na opracowaniu treści kształcenia w postaci bloków tematycznych i włączanie ucznia w proces nabywania wiedzy i umiejętności. Zakłada się w nim stosowanie aktywnych form nabywania wiedzy i indywidualizację pracy ucznia. Omawiany etap kształcenia umożliwić ma dziecku bezkolizyjne przejście między edukacją elementarną a nauczaniem przedmiotowym, zapobiegać zbyt wczesnej konkretyzacji zainteresowań dziecka i niepowodzeniom szkolnym. Idea nauczania blokowego łączy: nauczanie integrujące (polegające na scalaniu rozproszonych informacji), nauczanie kompleksowe (uwzględniające zasadę jedności treściowej i organizacyjnej) i nauczanie skorelowane wiążące się z łączeniem treści należących do różnych przedmiotów nauczania.