seligman 3, do str 116


PODEJŚCIA PSYCHOLOGICZNE (Seligman rozdz. III do str. 116)

  1. PODEJŚCIE PSYCHODYNAMICZNE

A). Id, ego, superego

B). Lęk i mechanizmy obronne

Mechanizmy obronne:

- nieświadome wyrzucanie z pamięci niepożądanych myśli lub zakazanych pragnień

- wypierane są często wspomnienia, które wywołują wstyd, poczucie winy, upokorzenie, czyli wspomnienia afektywne

- wypierane fakty ujawniają się z jeszcze większą siłą, ponieważ nie podlegają racjonalnej kontroli

- wyparcie może być niemal zupełne lub częściowe (niektóre jego aspekty mogą być dostępne świadomości, inne nie)

- dostępne dowody wskazują, że częściowo wyparte konflikty i wspomnienia odgrywają znaczącą rolę w zachowaniach nienormalnych: w dysocjacyjnych zaburzeniach tożsamości człowiek może mieć dwie lub więcej osobowości, które są dla siebie obce; gdy jedna z nich ma przewagę, pozostałe są wypierane

- pogląd, że wspomnienia i doświadczenia mogą być częściowo lub całkowicie wypierane ostatnio napotyka sprzeciwy ze względu na doniesienia o „przywracaniu wypartych wspomnień ” i budowaniu na tej podstawie oskarżeń o molestowanie seksualne, praktyki satanistyczne, a nawet zabójstwa

- polega na przypisywaniu innym pewnych uczuć i przeżyć, do których sami się nie przyznajemy i zazwyczaj je wypieramy

- projekcja odgrywa podwójną rolę w zaburzeniach psychicznych :

1. Łagodzi niepokój , umożliwiając przypisywanie wywołujących lęk impulsów innym, a nie sobie

2. Pozwala zrobić coś z własnym gniewem

- jest wykorzystywane, gdy człowiek przeredagowuje cel własnych emocji, zastępując prawdziwy ich przedmiot bardziej niewinnym i mniej groźnym

- osoby, które w pracy doświadczają gniewu i zniechęcenia, ale nie mogą na miejscu okazywać swoich uczuć, po powrocie do domu nieświadomie używają strategii przemieszczenia, wyładowując się na niewinnych najbliższych osobach

- o ile wyparcie polega na wymazywaniu faktów wewnętrznych, to zaprzeczanie jest pozbywaniem się faktów zewnętrznych

- występuje przeważnie wtedy, gdy zagrożone jest poczucie bezpieczeństwa lub poczucie miłości

- zaprzeczanie zdarza się często w wypadku niebezpieczeństwa śmierci

- oznacza przeniesienie energii psychicznej z celów społecznie niepożądanych na cele konstruktywne i społecznie pożądane

- ludzie, którzy stosują dojrzałe mechanizmy obronne - sublimację, altruizm, humor, są fizycznie zdrowsi i bardziej odporni na choroby psychiczne

- zaspokojeniu miłości, czy pracy (a właściwie to chyba niezaspokojeniu) mogą towarzyszyć lęki np. nieszczęśliwa miłość

Teoretycy psychoanalizy po Freudzie (neofreudyści):

A). C. Jung

B). A. Adler

C). K. Horney

D). H. S. Sullivan

E). E. Erikson

F). E. Fromm

Współcześni teoretycy psychoanalizy zastanawiają się, co nadaje osobowości jedność:

H. Kohut- trzy aspekty „ja”:

„Ja” pierwotne (core self)

„Ja” subiektywne (subjective self)

„Ja” werbalne (verbal self)

Obiekty i rzeczy, których potrzebuje każdy z nas, aby jego osobowość funkcjonowała na optymalnym poziomie, nazywa się obiektami „ja” (selfobjects)

Terapia psychodynamiczna:

Katharsis- odkrycie i przeżycie na nowo wczesnych traumatycznych konfliktów;

Przeniesienie- proces zachodzący podczas terapii psychodynamicznej, w którym klient przenosi emocje, konflikty i oczekiwania pochodzące z różnych źródeł na swojego terapeutę

Ocena terapii psychodynamicznej:

Plusy

  1. Teoria psychodynamiczna jest wyczerpującym opisem osobowości.

  2. Pojawienie się koncepcji, że procesy psychiczne stanowiące podstawę zachowań normalnych i nienormalnych są w zasadzie takie same. O normalności bądź nienormalności zachowania decyduje raczej wynik konfliktu i istota obrony.

  3. Opracowanie przez Freuda metody badania procesów psychodynamicznych i leczenia zaburzeń psych. zwanych leczeniem rozmową.

  4. Wyjaśniając, dlaczego ludzie z zaburzeniami psych. zachowują się tak jak się zachowują Freud przywracał ich społeczeństwu.

  5. Psychoanaliza jest prekursorem współczesnych terapii psychodynamicznych.

Minusy

  1. Teoria ta jest trudna do zweryfikowania

  2. Badania wykazują, że poglądy psychodynamiczne często nie mają uzasadnienia

  3. Podkreślając rolę osoby, nie docenia się znaczenia sytuacji

  4. Ogranicza przyczyny pojawienia się danego zachowania (pomija wieloprzyczynowość zachowań)

  5. Rzadko udaje się potwierdzić, że w danym przypadku naprawdę działa określony motyw nieświadomy (jest tylko domniemany przez terapeutę)

Podejścia egzystencjalne i humanistyczne

  1. Teoretycy egzystencjalni podkreślają znaczenie wolności i wyboru

  2. Ludzie muszą wykorzystywać swoją wolność do podejmowania właściwych wyborów na podstawie własnych pragnień i celów

  3. Rozwój następuje wtedy, gdy człowiek bierze na siebie odpowiedzialność za swoje działania i dąży do własnych celów wyznaczonych w drodze swobodnego wyboru

  4. Być odpowiedzialnym to uświadamiać sobie, że tworzymy własne ja, swój los, życie, przeznaczenie i uczucia i gdy nas dosięga również cierpienie

  5. Ogólnymi znakami unikania odpowiedzialności jest posługiwanie się raczej stroną bierną niż czynną, unikanie wypowiedzi w pierwszej osobie oraz przypisywanie przyczyn aktualnych wydarzeń dawnym zjawiskom (np. swojemu pochodzeniu, rodzicom)

  6. Funkcjonują dwa znaczenia woli:

a). wola napominająca (siła woli; przymus zrobienia czegoś)

b). wola nastawiona na cel (przeciwieństwo woli napominającej; jest świadomie wybranym pobudzeniem służącym przyszłości, którą planujemy)

7. Wg. psychologów egzystencjalnych u człowieka dominującym lękiem, z którego rozwija się większość psychopatologii jest lęk przed śmiercią

8. 2 strategie radzenia sobie z lękiem przed śmiercią:

a). uznanie własnej wyjątkowości (przekonanie, że prawa natury stosują się do wszystkich śmiertelników oprócz nas; przekonanie to jest źródłem wielu wartościowych cech charakteru, w skrajnych sytuacjach nieświadoma wiara w swoją wyjątkowość może prowadzić do różnych zaburzeń zachowania)

b). fuzja (przyłączanie się do innych i nie wyróżnianie spośród nich; skoro większość innych ludzi żyje ludzie ci wierzą, że sami też będą żyć)

TERAPIA EGZYSTENCJALNA

  1. Skupia się na rozwijaniu niezależności, woli ukierunkowanej na cel i odpowiedzialności osobistej

  2. Zaburzenia woli mogą pojawiać się z 3 powodów:

Ocena podejścia:

  1. Trudno ocenić egzystencjalne podejście do osobowości i jej zaburzeń, przede wszystkim dlatego, że jest ono w rzeczywistości zbiorem stanowisk filozoficznych, a nie teorią naukową.

  2. Podejście to polega raczej na przeświadczeniach niż na faktach

  3. Do atrakcyjnych cech tego podejścia należy jego zgodność z potocznymi opiniami o osobowości; podeście to jest odbiciem zdrowego rozsądku



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
c.d. Narod Z. Kurcz str. 116 - 138, Makrostruktury
D Ławecka Wstęp do archeologii, do str 65
interwencja, interwencja, r. 3, do str.125, „Strategie interwencji kryzysowej” - rozdzia
Zobowiązania cz II do str 503 włącznie
PIR 2 ADAM DO 9 STR doc
D Ławecka Wstęp do archeologii, do str 65
człowiek stary ma prawo do str 133 134
Berg, Miller Terapia krótkoterminowa skoncentrowana na rozwiązaniu, początek do str 23, 224 do końc
Seligman O inteligencji prawie wszystko str 86 116
Seligman O inteligencji prawie wszystko str 63 78, 86 116
szacka wprowadzenie do socjologii str 93 116, 237 272 (rozdz 4 i 11)(1)
1 str 1 rozdziału do wydruku
znaki i sygnały wysyłane do innych przez nasze ciało(19 str), ☆♥☆Coś co mnie kręci psychologia
wprowadzenie do sztucznej inteligencji-wyk łady (10 str), Administracja, Administracja, Administracj
Grupa?wi Się i Pracuje str 1 Do punktu
Do Tadzia str 89
wprowadzenie do makroekonomii (11 str) e2mplzroq3tibgwqhjyvd6ph2mii2rglig74gti E2MPLZROQ3TIBGWQHJYVD

więcej podobnych podstron