UE Tur a zatrudnienie


TURYSTYKA I ZATRUDNIENIE

(Raport Końcowy Grupy A)

Usprawnienie wymiany

i rozpowszechniania informacji poprzez użycie nowoczesnych technologii

Czerwiec 2001


SPIS TREŚCI

STRESZCZENIE

  1. Wstęp

  2. Zdefiniowanie zapotrzebowania na informację.

    1. Potencjalni udziałowcy rynku - lista uzupełniona.

    2. Rodzaj poszukiwanej informacji - lista uzupełniona.

    3. Rodzaje informacji w odniesieniu do rodzajów udziałowców - lista uzupełniona.

    4. Zapotrzebowanie na informację.

  3. Określenie bieżących źródeł informacji i narzędzi informacyjnych.

  4. Zdefiniowanie odpowiedniego podejścia i sposobów badania.

  5. Zdefiniowanie luki informacyjnej.

  6. Wnioski i zalecenia - najważniejsze działania.

Zalecenie 1.Odpowiednie podejście do znaczenia ekonomicznego i analiza efektów turystycznych.

Zalecenie 2. Wzmocnić i ulepszyć wewnętrzne i zewnętrzne rozprzestrzenianie informacji pomiędzy udziałowcami.

Zalecenie 3. Informacja o miejscach wypoczynku dla Europy.

Zalecenie 4. Analiza popytu turystycznego, badania marketingowe, analiza rynku miejsca pobytu, ze szczególnym uwzględnieniem przełomu terytorialnego.

Zalecenie 5. Systemy informujące o zasobach ludzkich.

Działanie 1. Wdrożyć TSA.

Działanie 2. Promować i ulepszać dostępność i rozpowszechnianie informacji.

Działanie 3. Usprawniać ·i wspierać tworzenie partnerstwa w zakresie miejsca pobytu/obszaru/sektora pomiędzy udziałowcami.


PODSUMOWANIE

Przygotowano pełną listę potencjalnych udziałowców i przeprowadzono dokładną analizę informacji wymaganej przez poszczególne grupy udziałowców.

Najpilniejszymi potrzebami informacyjnymi są zakres i trendy w popycie turystycznym, charakterystyka krajowych i zagranicznych turystów, rola i efekty turystyki, struktura i charakterystyka turystyki w danym sektorze, wykazy i charakterystyka głównych zasobów oraz spis przepisów prawnych i regulacji.

Większość istniejących źródeł informacji pokrywa popyt, podaż oraz znaczenie ekonomiczne gospodarki, zasoby ludzkie, prawodawstwo i finansowanie, osoby prawne, oraz bazy danych i dokumentację. Omówienie tych kwestii różni się w zależności od kraju członkowskiego. Co więcej, z badań wynik, że kraje członkowskie nie mają jednolitych standardów dla metod badawczych. Dlatego też, dane nie mogą zostać podsumowane lub porównane.

Grupa wyłoniła najistotniejsze luki informacyjne we wszystkich kategoriach wraz z ich typologią.

Polityka i podjęte kroki w celu rozpowszechniania informacji podano w ośmiu grupach: Dokumenty Metodologiczne; Dokumenty podsumowujące wyniki badań statystycznych i socjoekonomicznych; Prezentacje ustne, CD Romy; Internet; Forum dyskusyjne i wymiana informacji; bazy danych; Platformy promujące turystykę vs system zarządzania miejscem pobytu; Platforma skomercjalizowanych produktów turystycznych. Na koniec grupa sformułowała pięć zaleceń: odpowiednie podejście do znaczenia gospodarczego i analiza efektów turystycznych, wzmocnić i ulepszyć wewnętrzne i zewnętrzne rozprzestrzenianie informacji pomiędzy udziałowcami, informacja o miejscach wypoczynku dla Europy: jak informować gości dla uzyskania lepszego efektu, analiza popytu turystycznego, badania marketingowe, analiza rynku pochodzenia, ze specjalnym uwzględnieniem przełomu terytorialnego, systemy informujące o zasobach ludzkich: rynek pracy, podaż na podnoszenie kwalifikacji i edukację.

  1. Opierając się na tych zaleceniach, wyłoniono 3 działania, które powinno się zastosować w praktyce: Wspomagać i zachęcać wdrażanie TSA.

  2. Promować i ulepszać dostępność i rozpowszechnianie informacji, szczególnie dla SMEs, oraz mieszanie nowych technologii i tradycyjnych narzędzi.

  3. Usprawniać i wspierać tworzenie partnerstwa w zakresie miejsca pobytu/obszaru/sektora pomiędzy udziałowcami w celu wymiany informacji i dobrych praktyk.


Str. 5

1. Wstęp

Turystyka to złożone i wciąż rozwijające się zjawisko, które staje się jedną z najbardziej popularnych działalności gospodarczych na świecie. Jednakże zjawisko to często boryka się z niedostatecznym zasobem informacji, które go dotyczą. Co więcej, ponieważ udziałowcy (tj. organizacje międzynarodowe, administracje krajowe, regionalne i lokalne, krajowi i międzynarodowi operatorzy, oraz inne zainteresowane grupy tak jak i przedstawiciele indywidualni) zaangażowani w rynek turystyczny różnią się od siebie, mają oni także różne potrzeby, jeżeli chodzi o jakość i treść informacji zaczynając od popytu na turystykę, poprzez jej rolę, jaką odgrywa w gospodarce, zasoby ludzkie, które są w turystykę zaangażowane itp. a kończąc na danych statystycznych i analizach jakościowych oraz różnorodnych raportach metodologicznych (o zasadach i metodach pracy z tej dziedzinie). Efektem ostatecznym jest wciąż rosnące zapotrzebowanie na informację na różnych poziomach: terytorialnym (badany jest dany obszar), sektorowym (badany jest dany sektor turystyki) i czasowym (badany jest dany okres czasu i zapotrzebowanie na daną usługę). Te różne poziomy wymagają nie tylko różnorodnego podejścia do przeprowadzanych badań, ale także ogromnego wysiłku w celu ujednolicenia terminologii, która użyta zostanie we wszystkich raportach.

Niezadowolenie udziałowców wynikające z niedokładnych informacji, które do nich docierają, jest zjawiskiem powszechnym, niezależnie od tego, jakiego poziomu dany raport miałby dotyczyć. Niezadowolenie to może być spowodowane wieloma sprawami:

W takim kontekście, określenie tego, kto korzysta z informacji oraz jaki rodzaj informacji jest potrzebny, odgrywa istotną rolę w procesie zbierania i przekazywania informacji oraz w planowaniu, jakich metod użyć do ich zebrania i rozpowszechnienia. Prawdę mówiąc, każdy uczestnik rynku potrzebuje innego rodzaju informacji lub specyficznego środka jej przekazu (raport, analiza, itp.) w zależności od tego, do czego dana informacja jest potrzebna i jakiej działalności ma dotyczyć.

Istotny wkład ekspertów WGA pozwolił na szczegółową analizę wielu spraw przedstawionych w tym raporcie. Jednakże pamiętać należy, że większość ekspertów WGA to przedstawiciele organizacji rządowych, dlatego też wyniki tego raportu mogą okazać się ukierunkowane bardziej na zapotrzebowanie publiczne lub też na przedstawienie danych statystycznych. Dyskusja przeprowadzona podczas spotkania WG pozwoliła pokonać te niedoskonałości, dlatego też we wnioskach do tego raportu wzięto pod uwagę szeroki zakres zarówno użytkowników rynku jak i ich potrzeb.

Co więcej, uzyskano wysoki stopień współpracy z innymi grupami WG, a w szczególności z grupami B i D w zakresie określenia typu informacji wymaganej przez różnych udziałowców rynku, oraz z WGA w zakresie rozwoju różnorodnych narzędzi koordynujących przepływ i uzyskiwanie informacji, a także w zakresie ułatwienia rozpowszechniania danej wiedzy na nowe technologie.

Str.6

Dokument UE powinna zastosować w najbliższej przyszłości do wzbogacenia dostępnej informacji oraz do ułatwienia jej wymiany i komunikacji.

Podejście zastosowane do przeprowadzenia badania

Aby sprostać założonym wymaganiom (załącznik A) zastosowano następujące podejście:

Krok 1 - wśród ekspertów przeprowadzono konsultacje, które miały na celu określenie wstępnego poglądu na temat `Istniejąca informacja a zapotrzebowanie na nią', po to, aby stwierdzić gdzie pojawia się ewentualna luka informacyjna. Aby do tego dotrzeć zbadano pięć obszarów: 1) potrzeby informacyjne, 2) istniejąca informacja, 3) istniejąca informacja typu `good practice', 4) luka informacyjna, 5) zalecenia i priorytety. W omówieniu tych obszarów posłużono się dokumentem, w którym wszystkie pomysły związane z danym tematem zostały wyszczególnione (zobacz Interim Document of WGA, September 2000).

Krok 2 - rozpoczynając od kroku 1 określono pełną listę udziałowców rynku i typów potrzebnej informacji, a następnie przeanalizowano te typy informacji w połączeniu z rodzajami udziałowców, uwzględniając ich specyfikę, potrzeby i rolę, jaką odgrywają na rynku (zobacz rozdział 2 i załącznik 1,2 i 3).

Krok 3 - przeprowadzono szczegółową analizę na temat `Rodzaje potrzebnych informacji. Informacja istniejąca a luka informacyjna' (każdy z ekspertów wypełnił dwie tabele informacyjne). Poczynając od listy 18 kategorii informacji zdefiniowanych w kroku 2, każdy z ekspertów miał wybrać góra 5 kategorii informacji, które uważał za najistotniejsze. Dla każdej wybranej kategorii należało wypełnić dwie tabele Tabela 1 - informacja istniejąca, tzn. informacja dostępna dla tej kategorii z wyszczególnieniem źródła pochodzenia, organizacji za nią odpowiedzialnej, analizy zmiennych, okresowości, częstotliwości gromadzenia danych, obszaru geograficznego, rozmiaru przedsiębiorstwa i sposobu rozpowszechniania. Tabela 2 - luka informacyjna, tzn. informacja, jaką ekspert chciałby posiadać z danej kategorii, ale która nie jest w danym momencie dostępna. Badano dwa główne przypadki, 1) informacja nie istnieje, tzn. nigdy jej nie zgromadzono, 2) informacja istnieje, ale są błędy w jej gromadzeniu, przetwarzaniu i rozpowszechnianiu (zobacz Raport Techniczny).

Krok 4 - poczynając od kroku 3, w zgodzie z poprawioną listą typów informacji opracowaną w kroku 2, przeprowadzono analizę wyników, jeżeli chodzi o:

Str. 7

Krok 5 - przedyskutowano wnioski wynikające z przeprowadzonych analiz, włączając w nie zakres współpracy z powiązanymi organizacjami oraz lepsze zastosowanie już istniejących narzędzi, a także określenie głównych priorytetów działania (rozdział 6).

2. Zdefiniowanie zapotrzebowania na informacje.

Najważniejszym celem raportu było określenie, jakie jest zapotrzebowanie na informację pośród udziałowców rynku turystycznego (zarówno publicznych jak i prywatnych), a dokładnie tych z SMEs. Zgodnie ze wskazówkami dostarczonymi przez ekspertów w pięciu badanych obszarach (wstępny pogląd na temat istniejącej informacji vs potrzeby informacyjne w odniesieniu do potencjalnych odbiorców tej samej informacji), stworzono dokładną listę potencjalnych udziałowców rynku i typów potrzebnej informacji, a także przeprowadzono wnikliwą analizę tego, jakiego rodzaju informacji potrzebują poszczególne grupy udziałowców.

2.1. Potencjalni udziałowcy rynku: lista uzupełniona (pełna).

Poniższa lista przedstawia główne grupy udziałowców rynku, zakres ich działalności i zapotrzebowanie na informację. Szczegóły dotyczące każdej z tych grup znajdują się w załączniku 1.

  1. Organizacje Unijne oraz inne organizacje społeczne.

  2. Organizacje Międzynarodowe.

  3. Administracje krajowe, regionalne i lokalne.

  4. Krajowe, regionalne i lokalne organizacje turystyczne.

  5. Międzynarodowi i krajowi operatorzy ekonomiczni

  6. Krajowe i lokalne instytucje kulturalne typu `non-profit'.

  7. Międzynarodowe i krajowe instytucje badawczo-naukowe.

  8. Międzynarodowe i krajowe organizacje spokrewnione z turystyką.

  9. Krajowe i lokalne stowarzyszenia zawodowe, organizacje i inne zainteresowane grupy.

  10. Osoby fizyczne.

  11. Goście.

2.2. Rodzaj poszukiwanej informacji: lista uzupełniona.

Po zdefiniowaniu głównych grup potencjalnych udziałowców rynku, stworzono dokładną listę poszukiwanej informacji.

Tabela 1 podsumowuje 18 wybranych rodzajów informacji, podzielonych na siedem głównych grup: 1) popyt, 2) podaż, 3) znaczenie gospodarcze, 4) zasoby ludzkie, 5) prawodawstwo i finansowanie, 6) osoby prawne, 7) bazy danych i dokumentacja. Ta typologia została szczegółowo omówiona w załączniku 2.

Tabela 1. Poszukiwana informacja. Główne kategorie.

POPYT

1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

PODAŻ

3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

ZNACZENIE EKONOMICZNE

5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

6. gospodarcze znaczenie turystyki,

7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

ZASOBY LUDZKIE

8. struktura rynku pracy,

9. zasoby ludzkie,

PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

OSOBY PRAWNE

12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu,

13. spis programów i ośrodków szkoleniowych,

14. spis ośrodków badawczych,

BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

16. spis dokumentacji metod działania,

17. spis dokumentacji ze statystykami,

18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

Osoba zajmująca się raportem wspomniała też, że należy do niego dołączyć zbiór wskaźników, które umożliwią zbadanie zakresu użycia nowych technologii w turystyce.

2.3. Rodzaje informacji w odniesieniu do rodzajów udziałowców rynku: lista uzupełniona.

Poprzez porównanie potencjalnych udziałowców i rodzajów poszukiwanych informacji, ustalono listę informacji poszukiwanych przez poszczególne grupy udziałowców rynku turystycznego.

Lista ta nie jest pełna - jej głównym celem jest pokazanie, jakiego typu informacji potrzebują poszczególne grupy udziałowców. Na przykład instytucje i organizacje międzynarodowe i krajowe oraz ośrodki badawcze potrzebują ogólnego rozeznania w sektorze turystycznym we wszystkich aspektach, podczas gdy organizacje turystyki napływowej, operatorzy ekonomiczni i lokalne organizacje kulturalne typu `non-profit' bardziej wolałyby uzyskać informacje dokładniejszą wraz z danymi wspierającymi promocję ich działalności.

Załącznik 3 podsumowuje główne rodzaje informacji wymaganej przez każdą z grup udziałowców rozpoczynając od 18 typów sprecyzowanych w tabeli 1.

2.4. Zapotrzebowanie na informacje.

Przeciętnie informacja w punkcie `Zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym' oraz `Charakterystyka krajowych i zagranicznych turystów' stoi na pierwszym i drugim miejscu, pokazując, że dla udziałowców rynku odpowiednia wiedza na temat popytu ma istotne znaczenie. `Znaczenie gospodarcze turystyki' jest na miejscu trzecim, a zaraz za nim plasuje się `Struktura i charakterystyka działalności gospodarczej w danym sektorze' (wraz z zakwaterowaniem). `Spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc' oraz `Spis przepisów prawnych i postanowień w sprawi turystyki' są równorzędnie na piątym miejscu (patrz Tabela 2).

Tabela 2. Istniejąca informacja.

POPYT

1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

1

1

PODAŻ

3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

2

3(*)

ZNACZENIE EKONOMICZNE

5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

6. gospodarcze znaczenie turystyki,

7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

4

ZASOBY LUDZKIE

8. struktura rynku pracy,

9. zasoby ludzkie,

PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

5

OSOBY PRAWNE

12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu,

13. spis programów i ośrodków szkoleniowych,

14. spis ośrodków badawczych,

BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

16. spis dokumentacji metod działania,

17. spis dokumentacji ze statystykami,

18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

(*) hierarchia działalności turystycznej w danym sektorze jest oparta na zakwaterowaniu

str. 9

3. Określenie bieżących źródeł informacji i narzędzi informacyjnych.

Kiedy już zdefiniowano potrzeby informacyjne, skupiono się na zidentyfikowaniu dostępnej informacji oraz na narzędziach używanych do jej wyszukiwania.

Popyt

Zgodnie z wynikami badań, większość istniejącej informacji dotyczy popytu na turystykę. Wśród najbardziej znaczących źródeł, za najlepsze uważa się badania panelowe, krajowe badania marketingowe i analizy rynku. Jak sugerowały Niemcy, `aby otrzymać wiarygodne badanie na temat popytu we wszystkich krajach UE, należy określić surowe, jasne i jednolite standardy jakości dla badań, dokładne metody badawcze, dokładnie zdefiniować pytania i program odpowiedzi, pole i warunki działania po to, aby wszystkie dane mogły być zsumowane, porównane i połączone w wiarygodny sposób na przestrzeni lat'. Według Francji, koszty ekonomiczne powinny być ponoszone przez wszystkich członków. Powinno się poświęcić więcej uwagi nie tylko ilości, ale i jakości tych badań (charakterystyka turystów i zachowania w podróży) (http://www.tourisme.ont.asso.fr). Najlepsze działania na obydwu tych polach podjęte zostały przez Hiszpanię, która organizuje badania, aby przeanalizować liczbę i zachowanie turystów krajowych i zagranicznych (np. FRONTUR i FAMILITUR: http://www.iet.tourspain.es) oraz przez Szwecję, która przeprowadza regularne badania zachowań turystów szwedzkich (podróże krajowe i zagraniczne: TDB - Tourism and Travellers Data Base: http://www.arefakta.com) oraz tych przybywających do Szwecji (IBIS: http://www.tourist.se). Organizacje prywatne również działają prężnie na tym polu.

str. 10

Podaż

Mówiąc o analizie podaży, źródła i najlepsze praktyki polegają na badaniu przemysłu turystycznego, spisach ludności, badaniach podsektorów, analizach cykli gospodarczych, schematach rozwoju turystyki regionalnej i lokalnej w odniesieniu do możliwości, jakie dają one przedsiębiorstwom. Szwecja i Hiszpania wskazują na podaż systemów informacyjnych dla gości (Szwecja: http://www.tourist.se; Hiszpania: http://www.iet.tourspain.es). We Francji wiele badań przeprowadzono po to, aby przeanalizować jakość oferty turystycznej. W szczególności były to analizy jakości ośrodków turystycznych i przedsiębiorstw oraz analizy zadowolenia turystów w odniesieniu do ofert turystycznych. Krótkoterminowe uwagi publikowane co miesiąc przez Departament Turystyki (http://www.tourisme.gouv.fr) dostarcza informacji o cenach i działalności hotelarzy, biur podróży oraz firm przewozowych. Organizacje prywatne również działają prężnie na tym polu.

Znaczenie gospodarcze

Kategoria ta powinna być interpretowana także na poziome miejsca pobytu. ` Znaczenie gospodarcze' wskazuje zarówno na mikro-analizę jak i badanie wkładu każdej działalności w wygląd sektora turystycznego. Najodpowiedniejszym działaniem na tym polu będą analizy połączone z rozwojem TSA (modele ekonomiczne, econometric modelling i oficjalne raporty/zapisy), badania podsektorów; analizy cyklów ekonomicznych. Jeśli chodzi o zakres i mobilność turystyki, opracowano dwa główne raporty: `Ruch pasażerski na lotniskach' i „ACI - przewidywania globalne i regionalne'. Ponadto, badania te są również wykorzystywane przez Danię to badania mobilności turystycznej w obrębie kraju (http://www.visitdenmark.com).

Szwecja już wykorzystuje TSA (od 1995 roku), podczas gdy Francja, Hiszpania i Austria dopiero opracowują ten projekt. Francja podkreśla także znaczenie gromadzenia informacji o finansowaniu turystyki i inwestycjach jako socjo-gospodarczym oddziaływaniu na osiedla turystyczne (http://tourisme.gouv.fr, http://www.tourisme.ont.asso.fr).

W Hiszpanii projekt TSA prowadzony jest przez National Statistics Institute we współpracy z Instituto de Estudios Turisticos (http://www.ine.es, http://www.iet.tourspain.es), a w Austrii przez Austrian Statistical Office (http://www.oestat.gv.at).

Organizacje prywatne również wnoszą swój wkład na tym polu. Na przykład WTTC's Tourism Satellite Accounting mierzy znaczenie ekonomiczne i tworzenie nowych miejsc pracy, a także potencjał przemysłu turystycznego w krajach UE zaczynając od dużych gospodarczych baz danych. (http://www.wttc.org) .

Zasoby ludzkie

Tu najważniejszymi źródłami informacji są badania przemysłu, `Fichiers salaries', badania podsektorów, przewodniki na temat istniejących możliwości podnoszenia kwalifikacji, wykazy specjalistów od badań turystycznych. Francja zaproponowała zorganizowanie badań prognozujących rozwój turystyki i podnoszenia kwalifikacji w różnych branżach (np. turystyka społeczna, hotele, biura podróży) (http://www.tourisme.gouv.fr, http://www.tourisme.ont.asso.fr).

Prawodawstwo i finansowanie

Na liście pojawiły się sekcje UE. Najlepsze przykłady działalności dostarczone zostały przez Hiszpanię i Francję, które stworzyły narodową bazę danych dotyczącą prawodawstwa w turystyce (Legistur - Tourism Document Centre of Spain: http://www.iet.tourspain.es). We Francji opracowywany jest właśnie Kodeks Turystyczny.

Wśród organizacji prywatnych opracowano Taxation Barometer, który dostarcza wiadomości na temat podatków w różnych częściach świata.

Str. 11

Osoby prawne

Dania wskazuje na dużą rolę narodowego `Spisu specjalistów do spraw badań turystycznych'. We Francji został opracowany `Roczny spis profesjonalnych firm turystycznych' (http://www.tourisme.gouv.fr). W Portugalii stworzono niezależną grupę do badań nad turystyką i do koordynacji publicznych i prywatnych inwestycji (gromadzenie i rozpowszechnianie danych). Obserwatorium Turystyczne rozpoczęło swą działalność w styczniu 2001 roku (http://www.dg-turismo.pt).

Bazy danych i dokumentacja

Najlepsze są tutaj `Bazy danych i połączenia internetowe', `Tezaurus' i `Krótkoterminowe badania' wraz ze statystykami. Austria wskazuje na internetową bazę danych (http://www.oestat.gv.at) i system informacyjny TOURISM (http://www.tourism.wu.edu). Dania prezentuje internetową bazę danych Danish Touris Board (http://www.visitdenmark.com). Hiszpania proponuje Tourism Document Centre of Spain (http://www.tourspain.es), które to jest jednym z najważniejszych ośrodków zarówno jeżeli chodzi o ilość zgromadzonych dokumentów jak i ich jakość, a także DATATUR, zbiór danych do analizy i rozpowszechniania informacji statystycznych (http://www.iet.tourspain.es). Portugalia wspomina o trzech bazach danych, które są dostępne w sieci poprzez stronę rządową (http://www.dg-turismo.pt), stronę promocyjną (http://www.portugalinsite.com) i stronę profesjonalną (http://wwwprofessionals.portugalinsite.pt). We francuskich rocznych spisach krajowych i międzynarodowych ośrodków badawczych i szkoleniowych, przedstawiono bazy danych dotyczące przemysłu turystycznego i zabytków kulturalnych. Document Centre of France zarządzane przez Departament Turystyki, dostarcza bibliografię opracowaną wg słów - kluczy wyszczególnionych w Tezaurusie (http://www.tourisme.gouv.fr, http://www.tourisme.ont.asso.fr).

4. Zdefiniowanie odpowiedniego podejścia i sposobów badania

Trzecim założeniem tego raportu jest identyfikacja odpowiednich sposobów badania (wraz z narzędziami, rozwiązaniami innowacyjnymi itp.), używanych przez Komisję Europejską, organizacje państwowe i innych większych udziałowców w celu rozpowszechniania informacji turystycznej.

Wzięto pod uwagę trzy elementy:

Str. 12

Biorąc pod uwagę rodzaj dokumentów i narzędzia rozpowszechniające, opracowano 8 kategorii takich instrumentów:

  1. Dokumenty metodologiczne - zbiór ujednoliconych pomysłów, definicji i klasyfikacji lub zbiór metod zbierania i przetwarzania danych statystycznych lub plan analiz,

  2. Dokumenty podsumowujące statystyki turystyczne i socjoekonomiczne wyniki działalności turystycznej: zbiór danych na temat popytu, podaży, zatrudnienia, itp. w różnym czasie lub wyniki regularnych i nieregularnych analiz socjoekonomicznych,

  3. Prezentacje ustne - regularne lub nie konferencje, warsztaty, seminaria, spotkania, itp. w UE, na poziomie krajowym i lokalnym organizowane przez instytucje rządowe, przedstawicieli sektora publicznego, naukowców i zawodowców i adresowane do przedsiębiorstw prywatnych, w szczególności do SMEs,

  4. CD-Rom, Internet - informacja turystyczna, dokumenty, statystyki i badania dostępne dla odbiorców końcowych i zawodowych w druku, na CD lub w Internecie,

  5. Forum dyskusyjne i wymiany informacji - informacja może być wymieniana online (przez Internet) i offline,

  6. Bazy danych - te bazy danych mogą być powiązane z forum i mają wielu potencjalnych użytkowników (organizacje państwowe i prywatne, turyści itp.); bazy te nie są jeszcze jednak ujednolicone,

  7. Promocja turystyczna vs systemy zarządzania miejscem wypoczynku - od Internetu do kiosków multimedialnych lub ośrodków informacji turystycznej. Rozwój tych działów prowadzi do powstania nowej generacji zintegrowanych systemów informacyjnych, które łączą z sobą bazy danych podaży i popytu z danymi o dystrybucji w Sieci,

  8. Skomercjalizowane produkty turystyczne - (połączone czasami z pkt. E i G) - zwiększenie dystrybucji elektronicznej poprzez nowe technologie pozwala na znaczny wzrost kanałów dystrybucyjnych i wartości usługi. W przyszłości zmierzać to będzie do rozwoju rynku, który połączy systemy informacyjne i wartość dodaną do usługi w danym środowisku.

W załączniku 4 zamieszczono szczegółową listę odpowiednich sposobów badania.

5. Zdefiniowanie luki informacyjnej

Czwartym zadaniem tego raportu było skupienie się na zidentyfikowaniu luk w dostępności i rozpowszechnianiu odpowiedniej informacji poprzez Komisję Europejską i organizacje państwowe, tak jak i określenie w jaki sposób nowe technologie mogą przyczynić się do dostarczenia nowych rozwiązań.

Str. 13

Popyt

W odniesieniu do popytu turystycznego istnieje wiele luk informacyjnych. Wskazuje się na lepsze badania odnośnie niektórych cech wypoczynku (miejsce wypoczynku, przerwy, itp.), celu podróży ( turystyka kulturalna), rozróżnienia pomiędzy odwiedzającymi. Ponadto, podkreślono potrzebę przełomu terytorialnego i analizy wydawania pieniędzy przez turystów jako dwie najważniejsze luki informacyjne. Z poprzednich badań wynika, że potrzebna jest analiza z zakresu `Badania rynku i klienta', a także `Dokładna ewaluacja działalności promocyjnej'. Sektor prywatny również mówi o luce w informacji o rodzajach turystów z UE, ale podróżujących do miejsc poza UE. Ta informacja jest niezmiernie istotna dla sektora prywatnego UE, ponieważ pomaga im zrozumieć jak można stać się konkurencyjnym mając oferty wypoczynku poza UE.

Podaż

Luki na tym polu doszukano się w dziedzinie `Struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze'. Położono szczególny nacisk na warunki zakwaterowania (ceny, możliwości czynnego wypoczynku, dochód, obrót, klasyfikacja) i odpowiednie badania dla wszystkich uczestników rynku turystycznego (biura podróży, operatorzy turystyczni, hotele, linie lotnicze, wypożyczalnie samochodów, koleje, transport publiczny). Z poprzedniego badania zostały wykazane także restauracje, inwestycje zagraniczne, proces restrukturyzacji oraz przejęcie udziałów przez inwestorów zagranicznych.

Luka w informacji i badaniach dostrzeżona została też przez prywatne organizację szczególnie w zakresie własności aktywów Travel & Tourism. Informacja ta ma ogromne znaczenie dla roli gospodarczej Travel & Tourism w obrębie UE.

Znaczenie gospodarcze

W tej kwestii wyszczególniono ogromną liczbę luk informacyjnych: potrzeba polepszenia analizy wartości dodanej, zatrudnienia, podatków, różnorodności turystów; potrzeba rozwinięcia jednolitych i niezawodnych metod działania i doświadczeń w celu obserwacji ekonomicznej i analizy turystyki lokalnej i regionalnej; analizy interakcji pomiędzy wzrostem ekonomicznym/inwestycjami a stworzeniem lub utrzymaniem zatrudnienia; oszacowania efektów działalności promocyjnej, analizy efektów zaangażowania nowoczesnych technologii w przyszłości.

Zasoby ludzkie

W tej dziedzinie również zwrócono uwagę na różnorakie potrzeby, niektóre ściśle powiązane z tymi wymienionymi w poprzednim akapicie, takie jak analiza interakcji pomiędzy wzrostem ekonomicznym/inwestycjami a stworzeniem lub utrzymaniem zatrudnienia; oszacowanie efektów działalności promocyjnej, analiza efektów zaangażowania nowoczesnych technologii w przyszłości.

Według wskazań dostarczonych przez osobę przygotowującą raport dla WGB, powinno zostać przeprowadzone dokładne badanie rynku pracy, z uwzględnieniem całej siły roboczej (np. całkowite zatrudnienie powiązane z wiekiem, płcią, wykształceniem, narodowością, średnim czasem pracy, wiekiem emerytalnym itp.), zatrudnienia w sektorze turystycznym (poprzez podsektor, region, rodzaj działalności, kategorię, wynagrodzenie, pełny etat, niepełny etat itp.), a także w jakim sektorze jest zatrudniona dana osoba, jaki rodzaj pracy wykonuje, jaką otrzymuje zapłatę, jakie są koszty w porównaniu z wartością dodaną, jak długo pracownik pozostaje w pracy, obrót, wydajność, innowacje, itp.

Ponadto, jako najważniejsze zostały wyszczególnione: rozwój pełnej listy szkół i kursów wraz z nauczaniem na odległość, polepszenie komunikacji i promocji edukacji w działalności turystycznej.

Str. 14

Prawodawstwo i finansowanie

Ogólne zalecenia dotyczą ulepszenia, ujednolicenia i skoordynowania listy przepisów odnoszących się do sektora turystycznego we wszystkich krajach członkowskich oraz listy projektów infrastruktury turystycznej finansowanej przez UE.

Organizacje prywatne wskazały także na widoczny brak centralnej organizacji, która zbierałaby informacje o podatkach i ich wpływach na Travel & Tourism w Europie.

Osoby prawne

Ogólne zalecenia dotyczą rozwoju jednolitych i skoordynowanych spisów NGO i stowarzyszeń handlowych, a także pełnego spisu szkół i kursów, z uwzględnieniem nauczania na odległość.

Bazy danych i dokumentacja

Zalecenia w tej dziedzinie skupiają się na następujących kwestiach: wskaźniki turystyczne, dyspozycje prawne, działalność publiczna.

Oprócz wymienionych wskaźników, wyłoniona została także następująca typologia najważniejszych zadań:

  1. Wzmocnienie i ulepszenie procesu komunikacji i rozpowszechniania istniejących danych, analiz i badań, a także wymiany pomiędzy udziałowcami (w obrębie UE w zakresie koordynacji pomiędzy inicjatywami różnych jednostek; pomiędzy UE i krajami członkowskimi; pomiędzy krajowymi udziałowcami). Francja podkreśliła znaczenie oddziaływania na rozpowszechnianie informacji (przekazywanie danych publicznych, darmowe rozpowszechnianie, darmowa prenumerata, itp.), także biorąc pod uwagę różne rodzaje udziałowców i różne sposoby rozpowszechniania (poprzez publikacje lub elektronicznie).

  2. Informacja o celu podróży - potrzeba koordynacji pomiędzy krajami, tak jak i potrzeba poprawy jakości informacji, jej uzupełniania i uaktualniania, wieloużyteczności i koordynacji. Potrzebę kooperacji pomiędzy Systemami Zarządzania Miejscem Wypoczynku i graczami komercyjnymi aby wesprzeć wejście SMEs na rynki elektroniczne podkreślona została przez Portugalię. Współpraca ta wymaga harmonii danych i procedur pomiędzy tymi dwoma polami działania.

  3. Technologie informacyjne - ich istotna rola zaznaczona została przez osoby opracowujące raport dla WGE. Po pierwsze, mają one umożliwić znalezienie i rozpowszechnienie informacji z Turystycznych Systemów Informacyjnych. Po drugie, traktuje się je jako nowe źródło gromadzenia danych.

Str. 15

Jedynie szerokie użycie zaawansowanych technologii pozwoli na wyciągnięcie jak największych korzyści z już istniejących źródeł informacji, dając sektorowi turystycznemu możliwość korzystania z tej cennej wiedzy. Co więcej, zarządzanie informacją i jej rozpowszechnianie byłoby w dzisiejszych czasach niemożliwe bez wykorzystania różnorodnych systemów zarządzania posiadaną wiedzą, co pozwala na pełne wykorzystanie potencjału, który w niedawnej jeszcze przeszłości był całkowicie niedostępny. Braki w tych dziedzinach odnoszą się do badań i innowacji.

Analizując luki informacyjne należy także wziąć pod uwagę różne warunki wyjściowe w krajach UE. Jak zauważyły Niemcy `W większości krajów UE wszyscy udziałowcy i firmy potrzebują licencji lub rejestracji aby uczestniczyć w przemyśle turystycznym. Władze odpowiedzialne za to wymagają mniej lub bardziej szczegółowych raportów licencjonowanych czy też zarejestrowanych firm i otrzymują rzetelną i pełną bazę danych do oficjalnych statystyk, które są publikowane z uwzględnieniem prawa do ochrony danych. Natomiast te trzy, czy cztery kraje UE (włączając Niemcy) z bardzo liberalnymi warunkami wejścia na rynek turystyczny nie mają żadnych oficjalnych informacji na temat uczestników rynku i mają wiele luk informacyjnych szczególnie w dziedzinie podaży. We wszystkich krajach UE istnieje wiele statystyk stworzonych i zarządzanych prze prywatne firmy, które dostępne są jedynie dla tych udziałowców i firm, którzy za nie zapłacą. W ten sposób większość małych i średnich przedsiębiorstw nie ma żadnych szans na uzyskanie tych informacji. Tak naprawdę więc nie ma luk informacyjnych, są jedynie luki w dostępności i odpłatności za uzyskanie informacji'.

6. Wnioski i zalecenia - najważniejsze działania

Ostatnim celem tego raportu jest zaprezentowanie wniosków i zaleceń wynikających z analizy, łącznie z zakresem zwiększonej współpracy pomiędzy powiązanymi organizacjami i lepsze wykorzystanie już istniejących instrumentów. Analiza ta dostarczy podstaw do zdefiniowania najważniejszych działań, które omówione zostaną w rozdziale 8.

Według wyników badań przeprowadzonych w poprzednich rozdziałach, wyszczególniono pięć głównych zaleceń, które powinny posłużyć jako swego rodzaju przewodnik dla przyszłych programów UE:

  1. odpowiednie podejście do znaczenia gospodarczego i analiza efektów turystycznych,

  2. wzmocnić i ulepszyć wewnętrzne i zewnętrzne rozprzestrzenianie informacji pomiędzy udziałowcami,

  3. informacja o miejscach wypoczynku dla Europy: jak informować gości dla uzyskania lepszego efektu,

  4. analiza popytu turystycznego, badania marketingowe, analiza rynku pochodzenia, ze specjalnym uwzględnieniem przełomu terytorialnego,

  5. systemy informujące o zasobach ludzkich: rynek pracy, podaż na podnoszenie kwalifikacji i edukację.

Dla każdego z tych zaleceń poniższe tabele przedstawiają główne cele i korzyści, działania i rozwiązania sugerowane aby osiągnąć te cele, a także znaczenie UE, krajowych, regionalnych i lokalnych organizacji sektora publicznego i prywatnego we wdrażaniu tych działań w życie.

Zalecenie 1. Odpowiednie podejście do znaczenia ekonomicznego i analiza efektów turystycznych

Cele i korzyści: a) zlikwidować lukę w danych dotyczących wydatków na turystykę, znaczenia gospodarczego turystyki i efektów turystycznych poprzez ulepszenie typologii informacji w tych kwestiach oraz zapewnienie niezawodności i porównywalności metod, procedur i wyników; b) zwiększyć świadomość na temat znaczenia ekonomicznego turystyki, szczególnie wśród prywatnych operatorów (SMEs); c) zwiększyć rozpoznanie efektów środowiskowych i społecznych turystyki; d) zwiększyć wiedzę na temat rzetelnej i wiarygodnej analizy, a także wspólnego zbioru danych/wskaźników porównywalnych w czasie i przestrzeni (np. pomiędzy krajami/regionami/miejscami pobytu); e) zwiększyć dostępność niezawodnych narzędzi sprzyjających podejmowaniu decyzji i polityce zarządzania miejscem wypoczynku.

Str. 16

Proponowane działania i rozwiązania

Proponowani wykonawcy

1. Rozwój wspólnego zbioru pomysłów, definicji, wskaźników znaczenia ekonomicznego i efektu turystycznego (ujednolicony tezaurus i słownik)

Komisja (Eurostart)we współpracy z krajami członkowskimi i prywatnymi organizacjami międzynarodowymi (np. WTTC).

1.1. Ujednolicić definicje i pomysły, metody gromadzenia danych (tezaurus, słownik, instrukcje, przewodniki, itp.)

Komisja (Eurostart)

2. Wdrożenie TSA (Tourism Satellite Account)

Kraje członkowskie

Komisja jako główny koordynator i promotor

2.1. Asystowanie organizacjom krajowym, regionalnym i lokalnym w planowaniu i wdrażaniu standardów TSA, próbując przezwyciężyć strukturalne, polityczne i administracyjne przeszkody

Komisja (Eurostart) i kraje członkowskie

2.2. Rozwijanie analiz i badań spójnych z zaleceniami UE a w szczególności z TSA

Kraje członkowskie oraz organizacje krajowe, regionalne i lokalne sektora publicznego

3.rozwijanie zainteresowania regionem/miejscem pobytu, w celu wdrożenia analizy miejsca pobytu jako systemu i ujednolicenia metod, gdzie końcowym celem są porównywalność, reprezentacyjność, spójność danych i informacji

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

3.1. Podnieść świadomość udziałowców o miejscu pobytu jako systemie

Komisja, kraje członkowskie, oraz krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

4. Rozwój dostępności turystyki i mobilności analizy, aby zmierzyć efekt mobilności turystyki na całkowitą mobilność na różnym poziomie terytorialnym (np. Kraj, region, pojedyncze miejsce przeznaczenia)

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

Komisja jako główny koordynator i promotor

5. Rozwój analizy efektów społecznych i środowiskowych poprzez wdrożenie pewnego rodzaju `systemów ostrzegania' opartych na zbiorze społecznych, ekonomicznych i fizycznych wskaźników

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

Komisja jako główny koordynator i promotor

6. Zbieranie i rozpowszechnianie danych, badań i analiz stworzonych przez kraje członkowskie w zakresie wszystkich działań wymienionych wcześniej (TSA, dostępność i mobilność analiz, społeczne i środowiskowe analizy efektów, itp.) Oraz promowanie wymiany najlepszych praktyk i innowacji

Komisja i kraje członkowskie

7. Promowanie i koordynacja wymiany pomiędzy różnymi bazami danych na poziomie terytorialnym i sektorowym, a także poprzez zdefiniowanie jasnych i szczegółowych standardów do ich porównania

Komisja i kraje członkowskie

8. Tworzenie i rozpowszechnianie podstawowych informacji zdolnych sprostać oczekiwaniom udziałowców, ze szczególnym uwzględnieniem SMEs

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

8.1. Wzmocnić współpracę pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym, aby zdefiniować potrzeby SMEs, uzgodnić wymianę informacji i opracować dokładny plan rozpowszechniania

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

9. Organizacja inicjatyw i wydarzeń dla SMEs, aby uzmysłowić im, jaka jest wartość informacji - ma to na celu rozwinięcie interesów w odległych obszarach

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Str. 17

Zalecenie 2. Wzmocnić i ulepszyć wewnętrzne i zewnętrzne rozprzestrzenianie informacji pomiędzy udziałowcami.

Cele i korzyści: a) udogodnić i ulepszyć przepływ informacji (statystyki, analizy, badania sektorów, najlepsze działania, itp.) wśród udziałowców, biorąc pod uwagę różnorakie ich potrzeby i różnorodne metody rozpowszechniania (tradycyjne i elektroniczne); b) ulepszyć dostarczaną informację (ilość i jakość) oraz proces, poprzez który informacja jest zbierana, opracowywana i rozpowszechniana; c) ujednolicić informację, procedury i kanały informacyjne do rozpowszechniania; d) usprawnić współpracę pomiędzy udziałowcami; e) rozpowszechniać informację efektywnie; f) zwiększyć i przekazywać wiedzę na temat rozpowszechniania informacji i technik komunikacji.

Proponowane działania i rozwiązania

Proponowani wykonawcy

Poziom 1. Wśród jednostek UE i jej oddziałów; pomiędzy UE i każdym krajem członkowskim, pośród krajami członkowskimi między sobą.

1. Współpraca poprzez różne europejski inicjatywy i upraszczanie interakcji pomiędzy krajami

Komisja

2. Rozwijanie i promowanie wspólnego schematu wiedzy i wspólnych wytycznych, aby zapewnić jakość i uaktualnianie informacji

Komisja (Eurostart) oraz kraje członkowskie i prywatne organizacje międzynarodowe, (np. WTTC)

2.1. Wspieranie ujednolicania efektywnych procedur, poprzez które informacja jest zbierana, opracowywana i rozpowszechniana

Komisja (Eurostart) oraz kraje członkowskie

3. Zbieranie i rozpowszechnianie badań, analiz i najlepszych praktyk, promowanie wymiany działań i inicjatyw pośród krajów członkowskich uwzględniając strategie komunikacyjne i techniki rozpowszechniania (tradycyjne i narzędzia IT), wdrożenie spisów i odnośników

Komisja (Eurostart) oraz kraje członkowskie

4. Wspieranie rozpowszechniania technologii informacyjnych, a szczególnie opracowanie schematu zarządzania wiedzą i przystosowaniem narzędzi umożliwiających stworzenie sieci połączeń (forum dyskusyjne)

Komisja (Eurostart) oraz kraje członkowskie

4.1. Promowanie wymiany i interakcji pomiędzy różnymi bazami danych na poziomie terytorialnym i sektorowym, oraz poprzez jasne i szczegółowe zdefiniowanie standardów, aby je porównać

Komisja (Eurostart) oraz kraje członkowskie

4.2. Wspieranie rozwoju technik innowacyjnych, głównie poprzez użycie IT

Komisja (Eurostart) oraz kraje członkowskie

Poziom 2. Pomiędzy UE różnymi krajowymi udziałowcami i pośród krajowymi udziałowcami ze szczególnym uwzględnieniem SMEs

1. Rozwój zbierania informacji i analiz spójnych z zaleceniami UE

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

2. Organizowanie inicjatyw i wydarzeń dla SMEs, aby uzmysłowić im wartość informacji, jak jej używać i uzyskiwać

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym. Stowarzyszenia te działają jako centrum, połączenie pomiędzy przedsiębiorstwami, organizacjami a UE we wdrażaniu działań rozpowszechniających

Komisja jako główny koordynator i promotor

3. Współpraca pomiędzy publicznym i prywatnym sektorem, aby zapewnić SMEs łatwy i efektywny dostęp do informacji poprzez określenie specyficznych potrzeb i znalezienie odpowiednich metod rozpowszechniania (np. Wolny dostęp do podstawowych informacji, stałe uaktualnianie, itp.)

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym.

Komisja jako główny koordynator i promotor

4. Zwiększenie świadomości społecznej i środowiskowej

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

Komisja jako główny koordynator i promotor

5. Zwiększenie świadomości SMEs tak, aby stała się zintegrowanym systemem na poziomie lokalnym

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym.

Komisja jako główny koordynator i promotor

6. Promowanie rozwoju partnerstwa

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym.

Komisja jako główny koordynator i promotor

Str. 18

Zalecenie 3. Informacja o miejscach wypoczynku dla Europy: jak informować gości dla uzyskania lepszego efektu.

Cele i korzyści: a) usprawnić rozpowszechnianie rzetelnej i zaktualizowanej informacji do odbiorców końcowych (turystyka indywidualna) i pośredników (biura turystyczne, i operatorzy turystyczni) po to, aby zapewnić należyte wykorzystanie miejsca pobytu; b) zastosować nowe podejście w zarządzaniu miejscem pobytu, które oznacza analizę tego miejsca jako systemu osób/instytucji zainteresowanych poprzez wzajemne powiązania (turyści, organizacje publiczne, prywatni operatorzy, rezydenci i inni), a następnie zaplanowanie zintegrowanego zbioru strategii i działań, które będą brały po uwagę interesy wszystkich zainteresowanych, po to, aby zapewnić utrzymujący się rozwój, wzrost konkurencyjności i zachować jedność społeczną; c) zwiększyć zrozumienie problemów spowodowanych przez nadmierną presję turystów i dojść do kompromisu w sprawie ciągłego rozwoju; d) rozpowszechnić użycie narzędzi do regulowania napływu turystów poprzez informowania turystów nie tylko podczas ich pobytu, ale także w miejscu ich zamieszkania, kiedy dopiero planują wyjazd; e) podnieść świadomość udziałowców w sprawie miejsca pobytu jako systemu (zwłaszcza wśród sektora prywatnego i SMEs); f) zwiększyć `widzialność' i zyski SME oraz ulepszyć jakość usług; g) uprościć poszukiwanie informacji wśród pośredników na temat miejsca pobytu i możliwości zakupu; h) promować pozytywne wrażenie struktury produktywnej na poziomie lokalnym.

Proponowane działania i rozwiązania

Proponowani wykonawcy

1. Uzmysłowić udziałowcom znaczenie rozwoju zarządzania zintegrowanego na różnych poziomach terytorialnych (kraj, region, pojedynczy kurort)

Komisja i kraje członkowskie

2. Stymulować współpracę pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym w zakresie miejsca pobytu oraz stworzyć porozumienie co do celów głównych

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym.

3. Zastosować odpowiednie działania na rzecz podaży i użycia miejsca pobytu (stymulować zainteresowanie turystów alternatywnymi terminami pobytu lub innymi atrakcjami; unowocześnić metody zakwaterowania, aby uniknąć okresów zatłoczenia)

Komisja i kraje członkowskie

3.1. Usprawnić dostępność i jakość danych dostarczanych gościom (przed ich wizytą, na miejscu, po wizycie) i promować wielokanałowe rozpowszechnianie informacji

Komisja i kraje członkowskie

4. Wdrożyć działania na rzecz podaży, zredukować/zwiększyć użycie zasobów lokalnych w czasie i przestrzeni (wydarzenia posezonowe)

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

5. Prowadzić badania pilotażowe na temat różnych doświadczeń i promować wymianę badań, analiz i najlepszych praktyk na poziomie krajowym i lokalnym w zakresie wdrożenia nowych strategii i technik

Komisja i kraje członkowskie

6. Stymulowanie rozpowszechniania technologii informacyjnych i `inteligentnych' systemów

Komisja i kraje członkowskie

6.1. Promować zastosowanie `inteligentnych' systemów także poprzez współpracę ze stowarzyszeniami sektora prywatnego

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja i kraje członkowskie jako promotorzy

6.2. Zastosować współpracę pomiędzy sektorem prywatnym i publicznym, aby wesprzeć zastosowanie nowych technologii i narzędzi IT wśród SMEs w zakresie funduszy, zasobów ludzkich i podnoszenia kwalifikacji

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja i kraje członkowskie jako promotorzy

7. Ustanowić zintegrowany system zarządzania i informowania o miejscu pobytu (DMS)

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja i kraje członkowskie jako promotorzy

8. Stworzyć zintegrowane bazy danych i zastosować platformy Internet/Intranet/extranet we współpracy z sektorem prywatnym

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja i kraje członkowskie jako promotorzy

8.1. Rozwinąć centralne bazy danych popytu i podaży zbierające i udzielające informacji poprzez typologię turystyki/miejsca pobytu (kulturalne i inne)

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja i kraje członkowskie

Str. 19

Zalecenie 4. Analiza popytu turystycznego, badania marketingowe, analiza rynku miejsca pobytu, ze specjalnym uwzględnieniem przełomu terytorialnego.

Cele i korzyści: a) ustanowienie standardowej metody do systematycznego zbierania danych ilościowych i jakościowych (zakres i charakterystyka popytu turystycznego, pochodzenie: kraj, Europa, poza Europą; motywacja: wypoczynek, interesy, itp.) ze specjalnym naciskiem na przełom terytorialny (kraj, region, pojedyncze miejsce pobytu), który umożliwi porównania w czasie i obszarze i zapewni regularny napływ informacji do sektorów publicznych i prywatnych; b) polepszenie informacji do planowania, promocji i efektywnych decyzji; c) zwiększyć świadomość trendów turystycznych i charakterystyki popytu i podaży turystycznej zwłaszcza pośród prywatnych operatorów (SMEs); d) ulepszyć badania na temat metod i technik zbierania danych

Str. 20

Proponowane działania i rozwiązania

Proponowani wykonawcy

1. Promować koordynację poprzez różnorodne inicjatywy europejskie i usprawnić wymianę pomiędzy krajami

Komisja i kraje członkowskie

2. Rozwijać i promować wspólną sieć analiz i wytycznych (słowniki, instrukcje, przewodniki itp.), aby zapewnić jakość i porównywalność informacji

Komisja (Eurostart), kraje członkowskie i prywatne organizacje międzynarodowe

2.1. Ujednolicić definicje, pomysły i metody zbierania danych

Komisja (Eurostart), kraje członkowskie

2.2 Promować i wspomagać krajowe, regionalne i lokalne organizacje w planowaniu i wdrażaniu wspólnych metod zbierania danych

Komisja (Eurostart), kraje członkowskie

2.3. Rozwijać metody zbierania danych i analizowania spójne z zaleceniami UE

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

3. Zbierać i rozpowszechniać badania, analizy i najlepsze praktyki, wdrażać spisy i odnośniki pośród kraje członkowskie

Komisja i kraje członkowskie

3.1. Promować wymianę doświadczeń i praktyk wśród krajów członkowskich z zakresu zastosowania zebranej informacji dla marketingu i promowania strategii przez sektor publiczny i prywatny

Komisja i kraje członkowskie

3.2. Promować i koordynować wymianę pomiędzy różnymi bazami danych na poziomie terytorialnym i sektoralnym, także poprzez zdefiniowanie jasnych i szczegółowych standardów do ich porównywania

Komisja i kraje członkowskie

4. Wdrożyć ukierunkowane badania rynku (profil klienta, miary zadowolenia, trendy w popycie turystycznym, kanały dystrybucji)

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

5. Prowadzić programy rozpowszechniania i komunikacji z lokalnymi udziałowcami zgodnie z ich potrzebami, a także we współpracy z sektorem prywatnym

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja jako promotor

5.1. Prowadzić współpracę pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym, aby rozwijać strategie i narzędzia w celu uświadomienia sektorowi prywatnemu (SMEs) znaczenia badań i ich wyników, oraz wyjaśnienia jak z nich korzystać

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

5.2. Rozwijać współpracę pomiędzy prywatnym i publicznym sektorem, aby zdefiniować konkretne potrzeby, wdrożyć ustalone działania i określić najbardziej odpowiednie kanały dystrybucji oraz techniki przekazu wiedzy

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

6. Ulepszyć jakość usług

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja jako katalizator i promotor

7. Promować znak towarowy

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja jako katalizator i promotor

Str. 21

Zalecenie 5. Systemy informujące o zasobach ludzkich: rynek pracy, podaż na podnoszenie kwalifikacji i edukację.

Cele i korzyści: a) założenie systemu zaktualizowanej informacji na poziomie krajowym (z różnymi sekcjami na region/miejsce pobytu), aby usprawnić wymianę informacji pomiędzy popytem a podażą w obrębie rynku pracy i w kontekście szkoleniowym. Ten system informacyjny powinien sprostać potrzebom sektora publicznego/prywatnego i potencjalnej sile roboczej, a także ośrodkom treningowym i potencjalnym studentom; b) zredukować słabe punkty strukturalne w turystycznym rynku pracy poprzez podniesienie jakości i polepszenie kanałów interakcji podaż/popyt; c) stymulować wykwalifikowaną, motywującą i regularną pracę; d) zwiększyć `widzialność' SMEs na rynku pracy; e) zredukować niedogodności informacyjne pomiędzy podażą i popytem na pracę i szkolenia.

Proponowane działania i rozwiązania

Proponowani wykonawcy

1. Promować współpracę we wszystkich europejskich inicjatywach i usprawniać interakcję pomiędzy krajami i pomiędzy regionami/miejscami pobytu w obrębie tego samego kraju

Komisja i kraje członkowskie

2. Rozwijać wspólną sieć analiz i wytycznych, aby zapewnić jakość i porównywalność informacji

Komisja i kraje członkowskie oraz prywatne organizacje międzynarodowe

2.1. Ujednolicić metody zbierania danych

Komisja (Eurostart)i kraje członkowskie

2.2. Zebrać i rozpowszechniać dane, badania i analizy opracowane przez kraje członkowskie i promować wymianę doświadczeń na podstawie osiągniętych rezultatów

Komisja (Eurostart)i kraje członkowskie

3. Stworzyć centralną bazę danych na poziomie UE w zakresie popytu/podaży na pracę w danym sektorze, działalności/funkcji, kompetencji, umiejętności, mobilności (sezonowe vs roczne zatrudnienie, cały etat/część etatu, itp.) aby zebrać dane ze wszystkich krajów członkowskich w celu promowania międzynarodowej wymiany poprzez zdefiniowanie jasnych i szczegółowych standardów

Komisja (Eurostart)

3.1. Wspomagać krajowe, regionalne i lokalne organizacje w planowaniu i wdrażaniu ich baz danych

Komisja i kraje członkowskie

3.2. Rozwijać bazy danych i analizy spójne z zaleceniami UE włączając w to informacje z zakresu sektora, profilu pracy, mobilności, a także informacji o różnych dostępnych ofertach treningowych zgodnie z ewaluującym rynkiem potrzeb i oczekiwań

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

3.3. Wspierać połączenia pomiędzy różnymi bazami danych na poziomie terytorialnym i sektoralnym, w celu promowania wymiany siły roboczej

Kraje członkowskie i krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

4. Stworzyć centralny spis kursów szkoleniowych oraz konsultantów na poziomie UE

Komisja

4.1. Stworzyć centralny spis (kursów i ośrodków szkoleniowych a także konsultantów) spójny z krajowym i lokalnym poziomem

Członkowskie i krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora prywatnego

5. Zapewnić przedsiębiorstwom i SMEs bezpłatny dostęp do podstawowych badań i usprawnić dostępność zaktualizowanej i rzetelnej informacji, zredukować luki informacyjne i opóźnienia w czasie

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

6. Rozwijać współpracę pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym w celu gromadzenia zaktualizowanej informacji na temat wolnych miejsc pracy i wymagań danego przedsiębiorstwa

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

7. Rozwijać współpracę pomiędzy publicznym i prywatnym sektorem, aby stymulować świadomość SMEs o dostępnych programach szkoleniowych poprzez organizowanie działań rozpowszechniających

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego we współpracy z sektorem prywatnym

Komisja jako promotor

8. Pośredniczyć pomiędzy ośrodkami szkoleniowymi, przedsiębiorstwami i związkami zawodowymi (kontrakty, profile zatrudnienia, polityka płacowa)

Sektor prywatny

Str. 22

Priorytety działania

Biorąc pod uwagę omówione zalecenia, opracowano trzy priorytety działania:

  1. Wspomagać i zachęcać wdrażanie TSA.

  2. Promować i ulepszać dostępność i rozpowszechnianie informacji, szczególnie dla SMEs, oraz mieszanie nowych technologii i tradycyjnych narzędzi.

  3. Usprawniać i wspierać tworzenie partnerstwa w zakresie miejsca pobytu/obszaru/sektora pomiędzy udziałowcami w celu wymiany informacji i dobrych praktyk.

Poniższy schemat opisuje główne cele i korzyści tych działań, wdrażanie narzędzi, zainteresowanych tym uczestników, rozplanowanie w czasie i wskazany budżet potrzebny do przeprowadzenia miar (odpowiedzialna za to jest Komisja).

Działanie 1. Wdrożyć TSA

Proces wdrażania TSA w obrębie UE przedstawia różne ścieżki zgodnie z różnymi sytuacjami (strukturalną, polityczną, administracyjna) charakteryzującymi różne kraje. Poniższa tabela podsumowuje obecną sytuację:

Kroki wdrażania TSA

A

B

D

DK

EIR

E

F

FIN

GR

I

L

NL

P

S

UK

Wdrożone

X

W trakcie wdrażania

X

X

X

Wdrażanie pilotażowe

X

Badania nad praktycznością

X

X

Brak projektów

X

X

X

X

X

X

X

X

Cele i korzyści: a) ulepszyć rzetelną informację i wskaźniki określające, jaką rolę turystyka pełni i może pełnić w krajowej, regionalnej i lokalnej gospodarce po to, aby zapewnić wiarygodność badań, ich spójność z National Accounts, porównywalność w czasie pomiędzy tą samą gospodarką i różnymi gospodarkami, a także z innymi polami działania ekonomicznego i produkcją systematyczną; b) wprowadzić do turystyki nowe spojrzenie i pewność, że jest ona jednym z najważniejszych ekonomicznych sektorów gospodarki; c) zapewnić większą wiarygodność statystykom turystycznym a w szczególności wskaźnikom analizującym skalę i znaczenie turystyki jako działania ekonomicznego; d) dostarczyć bogatą wersję `przemysłu turystycznego' i jego działalności; e) stworzyć korzystną i praktyczną informację dla firm, szczególnie dla SMEs; f) dostarczyć rzetelne i wiarygodne narzędzia potrzebne do publicznej polityki i wydajnych operacji w przedsiębiorstwach, a także do podejmowania decyzji z zakresu `miejsce pobytu/obszar/region'; g) rozwijać badania i innowacyjne podejście metodologiczne.

Str.23

Proponowane kroki wdrażania

Osoby/organizacje odpowiedzialne za wdrażanie

Proponowany czas

1. Zapewnić/stworzyć podstawowe narzędzia

1a. Wspólny zbiór pomysłów, definicji, wskaźników (słowniki, tezaurusy)

Komisja

Krótki termin

1b. Praktyczny przewodnik wdrażania

Komisja

Krótki termin

1c. Aktualizowanie oficjalnych dokumentów UE

Komisja

Krótki termin

1d. Rozpowszechnianie istniejących badań, metod i analiz oraz doświadczeń i najlepszych praktyk

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki termin

2. Usprawnić/stworzyć podstawowe warunki

2a. Rozpowszechnić świadomość znaczenia TSA w obrębie sektora publicznego i prywatnego w każdym kraju i na poziomie lokalnym

Komisja, kraje członkowskie

Krótki/średni termin

2b. Komunikacja, informacja i promocja na poziomie krajowym i regionalnym: rola TSA, jego znaczenie, zalety i ograniczenia, wyniki (stworzenie grup konsultingowych, lokalne seminaria, forum)

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

2c. Szkolenie: kursy dla tych, którzy powinni pracować na tym polu (statystycy, ekonomiści, księgowi)

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

3. Usprawnić początek wdrażania

3a. Wspierać planowanie

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

3b. Koordynować/przeprowadzać proces rozwoju TSA w zakresie kroków metodologicznych i zbierania/oszacowania informacji

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

Krótki/średni termin

3c. Wspierać wdrażanie TSA w zakresie funduszy, zasobów ludzkich i finansowania

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

3d. Usprawnić/wspomagać współpracę pomiędzy instytucjami (spotkania ad-hoc, kontakty obustronne)

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

3e. Działać jako pośrednik pomiędzy UE i przedsiębiorcami krajowymi, regionalnymi, lokalnymi w zakresie roli, znaczenia i wyników rozpowszechniania

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

Krótki/średni termin

3f. Działać jako pośrednik pomiędzy przedsiębiorstwami, szczególnie SMEs i publicznym sektorem w zakresie roli, znaczenia i wyników rozpowszechniania

Sektor prywatny

Krótki/średni termin

4. Zdefiniować priorytety

4a. Wspierać analizy wydatków na turystykę

Komisja, kraje członkowskie

Krótki termin

4b. Wspierać rozwój `Modułu zatrudnienia'

Komisja, kraje członkowskie

Krótki termin

5. Monitorować rozwój

5a. Struktura ciągłej wymiany informacji, tradycyjne i internetowe forum, zawiadomienia

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Średni/długi termin

6. Synteza i porównanie osiągniętych wyników

6a. Promować i wspierać wymianę informacji na temat metod, najlepszych praktyk i wyników osiągniętych za pomocą narzędzi tradycyjnych i IT

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

Krótki termin

6b. Publikacja `Najważniejsze dane ekonomiczne dla Europy'

Komisja (Eurostart)

Krótki termin

6c. Publikacje i prezentacje uliczne ad-hoc

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

6d. Debaty internetowe

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

Str. 24

Budżet - wskazany budżet potrzebny do pomiarów: 1000 000 EUR. Budżet potrzebny do wdrożenia TSA w jednym kraju członkowskim: od 150 000 (Niemcy) do 580 000 (Finlandia). Współfinansowanie przez sektor prywatny znacznie usprawniłoby wdrażanie TSA w krajach członkowskich.

Działanie 2. Promować i ulepszać dostępność i rozpowszechnianie informacji, szczególnie dla SMEs, oraz mieszanie nowych technologii i tradycyjnych narzędzi.

Cele i korzyści: a) sprostać potrzebom udziałowców w zakresie typologii informacji odpowiedniej do ich roli, efektywnych i wydajnych kanałów i narzędzi komunikacji, zaktualizowanej i `na czas' informacji, łatwej do osiągnięcia i wykorzystania. Pierwszeństwo skierowane jest na potrzeby SMEs, a w szczególności na zagwarantowanie im podstawowej informacji o trendach w popycie turystycznym i segmentacji (na podstawie pochodzenia: kraj/Europa/poza Europą i motywacji) na różnych poziomach terytorialnych; b) zwiększona świadomość na temat trendów turystycznych, znaczenia gospodarczego turystyki i innych ważnych tematów, które charakteryzują miejsca pobytu poprzez lokalnych udziałowców, a w szczególności SMEs; c) polepszenie przedsiębiorstwa SMEs w zakresie jakości ich działania i usług jako fundamentalnych wymagań, aby stać się konkurencyjnym; d) rozpowszechnianie i przekazywanie wiedzy w zakresie badań turystycznych i podejścia metodologicznego a także w zakresie pomysłu na miejsce pobytu jako złożonego systemu udziałowców.

Proponowane kroki wdrażania

Osoby/organizacje odpowiedzialne za wdrażanie

Proponowany czas

NARZĘDZIA TRADYCYJNE

(publikacje statystyczne, prezentacje lokalne, organizowanie spotkań i materiałów)

1. Ulepszenie publikacji statystycznych

1a. Ujednolicenie definicji i pomysłów oraz metod zbierania danych

Komisja (Eurostart) i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

1b. Zbieranie podstawowych danych

Komisja (Eurostart) i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

1c. Stworzenie i wdrożenie jednolitych archiwów i baz danych

Komisja (Eurostart) i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

1d. Zbieranie informacji statystycznych i wyników od krajów członkowskich oraz rozpowszechnianie doświadczenia

Komisja i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

1e. Zdefiniowanie najbardziej adekwatnych publikacji (regularne mailowanie, ulotki prasowe, itp.) kanałów komunikacyjnych w celu rozpowszechniania informacji do wszystkich zainteresowanych odbiorców

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

1f. Usprawnić dostęp do informacji poprzez zredukowanie luk informacyjnych i czasowych oraz zapewnienie wolnego dostępu do podstawowych informacji, przydatnych zwłaszcza dla SMEs

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

2. Prezentacje lokalne i `pokazy uliczne'

2a. Zbieranie informacji od krajów członkowskich o kanałach komunikacyjnych i używanych metodach szkoleniowych oraz rozpowszechnianiu doświadczeń

Komisja i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

2b. Organizacja seminariów szczególnie dla ekspertów krajowych i szkoleniowców oraz innych grup udziałowców

Komisja i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

2c. Rozwój i organizacja materiałów i wydarzeń zgodnie z potrzebami udziałowców (SMEs) w celu uświadomienia im, jaka informacja jest dla nich dostępna, aby polepszyć ich przedsięwzięcia; organizacja seminariów na temat podejścia metodologicznego i głównych kwestii związanych z turystyką

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

2d. Szkolenie i szkoleniowcy

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

2e. Rozwój innowacyjnych metod szkoleniowych dla SMEs

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

2f. Podtrzymanie wdrażania inicjatyw i wydarzeń w zakresie funduszy, zasobów ludzkich i szkoleń

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

2g. Promocja partnerstwa pomiędzy krajowymi/lokalnymi organizacjami publicznymi i sektorem prywatnym

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

NARZĘDZIA ICT

(internetowe bazy danych, platformy internetowe, strony www)

1. Internet i nowe technologie komunikacyjne

1a. Zbieranie informacji od krajów członkowskich o praktykach ICT i rozpowszechnianiu doświadczeń

Komisja i kraje członkowskie

Średni/długi termin

1b. Rozwój forum internetowych szczególnie dla ekspertów krajowych i szkoleniowców oraz dla innych udziałowców

Komisja i kraje członkowskie

Średni/długi termin

1c. Ujednolicenie danych zebranych od różnych organizacji w jedną wielką bazę danych, aby zapewnić połączenie pomiędzy różnymi bazami danych na poziomie terytorialnym i sektoralnym oraz kompatybilny system informacyjny

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Średni/długi termin

1d. Gwarancja kompatybilności oprogramowania i powszechnego dostępu dla wszystkich użytkowników

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Średni/długi termin

1e. Tworzenie baz danych dostępnych online do przekazu informacji i najlepszych praktyk w zakresie głównych działań

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Średni/długi termin

1f. Podtrzymanie wdrażania narzędzi ICT w zakresie funduszy, zasobów ludzkich i szkolenia

Kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Średni/długi termin

Budżet - wskazany budżet potrzebny do przeprowadzenia pomiarów: 3 do 4000 000 EUR (suma ta zawiera koszty wdrożenia projektu w programie IDA `Wymiana Danych Pomiędzy Administracjami'. Budżet potrzebny do wdrożenia pomiarów pod nadzorem krajowym, regionalnym i lokalnym ciężko jest określić na tym etapie. Współfinansowanie przez sektor prywatny znacznie usprawniłoby wdrażanie proponowanych kroków.

Str. 26

Działanie 3. Usprawniać i wspierać tworzenie partnerstwa w zakresie miejsca pobytu/obszaru/sektora pomiędzy udziałowcami w celu wymiany informacji i dobrych praktyk

Proponowane kroki wdrażania

Osoby/organizacje odpowiedzialne za wdrażanie

Proponowany czas

WARUNKI PODSTAWOWE

1. Dostosowanie siatki prawnej do potrzeb współpracy

Komisja i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

2. Wsparcie dla wymiany ekspertów pomiędzy EU i krajami członkowskimi

Komisja i kraje członkowskie

Krótki/średni termin

3. Ulepszenie podstawowych warunków (zdefiniowanie wspólnych celów, jasna identyfikacja zadań i odpowiedzialności)

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Komisja jako koordynator i promotor

Krótki/średni termin

4. Organizowanie warsztatów i wspólnych platform w celu ulepszenia wymiany pomysłów i działań dotyczących partnerstwa, szczególnie dla SMEs

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego

Komisja jako koordynator i promotor

Krótki/średni termin

5. Stworzenie struktury stałej informacji i wymiany

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Komisja jako koordynator i promotor

Krótki/średni termin

6. Podtrzymanie wdrażania inicjatyw w zakresie funduszy, zasobów ludzkich i szkoleń

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

7. Działanie jako pośrednik pomiędzy przedsiębiorstwami, zwłaszcza SMEs, i sektorem publicznym z szerokim działaniem rozpowszechniającym

Sektor prywatny

Krótki/średni termin

NARZĘDZIA TRADYCYJNE

(seminaria, forum lokalne, regularne spotkania i wymiana informacji, oficjalne porozumienia)

1. Identyfikacja obszarów współpracy (główne priorytety: dane socjoekonomiczne o popycie i podaży; segmentacja popytu turystycznego ze względu na pochodzenie, wpływ turystyki na poziom lokalny) i wspólnych celów, ze szczególnym uwzględnieniem SMEs

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Komisja jako koordynator i promotor

Krótki/średni termin

2. Zdefiniowanie wspólnych siatek metodologicznych dla wdrożenia wymiany informacji

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Komisja jako koordynator i promotor

Krótki/średni termin

3. Rozwój, produkcja i rozpowszechnianie wspólnego zbioru powiązanych ze sobą dokumentów

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Krótki/średni termin

NARZĘDZIA ICT

1. Standaryzacja informacji, oprogramowania i procedur

Komisja i kraje członkowskie

Średni/długi termin

2. Rozpowszechnianie informacji i zachęta do współpracy pomiędzy istniejącymi systemami informacyjnymi w Europie

Komisja i kraje członkowskie

Średni/długi termin

3. Wdrażanie krajowych badań pilotażowych

Komisja i kraje członkowskie

4. Rozwój wspólnych wzorów, które nakreślają/budują platformy internetowe i Area Trade Sites

Krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Średni/długi termin

5. Promowanie spajania się procesów w zakresie połączeń baz danych na poziomie terytorialnym i sektoralnym, ujednolicenie istniejących systemów informacyjnych i wzmacnianie współpracy z sektorem prywatnym

Komisja, kraje członkowskie, krajowe, regionalne i lokalne organizacje sektora publicznego oraz sektor prywatny

Średni/długi termin

Budżet - `Komisja powinna ograniczyć swą rolę do moralnego i logistycznego wsparcia. Niektóre formy współpracy mogłyby być odpowiednie dla finansowania Inicjatywy Społecznej `Interreg'. Finansowanie tych działań powinno być ponoszone przez krajowe, regionalne i lokalne organizacje publiczne oraz sektor prywatny.

Str.29

ZAŁĄCZNIK A

Grupa A: usprawnianie wymiany i rozpowszechniania informacji poprzez nowe technologie

Str. 32

ZAŁĄCZNIK 1

Potencjalni udziałowcy: uzupełniona lista

  1. Instytucje UE i inne organizacje Wspólnoty (Komisja Parlamentu Europejskiego, Parlament Europejski, Europejski Bank Inwestycyjny)

  2. Organizacje Międzynarodowe (WTO,OECD, Rada Europy, Eurostart, UNESCO, UN, itp.)

  3. Krajowe, regionalne i lokalne organizacje (ministerstwa i departamenty rządowe itp.)

  4. Krajowe, regionalne i lokalne organizacje turystyki napływowej

  5. Krajowi i międzynarodowi operatorzy ekonomiczni działający w następujących branżach:

  • Krajowe i lokalne publiczne instytucje kulturalne typu `non-profit' (muzea, galerie, ośrodki sztuki itp.)

  • Krajowe i międzynarodowe instytuty badawcze i edukacyjne (uniwersytety, ośrodki badawcze, szkoły specjalistyczne, organizacje szkolenia zawodowego)

  • Krajowe i międzynarodowe sektory działalności powiązanej z turystyką (banki, firmy ubezpieczeniowe, itp.)

  • Krajowe i lokalne stowarzyszenia zawodowe, organizacje i inne zainteresowane grupy (stowarzyszenie pracodawców, stowarzyszenie prywatnych operatorów, stowarzyszenie konsumentów, grupy przedstawicieli lokalnych, organizacje środowiskowe, związki zawodowe itp.)

  • Osoby fizyczne (osoby zajmujące się danymi statystycznymi, menadżerowie, politycy, badacze, studenci, konsultanci, itp.)

  • Goście w rozróżnieniu na:

  • str. 33

    ZAŁĄCZNIK 2

    Rodzaj poszukiwanej informacji: uzupełniona lista

    POPYT

    1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu) w skali międzynarodowej, krajowej i lokalnej, a wśród nich:

    2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów

    PODAŻ

    3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych

    4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze

    4.1. zakwaterowanie

    4.2. żywność i napoje

    4.3. transport

    4.4. operatorzy turystyczni i biura podróży

    4.5. kongresy i targi branżowe

    4.6. wypoczynek i kultura

    4.7. inna działalność

    ROLA I ZNACZENIE GOSPODARCZE

    5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach

    6. gospodarcze znaczenie turystyki

    7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych

    ZASOBY LUDZKIE

    8. Struktura rynku pracy w całości (całkowite zatrudnienie w odniesieniu do wieku, płci, wykształcenia, narodowości, czasu pracy, wieku emerytalnego itp.) i z różnego punktu widzenia: sektor (jaki sektor potrzebuje jakich pracowników), zarobki, mobilność,

    9. zasoby ludzkie (podaż siły roboczej, profil pracy, szkolenia)

    PRAWODAWSTWO I DOKUMENTACJA

    10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki (procedury administracyjne, licencje, prawo skarbowe,)proponowanych i przyjętych na skalę krajową, regionalną i lokalną

    11. spis procedur finansowania i firm finansujących w sektorach publicznym i prywatnym na skalę krajową, regionalną i lokalną

    OSOBY PRAWNE

    12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu na skalę krajową, regionalną i lokalną

    13. spis programów i ośrodków szkoleniowych na skalę krajową, regionalną i lokalną

    14. spis ośrodków badawczych na skalę krajową, regionalną i lokalną

    BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

    15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych na skalę krajową, regionalną i lokalną

    16. spis dokumentacji metod działania na skalę krajową, regionalną i lokalną

    17. spis dokumentacji ze statystykami na skalę krajową, regionalną i lokalną

    18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji na skalę krajową, regionalną i lokalną.

    STR. 36

    ZAŁĄCZNIK

    Typologia informacji ze względu na zapotrzebowanie udziałowców: uzupełniona lista

      1. informacja wymagana przez instytucje UE i inne organizacje Wspólnoty

      2. informacje wymagane przez organizacje międzynarodowe

      3. informacje wymagane przez krajowe, regionalne i lokalne władze

    POPYT

    1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

    2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

    PODAŻ

    3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

    4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

    ZNACZENIE EKONOMICZNE

    5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

    6. gospodarcze znaczenie turystyki,

    7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

    ZASOBY LUDZKIE

    8. struktura rynku pracy,

    9. zasoby ludzkie,

    PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

    10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

    11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

    OSOBY PRAWNE

    12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu,

    13. spis programów i ośrodków szkoleniowych,

    14. spis ośrodków badawczych,

    BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

    15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

    16. spis dokumentacji metod działania,

    17. spis dokumentacji ze statystykami,

    18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

      1. informacje wymagane przez krajowe, regionalne i lokalne organizacje turystyki napływowej

    POPYT

    1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

    2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

    PODAŻ

    3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

    4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

    ZNACZENIE EKONOMICZNE

    5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

    6. gospodarcze znaczenie turystyki,

    7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

    ZASOBY LUDZKIE

    8. struktura rynku pracy,

    9. zasoby ludzkie,

    PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

    10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

    11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

    OSOBY PRAWNE

    12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu,

    13. spis programów i ośrodków szkoleniowych,

    14. spis ośrodków badawczych,

      1. informacje wymagane przez krajowych, regionalnych i lokalnych operatorów ekonomicznych

      2. informacje wymagane przez krajowe, regionalne i lokalne instytucje kulturalne typu `non-profit'

      3. informacje wymagane przez krajowe, regionalne i lokalne instytuty badawcze i szkoleniowe

    POPYT

    1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

    2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

    PODAŻ

    3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

    4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

    ZNACZENIE EKONOMICZNE

    5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

    6. gospodarcze znaczenie turystyki,

    7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

    ZASOBY LUDZKIE

    8. struktura rynku pracy,

    9. zasoby ludzkie,

    PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

    10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

    11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

    OSOBY PRAWNE

    12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu,

    13. spis programów i ośrodków szkoleniowych,

    14. spis ośrodków badawczych,

    BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

    15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

    16. spis dokumentacji metod działania,

    17. spis dokumentacji ze statystykami,

    18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

      1. informacje wymagane przez krajowe i międzynarodowe sektory działalności powiązanej z turystyką

    POPYT

    1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

    2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

    PODAŻ

    3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

    4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

    ZNACZENIE EKONOMICZNE

    5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

    6. gospodarcze znaczenie turystyki,

    7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

    BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

    15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

    16. spis dokumentacji metod działania,

    17. spis dokumentacji ze statystykami,

    18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

      1. informacje wymagane przez krajowe i lokalne stowarzyszenia zawodowe, organizacje i inne zainteresowane grupy

    POPYT

    1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

    2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

    PODAŻ

    3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

    4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

    ZNACZENIE EKONOMICZNE

    5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

    6. gospodarcze znaczenie turystyki,

    7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

    ZASOBY LUDZKIE

    8. struktura rynku pracy,

    9. zasoby ludzkie,

    PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

    10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

    11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

    OSOBY PRAWNE

    12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu,

    13. spis programów i ośrodków szkoleniowych,

    14. spis ośrodków badawczych,

    BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

    15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

    16. spis dokumentacji metod działania,

    17. spis dokumentacji ze statystykami,

    18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

      1. informacje wymagane przez osoby fizyczne

      2. POPYT

        1. zakres i trendy w zapotrzebowaniu turystycznym (przyjazdy, noclegi, długość pobytu),

        2. charakterystyka krajowych (inbound) i zagranicznych (outbound) turystów,

        PODAŻ

        3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

        4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

        ZNACZENIE EKONOMICZNE

        5. zakres i charakterystyka mobilności w turystyce na różnych poziomach,

        6. gospodarcze znaczenie turystyki,

        7. ocena efektów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych,

        ZASOBY LUDZKIE

        8. struktura rynku pracy,

        9. zasoby ludzkie,

        PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

        10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

        11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

        OSOBY PRAWNE

        12. spis stowarzyszeń i organizacji turystycznych, oraz innych grup interesu,

        13. spis programów i ośrodków szkoleniowych,

        14. spis ośrodków badawczych,

        BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

        15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

        16. spis dokumentacji metod działania,

        17. spis dokumentacji ze statystykami,

        18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

          1. informacje wymagane przez gości

        PODAŻ

        3. spis i charakterystyka głównie odwiedzanych miejsc i publicznych atrakcji turystycznych,

        4. struktura i charakterystyka działalności turystycznej w danym sektorze,

        PRAWODAWSTWO I FINANSOWANIE

        10. spis przepisów prawnych i postanowień w sprawie turystyki,

        11. spis procedur finansowania i firm finansujących,

        BAZY DANYCH I DOKUMENTACJA

        15. spis baz/banków danych i połączeń internetowych,

        16. spis dokumentacji metod działania,

        17. spis dokumentacji ze statystykami,

        18. spis dokumentów pomagających w podejmowaniu decyzji.

        Str. 41

        ZAŁĄCZNIK 4

        Odpowiednia polityka i postępowanie: zalecenia ekspertów

        Dokumenty metodologiczne

        Dokumenty te dostarczają zbioru ujednoliconych pomysłów, definicji i klasyfikacji dla celów turystycznych lun zbioru metod i procedur, które można zastosować do zbierania danych statystycznych lub do planowania analiz (badań jakościowych i ilościowych na temat popytu i podaży, modeli przewidywań i analiz efektów). Ta kategoria może zawierać:

        • tezaurus - słownik pomysłów i metod turystycznych lub dokument wyszczególniający kluczowe słowa potrzebne do wyszukania i zaklasyfikowania informacji turystycznej;

        • instrukcje metodologiczne lub techniczne - dostarczają ujednoliconych procesów do projektowania i wdrażania ilościowych i jakościowych badań popytu, podaży i zatrudnienia;

        • TSA - (Tourist Satellite Accounts) - dokument zawierający procedury do pomiaru znaczenia ekonomicznego turystyki i `konsumpcji' turystyki na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym;

        Zgodnie ze wskaźnikami dostarczonymi przez grupę ekspertów, większa część dostępnych dokumentów to metodologiczne instrukcje do zbierania danych statystycznych o popycie, i podaży. Szwecja, Francja i Hiszpania już wdrożyły lub są na etapie wdrażania TSA, natomiast Austria i Wielka Brytania wciąż nad tym pracują. Francja posiada także tezaurus turystyczny i słownik pojęć turystycznych.

        Dokumenty podsumowujące dane statystyczne i wyniki socjoekonomiczne

        Dokumenty te są zbiorem danych statystycznych z różnego okresu lub obecnymi wynikami analiz problemów związanych z turystyką. Ta kategoria może zawierać:

        • Roczniki i przeglądy krótkoterminowe (kwartalniki i miesięczniki)

        • Notatki i ulotki (miesięczniki i tygodniki)

        • Opisy sektorów i czasopisma (miesięczniki i tygodniki)

        • Badania sektorów

        Wszystkie kraje członkowskie wydają roczniki, notatki, ulotki i krótkie przeglądy na temat popytu turystycznego (np. Francja i inne kraje nadal posiadają wiele czasopism z tego sektora. W sprawie regularnych/przypadkowych badań specyficznych aspektów turystyki, Austria mówi o badaniach przeprowadzonych przez Austrian Society of Applied Tourism Sciences (http://www.oegaf.at) a Niemcy o tych przeprowadzonych przez German Economic Science Institute for Tourism na uniwersytecie w Monachium (http://www.dwif.de). Portugalia i Hiszpania publikuje statystyki o cenach i wydatkach na turystykę (Portugalia, Hiszpania: http://www.ine.es, http://www.iet.tourspain.es). Prywatne organizacje również wydały dokumenty tego typu.

        Prezentacje ustne

        Mogą one oznaczać regularne i przypadkowe k0onferencje, warsztaty, seminaria, spotkania, itp., na poziomie UE, krajowym lub lokalnym a prowadzone są przez organizacje rządowe, reprezentantów sektora publicznego, naukowców i zawodowców i adresowane do sektora prywatnego, a w szczególności SMEs. Austria, Dania, Francja i Hiszpania oraz prywatne organizacje (WTTC) również wspominają o tego rodzaju prezentacjach.

        CD Rom, Internet

        Ta kategoria zawiera informację turystyczną dla odbiorców końcowych i profesjonalistów oraz dokumenty, dane statystyczne i badania dostępne w wersji drukowanej, na CD i w Internecie lub wyjątkowo na CD Romach.

        Forum dyskusyjne i wymiana informacji

        Ta kategoria zawiera różne doświadczenia z zakresu rozwoju forum: dostępność i dostarczenie połączonej informacji statystycznej o turystyce i działaniach ekonomicznych, badaniach, dokumentach badawczych, słownikach terminów turystycznych itp. Takie forum może wymieniać informację online i offline i może stanowić różnorodność, jeżeli chodzi o wkład pochodzący z innych środków (publicznych i prywatnych) a także podaż na usługi. Niektóre mogą przyjąć formę portali pozwalających na dostęp do innych platform. Ich przebieg może mieć różne scenariusze, chociaż większość analizowanych przypadków pochodzi z organizacji publicznych.

        Interesujące doświadczenia zaprezentowała Austria, Francja, Niemcy, Portugalia, Hiszpania i Szwecja. Jeżeli chodzi o trendy ogólne, takie forum staje się profesjonalną `przestrzenią pracy' usprawniającą komunikację międzynarodową.

        Bazy danych

        Te bazy danych mogą być kojarzone z forami, chociaż w niektórych przypadkach są one prezentowane jako produkt wysoce autonomiczny w porównaniu z innymi platformami wyszczególnionymi tutaj. Co więcej, zarządzanie i dostępność może przyjąć różne formy. Te bazy danych mają wielorakich użytkowników potencjalnych (publiczne organizacje, prywatne firmy, turyści). Z przeprowadzonych badań wynika, że nadal są nieujednolicone. Ciągła praca przebiega w pięciu krajach członkowskich. Austria, Portugalia, Hiszpania, Francja i Szwecja mówią o najlepszych praktykach.

        Platformy promujące turystykę vs system zarządzania miejscem pobytu

        Wiele prowadzonych badań rozrzuconych jest po całej Europie, chociaż pod stałą kontrolą technologiczną. Poziom zaangażowania sektora prywatnego jest różny, tak samo jak zawartość informacji i jej organizacja. Połączenie tej informacji z narzędziami, które umożliwiają porównanie, również jest omówione w niektórych badaniach. Wyniki tych przedsięwzięć i ich wykorzystanie przez użytkowników są różne: od powszechnego użycia Internetu do łatwych w dostępie kiosków multimedialnych lub ośrodków konsultacyjnych dla turystów.

        Szeroki zasięg tych przedsięwzięć prowadzi do nowej generacji systemów zintegrowanej informacji na poziomie miejsca pobytu. Rozwinięte na poziomie modularnym, systemy te łączą się ze sobą: dane o popycie i podaży z internetowymi aplikacjami dystrybucyjnymi; interaktywne aplikacje zarządzania informacją; CRM i aplikacje marketingowe online.

        Ciekawe doświadczenia i trwające projekty zostały przedstawione przez Austrię, Danię, Francję, Niemcy, Portugalię i Szwecję.

        Powinno się dokonać także połączeń z międzynarodowymi programami, takimi jak EnjoyEurope.com i reprezentacyjnymi organizacjami, takimi jak European Travel Commission.

        Platforma skomercjalizowanych produktów turystycznych

        Ściśle powiązane z poprzednimi przedsięwzięciami oraz z forami dyskusyjnymi i wymiany informacji są one coraz ważniejsze w sektorze turystycznym. Zarządzani nimi nie musi być jednolite. Może to prowadzić do oddzielenia tych przedsięwzięć od tych wspomnianych wcześniej. Ich wytyczne mogą stworzyć różne procedury integracji, biorąc także pod uwagę różnorodność udziałowców rynku turystycznego i rodzaje działalności.

        Rosnące zróżnicowanie dystrybucji elektronicznej poprzez nowe technologie pozwala na znaczny wzrost kanałów dystrybucyjnych i wartości dodanej usług. W przyszłości planuje się rozwój rynku, który połączy systemy informacyjne i wartość dodaną usług w inteligentnym środowisku. Pomysł ten stał się celem całej Wspólnoty.

        W obrębie grupy ekspertów, Austria, Francja i Portugalia wspomniały o ciekawych badaniach i trwających projektach.

        Także organizacje prywatne takie jak WTTC prowadzą np. targi turystyczne. Inne przedsięwzięcia dostępne są na poziomie europejskim.

        36



        Wyszukiwarka

        Podobne podstrony:
        Tur zatrudnienie jakość usug tur
        tur a zatrudnienie
        zatrudnienie w innych krajach UE, Dokumenty-do mgr
        6 Równe traktowanie w zatrudnieniu w świetle prawa UE
        Koszty związane z zatrudnieniem pracownika, UE KATOWICE, Koszty pracy w Rachunkowości
        Koszty związane z zatrudnieniem pracownika22, UE KATOWICE, Koszty pracy w Rachunkowości
        10 Zatrudnianie obywateli państw członkowskich UE w Polsce
        Funkcjonowanie w UE Zatrudnienie w instytucjach UE
        6 Równe traktowanie w zatrudnieniu w świetle prawa UE
        SWOBODA PRZEPŁYWU UE
        Pr UE Zródła prawa (IV 2013)
        UE
        budzet ue 11 12
        8 Polityka zatrudnienia
        9 podatki UE
        migracje w UE

        więcej podobnych podstron