Styropianowe szalunki tracone
Ta interesująca metoda konstruowania ścian zewnętrznych stosowana jest w Pol-
sce już od kilkunastu lat. Jest to system wznoszenia domów z kształtek styropia-
nowych pełniących rolę szalunku traconego, które wypełniane są betonem kon-
strukcyjnym. Styropian pełni tutaj podwójną rolę - jest jednocześnie izolacją i kon-
strukcją budynku.*
Tym sposobem można stawiać budynki do wysokości 25 m. Zazwyczaj w skład systemu wchodzi ponad dwadzieścia rodzajów elementów styropianowych pasujących do siebie jak klocki L
ego. Montaż ścian zewnętrznych rozpoczyna się na dokładnie wy-
poziomowanej ławie fundamentowej. Są dwa sposoby mon-
tażu:
można zestawić kształtki styropianowe na wysokość kondygnacji (max do 3 m) i zalać kanały betonem za pomocą pompy o wydajności do 10 m3/h;
ustawia się trzy warstwy foremek i ręcznie zalewa betonem.
Beton powinien mieć konsystencję półciekłą i być klasy przy-
najmniej B-15 (lub innej wg obliczeń konstrukcyjnych). Roz-
pływa się w elementach pod własnym ciężarem i nie wymaga dodatkowego zagęszczenia. Pustaki styropianowe układa się mijankowo, podobnie jak cegły w murze. Wznoszenie ścian rozpoczyna się od naroży. Do kształtowania narożników służą podstawowe kształtki ścienne i zatyczki zaślepiające końców-
ki pustaków. Ściany grubości 25 cm mogą mieć współczynnik przenikania ciepła U0 = 29 W/(m2.K), ściany grubości 35 cm U0 = 0,16 W/(m2.K), a dla 45 cm U0 = 0,16 W/(m2.K). Wew-
nętrzną część ściany najlepiej wykończyć płytami gipsowo-kartonowymi klejonymi do wewnętrznej strony pustaków. Stronę zewnętrzną ściany można pokryć dowolnym tynkiem cienkowarstwowym na siatce z włókna szklanego, albo oblicować cegłą, mrozoodpornymi płytkami ceramicznymi, bądź obłożyć sidingiem. Zaletami domu wykonanego z pustaków styropianowych jest jego neutralność dla srodowiska, dom taki jest ciepły, nie gnije.
autor: Jacek Sawicki
źródło: miesięcznik "Izolacje" 1/2003