Macedonia
- kraj położony na północ od Tesalii
- na wsch. oddzielony rzeką Strymon od Tracji, na zach. graniczy z Ilirią, a na płn. z Pajonią
- ludność spokrewniona z Grekami, powstała z przemieszania plemion greckich (przede wszystkim tesalskich) z plemionami iliryjsko-trackimi
- w ustroju społeczno-politycznym do IV w. p.n.e. zachowały się cechy z czasów homeryckich - naczelna władza należała do króla, opierającego swe panowanie na wojskowo-rodowej arystokracji
- podstawową ludność stanowili pasterze i rolnicy
- za panowania Archelaosa (413 - 399 p.n.e.) zajmowała już poważne miejsce wśród państw greckich
- twórcą mocarstwa macedońskiego był Filip II (359 - 336), który opanował wybrzeże macedońsko-trackie, Amfipolis, Pydnę i Olint i obszary górskie Pangajon
- w 338 r. p.n.e., w bitwie pod Cheroneą, Filip II opanował Grecję
- po Filipie II władzę przejął Aleksander Macedoński w 336 r. p.n.e.
- po śmierci Aleksandra panowanie dostało się potomkom Antygonasa Monophtalmosa
- następni królowie Macedonii prowadzili przewlekłą walkę z Egiptem i Syrią o hegemonię nad miastami greckimi i wyspami Morza Egejskiego
- jedną z prób oderwania Macedonii od Grecji była wojna lamijska w latach 323 - 322 zakończona zwycięstwem Antypata Macedońskiego
- Rzymianie zawładnęli Ilirią, doprowadziło to do wojny z Rzymem (I wojna macedońska, 215 - 205) - częściowe odzyskanie wpływów w Ilyrii
- w skutek sojuszu z Syrią i dzięki poparciu Związku Achajskiego znaczenie Macedonii zaczęło wzrastać
- w obawie Rzym doprowadził do II wojny macedońskiej (200 - 197) - klęska Filipa V
- III wojna macedońska i klęska Perseusza pod Pydną w 168 r. pozbawiły Macedonię samodzielności - terytorium Macedonii zostało podzielone na 4 okręgi uznane za Rzymian za samodzielne, jednak nie mogły pozostawać we wzajemnym kontakcie
- w 148 r., po stłumieniu powstania Andriskosa, Macedonia została zamieniona na prowincję rzymską