96-02-25 |
LABOLATORIUM Z FIZYKI |
GRUPA 1
|
PRZEMYSŁAW WÓJCIK |
TEMAT : |
Jakościowe sprawdzenie praw promieniowania za pomocą pirometru optycznego. |
1.ZAGADNIENIA TEORETYCZNE .
Ciała ogrzane wysylają promieniowanie elektromagnetyczne o widmie ciągłym , kosztem własnej energii cieplnej . Prawa rządzące tym prominiowaniem sformułowane zostały dla promieniowania zrównoważonego . Promieniowanie nazywa się zrówmoważonym wtedy , gdy dostarczona do ciała energia jest w tym samym czasie wypromieniowana na zewnątrz . Wielkościami charakteryzującymi promieniowanie termiczne są zdolność emisyjna e(λ,T) , i zdolność absorpcyjna a(λ,T) . Zdolność emisyjna promieniowania termicznego jest równa liczbowo energii monochromatycznego promieniowania wysyłanego przez jednostkę powierzchni ciała o temperaturze T , w czasie 1 sekundy w jednostkowy kąt bryłowy . Zdolność absorpcyjna ciała podaje jaki ułamek energii promieniowania o długości λ padającej na powierzchnię ciała zostaje przez nią pochłonięty . Takie ciało które pochłania całkowicie padające nań promieniowanie nazywamy ciałem doskonale czarnym . Jego zdolność pochłaniania jest w całym zakresie widma i dla wszystkich temperatur równa jedności . Ciał doskonale czarnych w przyrodzie się nie spotyka . Istnieją ciała których pochłanianie nie zależy od długości fali , tylko od temperatury , ciało takie nazywamy szarym . Podstawowym prawem promieniowania termicznego jest prawo Kirchoffa stwierdzające , że stosunek zdolności emisyjnej dowolnego ciała e(λ,T) do jego zdolności absorpcyjnej a (λ,T) jest równy zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego :
ea = e(λ,T)/a(λ,T)
Innym ważnym prawem jest prawo Stefana - Boltzmana które dla ciał szarych ma postać :
E(T) = a δ S T (4)
gdzie :
E - ilośc energi emitowana w jednostce czasu .
a - współczynnik absorpcji .
S - powierzchnia ciała .
T - temperatura bezwzględna ciała .
Inną ważną zależnością jest : e a(λ,T)max =CT(4) która mówi nam że maksymalna wartość zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego proporcjonalna jest do piątej potęgi temperatury bezwzględnej .
Z przytoczonych praw wynika że promieniowanie termiczne ciała w danej dziedzinie widma zależne jest od jego temperatury T . Na tej zależności oparte są metody wyznaczania temperatury ciał zwane pirometrycznymi . W pirometrze optycznym doprowadza się do zrównania luminacji ciała o nieznanej temperaturze z luminacją ciała o temperaturze znanej . Ciałem o temperaturze znanej jest żarówka której luminacja regulowana jest zmianą natężenia prądu , a wskazania miliamperomierza są wyskalowane w stopniach Celsiusza według ciała doskonale czarnego . Można więc żarówkę uważać za ciało doskonale czarne . O dczyt dokonany na skali pirometru podczas zrównania luminancji obu ciał daje nie temperaturę rzeczywistą badanego ciała lecz tzw. temperaturę luminacyjną T1 . Aby obliczyć temperaturę rzeczywistą T stosuje się zależność :
1/T - 1/T1 = λ/C2 ln a(λ,T)
2.METODA POMIAROWA .
Bdane jest promieniowanie cieplne włókna żarówki . Moc wydzielona na żarówce określana jest z bezpośrednich pomiarów napięcia i natężenia prądu płynącego przez jej włókno . Temperaturę luminancyjną włókna mierzy się pirometrem optycznym ze znikającą nicią .
3.WYNIKI POMIARÓW .
I [A] |
U [V] |
P [W] |
1 |
2 |
T1 [C] 3 |
4 |
5 |
T1SR [C] |
T [K] |
2,20 |
3,48 |
7,656 |
1320 |
1290 |
1300 |
1310 |
1300 |
1304 |
1670 |
1,80 |
2,39 |
4,302 |
1140 |
1142 |
1140 |
1132 |
1138 |
1138 |
1484 |
2 |
2,89 |
5,78 |
1224 |
1220 |
1222 |
1226 |
1223 |
1223 |
1579 |
2,40 |
4,08 |
9,792 |
1398 |
1400 |
1394 |
1390 |
1398 |
1396 |
1774 |
2,60 |
4,74 |
12,324 |
1470 |
1482 |
1478 |
1480 |
1484 |
1479 |
1868 |
ln(T) |
ln(P) |
ΔP [W] |
ΔT [K] |
7,421 |
2,035 |
0,041 |
24,613 |
7,303 |
1,459 |
0,03 |
8,253 |
7,365 |
1,754 |
0,035 |
4,812 |
7,481 |
2,282 |
0,047 |
8,666 |
7,533 |
2,512 |
0,054 |
11,743 |
4. OBLICZENIA .
Temperaturę rzeczywistą włókna lampy badanej obliczamy :
Błąd pomiaru mocy wyznaczamy z prawa przenoszenia odchyleń standartowych , niepewności odczytu prądu i napięci wynoszą odpowiednio : Δu = 0,01 , Δi = 0,01 więc niepewność pomiaru mocy wyznaczamy :
niepewność pomiaru temperatury obliczamy także z prawa przenoszenia odchyleń standartowych ale aby to uczynić musimy znać błedy poszczególnych pomiarów temperatury które liczymy z rozkładu studenta dla prawdopodobieństwa 99 % , zademonstruje to na przykładzie pomiaru pierwszego
obliczamy wartość średnią :
dla t = 4,6 obliczamy niepewność przypadkową z zależności :
wynosi ona :
z prawa przenoszenia odchyleń standartowych obliczam niepewność pomiaru temperatury :
wynosi ono 24,613 .
5. WYKRES ZALEŻNOŚCI ln(P) = f(ln(T)) .
F
WYKRES NA DOłĄCZONYM DO SPRAWOZDANIA
PAPIERZE MILIMETROWYM.
6. WYKłADNIK POTĘGOWY .
Mając dany wykres ln(P)=f(ln(T)) , szukamy współczynnika kirunkowego tej prostej a = tg α :
Poszczególne współczynniki policzymy z zależności :
i tak otrzymujemy :
Wartość średnia wynosi as = 4,663 , niepewność policzymy z :
Niepewność przypadkowa wynosi Δa = 0,485 .
Wynik możemy więc przedstawić w postaci : a = 4,663 ± 0,485 .
7. WNIOSKI .
Ćwiczenie przebiegało sprawnie i bez problemu dawało odczytać się ptrzebne wyniki . Celem ćwiczenia było wyznaczenie na podstawie pomiarów wykładnika potęgowego ze wzoru Stefana - Boltzmana , jak wiemy w tym prawie wykładnik ten jest równy cztery . Jak widać z naszych wyników wykładnik ten ma wartość zbliżoną do czterech co należało pokazać .