Nasycone:
Kwas Palmitynowy C15H31COOH
Kwas Stearynowy C17H35COOH
Kwas Oleinowy C17H33COOH
Kwas Arachidowy C19H39COOH
Kwas Palmitoolejowy C25H51COOH
Nienasycone (niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe NKT, należy je dostarczyć do organizmu - nie są syntetyzowane, egzogenne, - z roślin), w wiązaniach podwójnych = są zawsze przedzielone grupą - CH2 -
Kwas linolowy C18H32O2 (2 pod. Wiązania 9,12) C17H31COOH
Kwas linolenowy C18H30O2 (3 pod. Wiązania 9,12,15) C17H29COOH
Kwas arachidonowy C20H32O2 (4 pod. Wiązania 5,8,11,14,) C19H31COOH
Maślan butylu - (C3H7-COO-C4H9) organiczny związek chemiczny - ester kwasu masłowego i butanolu. Posiada zapach kojarzący się z ananasem.
Reakcja otrzymywania:
C3H7COOH + C4H9OH --> C3H7COOC4H9 + H2O
kwas masłowy + alkohol butylowy --> maślan butylu + woda
Estry
Estry to produkty reakcji kwasów karboksylowych z alkoholami. Tego typu reakcja chemiczna nosi nazwę estryfikacji
CH3COOH + C2H5OH ---> CH3COOC2H5 + H2O W reakcji oprócz estru powstaje cząsteczka wody z połączenia grupy hydroksylowej kwasu karboksylowego i atomu wodoru pochodzącego od alkoholu. |
Z estrami praktycznie mamy do czynienia codziennie, ponieważ jest to grupa związków, najliczniejsza i najbardziej rozpowszechniona w przyrodzie.
Estrami są;
tłuszcze
substancje zapachowe
woski
inne
Estry o miłym zapachu wykorzystywane są wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym i spożywczym (aromaty spożywcze). Zapach kwiatów i owoców to zapach estrów, które znajdują się w tych produktach przyrody.
Zapachy estrów
Nazwa estru |
Wzór |
Zapach |
Mrówczan etylu |
HCOOC2H5 |
rumu |
Octan butylu |
CH3COOC4H9 |
bananów |
Octan oktylu |
CH3COOC8H17 |
pomarańczy |
Maślan etylu |
C3H7COOC2H5 |
bananów |
Octan pentylu |
CH3COOC5H11 |
gruszek |
Szczególną grupę estrów stanowią tłuszcze.
Tłuszcze to estry glicerolu (gliceryny) i kwasów tłuszczowych. |
Kwasy tłuszczowe i glicerol poznaliśmy w poprzednich rozdziałach. Kwasy tłuszczowe to grupa kwasów karboksylowych a glicerol to alkohol trójhydroksylowy - gliceryna.
Przykładem takiego tłuszczu jest tristearynian glicerolu (gliceryny), w którego cząsteczce wszystkie trzy grupy hydroksylowe glicerolu zostały zestryfikowane cząsteczkami kwasu palmitynowego.
Grupy hydroksylowe glicerolu (gliceryny) mogą być zestryfikowane innymi kwasami tłuszczowymi. Jeżeli w reakcji estryfikacji będą uczestniczyć nienasycone kwasy tłuszczowe otrzymamy wtedy tłuszcze roślinne-oleje, tj. tłuszcze w postaci ciekłej. Natomiast gdy w reakcji estryfikacji będą brały udział tłuszcze nasycone, otrzymamy tłuszcze stałe do których zaliczamy (smalec, słoninę, itp.).
Tłuszcze ciekłe (oleje) z uwagi na obecność wiązania nienasyconego w reakcji przyłączania wodoru przechodza w postać nasyconą a sam tłuszcz zmienia stan z ciekłego na stały. Jest to proces wykorzystywany w produkcji różnego rodzaju margaryn i masła roślinnego.
Więcej o tłuszczach w temacie "Tłuszcze"
Właściwości estrów
Podstawową reakcją estrów jest hydroliza a w tym;
reakcja hydrolizy z udziałem wody
reakcja z wodorotlenkami
W przypadku estrów hydroliza jest to proces odwrotny do reakcji estryfikacji. Może przebiegać z udziałem wody ale wtedy konieczny jest udział mocnych kwasów. W przypadku hydrolizy z udzialem mocnych zasad mamy do czynienia z reakcją nieodwracalną. Przykłady:
Produktem reakcji z wodorotlenkiem jest alkohol i odpowiednia sól. W przypadku hydrolizy tłuszczy, produktem jest sól kwasu tłuszczowego i glicerol (gliceryna). Sól którą otrzymujemy nazywamy mydłem - patrz sole kwasów karboksylowych. Hydrolizę tłuszczów nazywamy reakcją zmydlania |
Estry kwasów karboksylowych znalazły wiele zastosowań, m.in. jako:
rozpuszczalniki (typu "nitro") - są to mieszaniny różnych octanów alkoholi etylowego, propylowego i butylowego
plastyfikatory tworzyw sztucznych
środki zapachowe
Ważne pojęcia
Estryfikacja - to reakcja chemiczna kwasów z alkoholami. |
1. Zasadowa hydroliza tłuszczów - Reakcja zmydlania
Produktami są gliceryna i sole kwasów tłuszczowych (mydło)
2. Reakcja utwardzania tłuszczów
Tłuszcze ciekłe przekształca się w stałe w reakcji uwodornienia wiązań podwójnych (utwardzanie margaryny)
Reakcje charakterystyczne:
1. Zasadowa hydroliza tłuszczów - Reakcja zmydlania
Produktami są gliceryna i sole kwasów tłuszczowych (mydło)
2. Reakcja utwardzania tłuszczów
Tłuszcze ciekłe przekształca się w stałe w reakcji uwodornienia wiązań podwójnych (utwardzanie margaryny)
Wyższe kwasy tłuszczowe
A. Reaguje z NaOH z utworzeniem soli - oleinianu sodu
B. Odbarwia wodę bromową co świadczy o istnieniu wiązania podwójnego w cząsteczce
Kwasy występujące w olejach roślinnych
Mydło
Mydło - mieszanina soli sodowych kwasów tłuszczowych np. kwasu stearynowego i palmitynowego.
otrzymywanie: Reakcja kwasów karboksylowych z sodem.
budowa cząsteczki:
Mydła sodowe i potasowe są rozpuszczalne w wodzie i tworzą z nią roztwory koloidalne. W wyniku hydrolizy wodne roztwory mydeł mają odczyn zasadowy.
AMIDY KWASOWE
Amidy kwasowe - pochodne kwasów karboksylowych, w których grupa OH- grupy karboksylowej została zastąpiona grupą aminową -NH2
przykłady:
Właściwości fizyczne acetamidu:
-biała krystaliczna substancja
-dobrze rozpuszczalny w wodzie
-odczyn roztworu wodnego obojętny
Reakcje charakterystyczne:
Amidy kwasowe reagują zarówno z kwasami jak i z zasadami, są więc amfolitami. Ich charakter amfolityczny jest spowodowany występowaniem tautomerii amidowo-imidowej, polegającej na wędrówce protonu między grupą aminową i karbonylową. Forma amidowa tworzy połączenia z kwasami dzięki obecności wolnej pary elektronowej na atomie azotu grupy NH2 forma imidowa może reagować z zasadami odszczepiając proton z grupy hydroksylowej.
1. Hydroliza w środowisku kwaśnym (pod wpływem mocnych kwasów nieorganicznych)
2. Hydroliza w środowisku zasadowym (pod wpływem wodorotlenków litowców)
Otrzymywanie:
1. Ogrzewanie kwasów karboksylowych z …
a) z amoniakiem (otrzymywanie amidów I-rzędowych)
b) z aminami I-rzędowymi (otrzymywanie amidów II-rzędowych)
c) z aminami II-rzędowymi (otrzymywanie amidów III-rzędowych)
Ujawniają się w reakcjach utleniania do kwasów karboksylowych
a) próba Tollensa (próba lustra srebrowego)
ALDEHYDY |
|
wzór ogólny |
|
końcówka nazwy |
-al |
właściwości redukujące |
Ujawniają się w reakcjach utleniania do kwasów karboksylowych
b) próba Trommera - ogrzewanie z zasadowym roztworem wodorotlenku miedzi II.
|
reakcja uwodornienia |
Produktami reakcji uwodornienia aldehydów są alkohole I-rzędowe. |
reakcja przyłączania |
Przyłączają wodę tworząc nietrwałe wodziany.
|
reakcja z alkoholem |
Reakcja z alkoholami prowadząca do powstania acetali i półacetali.
|
ogólnie |
|
otrzymywanie |
A) Utlenianie alkoholi I-rzędowych
B) Odwodornienie alkoholi I-rzędowych
C) Utlenianie alkenów powietrzem (proces Hackera)
D) Uwodnienie acetylenu (Reakcja Kuczerowa)
|
właściwości |
Stan skupienia: |
zastosowanie |
Stosowane do wyrobu esencji zapachowych (z wyjątkiem trujących mrówkowego i octowego)
|
odróżnienie od ketonów |
|
KETONY |
|
wzór ogólny |
|
końcówka nazwy |
-on |
właściwości |
Nie wykazują właściwości redukujących |
reakcja uwodornienia |
Produktami reakcji uwodornienia ketonów są alkohole II-rzędowe. |
reakcja przyłączania |
Przyłączają wodę tworząc nietrwałe wodziany.
|
reakcja z alkoholem |
Reakcja z alkoholami prowadząca do powstania ketali i półketali.
|
ogólnie |
|
otrzymywanie |
A) Utlenianie alkoholi II-rzędowych
B) Odwodornienie alkoholi II-rzędowych
C) Uwodnienie propynu (Reakcja Kuczerowa)
|
właściwości |
-ciecze |
zastosowanie |
|
odróżnienie od aldehydów |
|
KWASY KARBOKSYLOWE
wzór ogólny:
szereg homologiczny:
inne:
Budowa cząsteczek:
W grupie karboksylowej wys.. zjawisko mezomerii (elektrony podwójnego wiązania nie mają ściśle określonego położenia) . Chmura elektronów jest rozmieszczona równomiernie wokół całej grupy COO- . W wyniku stabilizacji rezonansowej istnieje tendencja do odszczepiania protonu.
właściwości fizyczne kwasu octowego
ciecz o ostrym zapachu, żrąca
rozpuszczalna w wodzie I większości rozpuszczalników organicznych
krzepnie w temp 17 C, wrze w temp 118 C.
ma anomalnie wysoką temp wrzenia w stosunku do swej masy cząsteczkowej
[temp. wrzenia związku zależy od siły oddziaływań między jego cząsteczkami w fazie ciekłej]
Wysoką temp wrzenia i topnienia tłumaczy się istnieniem silnych wiązań wodorowych między cząsteczkami kwasu octowego. Wiązania te istnieją nie tylko w fazie ciekłej ale nawet w fazie gazowej.
właściwości fizyczne innych kwasów:
a) rozpuszczalność
C1-C4 dobrze rozpuszczalne w wodzie
C5-C12 rozpuszczają się w alkoholu
>C13 dobrze rozpuszczalne w rozpuszczalnikach organicznych
b) stan skupienia
C1-C8 ciecze
>C9 ciała stałe
c) łatwo krystalizują
d) są mało lotne
reakcje charakterystyczne:
1) Jest słabym kwasem. Reaguje z metalami, tlenkami metali i wodorotlenkami metali tworząc sole.
a) + metal
b) + tlenek metalu
c) + wodorotlenek metalu
2) Kwasy karboksylowe są silniejsze od kwasu węglowego i wypierają go z jego soli.
3) Reakcja estryfikacji
4) Reakcje z amoniakiem prowadzące do amidów I-rzędowych
5) Reakcje uwodornienia (redukcji) do aldehydów a następnie alkoholi.
6) Reakcje bromowania
7) Reakcje z nadtlenkiem wodoru
8) Reakcje dekarboksylacji - w których grupa karboksylowa zostaje zastąpiona atomem wodoru.
Otrzymywanie
1) Utlenianie aldehydów lub alkoholi I-rzędowych
Przykłady:
2) Hydroliza estrów - (reakcja odwrotna do reakcji estryfikacji)
3) Hydroliza amidów w środowisku kwasowym
KWAS MRÓWKOWY
Jest słabym kwasem, mocniejszym od wszystkich innych kwasów z szeregu homologicznego
Ze względu na obecność grupy aldehydowej jako jedyny kwas ma właściwości redukujące (ulega próbie Tollensa i Trommera) analogicznie do aldehydów, a ze względu na obecność grupy karboksylowej wykazuje właściwości kwasów karboksylowych.
Próba Tollensa (równanie uproszczone)
Próba lustra srebrowego stosowana do złocenia bombek choinkowych, luster i wkładów do termosów
Właściwości fizyczne aminokwasów:
-są związkami krystalicznymi
-rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych (woda, alkohol etylowy), nie rozp. się w rozpuszczalnikach niepolarnych (benzen, eter, heksan)
-mają wysokie temp topnienia
Właściwości chemiczne glicyny:
Roztwór wodny glicyny jest obojętny ponieważ obecne w cząsteczce grupy: karboksylowa i aminowa ulegają wewnętrznemu zobojętnieniu. Tworzy się sól wewnętrzna w rezultacie przeniesienia jonu H+ od grupy karboksylowej do aminowej.
a) Sól taka może reagować zarówno z kwasami jak i z zasadami.
b) Reakcja kondensacji - zachodzi pomiędzy grupą aminową i karboksylową dwóch aminokwasów.
Powstały produkt nadal ma grupę aminową i karboksylową i może reagować dalej w reakcji kondensacji. Związki powstałe w wyniku kondensacji aminokwasów,
noszą nazwę peptydów.
przykłady innych reakcji kondensacji:
Reakcją odwrotną do redakcji kondensacji jest reakcja hydrolizy.
Za pomocą tej reakcji można ustalić, z jakich aminokwasów składał się peptyd.
c) Reakcja kondensacji - zachodząca pomiędzy grupą aminową I karboksylową tego samego aminokwasu. - wewnątrzcząsteczkowa reakcja kondensacji.
Pierścienie laktamowe są elementami składowymi penicyliny.
d) Reakcja dezaminacji
-proces transaminacji - zachodzi u kręgowców; prowadzi do powstania ketokwasów; akceptorem amoniaku z aminokwasu jest ketokwas, który jest jednocześnie donorem tlenu na rzecz dezaminowanego aminokwasu.
-dezaminacja oksydacyjna - zachodzi u kręgowców; następuje odwodorowanie aminokwasu przy udziale enzymu dehydrogenazy (koenzym FAD, rzadziej NAD+) do iminokwasu, następnie samorzutne dołączenie wody z odłączeniem amoniaku.
-dezaminacja hydrolityczna - zachodzi u bakterii; prowadzi do powstania hydroksykwasów.
-dezaminacja redukcyjna zachodzi u bakterii; prowadzi do powstania kwasów nasyconych.
-dezaminacja bezpośrednia zachodzi u bakterii; prowadzi do powstania kwasów nienasyconych.
Punkt izoelektryczny (pI) - takie pH środowiska, przy którym cząsteczka aminokwasu w danych warunkach jest obojętna. W punkcie izoelektrycznym cząsteczka nie ma wędrowania w polu elektrycznym.
Punkt izojonowy - taka wartość pH, przy której liczba protonów związanych z grupami -NH2 jest równa liczbie protonów odszczepionych przez grupy -COOH. W tym punkcie przeciętny ładunek jest równy zeru. Punkt ten ma wartość stałą i charakterystyczną dla danego aminokwasu lub białka.
Natomiast punkt izoelektryczny ulega zmianie, bo zależy od środowiska.
W roztworze o Ph większym od punktu izoelektrycznego cząsteczka występuje w postaci anionu, a poniżej pI - w formie kationu. W punkcie izoelektrycznym jest najsłabiej rozpuszczalna, czyli najłatwiej ją strącić.
Podział aminokwasów:
a) ze względu na ilość grup karboksylowych i aminowych:
obojętne (1 grupa -NH2 1 grupa -COOH)
kwaśne (1 grupa -NH2 2 grupy -COOH)
zasadowe (2 grupy -NH2 1 grupa -COOH)
obojętne z układem cyklicznym
b) ze względu na polarność grup R w sąsiedztwie węgla a.
Aminokwasy białkowe
Białka zbudowane są z reszt aminokwasowych połączonych wiązaniami peptydowymi. Ze wszystkich znanych białek wyodrębniono tylko 25 aminokwasów tzw. białkowych.
W aminokwasach białkowych jedna grupa aminowa jest związana z tym samym atomem węgla, z którym związana jest jest grupa karboksylowa oraz atom wodoru.
Ten atom węgla określa się jako atom węgla a.
Wszystkie aminokwasy białkowe są a-aminokwasami.
Z atomem węgla a związane są cztery różne podstawniki a więc są to cząsteczki chiralne i mogą występować w dwóch odmianach czynnych optycznie (enancjomerach).
Konfiguracja grup związanych z atomem węgla a jest dla wszystkich aminokwasów białkoweych taka sama i oznacza się ją jako L.
Wszystkie aminokwasy białkowe są więc L-a-aminokwasami.
przykłady:
Aminokwasy egzogenne - są to aminokwasy, które nie są syntezowane w organizmie ludzkim, a ich obecność i odpowiednie stężenie w białkach spożywczych decyduje o wartości odżywczej. (Walina, leucyna, lizyna, metionina, treonina, fenyloalanina, tryptofan, arginina, histydyna)
Aminokwasy endogenne są to aminokwasy, które są syntezowane w organizmie ludzkim. (Glicyna, alanina, tyrozyna, kwas asparaginowy, kwas glutaminowy, glutamina, prolina, cysteina, hydroksyprolina)
Aminokwasy glikogenne - aminokwasy, których metabolizmprowadzi do wytwarzania glukozy (sacharydów).
Aminokwasy ketogenne - aminokwasy których metabolizm prowadzi do wytwarzania związków ketonowych.
20