Plany dydaktyczne 2 tydzien


Krąg tematyczny: Stop! Uwaga! Niebezpiecznie! Zasad naucz się koniecznie!

11. Spotkanie z policjantem

Zapis w dzienniku:

  1. „Samochody” - zabawa bieżna. „Kto to jest?” - rozpoznawanie funkcjonariuszy mundurowych (policjanta, strażaka, żołnierza itp.).

  2. „Dzieci i światła” - nauka piosenki. „Policjant” - spotkanie z funkcjonariuszem policji drogowej; rozmowa o zasadach bezpieczeństwa na drodze, demonstracja munduru i akcesoriów, np. policyjnego lizaka.

  3. „Kolorowe znaki” - wysłuchanie wiersza I. Salach, kolorowanie sylwet znaków drogowych według podanego wzoru. „Autobusy” - zabawa muzyczno-ruchowa.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

kolorowe krążki lub kółka do sersa, gwizdek

sylwety lub zdjęcia przedstawiające: policjanta, strażaka, żołnierza, strażnika miejskiego

II. Zajęcia główne

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Dzieci i światła” (nr 4)

- Jak kieruje się ruchem drogowym?

- Dlaczego nie można szybko jeździć?

Zapoznaje dzieci z zasadami bezpiecznego poruszania się po drogach, prezentuje podstawowe znaki drogowe (sygnalizacja świetlna dla pieszych, przejście dla pieszych, droga dla rowerów itp.). Na koniec spotkania dzieci oglądają radiowóz i dziękują gościowi za wizytę.

plansze przedstawiające znaki drogowe

III. Zajęcia popołudniowe

Kolorowe znaki

Na wysokiej nodze

stoi znak przy drodze.

Wiedzą o tym dzieci - hop !

Że on mówi: stop!

A drugi - niebieski

znają nawet pieski:

ulicą iść można

lecz tylko ostrożnie.

Znają przedszkolacy

kolorowe znaki.

Lecz pamiętaj - ważna sprawa:

iść ulicą - nie zabawa!

Iwona Salach

- Kto widział znaki drogowe?

- Gdzie są umieszczone?

- Co oznaczają i czemu służą?

Dzieci wskazują na planszach znaki, o których jest mowa w wierszu, określają ich kolory i kształty. Kolorują lub malują sylwety wybranych znaków drogowych. Nauczyciel zwraca uwagę na staranność pracy, zgodność kolorów z wzorami i niewychodzenie za linię.

I. Salach, „Kolorowe znaki” [w:] Wiersze dla przedszkolaka, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 40; sylwety znaków drogowych do kolorowania, kredki, farby, pędzle; plansze przedstawiające znaki drogowe

lub:

Nauczyciel wybiera czworo dzieci do roli kierowców autobusów. Rozdaje im małe kółeczka w czterech różnych kolorach. W tych samych kolorach otrzymują szarfy pozostałe dzieci, które będą odgrywać rolę pieszych. Wszystkie dzieci stają w różnych miejscach sali. Zadaniem dzieci jest odpowiednie reagowanie ruchem na zmiany w muzyce.

Przy akompaniamencie muzyki do maszerowania kierowcy autobusów stoją w miejscu. W tym czasie dzieci-piesi maszerują po całej sali.

Po zmianie na muzykę „do biegu” piesi szybko ustawiają się za odpowiednim dzieckiem-kierowcą (trzymającym kółko w takim kolorze, jaki ma ich szarfa), tworzą autobusy i drobnymi kroczkami biegają po sali.

Muzyka „do marszu” jest sygnałem do zatrzymania się autobusu, piesi wysiadają i maszerują w różnych kierunkach.

CD Utwory… cz.1 - „Muzyka do marszu i biegu” (nr 22), szarfy, kółka i obręcze w czterech kolorach

12. Przyjazne zielone światło

Zapis w dzienniku:

  1. „Światło zielone - światło czerwone” - zabawa orientacyjno-porządkowa. „Kto znajdzie?” - wyodrębnianie koła z elementów mozaiki geometrycznej.

  2. „Światła sygnalizatora” - przedstawienie wiersza D. Gellnerowej z wykorzystaniem krążków w kolorze żółtym, czerwonym i zielonym. „W parach” - ustalenie sposobu poruszania się poza przedszkolem (w szyku parami). „Wycieczka na skrzyżowanie” - obserwacja ruchu drogowego, wyjaśnienie funkcji znaczków odblaskowych.

  3. „Policjant kieruje ruchem drogowym” - zabawa tematyczna z podziałem na role: policjant, kierowca, przechodzień. „Światło zielone - światło czerwone” - zabawa orientacyjno-porządkowa.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

kółka od sersa, krążki: zielony, żółty i czerwony

elementy mozaiki geometrycznej

II. Zajęcia główne

Światła sygnalizatora

Idą dzieci, idą dzieci,

a nad jezdnią sygnał świeci.

Mam czerwone wielkie oko,

mam buzię jak mak,

gdy pokażę się nad jezdnią,

wołam do was tak:

Uwaga! Czerwone światło!

Stój! O wypadek łatwo!

Mam zielone piękne oko,

zielone jak liść.

Gdy się zazielenię w górze

to możecie iść.

Zielone światło, zielone!

Przechodźcie na drugą stronę.

A czy mrugacie też,

kiedy pada deszcz?

Oczywiście! Co za pytanie!

Kto się zawsze zajmuje mruganiem,

ten nawet wtedy mruga,

gdy na świecie

deszcz i szaruga!

Dorota Gellnerowa

Po wysłuchaniu utworu dzieci odpowiadają na pytania:

- O czym informuje czerwone światło?

- Kiedy możemy przejść na drugą stronę ulicy?

- Czy światła sygnalizatora świecą, kiedy pada deszcz lub śnieg?

- Co oznacza światło żółte?

Nauczyciel przypomina fragmenty tekstu, dzieci uczą się ich na pamięć:

„Uwaga! Czerwone światło!

Stój! O wypadek łatwo!”

„Zielone światło, zielone!

Przechodźcie na drugą stronę.”

Dzieci spacerują po sali, nauczyciel recytuje wiersz. Kiedy podnosi w górę krążek, dzieci odpowiednio − zatrzymują się lub maszerują, wypowiadając wyuczoną treść wiersza.

D. Gellnerowa, „Światła sygnalizatora” [w:] „Plan pracy dla przedszkola - grupy młodsze”, Wydawnictwo Raabe, krążki dla nauczyciela: żółty, czerwony, zielony

- pieszy jest widoczny z większej odległości;

- pieszy jest lepiej widoczny w deszczowe dni, gdy jest słaba widoczność;

- pieszy jest widoczny w nieoświetlonym miejscu, po zmroku.

W drodze powrotnej do przedszkola nauczyciel zwraca dzieciom uwagę na mijane znaki drogowe.

znaczki lub bransoletki odblaskowe

III. Zajęcia popołudniowe

krążki (zielony, żółty, czerwony), kółka do sersa, kreda do tablicy

kółka do sersa, krążki: zielony, żółty i czerwony

13. Bawimy się bezpiecznie

Zapis w dzienniku:

  1. „Parkujemy przodem i tyłem” - zabawa ruchowa. „Ułóż koło” - wybieranie różnych części koła i tworzenie pełnego koła.

  2. „W parach” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych z piłkami. „Jak wróbelek Elemelek leśną dróżką szedł w niedzielę” - wysłuchanie opowiadania H. Łochockiej i rozmowa na temat niewłaściwego zachowania bohatera. „Dzieci i światła” - utrwalenie piosenki; zabawa przy piosence.

  3. „Przejdź po wąskiej ścieżce” - zabawa równoważna.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

krążki, gwizdek

koła różnej wielkości, koła z kartonu pocięte na połówki, ćwiartki i nieregularnie

II. Zajęcia główne

Miejsce ćwiczeń: sala, ogród przedszkolny.

1. Dowolna zabawa piłką. Nauczyciel wysypuje piłeczki z kosza, każde dziecko bierze jedną piłeczkę. Przedszkolaki sprawdzają, kto potrafi rzucić piłkę w górę i złapać, odbić od podłogi prawą i lewą ręką, potoczyć piłeczkę po podłodze i pobiec za nią.

2. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci stają luźno w sali. Wkładają piłkę między stopy. Na polecenie nauczyciela prostują się i przenoszą ręce w bok. Następnie wykonują skłon, zabierają piłkę i pokazują ją w górze przed sobą. W coraz szybszym tempie powtarzają czynności na hasła nauczyciela: schowaj piłkę i pokaż piłkę.

3. Ćwiczenie mięśni grzbietu. Przedszkolaki ustawiają się parami w długiej, szerokiej uliczce. Kładą się na podłodze, twarzami do siebie, w odległości 3-4 kroków. Toczenie piłeczki do siebie - uniesienie na moment w górę klatki piersiowej i łokci. Dzieci wykonują ćwiczenia jedną piłką, druga leży z boku.

4. Toczenie piłki w parach. Ustawienie jak w ćwiczeniu poprzednim (uliczka). Siad rozkroczny, toczenie piłki w parach do siebie.

5. Zabawa z elementem czworakowania. Pieski aportują: dzieci stają parami obok siebie, pod ścianą. Jedno z piłeczką w ręce jest panem uczącym pieska aportować (przynosić). Dzieci-pieski stoją obok swoich panów na czworakach. Piłeczki początkowo leżą pod ścianą. Słysząc umówiony sygnał, pan toczy piłkę przed siebie, a piesek biegnie za nią, przynosi i służy na dwóch łapkach przed panem. Jeżeli jest miejsce, pieski w czasie służenia opierają plecy o ścianę. Zmiana ról i powtórzenie zabawy.

6. Dzieci w dwójkach, w siadzie skulnym naprzeciwko siebie, ręce wsparte z tyłu. Toczenie piłki stopami (w parach) do siebie.

7. Dzieci w dwójkach, w siadzie skulnym twarzami do siebie. Podawanie piłki stopami (w parach) do siebie. Obejmując piłkę należy zwrócić uwagę, żeby stopy ściśle przylegały do wypukłej powierzchni piłki.

8. Ćwiczenie uspokajające. Dzieci wstają, kładą piłeczkę na dłoni i maszerują po obwodzie dużego koła. Przechodząc koło koszyka - odkładają piłkę.

piłki, K. Wlaźnik, „Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela”, WSiP, Warszawa 1980, s. 248-250, 225, 292-293.

Jak wróbelek Elemelek leśną dróżką szedł w niedzielę

Leśna dróżka już od rana jest ogromnie uczęszczana. Gdzie popatrzeć, z każdej strony ruch panuje ożywiony.

Biegną sarny i wiewiórki, zając chyżo zbiega z górki, przelatują ptaków stada, lisek się ostrożnie skrada, nawet jeż i dwa ślimaki powolutku suną w krzaki. Ten na tego z nagła wpada, poszturchuje ów sąsiada… Źle się dzieje - ani słowa! Trzeba ruch uregulować.

Więc milicjant już na drodze na czerwonej stoi nodze: długie skrzydła czarno-białe to wskazówki doskonałe. Gdy rozłoży je w tę stronę - przejście dróżką dozwolone, gdy zaś w tamtą - to przechodzień w poprzek ścieżki może chodzić.

A wróbelek Elemelek do swej cioci szedł w niedzielę, skacząc sobie fiku-miku leśną dróżką po chodniku. Zamyślony, zagapiony, w górę patrzy gdzieś na wrony, idzie prędko, nie uważa, nie wie, na co się naraża.

Bo gdy był w połowie drogi, rzekł milicjant - bocian srogi:

- Czyżby przestał już wróbelek leśnym być obywatelem? Czy przepisy i wskazówki wyleciały mu już z główki? Muszę zrobić ci wymówkę: byłbyś oto zdeptał mrówkę, bo przez dróżkę, tę brzozową, szedłeś dziś nieprawidłowo. Trzeba spisać tu protokół!

Elemelek spojrzał wokół czarnym okiem jak ze szkiełka i załamał swe skrzydełka.

- Już się złego cofnąć nie da. Ot i kłopot! Bieda, bieda!

A tymczasem bocian stary wsunął na dziób okulary, spojrzał bystro i na listku zapisuje sobie wszystko.

- Imię pana?

- Elemelek.

- Jaki zawód?

- No… wróbelek.

- Imię ojca?

- Świszczypałek.

- Imię dziadka?

- …Zapomniałem…

- Gdzie pan mieszka?

- Tam na lewo, trzecia dróżka, czwarte drzewo.

- A gdzie pan jest urodzony?

- W porzuconym gnieździe wrony.

- Niech wróbelek więc pamięta, że w powszedni dzień czy święta muszą wszyscy, nawet ptaki, na drogowe zważać znaki. Każdy napis, sygnał każdy jest potrzebny, a więc ważny, i nie można jak ta gapa po ulicy sobie człapać. Ten bukowy listek czarny to dla pana mandat karny. Leśna kara dziś wyniesie…

- Oj, czy dużo?

- …groszy dziesięć.

Elemelek pod skrzydłami miał torebkę z grosikami. Więc zapłacił, schylił główkę i przeprosił grzecznie mrówkę, mówiąc przy tym do bociana:

- Będę odtąd, proszę pana, prawidłowo szedł przez drogę. Zapamiętam tę przestrogę.

Zdaje mi się, że po lesie ta przygoda się rozniesie. Elemelek aż się spocił i spocony szedł do cioci.

Hanna Łochocka

Dzieci próbują własnymi słowami opowiedzieć przygodę wróbelka i ocenić jego postępowanie. Nauczyciel zadaje pytania pomocnicze:

- Jakie zwierzęta biegały i latały leśną dróżką?

- Do kogo szedł wróbelek?

- Dlaczego bocian-milicjant musiał go zatrzymać?

- Jak milicjant ukarał Elemelka?

- Co wróbelek obiecał bocianowi?

- Czy Elemelek dobrze się[Author ID1: at Fri Jul 10 15:46:00 2009 ] zachowywał na leśnej dróżce, dlaczego?

H. Łochocka, „Jak wróbelek Elemelek leśną dróżką szedł w niedzielę” [w:] H. Łochocka, „O wróbelku Elemelku”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1997, s. 9.

Podczas zwrotek dzieci spacerują po sali w różnych kierunkach. Na refren zatrzymują się i śpiewają fragment: razem z mamą muszę stanąć…

Na słowa: a na drugą przejdę stronę… maszerują do przodu. W tym czasie nauczyciel pokazuje odpowiednio do słów krążek czerwony lub zielony.

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Dzieci i światła” (nr 4), krążki (zielony i czerwony)

III. Zajęcia popołudniowe

lina, szarfy

14. Z mamą i tatą bezpiecznie na drodze

Zapis w dzienniku:

  1. „Odgłosy miasta” - rozpoznawanie dźwięków ulicy, nazywanie źródeł dźwięku, rozpoznawanie pojazdów uprzywilejowanych. „Czerwony - żółty - zielony” - zabawa orientacyjno-porządkowa (różne komendy dla różnych kolorów).

  2. „Bęckowe przygody” - praca z „Książką”. „Dzieci i światła” - zabawa rytmiczna przy piosence.

  3. „Odgłosy ulicy” - ćwiczenia ortofoniczne (wyrazy dźwiękonaśladowcze charakterystyczne dla ruchu drogowego). „Na ulicy” - zabawa muzyczno-ruchowa, reagowanie na zmianę tempa oraz sygnał „stop”.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

I. Zajęcia poranne

CD Utwory… cz. 2 - „Odgłosy miasta” (nr 30), obrazki przedstawiające pojazdy nagrane na płycie

szarfy dla dzieci (czerwone, żółte, zielone), krążki dla nauczyciela (czerwony, żółty, zielony)

II. Zajęcia główne

„Książka” s. 10-11

CD Piosenki i zabawy cz.1 - „Dzieci i światła” (nr 4)

III. Zajęcia popołudniowe

jedzie nowy samochód, szybko: żżżu, żżżu,

jedzie motor: zzzz,

jedzie stary samochód: brum, brum,

samochód trąbi: ti-ti, pi-pip,

otwieranie drzwi automatycznych w autobusie: psss,

straż pożarna: i-u, i-u,

karetka pogotowia: e-u, e-u,

policja: e-u, e-u,

wózek dziecięcy: tuk, tuk.

Uwaga! Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy układ ust przy naśladowaniu poszczególnych dźwięków.

Na przerwę i hasło: stop! wszyscy zatrzymują się nieruchomo.

bębenek lub klawesy

15. Kodeks bezpiecznego przedszkolaka

Zapis w dzienniku:

  1. „Jedzie pociąg z daleka” - zabawa ruchowa z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych. „Miasto z klocków” - zabawy konstrukcyjne z klocków - wznoszenie budowli dla samochodów: tras, garaży; porównywanie ich wysokości, długości. „Na jakiej ulicy mieszkasz?” - próby określenia adresu zamieszkania, adresu przedszkola.

  2. „Kto wie, niech powie” - zagadki tekstowe o ruchu drogowym (ze szczególnym uwzględnieniem zebry - przejścia dla pieszych). „Zebra” - pokolorowanie zebry z „Wycinanek-składanek”.

  3. „Kto wie, jak należy się zachować?” - omówienie różnych sytuacji z życia codziennego, zilustrowanych odpowiednimi obrazkami. „Okrągłe na okrągło” - ćwiczenia grafomotoryczne, kreślenie okręgów prawo- i lewostronnie, w powietrzu, na podłodze, po śladzie na powierzchni kartki.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

I. Zajęcia poranne

lub:

Dzieci zostają podzielone na kilka grup. Każda grupa ustawia się, tworząc „pociąg”. Dzieci stojące na początku - „maszyniści” − otrzymują grzechotki.

Przy akompaniamencie melodii „Jedzie pociąg” dzieci-pociągi chodzą po całej sali. Maszyniści w tym czasie miarowo potrząsają grzechotkami.

Podczas przygrywek pociągi zatrzymują się.

Każde dziecko-maszynista przekazuje grzechotkę dziecku stojącemu za nim i przechodzi na koniec pociągu.

Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci wcielą się w rolę maszynisty.

CD Utwory… cz. 1 - „Jedzie pociąg” (nr 29), grzechotki

klocki drewniane i/lub plastikowe

II. Zajęcia główne

Przykładowe zagadki:

Co to za zwierzę

na jezdni leży?

Nim po nim przejdziesz,

rozejrzeć się należy. (zebra)

Oko - zwrócone w twoją stronę,

czerwone, żółte lub zielone. (sygnalizator świetlny)

Stoją przy drodze

na długich nogach,

ale to nie ptaki.

Jak jeździć trzeba,

nauczyć mogą

drogowe... (znaki)

„Księga zagadek. 3000 zagadek dla młodszych i starszych dzieci”, wybór i oprac. E.M. Skorek, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005.

„Wycinanki-składanki” cz.1, s. 7 (instrukcja), s. 21 (projekt), kredki pastelowe, farby, pędzle, duży karton, kolorowy papier, nożyczki, klej

III. Zajęcia popołudniowe

historyjki obrazkowe przygotowane przez nauczyciela

- małe,

- duże,

- średnie,

- w prawą stronę,

- w lewą stronę.

Dzieci siadają na podłodze i wykonują te same polecenia, kreśląc koła na podłodze. Następnie otrzymują kartki z narysowanymi kołami różnej wielkości o różnym kierunku kreślenia. Wodzą palcem po linii zgodnie z kierunkiem strzałki. Wymieniają się kartkami tak, aby każde dziecko „zakreśliło” różne wielkości i kierunki.

koła z papieru różnej wielkości, kartony ze wzorami okręgów różnej wielkości z zaznaczonym kierunkiem kreślenia

Propozycje zajęć do tematów 1115 opracowała Agnieszka Uścińska.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Plany dydaktyczne tydzień 4, Prywatne, Przedszkole, 4- latki
Plany dydaktyczne tydzień 1
plastyka 4 plany dydaktyczne ciekawi swiata
Plany dydaktyczne2tydzien, Prywatne, Przedszkole, 4- latki
Tygodniowe plany dydaktyczne na styczeń
program1, Politechnika Lubelska, Studia, Studia, Wychowanie Techniczne-wszystkie lata, 2, dydaktyka,
PLANY DYDAKTYCZNE Z RELIGII KL 6
PLANY DYDAKTYCZNE Z RELIGII KL 2
PLANY DYDAKTYCZNE Z RELIGII KL 3
PLANY DYDAKTYCZNE Z RELIGII KL 1
PLANY DYDAKTYCZNE Z RELIGII KL 5
Plany dydaktyczne na grudzień
PLANY DYDAKTYCZNE Z RELIGII KL 4
EP - styczeń II, Plany pracy dydaktycznej
Plany 2008-2009, PLAN PRACY listopad 2008, PLAN PRACY WYCHOWAWCZO-DYDAKTYCZNE
Plan pracy wychowawczo dydaktycznej 5 latki maj 2013, Plany miesięczne 5 latki
PLANY, rozklad zajeckl4, PLAN DYDAKTYCZNO WYCHOWAWCZY Z WYCHOWANIA FIZYCZNEGO DLA KL
Zadania-luty, STUDIA PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZO - RESOCJALIZACYJNA, RÓŻNE Z PEDAGOGIKI, 4-latki, PLANY MI
Plan wychowawczo - dydaktyczny na styczeń 2009, szkola, plany miesięczne dla 3, 4 latków

więcej podobnych podstron