T: Ogólna charakterystyka węglowodanów i główne drogi przemian metabolicznych glukozy u człowieka.
WĘGLOWODANY - aldehydy lub ketony wielowodorotlenowe i ich pochodne
WĘGLOWODANY W POŻYWIENIU
80 - 100% - cukier rafinowany, mączka ziemniaczana i ich przetwory (cukierki), miód, suszone owoce
50 - 80% - produkty zbożowe (mąka, kasze, makarony, pieczywo, płatki śniadaniowe)
40 - 70% - słodycze i pieczywo cukiernicze, niektóre przetwory owocowe (dżem, konfitura, syrop), nasiona roślin strączkowych
10 - 25% - ziemniaki, warzywa okopowe i korzeniowe, owoce, napoje
4 - 4,5% - mleko i napoje mleczne
CAŁKOWITA PULA WĘGLOWODANÓW U CZŁOWIEKA
z pożywienia - rośliny (synteza cukrów z CO2, H2O i energii świetlnej)
własna produkcja - człowiek - synteza glukozy z glicerolu i aminokwasów
węglowodany posiadające od 5 atomów węgla, mogą występować także w formie pierścieniowej
WĘGLOWODANY
monosacharydy
disacharydy
oligosacharydy
polisacharydy
CUKIER |
SŁODKOŚĆ |
fruktoza |
173% |
sacharoza |
100% |
glukoza |
74% |
maltoza |
33% |
galaktoza |
33% |
laktoza |
16% |
monosacharydy
aldozy
ketozy
triozy (C=3)
tetrozy (C=4)
pentozy (C=5)
heksozy (C=6)
heptozy (C=7)
oktozy (C=8)
pochodne cukrów prostych
sorbitol
ksylitol
disacharydy
laktoza (mleko i jego przetwory)
maltoza (cukier słodowy, w piwie, składnik skrobi i glikogenu)
sacharoza (buraki cukrowe, trzcina cukrowa)
oligosacharydy
maltotrioza (składnik skrobii)
rafinoza (rośliny strączkowe np. fasola, groch)
polisacharydy
glikogen (materiał zapasowy u zwierząt)
skrobia (kasze, ziemniaki, rośliny strączkowe i inne warzywa)
celuloza (składnik roślin)
WĘGLOWODANY TO:
podstawowe źródło energii (skrobia, glukoza, fruktoza)
materiał zapasowy u roślin (skrobia) i zwierząt (glikogen)
składnik DNA i RNA (deoksyryboza i ryboza)
składniki błon komórkowych (glikoproteiny i glikolipidy)
heparyna (hamuje krzepnięcie krwi)
materiał budulcowy u roślin (celuloza = błonnik)
tłuszcz - lepszy magazyn energii niż glikogen
glikogen - bardzo „opakowuje” cząsteczki
*w pierwszej fazie odchudzania gubimy glikogen dlatego ta faza jest szybka - w drugiej tracimy tłuszcze co jest dużo trudniejsze
WĘGLOWODANY - TRAWIENIE I WCHŁANIANIE
amylaza ślinowa - wstępne trawienie skrobi i glikogenu
amylaza trzustkowa - dalsze trawienie skrobi i glikogenu do maltozy, maltotriozy, innych oligosacharydów i niewielkiej ilości glukozy
odłączanie pojedynczych reszt cukrowych (glukozy, fruktozy, mannozy, galaktozy)
nietrawione: polisacharydy błon komórkowych komórek roślinnych (celuloza, hemiceluloza, pektyny, pentozany) i ligniny
WĘGLOWODANY - ZNACZENIE WŁÓKNA POKARMOWEGO
nierozpuszczalne (całe ziarna pszenicy, produkty z całego ziarna, warzywa, otręby pszenne)
celuloza, hemiceluloza, ligniny - przyspieszają przechodzenie treści pokarmowej przez jelita
rozpuszczalne [otręby jęczmienne, orzechy, nasiona, fasola, soczewica, groch, owoce (cytrusy, jabłka, truskawki), warzywa]
śluzy, gumy, pektyny - spowalniają trawienie i wchłanianie pożywienia z żołądka i jelita (mają zdolność wiązania dużych ilości wody)
ROLA BŁONNIKA W ODŻYWIANIU
pobudza żucie i wydzielanie śliny
buforuje i wiąże nadmiar kwasu solnego w żołądku, zwiększa wypełnienie jelit, pobudza ich ukrwienie i aktywność motoryczną
tworzy korzystne podłoże dla rozwoju pożądanej flory bakteryjnej jelita
zapobiega nadmiernemu odwodnieniu mas kałowych, zwiększa objętość stolca
wiąże szereg substancji szkodliwych, m.in. cholesterol i kwasy żółciowe
wpływa korzystnie na strawność innych składników pożywienia
obniża poziom glukozy we krwi
hamuje przyrost masy ciała
przeciwdziała powstawaniu nowotworów układu pokarmowego
Dawka błonnika zalecana przez WHO - 27 - 40g/osobę/dzień
Obecność insuliny warunkuje wnikanie glukozy z krwi do komórek, a także jej metabolizowanie.
TRANSPORTER |
LOKALIZACJA |
|
GLUT 1 |
mózg, erytrocyty, łożysko, płody |
Km (~1mM), stałe pobieranie glukozy, niezależnie od normglikemii (4-6 mM) |
GLUT 2 |
wątroba, nerka, jelita, komórki ß trzustki |
Km (15-20mM) |
GLUT 3 |
mózg |
Km (<1mM), preferencyjne pobieranie w czasie hipoglikemii |
GLUT 4 |
mięśnie, tkanka tłuszczowa |
Km (2,5-5mM), po zadziałaniu insuliny są rekrutowane do błon |
GLUT 5 |
jejunum |
Km (~6mM), odpowiedzialne za transport fruktozy |
Indeks glikemiczny - system wskazujący, jak szybko dany produkt spowoduje podwyższenie poziomu cukru we krwi
podawany w zakresie od 0 do 100
niski - poniżej 55
średni - między 55 a 70 (banan)
wysoki - powyżej 70
Ładunek glikemiczny - sposób oceny zawartości węglowodanów w pożywieniu (opiera się na 2 zmiennych: wartości IG oraz rozmiarze standardowej porcji)
WNIOSEK
Produkty o wysokim IG spożywane w małych ilościach dają taki sam efekt w wyrzucie insuliny do krwi, jak produkty o niskim IG, za to spożywane w dużych ilościach
WPŁYW POZIOMU GLUKOZY NA SAMOPOCZUCIE
hipoglikemia - rozdrażnienie, złość, senność, osłabiona koncentracja, omdlenia
normoglikemia - OK
hiperglikemia - nastrój szczęścia i beztroski (do pewnego momentu)
CUKRZYCA
Choroba metaboliczna polegająca na zaburzeniu gospodarki węglowodanowej organizmu, które wynika z całkowitego braku insuliny bądź z oporności komórek na ten hormon.
test tolerancji glukozy - zdolność organizmu do zużywania glukozy (czyli czy organizm prawidłowo reaguje na podanie glukozy)
jest chorobą nieuleczalną
głównym objawem jest: hiperglikemia (>130 mg/dl) i glukozuria
cukrzyca początkowo nie boli
cukrzyca typu I
destrukcja komórek ß
powszechniejsza wśród osób rasy kaukaskiej
cukrzyca typu II
komórki odporne na działanie insuliny
powszechna wśród: Afroamerykanów, Latynosów, Indian, niektórych amerykanów pochodzenia azjatyckiego, rdzenna ludność Hawai i wysp Pacyfiku
w konsekwencji długiej choroby - destrukcja komórek beta
typ I (zależny od insuliny) |
typ II (niezależny od insuliny) |
- 5 - 10% wszystkich cukrzyków - rozwija się w wieku dziecięcy i w czasie dojrzewania - osoby chude lub o normalnej masie
- zniszczenie trzustki - brak insuliny - podawanie insuliny niezbędna dla przeżycia - towarzyszy kwasica ketonowa
terapia polega na zastrzykach z insuliny |
- 90 - 95% wszystkich cukrzyków - wykrywana po 40 roku życia - chorzy często są otyli
INNE CZYNNIKI RYZYKA: - wiek, nadciśnienie, cukrzyca w rodzinie, cukrzyca w okresie ciąży, brak aktywności fizycznej
- trzustka nie jest uszkodzona - insulinooporoność lub niedostateczna ilość hormonu - insulina nie jest konieczna - kwasica nie występuje
terapia obejmuje:
|
Powikłania późne w cukrzycy spowodowane są niewyrównaną glikemią
Hiperglikemia (w cukrzycy, ale także poposiłkowa) niszczy zarówno małe naczynia włosowate, jak i tętnice.
Hiperglikemia - stężenie glukozy we krwi powyżej normy
HIPERGLIKEMIA
|
|
DIETA ZDROWEGO ROZSĄDKU
jeść tak aby uniknąć poposiłkowej hiperglikemii:
brać pod uwagę indeks i ładunek glikemiczny, zwracając uwagę na sposób przyrządzenia i podania posiłku
ważna jest też pora posiłku i czas jaki upłynął od ostatniego posiłku
„DRUGA TWARZ GLUKOZY”
zaburzenie homeostazy glukozy
hiperglikemia
glikotoksyczność
produkcja ROS
(reaktywne formy tlenu)
glikacja białek
zaburzenia widzenia
choroby sercowo - naczyniowe
uszkodzenie funkcji nerek
choroby układu nerwowego
Przy wysokim stężeniu glukozy we krwi czujemy się dobrze
glukoza - główne paliwo dla mózgu
występowanie reakcji hipoglikemii
glukoza może być czynnikiem regulującym poziom serotoniny w mózgu
WPŁYW CUKRÓW PROSTYCH NA SAMOPOCZUCIE
Aktywność fizyczna zapobiega rozwojowi cukrzycy, miażdżycy i zespołu metabolicznego poprzez aktywacje mięśniowej kinazy aktywowanej przez AMP (AMPK)
AMPK
kinaza aktywowana przez AMP
główny enzym odpowiedzialny za utrzymanie równowagi energetycznej zarówno pojedynczej komórki jak i też całego organizmu
OTWIERANIE „OKNA WĘGLOWODANOWEGO” POPRZEZ AKTYWNOŚĆ FIZYCZNĄ
FRUKTOZA
nie powoduje nagłego wzrostu insuliny we krwi
pobudza w wątrobie wzmożoną syntezę kwasów tłuszczowych i wydzielanie VLDL
GLIKOZA A NOWOTWORY
guzy nowotworowe wykazują większe zapotrzebowanie na glukozę i szybką glikolizę
komórki nowotworowe rosną szybciej niż naczynia krwionośne - hipoksja
pobieranie glukozy przez komórki guza koreluje z jego złośliwością i złym rokowaniem
PET - pozytywna tomografia emisyjna
zmiana metabolizmu cukrów w komórkach funkcjonujących nieprawidłowo
np. nasilenie w nowotworach
GŁÓWNE PRZEMIANY GLUKOZY 0 GLIKOLIZA
może przebiegać zarówno w warunkach tlenowych jak i beztlenowych
utlenianie 1 cząsteczki glukozy dostarcza 38 moli ATP (tylko 2 mole
w warunkach beztlenowych)
fermentacja - stosunkowo niewydajny szlak metaboliczny, ale może zachodzić bez tlenu
zdolność do przeżycia bez tlenu - gleba, głęboka woda, pory skóry
mięśnie - aktywność anaerobowo zależna, czyli mogą przeżyć w warunkach beztlenowych przez krótki czas
pracują w warunkach beztlenowych, dopóki kwas mlekowy nie doprowadzi do spadku pH hamującego szlak beztlenowy
galaktoza, fruktoza i mannoza mogą być wykorzystywane w procesie glikolizy
GALAKTOZEMIA
mniej powszechna niż nietolerancja laktozy
dziedziczny niedobór aktywności urydylotransferazy galaktozo-1-fosforanowej
u niemowląt występuje biegunka i wymioty po spożyciu mleka,
a w konsekwencji powiększenie wątroby i żółtaczka oraz zaćma, ospałość
i opóźnienie rozwoju umysłowego
diagnoza na podstawie:
podniesiony poziom galaktozy we krwi i moczu
brak tego enzymu w krwinkach czerwonych
terapia polega na wykluczeniu tego cukru z diety
SZLAK PENTOZOFOSFORANOWY
synteza NADPH zachodzi w wątrobie, tkance tłuszczowej, korze nadnerczy, tarczycy, erytrocytach, gruczole sutkowym i jądrach
synteza rybozy zachodzi we wszystkich tkankach - na własne potrzeby
zaburzenia tego szlaku - niedokrwistość hemolityczna
Glikogenogeneza - zachodzi głównie w wątrobie i mięśniach
GLIKOGENOLIZA
wątroba zawiera enzym hydrolityczny (glukozo-6-fosfataze), który nie występuje w mięśniach i który przygotowuje glukozę do opuszczenia komórki
enzym ten nie występuje w większości tkanek i dlatego glukoza wykorzystywana jest w nich do syntezy ATP (w hepatocytach glukoza nie stanowi głównego paliwa komórkowego)
nie jest odwróceniem glikogenogenezy, lecz odrębnym szlakiem
glikogen z mięśni zużywany jest na potrzeby mięśni (po rozpoczęciu skurczu szybkość glikogenolizy rośnie kilkusetkrotnie)
glikogen z wątroby - utrzymanie odpowiedniego stężenie glukozy we krwi
zaburzenia w metabolizmie glikogenu prowadzą do chorób spichrzania glikogenu
CHOROBY ZWIĄZANE Z METABOLIZMEM GLIKOGENU
choroba von Gierkiego - brak fosfatazy, powiększenie wątroby, glikogen w ogromnych ilościach w hepatocytach
choroba McArdle'a - brak aktywności fosforylazy w mięśniach, ograniczona zdolność do wykonywania ćwiczeń fizycznych
glukoneogeneza - zachodzi w wątrobie, nerkach i jelicie, kiedy nie dostarczamy glukozy wraz z pożywieniem
120g - dzienne zapotrzebowanie mózgu na glukozę
160g - dzienne zapotrzebowanie całego organizmu na glukozę
20g - zawartość glukozy w płynach ustrojowych
190g - glukoza zmagazynowana w glikogenie
GŁÓWNI NIEWĘGLOWODANOWE PREKURSORZY GLUKOZY
mleczan - pracujące mięśnie szkieletowe
aminokwasy - białka z pożywienia lub hydroliza mięśni szkieletowych podczas głodzenia
glicerol - hydroliza triacylogliceroli w komórkach tłuszczowych
Glukoneogeneza i glikoliza podlegają przeciwstawnej regulacji
enzymy - ilość i aktywność
hormony - wpływają na ekspresje genów kodujących (insulina, glukagon, glukokortykoidy, hormony tarczycy)
przemiany węglowodanów to w rzeczywistości przemiany glukozy
wszystkie węglowodany zawarte w pożywieniu są przekształcane w glukozę
glukoza to podstawowe paliwo energetyczne dla mózgu, erytrocytów i siatkówki oka
BIOCHEMIA
Strona 1 z 11