Krąg tematyczny: Przyjaciół poznać czas, przedszkole wita nas
W naszym przedszkolu jest wesoło!
Zapis w dzienniku:
I. „Mam na imię...” - przypomnienie imion dzieci, poznanie nowych kolegów i koleżanek. „Kto to taki?” - zabawa muzyczno-ruchowa, utrwalenie imion dzieci.
II. „Pani Waleria i różowy kocyk” - uważne wysłuchanie opowiadania, zapoznanie dzieci z Bęckiem, bohaterem „Książki”, prezentacja pacynki.
„Mój znaczek” - przydzielenie dzieciom indywidualnych znaczków w łazience lub w sali.
III. „Mało nas” - zabawa muzyczno-ruchowa w kole ze śpiewem, z wymienianiem imion. „Czyj to znaczek?” - utrwalenie znajomości przydzielonych znaczków, rozpoznawanie ich i nazywanie.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
poznaję i zapamiętuję imiona koleżanek i kolegów,
integruję się z innymi dziećmi w zabawie,
czerpię radość ze wspólnej zabawy,
uważnie słucham tekstu czytanego przez nauczyciela,
poznaję swoją salę i kąciki zainteresowań,
rozpoznaję i zapamiętuję swój znaczek,
chętnie bawię się z koleżankami i kolegami.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Mam na imię...” - zabawa integracyjna.
Dzieci siedzą w kole, jedno z nich ma w ręku piłeczkę lub inny rekwizyt. Dziecko wypowiada swoje imię, kończąc zdanie „Mam na imię...”, po czym podaje piłeczkę kolejnemu dziecku.
Uwaga! Nauczyciel powinien zadbać o to, aby wszystkie dzieci się przedstawiły.
rekwizyt do przekazywania (mała piłeczka, kostka do gry itp.) |
„Kto to taki?” - zabawa muzyczno-ruchowa w kole ze śpiewem i trzymaniem się za ręce, integrująca dzieci.
Dzieci maszerują w kole wiązanym i śpiewają piosenkę. Śpiewając „Ty mnie znasz, ja cię znam”, zatrzymują się i wyciągają dłonie do środka koła, a potem wskazują na siebie. Klaszczą w ręce, śpiewając „a na imię mam...”.
Podczas przygrywek dzieci po kolei wypowiadają swoje imiona. Zaczyna dziecko wyznaczone przez nauczyciela. Gdy zabrzmi melodia piosenki, wszyscy podają sobie ręce, chodzą w kole i powtarzają piosenkę. Zabawa trwa tak długo, aż wszyscy wypowiedzą swoje imię.
lub:
Dzieci siedzą na podłodze w dużym kole i śpiewają piosenkę „Kto to taki?”. Po słowach „Kto to taki? Kto to taki?” jest krótka przerwa, podczas której dzieci dwa razy klaszczą w ręce. Po słowach „to wesołe przedszkolaki” dwa razy klepią o podłogę. Podczas słów „Ty mnie znasz, ja cię znam” pokazują rękami wybrane dziecko, potem siebie. Podczas przygrywek (łączników), tak jak w poprzednim opisie zabawy, dzieci po kolei wypowiadają swoje imię.
CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Kto to taki?” (nr 31) |
II. Zajęcia główne
„Pani Waleria i różowy kocyk” - uważne wysłuchanie opowiadania, zapoznanie dzieci z Bęckiem, bohaterem „Książki”.
Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel czyta opowiadanie z „Książki”, towarzyszy mu pacynka Bęcek. Nauczyciel zachęca dzieci do wypowiedzi na temat Bęcka.
Przykładowe pytania:
- Z czego pani Waleria uszyła maskotkę?
- Kim jest Bęcek?
- Co Bęcek robi w przedszkolu?
Następnie nauczyciel, trzymając Bęcka w dłoni, mówi: To jest Bęcek, a ja mam na imię... - przedstawia się. Podaje maskotkę kolejnej osobie, która mówi: To jest Bęcek, dostałem go od..., a ja mam na imię... Każde z dzieci ma za zadanie powtórzyć imię poprzedniego „właściciela” Bęcka. Nauczyciel powtarza imiona wszystkich dzieci.
„Książka” s.4-5, pacynka Bęcek |
„Mój znaczek” - przydzielenie dzieciom indywidualnych znaczków w łazience lub w sali.
Dzieci losują swoje znaczki i odszukują je w szatni, łazience, sali. Następnie naklejają znaczek na swojej półce.
W sali jest również miejsce przygotowane dla Bęcka, dzieci odszukują je i układają tam maskotkę.
znaczki samoprzylepne dla każdego dziecka |
III. Zajęcia popołudniowe
„Mało nas” - zabawa muzyczno-ruchowa w kole ze śpiewem, z wymienianiem imion. Dzieci chodzą w dużym kole wiązanym i śpiewają piosenkę „Mało nas”. Podczas przygrywek naśladują czynności związane z pieczeniem chleba (sypią mąkę, ugniatają ciasto, formują bochenki itp.) lub wykonują proste figury taneczne (wystawiają na przemian raz prawą, raz lewą nogę, klaszczą w ręce, chodzą dookoła w dwuosobowych kółeczkach).
CD Utwory... cz. 1 - „Mało nas do pieczenia chleba” (nr 25) |
„Czyj to znaczek?” - utrwalenie znajomości przydzielonych znaczków, rozpoznawanie ich i nazywanie.
Nauczyciel ma przygotowane czarno-białe znaczki (z szablonu) dla wszystkich dzieci. Losowo pokazuje je dzieciom, a one odgadują, czyj to znaczek. Gdy wszystkie dzieci otrzymają już swój znaczek, podchodzą do stolików i kolorują go zgodnie z oryginałem. Pokolorowane znaczki mogą zabrać do domu.
czarno-białe kopie znaczków dla wszystkich dzieci |
2. Jestem superprzedszkolakiem
Zapis w dzienniku:
I. „Do kogo toczy się piłka?” - zabawa integracyjna utrwalająca imiona dzieci.
„Pajacyki” - zabawa ruchowa z podskokami.
II. „Tymek, Tomek i pierwszy dzień w przedszkolu” - uważne wysłuchanie opowiadania z „Książki”; rozmowa o bohaterach utworu oraz własnych doświadczeniach dzieci związanych z pierwszym kontaktem z przedszkolem.
„O przedszkolnym rysowaniu” - ustalenie reguł obowiązujących podczas zajęć. „Rysunek dla Bęcka” - wykonanie rysunku kredkami świecowymi na małej kartce.
III. „Bęcki” - zabawa muzyczno-ruchowa z podskokami i przysiadami.
„Bęcek” - formowanie z plasteliny postaci Bęcka według indywidualnych wyobrażeń, rozwijanie motoryki małej w toku pracy z materiałem plastycznym.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
rozpoznaję dzieci z grupy i pamiętam ich imiona,
ćwiczę skoczność,
reaguję na umówiony sygnał,
rozluźniam całe ciało,
uważnie słucham tekstu czytanego przez nauczyciela,
opowiadam o sobie i swoich doświadczeniach,
wykonuję rysunek dla Bęcka,
ćwiczę sprawność ogólną,
reaguję ruchem na przerwę w muzyce,
ćwiczę sprawność dłoni.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Do kogo toczy się piłka?” - zabawa integracyjna utrwalająca imiona dzieci.
Dzieci siedzą w kole, jedno z nich ma piłkę. Przedszkolak wypowiada swoje imię i toczy piłkę do kolegi, którego imię wymienia, np. Od Moniki do Wojtka, od Wojtka do Jarka... itd.
Nauczyciel powinien zwrócić uwagę, aby każde dziecko otrzymało piłkę.
piłka |
„Pajacyki” - zabawa ruchowa z podskokami. Dzieci stają w różnych miejscach sali. Nauczyciel akompaniuje do zabawy na tamburynie. Gdy gra miarowo ćwierćnutami, dzieci skaczą w miejscu jak pajacyki. Gdy nauczyciel potrząsa tamburynem, dzieci zatrzymują się
i stopniowo rozluźniają poszczególne części ciała. Powoli kładą się na podłodze i odpoczywają.
tamburyn |
II. Zajęcia główne
„Tymek, Tomek i pierwszy dzień w przedszkolu” - uważne wysłuchanie opowiadania z „Książki”; rozmowa o bohaterach utworu oraz własnych doświadczeniach dzieci związanych z pierwszym kontaktem z przedszkolem.
Dzieci słuchają opowiadania z „Książki”. Nauczyciel zadaje pytania zachęcające dzieci do wypowiedzi na temat tekstu.
- Kim jest Tymek? Jak wygląda?
- Dlaczego Tymek nie chciał bawić się z dziećmi? Dlaczego płakał, gdy przychodził do przedszkola?
- Z kim zaprzyjaźnił się Tymek? W co bawił się z Tomkiem?
Następnie nauczyciel prosi, aby dzieci rozejrzały się po sali i powiedziały, co w niej się znajduje, w co można się tu bawić.
Rozmowa z dziećmi o tym, w co lubią się bawić.
„Książka” s. 6-7 |
„O przedszkolnym rysowaniu” - nauczyciel prowadzi rozmowę na temat dbałości o czystość ubrań oraz porządek na stanowisku pracy podczas rysowania i malowania. Wspólnie z dziećmi ustala reguły obowiązujące podczas zajęć plastycznych w grupie (oczekiwanie na wybraną kredkę, rysowanie tylko na swojej kartce itp.). Przypomina, że po rysowaniu należy przywrócić porządek na stolikach oraz w miejscu przechowywania przyborów plastycznych.
Uwaga! Jeżeli są to pierwsze zajęcia rysowania kredkami świecowymi, należy dzieci nauczyć, jak się nimi posługiwać. Dobrze jest w tym celu zacząć od następujących ćwiczeń: zdjąć z kredek otaczający je papier, ułamać kawałek kredki, położyć ją na papier i przycisnąwszy palcami posuwać wzdłuż linii prostej. Kredka zostawi ślad, grubą linię. W ten sposób robi się próby rysowania grubych linii falistych i łamanych; można też okręcić kawałek kredki dookoła, wówczas na papierze narysujemy kółko.
kartony, kredki |
„Rysunek dla Bęcka” - wykonanie rysunku kredkami świecowymi na małej kartce.
Dzieci rysują kredkami świecowymi niespodzianki dla Bęcka. Każde dziecko wykonuje pracę na dowolny temat: ilustrację do wysłuchanego opowiadania o Becku, jego portret lub cokolwiek, na co dziecko zwróciło uwagę w pierwszym dniu spędzonym w przedszkolu. Nauczyciel zwraca uwagę na właściwą postawę ciała podczas pracy oraz przestrzeganie wcześniej ustalonych reguł.
Dzieci razem z prowadzącym organizują wystawkę dla Bęcka, następnie omawiają swoje prace.
kredki świecowe, kartki, pacynka Bęcek |
III. Zajęcia popołudniowe
„Bęcki” - zabawa muzyczno-ruchowa z podskokami i przysiadami. Dzieci przy muzyce swobodnie poruszają się po całej sali. Na pauzę i hasło bęc szybko wykonują siad skrzyżny (plecy proste, ręce na kolanach).
CD Utwory… cz. 2 - „Ta Dorotka” (nr 38), „Krasnoludki” (nr 39) |
„Bęcek” - formowanie z plasteliny postaci Bęcka według indywidualnych wyobrażeń, rozwijanie motoryki małej w toku pracy z materiałem plastycznym. Każde dziecko otrzymuje pudełko z plasteliną. Plastelinę w odpowiednim kolorze ugniata na tekturce. Po otrzymaniu odpowiedniej miękkości, formuje postać Bęcka, którą umieszcza na tekturce. Następnie nauczyciel prowadzi rozmowę na temat dbałości o czystość ubrań oraz porządek na stanowisku pracy, a po zakończonej zabawie wykonuje z dziećmi czynności porządkowe. Dzieci razem z prowadzącym organizują wystawkę prac.
plastelina, tektura |
3. Nasze wspólne zabawy
Zapis w dzienniku:
I. „Mało nas” - zabawa ruchowa przy muzyce. „Czyste ręce” - wysłuchanie wiersza I. Salach i mycie rąk z przestrzeganiem kolejnych etapów.
II. „Wiem, jak wyglądam i jak się nazywam” - wstęp do autoprezentacji na podstawie fragmentu scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej; oglądanie swoich sylwetek w lustrze, a następnie przedstawienie się innym.
„Przedszkolaki” - ozdobienie sylwet dzieci z „Wycinanek-składanek”, połączenie w girlandę, umieszczenie pod postaciami wizytówek z imionami dzieci.
III. „Gdzie jest piłka?” - zapoznanie ze słowami określającymi położenie: na, nad, pod, obok; wykorzystanie tych pojęć w zabawie. „Zabawki” - wysłuchanie wiersza I. Salach; ustalenie zasady poszanowania i odkładania zabawek na miejsce po skończonej zabawie.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
wykonuję prosty układ taneczny,
aktywnie słucham wiersza, zapamiętuję i powtarzam uzyskane informacje,
myję ręce,
przedstawiam się i opisuję swój wygląd,
dostrzegam cechy wyglądu koleżanki i kolegi, potrafię je narysować,
ćwiczę sprawność manualną,
wskazuję, gdzie leżą zabawki, określam ich położenie,
odkładam zabawki na swoje miejsce po skończonej zabawie.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Mało nas” - zabawa taneczna przy muzyce. Dzieci chodzą w dużym kole wiązanym i śpiewają piosenkę „Mało nas”. Podczas przygrywek naśladują czynności związane z pieczeniem chleba (sypią mąkę, ugniatają ciasto, formują bochenki itp.) lub wykonują proste figury taneczne (wystawiają na przemian raz prawą, raz lewą nogę, klaszczą w ręce, chodzą dookoła w dwuosobowych kółeczkach).
CD Utwory… cz. 1 - „Mało nas do pieczenia chleba” (nr 25) |
Lub:
„Witaj” - zabawa integrująca dzieci.
Witaj,... (imię), witaj,... (imię)
Jak się masz? Jak się masz?
Wszyscy cię witamy,
wszyscy cię kochamy.
Bądź wśród nas, bądź wśród nas.
Dzieci siedzą w kole. Śpiewając tekst piosenki, wymieniają kolejno imiona kolegów i koleżanek. Piosenkę należy powtórzyć tyle razy, ile jest dzieci, za każdym razem wymieniając imię innego dziecka.
W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, oprac. M. Bogdanowicz, wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2005, s. 8. |
„Czyste ręce” - wysłuchanie wiersza I. Salach i mycie rąk z przestrzeganiem kolejnych etapów.
Czyste ręce
Dziś od rana plusk w łazience,
to maluchy myją ręce.
Najpierw w wodzie opłukują,
potem mydłem nasmarują.
Znowu woda - istny cud!
W umywalkę puk, puk, puk!
Jeszcze tylko kran zakręcę
i już czyste moje ręce.
Iwona Salach
Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi. Zadaje pytania:
- Jaką czynność wykonują dzieci w łazience?
- Czy należy myć ręce? Dlaczego?
- W jaki sposób należy myć ręce?
Dzieci wraz z nauczycielem ustalają kolejne czynności podczas mycia rąk (zmoczenie rąk wodą, namydlenie rąk, spłukanie rąk wodą, strzepnięcie nadmiaru wody nad umywalką, zakręcenie kranu, wytarcie rąk ręcznikiem).
Następnie w łazience odbywa się pokaz prawidłowego mycia rąk. Wszyscy dokładnie myją ręce.
„Czyste ręce”, I. Salach [w:] „Wiersze dla przedszkolaka”, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 13. |
II. Zajęcia główne
„Wiem, jak wyglądam i jak się nazywam” - wstęp do autoprezentacji na podstawie fragmentu scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej; oglądanie swoich sylwetek w lustrze, a następnie przedstawienie się innym.
Dzieci siedzą na dywanie w gromadce, twarzą do nauczyciela. Obok nauczyciela jest duże lustro. Między nauczycielem a dziećmi znajduje się podest (skrzynka), na którym dziecko może swobodnie stanąć.
Nauczyciel zwraca się do dzieci:
- Każde z Was kolejno podejdzie do lustra, popatrzy uważnie na siebie i uśmiechnie się... W lustrze można się przejrzeć od stóp do głów. Radzę zacząć od głowy, potem popatrzeć na swoją sylwetkę. Trzeba zauważyć jak najwięcej. Na koniec jeszcze raz uśmiechnąć się i ukłonić.
Potem trzeba wejść na podest i znowu pięknie się ukłonić, wymienić swoje imię, i powiedzieć nam coś ciekawego o sobie. Można powiedzieć to, co się zobaczyło w lustrze. Na koniec zejść z podestu, usiąść i patrzeć na tych, którzy się przedstawiają.
Dzieci kolejno przeglądają się w lustrze i dokonują autoprezentacji. Pozostałe dzieci i nauczyciel słuchają uważnie mówiącego. Jest to trudne zadanie, dlatego niektóre dzieci ograniczają się tylko do wymienienia swojego imienia. Kłopoty może sprawić też ukłon. Dlatego trzeba pomóc i spytać:
- Jak masz na imię? I podpowiedzieć: Uśmiechnij się i skłoń głowę.
E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska, Wspomaganie rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków, WSiP 2004, s. 90, duże lustro, podest |
„Przedszkolaki” - ozdobienie sylwet dzieci z „Wycinanek-składanek”, połączenie w girlandę, umieszczenie pod postaciami wizytówek z imionami dzieci.
Nauczyciel poleca dzieciom, aby znalazły w „Wycinankach-składankach” obrazek, na którym dzieci trzymają się za ręce.
Wydaje dzieciom polecenia:
- Narysuj kredkami wesołe oczy i buzie dziewczynce i chłopcu.
- Poszukaj w „Wycinankach-składankach” naklejek z ubrankami dla chłopca i dziewczynki. Naklej je tak, jak pokazuję.
Po wykonaniu poleceń dzieci gromadzą się na dywanie z ozdobionymi przez siebie sylwetkami.
Nauczyciel proponuje, aby wszystkie sylwetki dzieci trzymały się za ręce i prosi przedszkolaki, aby ułożyły sylwetki w taki sposób, aby chłopiec trzymał dziewczynkę za ręce.
Nauczyciel pokazuje, jak to zrobić. Do tak przygotowanej girlandy przyczepia karteczki z imionami dzieci. Tak wykonany łańcuszek z papierowych sylwet dzieci zawiesza w sali.
„Wycinanki-składanki” cz. 1, s. 5 (instrukcja), s. 17 (projekt), kredki, kartki z imionami dzieci |
III. Zajęcia popołudniowe
„Gdzie jest piłka?” - zapoznanie ze słowami określającymi położenie: na, nad, pod, obok; wykorzystanie tych pojęć w zabawie.
Zajęcia proponuję przeprowadzić w ogrodzie przedszkolnym.
Nauczyciel wcześniej rozkłada zabawki w różnych miejscach w ogrodzie, np. pajacyka na ławeczce, klocek obok kosza, lalkę pod drzewem itd.
Zadaniem dzieci jest określenie, gdzie znajdują się poszczególne zabawki. Następnie prowadzący bierze w dłonie piłkę i podnosi ją do góry, pytając:
- Gdzie znajduje się piłka? Dzieci odpowiadają: Nad głową.
Zabawę można również urozmaicić, prosząc dzieci, aby to one ułożyły w różnych miejscach zabawki i określiły ich położenie. Zwracamy uwagę na to, aby każde dziecko miało możliwość wzięcia udziału w zabawie.
piłka i inne zabawki |
„Zabawki” - wysłuchanie wiersza I. Salach; ustalenie zasady szanowania zabawek i odkładania ich na miejsce po skończonej zabawie.
Zabawki
Gdy zabawkę chcesz zdjąć z półki,
najpierw pytaj o to panią,
a pozwoli, gdy zobaczy,
jaką masz ochotę na nią.
Gdy sam nie potrafisz potem
jej odłożyć na półeczkę,
znowu pani ci pomoże.
Szanuj swoją zabaweczkę.
Dbajmy więc o swe zabawki:
lalki, klocki, samochody.
Niech od dzisiaj nam półeczki
porządeczek piękny zdobi.
Iwona Salach
Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi. Przykładowe pytania:
- Jakie zabawki znajdują się w naszej sali?
- Czy wszystkie znajdują się w jednym miejscu, pudle? Czy mają swoje miejsce?
- Gdzie znajdują się klocki, a gdzie są lalki?
- Dlaczego zabawki należy odkładać na swoje miejsce po zakończonej zabawie?
- Czy należy je szanować? W jaki sposób?
I. Salach, Zabawki [w:] Wiersze dla przedszkolaka, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 32. |
4. Poznajemy tajemnice przedszkola
Zapis w dzienniku:
I. „Poznajemy kącik przyrody” - wprowadzenie dzieci w świat przyrody najbliższego otoczenia; zapoznanie z roślinami, eksponatami, zbiorami, akwarium z rybkami (jeśli znajduje się w przedszkolu). „Rybki w akwarium” - zabawa naśladowcza, poruszanie się na wyznaczonej powierzchni.
II. „Jestem sobie przedszkolaczek” - nauka słów i melodii piosenki; prezentacja bębenka (zapoznanie dzieci z jego brzmieniem i sposobami gry na nim). „W naszym ogrodzie” - wyjście do ogrodu; zapoznanie się z terenem, ustalenie zasad zachowanie się podczas zabaw z wykorzystaniem sprzętu na placu zabaw.
„W ogrodzie” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych z wykorzystaniem szarf.
III. „Nasze przedszkole” - zwiedzanie pomieszczeń przedszkola; odwiedzanie: sal innych grup, kuchni, szatni. „Przedszkolaczek” - zabawa rytmiczna przy piosence, ćwiczenia równowagi.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
dbam o rośliny i zwierzęta,
zbieram skarby do kącika przyrody,
naśladuję ruchy nauczyciela,
poznaję słowa i melodię piosenki,
gram na bębenku i rozpoznaję jego brzmienie,
rozumiem zasady obowiązujące w przedszkolu,
przestrzegam zasad bezpieczeństwa na placu zabaw,
rozwijam sprawność fizyczną,
poznaję różne pomieszczenia przedszkola i wiem, co się w nich robi,
doskonalę sprawność ruchową.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Poznajemy kącik przyrody” - wprowadzenie dzieci w świat przyrody dającej się zaobserwować w najbliższym otoczeniu; pokazanie dzieciom roślin, eksponatów, zbiorów, akwarium z rybkami (jeśli znajduje się w przedszkolu).
Nauczyciel przeprowadza rozmowę z dziećmi:
- W jaki sposób możemy obserwować przyrodę? (np. poprzez wyjście do ogrodu przedszkolnego, z rodzicami do parku, do lasu).
- Czy istnieje możliwość obserwacji przyrody bez wychodzenia z przedszkola?
(np. oglądanie książek przyrodniczych).
Wydzielenie miejsca w sali, gdzie dzieci wraz z nauczycielem będą zbierały eksponaty przyrodnicze (kamyki, muszelki, liście itp.) i prowadziły hodowle (roślin, ewentualnie zwierząt, np. rybki, chomik, świnka morska). Zachęcenie dzieci do tego, żeby przyniosły z domu rośliny, eksponaty do przedszkolnego kącika.
Uwaga! Można też zorganizować wycieczkę po innych salach w przedszkolu lub pokazać dzieciom, jak można ciekawie zagospodarować kącik przyrody.
eksponaty do kącika przyrody, np. rośliny do hodowli, pamiątki z wakacji (muszle, bursztyny), szyszki, kora |
„Rybki w akwarium” - zabawa naśladowcza, poruszanie się na wyznaczonej powierzchni (według K. Wlaźnik).
Dzieci biegają po wyznaczonym terenie w luźnej gromadce, poruszają się cicho jak rybki w akwarium i - jak one - nie zderzają się ze sobą.
Na znak prowadzącego rybki skupiają się w miejscu, gdzie sypie się im pokarm. Nauczyciel naśladuje tę czynność, a dzieci chwilę wypoczywają.
Uwaga! Zabawę można przeprowadzić w sali, a powtórzyć ją w ogrodzie przedszkolnym podczas zajęć popołudniowych.
K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, Juka, Warszawa 1999, s. 6. |
II. Zajęcia główne
„Jestem sobie przedszkolaczek” - nauka słów i melodii piosenki. Słuchanie piosenki i omówienie jej treści.
Podczas ponownego słuchania dzieci śpiewają słowa piosenki: ram tam tam…, jednocześnie klaszcząc w ręce.
Nauczyciel pokazuje dzieciom bębenek, objaśnia budowę instrumentu oraz prezentuje sposoby gry (granie ręką, pałeczkami).
CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jestem sobie przedszkolaczek” (nr 1), bębenek |
„W naszym ogrodzie” - wyjście do ogrodu; zapoznanie dzieci z terenem, ustalenie zasad zachowania się podczas zabaw z wykorzystaniem sprzętu na placu zabaw.
Wyjście do ogrodu przedszkolnego. Zapoznanie dzieci z placem zabaw i terenem wokół przedszkola. Spacer po ogrodzie. Poznanie sprzętu ogrodowego.
Jak bezpiecznie zachowywać się na terenie ogrodu? Ustalenie i omówienie zasad bezpiecznego poruszania się po placu zabaw oraz na terenie całego ogrodu przedszkolnego, np.:
- nie oddalam się od grupy,
- nie wychodzę poza wyznaczony teren,
- nie wspinam się zbyt wysoko,
- nie podchodzę do huśtawek, kiedy są w ruchu.
„W ogrodzie” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych z wykorzystaniem szarf.
Miejsce ćwiczeń - ogród przedszkolny.
Czas trwania zajęć - 10-20 minut.
1. Marsz (przygotowanie). Dzieci maszerują parami, podchodzą do prowadzącego i tworzą szeroką uliczkę. Jedna strona (rząd) otrzymuje szarfy w jednym kolorze.
2. Zabawa orientacyjno-porządkowa: „Dzieci w lesie”. Dzieci ubrane w szarfy stają w rozsypce - to drzewa w lesie. Pozostałe zaś biegają w różnych kierunkach, a na zawołanie Stój! - zatrzymują się i chowają za najbliższe drzewo. Zabawę powtarzamy kilka razy, następnie zmieniamy role i zabawa toczy się dalej. Po zakończeniu wyznaczone dzieci rozdają resztę szarf, tak żeby każde dziecko miało szarfę.
3. Ćwiczenie tułowia - skłony w przód. Dzieci stoją w rozsypce. Każda szarfa jest ułożona w kółeczko. Dzieci stają przed swoimi szarfami w rozkroku. Na polecenie prowadzącego dzieci skłaniają się w przód i dotykają rękami podłogi w środku kółeczka. Następnie prostują się i klaszczą dwa razy w górze.
4. Czworakowanie - „Pieski przechodzą przez płotek”.
Dzieci podzielone są na dwie grupy według koloru szarf. Jedna grupa tworzy płotek w szeregu z chwytem rąk, tak aby między żerdkami płotka (między dziećmi) były odstępy. Naprzeciwko, w odległości 5-6 kroków, pieski stoją na czworakach. Na polecenie: pieski idą do płotka, każde omija swoją żerdkę (tzn. dziecko stojące przed nim) z prawej strony i wraca drugim otworem w płocie na swoje miejsce. Zmiana ról i to samo ćwiczenie powtarza druga grupa. Moment wyprostny w zabawie jest wtedy, gdy dzieci tworzą płotek.
5. Zabawa bieżna - „Jaskółki”. Szarfy rozłożone w kółeczka leżą na ziemi. W każdym kółeczku - gniazdku jest jedno dziecko - jaskółka. Na sygnał nauczyciela jaskółki wylatują z gniazd, krążą w różnych kierunkach, a na zawołanie: burza - wracają do swoich gniazd (lub też stają w najbliższym).
6. „Skok przez szarfę”. Dzieci układają szarfy we wstążeczki i, na polecenie nauczyciela, przeskakują przez wstążkę przodem i tyłem.
7. Dzieci podnoszą szarfy i maszerują, wymachując szarfami; zatrzymują się, zwijają szarfy w rulon i wkładają do pojemnika.
K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, WSiP, Warszawa 1988, s. 216-219, szarfy |
III. Zajęcia popołudniowe
„Nasze przedszkole” - zwiedzanie pomieszczeń przedszkola; odwiedzanie: sal innych grup, kuchni, szatni.
Nauczyciel proponuje dzieciom poznanie przedszkola. Zaprasza je na wycieczkę.
Rozpoczyna się zwiedzanie pomieszczeń znajdujących się w przedszkolu.
Po powrocie do sali dzieci siadają w kole. Nauczyciel rozpoczyna rozmowę:
- Jakie pomieszczenia znajdują się w przedszkolu?
- Co was najbardziej zainteresowało?
- Co najbardziej podoba się wam w przedszkolu?
Następnie dzieci, z pomocą nauczyciela, omawiają poszczególne pomieszczenia przedszkola, ich wygląd i wyposażenie, a także opisują panujące w nich zasady postępowania oraz bezpieczeństwa.
„Przedszkolaczek” - zabawa rytmiczna przy piosence. Nauczyciel wykorzystuje do zabawy słowa piosenki ram tam tam... Rozdaje dzieciom krążki, które będą zastępować bębenki. Zabawę przeprowadza na zasadzie „echa”. Słowa piosenki ram tam tam… nauczyciel wykonuje raz cicho, raz głośno, szybko, wolno, wysokim głosem, niskim głosem, równocześnie grając rytmicznie na krążku.
Dzieci za każdym razem wiernie powtarzają sposób wykonania.
CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jestem sobie przedszkolaczek” (nr 1), krążki |
5. Smaczne i zdrowe posiłki
Zapis w dzienniku:
I. „Nakrywamy stół w kąciku lalek” - zabawa tematyczna; demonstrowanie prawidłowego nakrycia stołu, nauka nakrywania stołu i kultury jedzenia.
„Zanieś śniadanie” - zabawa ruchowa; ćwiczenia równowagi.
II. „Jestem sobie przedszkolaczek” - utrwalenie piosenki. „Myszki” - zabawa muzyczno-ruchowa.
III. „W ogrodzie” - ćwiczenia oddechowe przy muzyce; dmuchanie na liście, źdźbła traw; ćwiczenie natężenia oddechu. „Wąska ścieżka” - zabawa ruchowa, ćwiczenia równowagi.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
prawidłowo zachowuję się przy stole podczas posiłków,
uczę się nakrywania stołu do posiłku,
ćwiczę równowagę,
śpiewam piosenkę,
czerpię radość z zabaw muzyczno-ruchowych,
ćwiczę prawidłowy oddech,
doskonalę równowagę.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Nakrywamy stół w kąciku lalek” - zabawa tematyczna; demonstrowanie prawidłowego nakrycia stołu, nauka nakrywania stołu i kultury jedzenia. Dzieci siedzą w kole. Pomiędzy nimi na środku stoliczek i krzesełko z kącika lalek. Nauczyciel prowadzi rozmowę na temat posiłków spożywanych w ciągu dnia (śniadanie, obiad, kolacja):
Co jemy na śniadanie? Co na obiad, a co na kolację?
Jak należy zachować się przy stole?
Jak należy nakrywać do stołu?
Propozycje dzieci i swobodne wypowiedzi. Wspólne ustalenie i omówienie zasad kulturalnego zachowania się przy stole, podczas posiłków.
Praktyczna nauka nakrywania do stołu (śniadanie, obiad, kolacja) i właściwego zachowania się przy stole. Krótka prezentacja układu naczyń i sztućców na stole, prawidłowego sposobu siedzenia i dobrych manier przy stole (trzymanie łokci przy sobie, unikanie siorbania itp.).
naczynia jednorazowe: komplet talerzyków i sztućców z kącika lalek |
„Zanieś śniadanie” - zabawa ruchowa; ćwiczenia równowagi.
Dzieci podzielone są na dwie grupy. Jedna grupa to kelnerzy, którzy otrzymują tacę ze śniadaniem (krążek z woreczkiem lub klockiem). Kelnerzy stoją obok siebie w szeregu, po jednej stronie sali. Naprzeciwko każdego kelnera stoi w odległości 5 lub 6 kroków jedno dziecko - gość. Kelnerzy niosą tace ze śniadaniem gościom, po czym wracają na miejsce. Następuje zmiana ról.
woreczki lub klocki, krążki gimnastyczne |
II. Zajęcia główne
„Jestem sobie przedszkolaczek” - utrwalenie piosenki. Nauczyciel utrwala tekst piosenki na zasadzie echa.
Dzieci mają za zadanie powtórzyć fragmenty zwrotek w różnym tempie.
W celu utrwalenia piosenki można przeprowadzić zabawę ruchową. Dzieci swobodnie spacerują po całej sali i śpiewają piosenkę. Na słowa ram tam tam zatrzymują się i wykonują ten fragment, klaszcząc w ręce, tupiąc lub klepiąc dłońmi o uda.
CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jestem sobie przedszkolaczek” (nr 1) |
„Myszki” - zabawa muzyczno-ruchowa.
Dzieci stoją w kole. Trzymając ręce na biodrach i kołysząc się na boki, śpiewają piosenkę. Wypowiadając słowa i cichutko zaśpiewały, dzieci szybko podają sobie ręce i robią małe kółeczko.
W drugiej części zwrotki dzieci stopniowo powiększają koło, śpiewając coraz ciszej. Na koniec mówią szeptem ciii i kładą palec na ustach.
Podczas kolejnych powtórzeń dzieci zamiast za ręce trzymają się wzajemnie za głowę, ramiona itd. (zgodnie ze słowami piosenki).
CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Myszki” (nr 32), szarfy |
III. Zajęcia popołudniowe
„W ogrodzie” - ćwiczenia oddechowe przy muzyce; dmuchanie na liście, źdźbła traw; ćwiczenie natężenia oddechu.
Uwaga! Zbyt długie ćwiczenia mogą prowadzić do hiperwentylacji.
Ćwiczenia dobrze jest wykonywać przynajmniej godzinę po posiłku.
Nauczyciel kontroluje siłę wydechu.
Dzieci zdmuchują nasionka mlecza tak długo, aż spadnie ostatnie (dmuchają długim, spokojnym, równomiernym strumieniem powietrza).
Każde dziecko trzyma źdźbło trawy i dmucha na nie tak, by źdźbło odchylało się jak najdłużej (wychylenie nie musi być duże, ważne, by było cały czas takie samo).
Zabawa w wietrzyk - dzieci dmuchają na listki lub płatki unoszące się w powietrzu. Czyja trawka (płatek) najdłużej utrzyma się w powietrzu?
listki, trawy itp., CD Utwory… cz. 1 - „Nokturn Es-dur” F. Chopina (nr 4) |
„Wąska ścieżka” - zabawa ruchowa, ćwiczenia równowagi z wykorzystaniem lasek. Na podłodze w sali nauczyciel za pomocą skakanek wyznacza wąską ścieżkę (dwie równoległe linie w odstępie 20 cm). Zadaniem dzieci jest, na polecenie nauczyciela, kolejno przejść po ścieżce z laskami gimnastycznymi trzymanymi za końce nad głową. Kto wykona zadanie, idzie na koniec kolejki.
skakanki, laski gimnastyczne, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 59.
|
Propozycje zajęć do tematów 1-5 opracowała Monika Kubik