Hasło programowe: Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.

Temat: W kręgu emocji - co czujemy.

Cel ogólny: Rozwijanie zdolności empatycznych poprzez rozpoznawanie, nazywanie i wyrażanie uczuć w toku różnych aktywności

Cele operacyjne :

- uczeń nazywa emocje

- wyjaśnia przyczyny stanów emocjonalnych

- zna sposoby wyrażania uczuć

- potrafi określić stan emocjonalny w danej sytuacji

Metody:

- podające: objaśnienia, opis, pogadanka

- problemowe: rozmowa w oparciu o ilustracje

- eksponujące: swobodna ekspresja ruchowa

- praktyczne: gry i zabawy dydaktyczne

Formy pracy:

- indywidualna

- zbiorowa

- zespołowa

	Aktywność dzieci i n-la	Uzasadnienie poczynań n-la
Efekt WOW	Nauczyciel wchodzi do klasy z maską na twarzy, która przedstawia smutną minę. Dodatkowo na bluzce ma narysowaną radosną minę. Zaprasza dzieci do koła, na dywanie rozkłada krzyżówkę, której hasłem jest: EMOCJE	Zaciekawienie, próba zainteresowania dzieci tematem zajęć.
Wstępna analiza aktualnego rozwoju dziecka	Nauczyciel siedząc wspólnie z dziećmi w kole, zadaje pytanie i swobodnie rozmawia z nimi: -Czy moja maska jest wesoła? (A jeśli nie to jaka?) - A buźka na mojej bluzce? - Jakie jeszcze emocje znacie?	Określenie aktualnej wiedzy dziecka (czy zna jakiekolwiek nazwy emocji)
Postawienie problemu	Nauczyciel zadaje pytania: -Czy wiecie co to są uczucia/emocje? -Jak możemy je pokazać innym? -Czy możemy zrobić coś, aby zmienić czyjeś uczucia? - Czy emocje są potrzebne?	Pobudzenie dzieci do myślenia, do snucia hipotez.
Przedstawienie pomysłów, hipotez	Dzieci odpowiadają na pytania, podsuwają swoje hipotezy, przypuszczenia.	Snucie przypuszczeń, wypowiadanie się na dany temat przez dzieci.
Weryfikacja hipotez	Nauczyciel w oparciu o słownik języka polskiego dla dzieci, potwierdza hipotezy, które okazały się prawidłowe. Pogadanka jest dalej prowadzona, ale pomysły dzieci są już dopracowane i zgodne z pytaniami.	Wzbogacanie doświadczenia dzieci. Sprawdzenie czyje hipotezy się sprawdziły.
Ekstrapolacja	Nauczyciel rozdaje uczniom po obrazku, na którym przedstawiona jest osoba/y w jakiejś życiowej sytuacji. Osoby na obrazkach mają wyraźnie zaznaczony wyraz twarzy, aby można było rozpoznać emocje. Każde z dzieci po kolei pokazuje obrazek i opisuje, co się na nim zdarzyło oraz próbuje nazwać uczucia, jakie towarzyszą danej osobie na ilustracji. Jeśli obrazek przedstawia uczucie negatywne, nauczyciel dopytuje co możemy zrobić, aby dana osoba poczuła się lepiej.	Sprawdzenie wrażliwości empatycznej u podopiecznych
Relaksacja	Pobudzenie - Nauczyciel wybiera z klasy kilku ochotników, którzy kolejno przedstawiają za pomocą mimiki i gestykulacji jakieś uczucie np. radość, złość, smutek itp. Zadaniem pozostałych dzieci jest odgadnięcie, jakie to uczucie i w jakiej sytuacji może się ono pojawić. Relaksacja-Dzieci leża na dywanie. Nauczyciel czyta im dwa opowiadania: M. Konopnickiej „Skrucha Józi” i D. Gellner „Łzy”.	Wyciszenie lub pobudzenie dzieci
Egzemplifikacja	Dzieci w trzyosobowych zespołach dostają grę Memo- emocje. Zadaniem każdej grupy jest jak najszybsze znalezienie wszystkich par.	Wykorzystanie nowej wiedzy w życiu dziecka, po to, by została zapisana w jego pamięci na trwałe
Praca domowa	Przygotowanie wypowiedzi: Kiedy i dlaczego odczuwasz: radość, smutek, złość, strach?	Utrwalenie wiadomości z zajęć, kontrola i korekta działań, usystematyzowanie wiedzy
Ocena zajęć	Nauczyciel zadaje pytania: - Czego nowego dowiedzieliście się z dzisiejszych zajęć? -Gdzie może wam się przydać taka wiedza? -Czy będziecie umieli pomóc osobie która jest np. smutna albo zła?	Ocena własnej pracy oraz wiedzy dzieci po zajęciach.

---