INTIFADA AL-AKSA

28 września 2000 r. Ariel Szaron odwiedził Wzgórze Świątynne w Jerozolimie.
Wybuchły gwałtowne protesty Palestyńczyków, które przemieniły się w drugą Intifadę al-Aksa.

29 września 2000 r. w masowych zamieszkach zginęło 18 Palestyńczyków i 1 Izraelczyk.
    We wrześniu 2000 r. aktywiści al-Fatah utworzyli zbrojne ramię swojej organizacji, pod nazwą: Brygady Męczenników Al-Aksa.

1 października 2000 r. izraelscy Arabowie zorganizowali demonstracje poparcia dla Autonomii Palestyńskiej. Gdy demonstracje przemieniły się w zamieszki, izraelsko policja otworzyła ogień.

         

4 października 2000 r. odbyły się w Paryżu rozmowy premiera Ehuda Baraka z Jasirem Arafatem. Izrael zgodził się na wycofanie wojsk na pozycje sprzed wybuchu drugiej Intifady (28 września). Autonomia Palestyńska w zamian obiecała powstrzymać antyizraelskie wystąpienia.

4 października 2000 r. władze Autonomii Palestyńskiej uwolniły więzionych bez wyroków sądowych przywódców organizacji Hamas.

12 października 2000 r. arabscy terroryści z organizacji Al Kaida przeprowadzili atak na amerykański niszczyciel USS "Cole" w Jemenie. Zginęło 17 amerykańskich marynarzy.

12 października 2000r . tłum Palestyńczyków dokonuje linczu 2 izraelskich żołnierzy na posterunku policji palestyńskiej w Ramli.
    W odwecie izraelskie śmigłowce zniszczyły ten posterunek palestyńskiej policji.

      

W dniach 16-17 października 2000 r. odbył się szczyt palestyńsko-izraelski w Szarm al-Szejk z udziałem prezydenta USA Billem Clintonem. Zawarte porozumienie zobowiązywało obie strony do powstrzymania przemocy.

Palestyńska organizacja Hamas ogłosiła, że Intifada będzie kontynuowana niezależnie od działań pokojowych Jasira Arafata.

18 października 2000 r. Izrael, zgodnie z zawartym porozumieniem, wycofał swoje oddziały z Nablusu. Otwarto przejścia graniczne z Egiptem i Jordanią, oraz umożliwiono Palestyńczykom otwarcie międzynarodowego lotniska w Gazie. Jednocześnie izraelskie służby bezpieczeństwa aresztowały 8 Palestyńczyków podejrzewanych o lincz na izraelskich żołnierzach 12 października w Ramli (akcję przeprowadzono w Strefie A, co wywołało oburzenie Palestyńczyków).
    18 października 2000 r. władze Autonomii Palestyńskiej wezwały za pośrednictwem telewizji całą ludność palestyńską do powstrzymania się od aktów przemocy. Jednocześnie palestyńska policja przeprowadziła akcję aresztowań działaczy Hamasu.

Komisja Praw Człowieka ONZ potępiła Izrael za stosowanie nadmiernej siły przeciwko cywilnej ludności palestyńskiej.

20 października 2000 r. wybuchły gwałtowne walki palestyńsko-izraelskie w okolicach Nablusu i Ramli. Zginęło 10 Palestyńczyków, a 400 zostało rannych.

22 października 2000 r. państwa Ligi Arabskiej zapowiedziały udzielenie pomocy finansowej Palestyńczykom w wysokości 1 mld. dolarów.

22 października 2000 r., premier Izraela Ehud Barak, oficjalnie oznajmił wstrzymanie rozmów pokojowych z Autonomią Palestyńską.

22 października 2000 r. przewodniczący Autonomii Palestyńskiej Jasir Arafat oświadczył, że Palestyńczycy mają prawo do niepodległego państwa ze stolicą w Jerozolimie bez względu na zgodę Izraela.
    22 października 2000r. wojsko izraelskie ponownie zamknęło palestyńskie lotnisko w Gazie i przejścia graniczne z Egiptem i Jordanią.

30 października 2000 r. wojsko izraelskie ostrzelało siedzibę palestyńskiej organizacji al-Fatah oraz posterunki palestyńskiej policji.

W trakcie października 2000 r. w starciach zginęło 148 Palestyńczyków i 10 Izraelczyków.

2 listopada 2000 r. palestyńscy terroryści zdetonowali samochód-pułapkę na targowisku Mahane Yehuda w Jerozolimie, zabijając 2 Izraelczyków i raniąc 10 osób. Do zamachu przyznał się Islamski Dżihad.

8 listopada 2000 r. Izrael przerzucił dodatkowe oddziały wojskowe do Strefy Gazy i na Zachodni Brzeg Jordanu.
    9 listopada 2000 r. izraelskie służby specjalne rozpoczęły serię akcji przeciwko przywódcom al-Fatah. Pocisk rakietowy ze śmigłowca zniszczył samochód, w którym zginął jeden z wyższych dowódców al-Fatah.

14 listopada 2000 r. izraelskie wojsko usiłując powstrzymać palestyńskie zamieszki zaostrzyło blokadę miast na Zachodnim Brzegu Jordanu i aresztowało niektórych z polityków palestyńskich.

19 listopada 2000 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały siedzibę władz Autonomii Palestyńskiej w Gazie, dając tym samym do zrozumienia, że należy powstrzymać palestyńskich terrorystów od dalszych ataków.

- wybuch terroru -

20 listopada 2000 r. palestyńscy terroryści zdetonowali ładunek wybuchowy przy przejeżdżającym żydowskim autobusie szkolnym w pobliżu Gush Katif, w Strefie Gazy. W zamachu zginęło 2 Izraelczyków, a 9 osób zostało rannych.

22 listopada 2000 r. palestyńscy terroryści wysadzili samochód-pułapkę w centrum miasta Hadera, zabijając 2 Izraelczyków i raniąc 60.

22 listopada 2000 r. 10 tys. Izraelczyków demonstrowało w Jerozolimie pod hasłami "Pozwólcie armii zwyciężyć", żądając od władz dania swobody działania dla armii izraelskiej w walce z Palestyńczykami.

- Ramadan -

27 listopada 2000 r. rozpoczął się święty miesiąc postu muzułmańskiego - Ramadan. Dzięki temu walki osłabły.
    27 listopada 2000 r. Izrael w geście dobrej woli złagodził ekonomiczne restrykcje wobec Autonomii Palestyńskiej.

W trakcie listopadowych starć w 2000 r. zginęło 138 Palestyńczyków i 20 Izraelczyków.

1 grudnia 2000 r. armia izraelska częściowo otworzyła palestyńskie lotnisko w Gazie.

6 grudnia 2000 r. armia izraelska zezwoliła izraelskim Arabom na dostarczenie 200 ton żywności i odzieży na tereny Autonomii Palestyńskiej.

10 grudnia 2000 r. żydowscy osadnicy zaatakowali domostwa palestyńskie w Hebronie, niszcząc 11 domów.

14 grudnia 2000 r. władze Izraela wydały zgodę na otwarcie przejść granicznych z Autonomią Palestyńską dla arabskich robotników. 13 tys. palestyńskich robotników ponownie mogło przyjechać do pracy w Izraelu.

27 grudnia 2000 r. skończył się muzułmański miesiąc postu - Ramadan.

- nowa fala terroru -

28 grudnia 2000 r. palestyńscy terroryści przeprowadzili dwa zamachy bombowe w centrum Tel Awiwu, oraz jeden zamach bombowy na szosie w pobliżu Gazy, zabijając 2 Izraelczyków i raniąc wielu.

31 grudnia 2000 r. palestyński snajper zastrzelił pod Ramlą syna nacjonalistycznego rabina Meira Kahane.
    Jego pogrzeb zgromadził 20 tys. żydowskich osadników.

W trakcie grudniowych starć w 2000 r. zginęło 64 Palestyńczyków i 8 Izraelczyków. Spadek ilości ofiar wiązał się z muzułmańskim miesiącem Ramadan, który trwał od 27 listopada do 27 grudnia 2000 r.

1 stycznia 2001 r. palestyńscy terroryści zdetonowali samochód-pułapkę w pobliżu przystanku autobusowego w Netanii, raniąc 60 Izraelczyków.

8 stycznia 2001 r. w Jerozolimie demonstrowało ponad 100 tys. ortodoksyjnych Żydów przeciwko projektom kompromisu w sprawie przyszłości Jerozolimy.

11 stycznia 2001 r. wojsko izraelskie w geście dobrej woli otworzyło przejścia graniczne z Egiptem i Jordanią.

13 stycznia 2001 r. odbyło się spotkanie Jasira Arafata i Szymona Peresa w Gazie. Próbowano znaleźć sposoby złagodzenia sytuacji na Bliskim Wschodzie.
    Wobec aktów palestyńskiej przemocy, rozmowy zostały przerwane następnego dnia.

14 stycznia 2001 r. armia izraelska wprowadziła blokadę Strefy Gazy.

W dniach 21-27 stycznia 2001r. prowadzono rozmowy izraelsko-palestyńskie w Tabie, Egipt. Nie przyniosły one jednak zbliżenia stron.

28 stycznia 2001 r. podczas Światowego Forum Gospodarczego w Davos (USA) Jasir Arafat potępił działania armii izraelskiej, określając je jako antypalestyńskie.

28 stycznia 2001 r. rząd Izraela ogłosił zawieszenie rozmów z Palestyńczykami.

W trakcie styczniowych starć w 2001 r. zginęło 24 Palestyńczyków i 7 Izraelczyków.

- spirala przemocy -

7 lutego 2001 r. premierem izraelskiego rządu został wybrany Ariel Szaron.

      

14 lutego 2001 r. palestyński kierowca autobusu staranował grupę izraelskich żołnierzy na przystanku autobusowym w Holonie, zabijając 8 z nich i raniąc 25 osób.
    4 marca 2001 r. palestyński zamachowiec-samobójca wysadził się w Netanii, zabijając 3 Izraelczyków i raniąc 66 osób.

20 marca 2001 r. siedmiu niestałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ zaproponowało ustanowienie w Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu Jordanu placówek obserwacyjnych ONZ.
    Stany Zjednoczone Ameryki zawetowały tę propozycję.

4 kwietnia 2001 r. premier Izraela Ariel Szaron spotkał się w stolicy Grecji, Atenach, z negocjatorami Autonomii Palestyńskiej. Podjęto próbę ponownego nawiązania rozmów.

11 kwietnia 2001 r. premier Ariel Szaron wykluczył możliwość likwidacji żydowskiego osadnictwa, gdyż stanowi ono "strategiczne zaplecze izraelskiego bezpieczeństwa".

24 kwietnia 2001 r. Izrael liczył 6,4 mln. mieszkańców, z czego 81% to Żydzi. Przyrost naturalny wyniósł 2,4%.

18 maja 2001 r. palestyński zamachowiec-samobójca wysadził się w centrum handlowym w Netanii, w którym ludzie robili zakupy przed szabasem. Zginęło 5 Izraelczyków, a ponad 100 zostało rannych.

W dniach 18 i 19 maja 2001 r. izraelskie myśliwce F-16 zbombardowały budynki palestyńskich służb bezpieczeństwa w strefie Gazy i na zachodnim brzegu Jordanu. Zginęło 16 Palestyńczyków.

24 maja 2001 r. w katastrofie budowlanej zginęło 23 Izraelczyków, a ponad 300 zostało rannych. Zawalił się budynek w trakcie uroczystości weselnej.

25 i 26 maja 2001 r. palestyńscy terroryści z Dżihadu przeprowadzili zamachy bombowe w Jerozolimie, raniąc 95 Izraelczyków.

27 maja 2001 r. izraelski rząd zatwierdził plan budowy 700 domów dla żydowskich osadników na zachodnim brzegu Jordanu.

1 czerwca 2001 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się przed dyskoteką Dolphinarium w Tel Awiwie, zabiając 21 młodych Izraelczyków i raniąc 120. Większość ofiar była imigrantami lub dziećmi imigrantów z byłego ZSRR.

23 czerwca 2001 r. wybuch ukrytej miny zabił 2 izraelskich żołnierzy przy granicy ze Strefą Gazy.

29 czerwca 2001 r. palestyńscy terroryści wysadzili samochód-pułapkę w Tel Awiwie, zabijając 1 Izraelkę i raniąc wielu.

30 czerwca i 1 lipca 2001 r. trwała wymiana ognia artyleryjskiego na granicy izraelsko-libańskiej.
    Izraelskie myśliwce F-16 zbombardowały także syryjskie stacje radarowe w Dolinie Bekaa.

2 lipca 2001 r. palestyńscy terroryści przeprowadzili dwa zamachy bombowe w miejscowości Jahud pod Tel Awiwem, nie powodując żadnych strat w ludziach.

4 lipca 2001 r. rząd Izraela wydał armii zezwolenie na użycie wszelkich środków do obrony cywilów i żołnierzy izraelskich przed atakami terrorystycznymi Palestyńczyków.

W 2001 r. Izrael podpisał z USA kontrakt na zakup 50 myśliwców wielozadaniowych F-16I. Dostawy będą docierać do Izraela w 2003 r.

7 lipca 2001 r. do gwałtownych walk doszło w rejonie Hebronu, gdzie Palestyńczycy ostrzeliwali żydowskie osiedle Avraham Avin. Zginął jeden Palestyńczyk, a wielu odniosło rany.

8 lipca 2001 r. izraelskie buldożery rozpoczynają wyburzanie 25 palestyńskich domów wybudowanych nielegalnie we wschodniej Jerozolimie.

9 lipca 2001 r. palestyńscy terroryści wysadzili ładunek bombowy pod przejeżdżającym izraelskim patrolem wojskowym, zabijając 1 izraelskiego żołnierza i raniąc drugiego.

12 lipca 2001 r. palestyńscy terroryści ostrzelali żydowski samochód jadący w okolicach Nablusu, raniąc małżeństwo z małym dzieckiem.
    12 lipca 2001 r. rozwścieczeni żydowscy osadnicy zaatakowali domy palestyńskie we wsiach pod Nablusem, paląc arabskie samochody i gaje oliwne.
    Izraelscy żołnierze ostrzelali z czołgów posterunki policji palestyńskiej w Nablusie, zabijając 2 Palestyńczyków.

13 lipca 2001 r. izraelskie wojsko wkroczyło do Hebronu. Był to odwet za ciągły ostrzał żydowskich osiedli w okolicy. W strzelaninie w Hebronie rannych zostało 17 Palestyńczyków.
    13 lipca 2001 r. izraelskie służby specjalne przeprowadzają zamach bombowy zabijając działacza Hamasu, odpowiedzialnego za zamachy bombowe w Netanii.

15 lipca 2001 r. minister spraw zagranicznych Szymon Peres spotkał się w Kairze z Jasirem Arafatem. Spotkanie odbyło się przy obecności specjalnego wysłannika Rosji na Bliski Wschód. Próbowano ponownie nawiązać dialog izraelsko-palestyński, aby zatrzymać rozlew krwi na Bliskim Wschodzie.

16 lipca 2001 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się na przystanku autobusowym przy dworcu kolehowym w Binyamina, zabijając 2 izraelskich żołnierzy i raniąc 11 osób. Do zamachu przyznał się Islamski Dżihad.

17 lipca 2001 r. izraelskie śmigłowce w ataku zabijają 4 Palestyńczyków.
    18 lipca 2001 r. izraelska armia przerzuciła dodatkowe oddziały w rejon Strefy Gazy. Było to spowodowane nasileniem się palestyńskiego ostrzału z moździerzy na osiedla żydowskie.

18 lipca 2001r. odbyła się w Kairze konferencja ministrów Ligi Arabskiej, na której potępiono Izrael za ataki na Palestyńczyków.

24 lipca 2001 r. izraelskie służby specjalne zabiły rakietą wystrzeloną ze śmigłowca czołowego terrorystę z Hamasu. Ataku dokonano w Nablusie.

25 lipca 2001 r. Izba Reprezentantów Kongresu USA wezwała prezydenta Buscha do nałożenia sankcji na Organizację Wyzwolenia Palestyny, jeśli nie spełni ona zobowiązań zwalczania terroryzmu.

          

29 lipca 2001 r. ortodoksyjni Żydzi zorganizowali w Jerozolimie demonstrację upamiętniającą rocznicę zburzenia drugiej świątyni. Przy tej okazji wmurowano 4-tonowy kamień węgielny pod budowę trzeciej świątyni. Doszło do gwałtownych starć Palestyńczyków z policją izraelską, w których rannych zostało 40 osób.

29 lipca 2001 r. palestyńscy terroryści wysadzili samochód-pułapkę na parkingu w Jerozolimie, raniąc 2 Izraelczyków.
    30 lipca 2001 r. palestyńscy terroryści wysadzili dwie bomby w supermarkecie i w autobusie w Jerozolimie, powodując tylko straty materialne.

30-31 lipca 2001 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały główną kwaterę Hamasu w Nablusie, zabijając 8 Palestyńczyków, i raniąc 15. W innych odwetowych akcjach wojskowych Izraela w Strefie Gazy zginęło 2 Palestyńczyków i rannych zostało co najmniej 2 innych. Równocześnie armia izraelska zamknęła wszystkie przejścia graniczne z Autonomią Palestyńską.

2 sierpnia 2001 r. Unia Europejska potępiła Izrael za eskalację przemocy na Bliskim Wschodzie.

5 sierpnia 2001 r. palestyński zamachowiec otworzył ogień z broni maszynowej przed Ministerstwem Obrony Izraela w Tel Awiwie, raniąc 10 Izraelczyków.

8 sierpnia 2001 r. palestyński zamachowiec-samobójca wysadził się na izraelskim posterunku kontrolnym raniąc 1 żołnierza.

9 sierpnia 2001 r. palestyński zamachowiec-samobójca wysadził się w pizzerii Sbarro w Jerozolimie, zabijając 15 Izraelczyków (w tym 7 dzieci) i raniąc 130 osób. Do zamachu przyznał się Hamas i Islamski Dżihad.

W działaniach odwetowych 10 sierpnia 2001 r., izraelska armia użyła myśliwców F-16, które bombardowały budynki palestyńskich służb bezpieczeństwa w Ramallah. Równocześnie w wielu miejscach interweniowały oddziały pancerne Izraela.

Od początku Intifady Al-Aksa [28.09.2000 r.] członkowie służb bezpieczeństwa Autonomii Palestyńskiej brali udział w ponad 40% z 4 tys przypadków zaatakowania Izraelczyków z broni palnej.

12 sierpnia 2001 r. palestyński zamachowiec-samobójca z Dżihadu wysadził się przed kawiarnią w Kiriat Mockin pod Hajfą, raniąc 20 Izraelczyków.

W dniach 14-15 sierpnia 2001 r. izraelskie oddziały zajęły pozycje w okolicach Betlejem i Beit Dżala. Była to akcja odwetowa, mająca na celu powstrzymanie ostrzału osiedli żydowskich pod Jerozolimą.

W sierpniu 2001 r. izraelski lekki samolot rozbił się w pobliżu Mazkeret Batya w centralnej części kraju. W wypadku zginęły 2 osoby. Przyczyną była awria techniczna.

19 sierpnia 2001 r. izraelskie śmigłowce w odwecie na ostrzał moździerzowy żydowskich osiedli, zniszczyły całkowicie budynek gwardii Jasira Arafata w Khan Junis w Strefie Gazy.

W roku 2001 według spisu powszechnego w Anglii i Walii mieszkało 267 tysięcy Żydów.

23 sierpnia 2001 r. rząd Iranu przeznaczył kwotę 1,25 mln. dolarów na pomoc dla Palestyńczyków walczących z Izraelem.

25 sierpnia 2001 r. dwóch palestyńskich terrorystów z Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny zaatakowało żydowskie osiedle Newe Dekalim, zabijając 3 izraelskich żołnierzy i raniąc 7 innych.
    25 sierpnia 2001 r. armia izraelska wprowadziła całkowitą blokadę południowej części Strefy Gazy.
    26 sierpnia 2001 r. w akcjach odwetowych armii izraelskiej na terenie Strefy Gazy zginęło co najmniej 2 Palestyńczyków, a 17 odniosło rany.
    27 sierpnia 2001 r. izraelskie służby specjalne zabiły przewodniczącego Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny. Zginął, gdy w jego dom trafiły trzy rakiety wystrzelone ze śmigłowca.

28 sierpnia 2001 r. doszło do gwałtownych walk w rejonie Beit Dżala i Gilo pod Jerozolimą. W odpowiedzi na palestyński ostrzał, Izraelczycy zajęli palestyńską wieś Beit Dżala. W walkach zginęło co najmniej 3 Palestyńczyków, a 30 zostało rannych.

29 sierpnia 2001 r. Izrael pod naciskiem Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Ameryki, rozpoczął wycofywanie swoich wojsk z palestyńskiej wsi Beit Dżala na przedmieściach Jerozolimy.
    W zamian władze Autonomii Palestyńskiej zobowiązały się powstrzymać ostrzał żydowskiego osiedla Gilo na przedmieściach Jerozolimy.

3 września 2001 r. na Światowej Konferencji przeciwko Rasizmowi odbywającej się w Durbanie w RPA określono Izrael jako państwo rasistowskie.
    W odpowiedzi Izrael i USA wycofały z konferencji swoje delegacje.

3 września 2001 r. palestyńscy terroryści zdetonowali w Jerozolimie cztery ładunki wybuchowe raniąc 5 Izraelczyków.

4 września 2001 r. palestyński zamachowiec-samobójca wysadził się w centrum Jerozolimy raniąc 14 Izraelczyków.

9 września 2001 r. palestyński zamachowiec-samobójca wysadził się na dworcu kolejowym w Nahariya, zabijając 3 Izraelczyków i raniąc 90 osób. Inny zamachowiec-samobójca wysadził się obok przystanku autobusowego pod Netanya, raniąc 3 izraelskich żołnierzy.

9 września 2001 r. palestyńscy terroryści z Dżihadu ostrzelali żydowski mikrobus szkolny pod Jerychem, zabijając 2 Izraelczyków, i raniąc 2 uczniów.
    9 września 2001 r. izraelskie śmigłowce w działaniach odwetowych zaatakowały posterunki palestyńskiej policji w Ramallah, Jerychu i Kabatti, zabijając 6 Palestyńczyków i raniąc wielu innych.

11 września 2001 r. izraelska armia zajęła palestyńskie sektory wokół Hebronu i Dżeninu. W wymianie ognia rannych zostało co najmniej 19 Palestyńczyków.

--------------------------------------------------

Materiały opracowywane na podstawie serwisów informacyjnych: PAP, AP, Haaretz, Jerusalem Post, Arutz Sheva.

---