Numer ćwiczenia:
20 |
Temat ćwiczenia:
Wyznaczanie entalpii swobodnej (G), entalpii (H) i entropii (S) reakcji zachodzącej w ogniwie Clarka. |
Data wykonania doświadczenia: 02.12.08r. |
|
|
Data oddania sprawozdania: 10.12.08r. |
Grupa: C2 |
Imię i nazwisko: Katarzyna Sarnek
|
Nazwisko sprawdzającego: dr M. Kępczyński |
Uwagi: |
Ocena:
|
1. Cel doświadczenia:
Celem przeprowadzonego doświadczenia było wyznaczenie funkcji termodynamicznych: entalpii (H), entalpii swobodnej (G) i entropii (S) reakcji zachodzącej w ogniwie Clarka.
2. Przebieg doświadczenia:
Wykonanie:
● Zmierzono SEM ogniwa Clarka w zakresie temperatur od 273 K do 308 K. Pomiary dokonano w naczyniu Dewara. W każdej temperaturze pomiaru ogniwo termostatowano ok. 10 minut.
3. Zestawienie wyników:
Nr pomiaru |
Temperatura [ o C] |
Temperatura [K ] |
SEM [mV] |
1. |
4,6 |
277,6 |
1444 |
2. |
9,8 |
282,8 |
1439 |
3. |
14,8 |
287,8 |
1433 |
4. |
19,7 |
292,7 |
1425 |
5. |
24,5 |
297,5 |
1419 |
6. |
29,2 |
302,2 |
1413 |
7. |
34,0 |
307,0 |
1408 |
4.Opracowanie wyników:
Wykres zależności SEM ogniwa od temperatury
Średni współczynnik temperaturowy
Wyznaczono metodą regresji liniowej. Do punktów pomiarowych dopasowano prostą i z jej równania wyznaczono współczynnik temperaturowy:
Doświadczalne wartości funkcji termodynamicznych
Obliczono na podstawie danych doświadczalnych. Skorzystano ze wzorów:
● Entalpia:
● Entalpia swobodna: ΔG = -zFE
● Entropia:
● Ciepło molowe:
Wyniki obliczeń zebrano w tabeli:
Temp. [K] |
H [kJ/mol] |
G [kJ/mol⋅K] |
S [J/mol⋅K] |
Cp [J/mol⋅K] |
277,6 |
-348,34 |
-278,69 |
-250,9 |
-342,89 |
282,8 |
-348,68 |
-277,73 |
-250,9 |
-349,31 |
287,8 |
-348,78 |
-276,57 |
-250,9 |
-355,49 |
292,7 |
-348,46 |
-275,03 |
-250,9 |
-361,54 |
297,5 |
-348,51 |
-273,87 |
-250,9 |
-367,47 |
302,2 |
-348,53 |
-272,71 |
-250,9 |
-373,28 |
307,0 |
-348,77 |
-271,74 |
-250,9 |
-379,21 |
Teoretyczne wartości funkcji termodynamicznych dla reakcji zachodzącej w temperaturze 298 K.
Zn + Hg2SO4 + 7H2O = ZnSO4 ⋅7H2O + 2Hg
Obliczono na podstawie danych termochemicznych oraz prawa Hessa:
●Entalpia:
ΔH0298=ΔH0 ZnSO4 ⋅7H2O - [7ΔH0 H2O +ΔH0 Hg2SO4] =-332,741 [kJ/mol]
● Entalpia swobodna:
ΔG0298=ΔG0 ZnSO4 7H2O - [7ΔG0 H2O +ΔG0 Hg2SO4] =-275,943 [kJ/mol]
● Entropia:
ΔS0298=ΔS0ZnSO4 7H2O+2ΔS0Hg - [7ΔS0H2O +ΔS0Hg2SO4 +ΔS0Zn]= -190,7 [J/mol⋅K]
● Ciepło molowe:
ΔCp= Cp ZnSO4 7H2O + 2 Cp Hg - [7 Cp H2O +Cp Hg2SO4+Cp Zn]= -207,5 [J/mol⋅K]
Wyniki obliczeń zebrano w tabeli:
Temp. [K] |
H [kJ/mol] |
G [kJ/mol⋅K] |
S [J/mol⋅K] |
Cp [J/mol⋅K] |
298 |
-332,741 |
-275,943 |
-190,7 |
-207,5 |
Teoretyczne wartości funkcji termodynamicznych dla reakcji w mierzonych podczas wykonywania doświadczenie temperaturach
Obliczeń dokonano na podstawie prawa Kirchhoffa:
●
●
●ΔGT = ΔHT - TΔST
Wyniki obliczeń zebrano w tabeli:
Temp. [K] |
H [kJ/mol] |
G [kJ/mol⋅K] |
S [J/mol⋅K] |
277,6 |
-328,51 |
-283,89 |
-175,99 |
282,8 |
-329,59 |
-281,88 |
-179,84 |
287,8 |
-330,62 |
-279,94 |
-183,47 |
292,7 |
-331,64 |
-278,01 |
-186,98 |
297,5 |
-332,64 |
-276,11 |
-190,35 |
302,2 |
-333,61 |
-274,23 |
-193,60 |
307,0 |
-334,61 |
-272,30 |
-196,87 |
Wartości teoretyczne porównano z doświadczalnymi.
Wyniki zestawiono w tabeli:
Temp. [K] |
SEM [V] |
H [kJ/mol] |
G [kJ/mol⋅K] |
S [J/mol⋅K] |
|||
|
|
doświadczalne |
teoretyczne |
doświadczalne |
teoretyczne |
doświadczalne |
teoretyczne |
277,6 |
1,444 |
-348,34 |
-328,51 |
-278,69 |
-283,89 |
-250,9 |
-175,99 |
282,8 |
1,439 |
-348,68 |
-329,59 |
-277,73 |
-281,88 |
-250,9 |
-179,84 |
287,8 |
1,433 |
-348,78 |
-330,62 |
-276,57 |
-279,94 |
-250,9 |
-183,47 |
292,7 |
1,425 |
-348,46 |
-331,64 |
-275,03 |
-278,01 |
-250,9 |
-186,98 |
297,5 |
1,419 |
-348,51 |
-332,64 |
-273,87 |
-276,11 |
-250,9 |
-190,35 |
302,2 |
1,413 |
-348,53 |
-333,61 |
-272,71 |
-274,23 |
-250,9 |
-193,60 |
307,0 |
1,408 |
-348,77 |
-334,61 |
-271,74 |
-272,30 |
-250,9 |
-196,87 |
5. Dyskusja wyników:
W wyniku przeprowadzonego doświadczenia wyznaczono trzy funkcje termodynamiczne: entalpie (H), entalpie swobodną (G) i entropie (S) reakcji zachodzącej w ogniwie Clarka. Wartości te następnie porównano z ich z teoretycznymi wartościami.
Niestety wartości doświadczalne nie pokrywają się z wartościami teoretycznymi, ale różnice nie są znaczne. Wyniki porównywalne otrzymano dla ∆G natomiast mniej zbliżone dla ∆S i ∆H. Błędy powstałe podczas doświadczenia mogą wynikać ze zbyt krótkiego czasu oczekiwania na ustalenie się temperatury wody. Ponadto mogły również wystąpić miejscowe różnice w temperaturze wody pomimo intensywnego mieszania. Kolejna przyczyną powstania różnic mógł być problem w utrzymaniu temperatury na jednym, stałym poziomie przez całe 10 minut. Z tego powodu wskazania czułej elektrody mogły ulec zafałszowaniu, co miało zasadniczy wpływ na otrzymane wyniki.