Na temat styropianu od lat pokutują różne, nie do końca prawdziwe opinie. Jedna z nich mówi o tym, że styropian starzeje się i po pewnym czasie po prostu znika. Producenci twierdzą, że to bzdura, gdyż prawidłowo ułożona styropianowa izolacja nawet po dziesięcioleciach będzie jak nowa.
Styropian jako materiał izolacyjny posiada zestaw cech, które czynią go dobrym izolatorem. Uwzględnienie tych cech, a tym samym wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem, pozwala na uzyskanie bardzo dobrego docieplenia, którego trwałość będzie kilkudziesięcioletnia. Badania prowadzone od ponad 40 lat przez firmę BASF wykazały, że właściwości fizyko-chemiczne prawidłowo ułożonej izolacji ze styropianu pozostają niezmienione. Styropian nie starzeje się, nie butwieje i nie gnije, a tym samym nie stwierdzono zjawiska zanikania w wyniku naturalnego starzenia. Oczywiście dotyczy to styropianu zabezpieczonego przed działaniem promieniowania UV. W przypadku braku takiego zabezpieczenia płyty styropianowe żółkną, a potem w miarę upływu czasu kruszą się. Dlatego ważne jest, aby stosowane na zewnątrz obiektów były zabezpieczone przed wpływami warunków atmosferycznych.
"Znikanie" styropianu występuje w przypadku nieprzestrzegania warunków jego stosowania. Jest to zjawisko ściśle powiązane ze specyficzną budową styropianu charakterystyczną dla tworzyw piankowych, a także z właściwościami polistyrenu, głównie jego wytrzymałością termiczną oraz odpornością chemiczną. Zjawisko to jednak nie ma nic wspólnego z pojęciem znikania, a jedynie z naruszeniem porowatej struktury w niekorzystnych warunkach: pod wpływem wysokich temperatur - przekraczających dopuszczalne temperatury stosowania oraz agresywnego oddziaływania niektórych związków organicznych. Styropian jest odporny na działanie temperatur, które nie przekraczają 80 stopni C. Powyżej tej temperatury następuje mięknięcie i topienie się materiału.
W praktyce z taką sytuacją można się spotkać przy wykonywaniu izolacji dachowych, do których zastosowano różnego rodzaju lepiki, smoły do przyklejenia papy lub inne materiały dekarskie. Smołę lub lepiki nagrzewa się do wysokich temperatur, przekraczających dopuszczalne temperatury stosowania styropianu, przy czym temperatury te nie są kontrolowane. Przy naniesieniu gorącej warstwy smoły lub lepiku może nastąpić zjawisko mięknięcia i topienia się polimeru, a tym samym niszczenia struktury styropianu. Podobne zjawisko może zajść także w gotowym pokryciu dachowym, szczególnie z warstwą zewnętrzną ciemnego koloru absorbującą energię słoneczną, która pod wpływem nasłonecznienia znacznie nagrzewa się oraz powoduje wydzielanie się lotnych substancji atakujących styropian.
Charakterystyka odporności styropianu na działanie wybranych substancji
woda, woda morska, roztwory soli
wapno, cement, gips, anhydryt
alkalia, ług potasowy, amoniak, woda wapienna
mydło, roztwory środków powierzchniowo-czynnych
słabe i zozcieńczone kwasy, kwas mlekowy, węglowy, humusowy
sole, nawozy, saletra wapniowa, naloty na tynku, nalotyna metalu
alkohole, np. metylowy, etylowy (spirytus)
olej parafinowy, wazelina, olej do silników wysokoprężnych
zimny bitum, bitumiczne masy szpachlowe z rozpuszczalnikiem
rozpuszczalniki organiczne
nasycone węglowodory alifatyczne, benzyna oczyszczona, benzyna lakowa
paliwo gaźnikowe (benzyna normalna i benzyna super)
* Po dłuższym czasie może się skurczyć lub rozpuścić
data publikacji: 11.03.2008
|