Przedszkole Publiczne Nr 4
Ul. B. Chrobrego 37
49 - 300 Brzeg
dyrektor: G. Rosińska
opracowała: A. Łącka
ZABAWY RUCHOWE W TERENIE Z PRZYBORAMI
ZABAWY Z LINĄ
Przybory: kilkumetrowa lina, woreczek z grochem
Berek w kole
Dwoje dzieci trzyma końce liny i stara się okrążyć i złapać w pułapkę jak największą liczbę uciekających kolegów.
Spacer po linie
Dzieci maja za zadanie przejście po linie rozłożonej na trawie, naśladując kroki wybranego kolegi, np. chód z unoszeniem kolan, tip - topy, podskoki, duże kroki...Po przejściu całej grupy naśladujemy kolejna osobę.
Skoki przez linę
Lina rozłożona na trawie stanowi trasę, którą dzieci pokonują, przeskakując wzdłuż obunóż.
Slalom węża
Dzieci tworzą „węża”, trzymając w dłoniach linę i pokonują tor przeszkód, wykorzystując urozmaicenia terenu.
Przeskocz przez linę
Nauczycielka rozciąga linę na wysokości dostosowanej do możliwości dzieci. Wszyscy kolejno przeskakują przez przeszkodę. Można wprowadzić utrudnienie: skok skrzyżny, skok bokiem, naskok na linę, skok parami....
Złap zająca
Nauczycielka trzyma linę, do której końca przymocowany jest woreczek - „zając”. Grupa goni zająca.
ZABAWY Z OBRĘCZAMI
Przybory: jedna obręcz hula - hop dla dwojga dzieci
Zajmij obręcz I
Dzieci spacerują między obręczami. Na hasło, zajmują obręcze tak, aby w każdej było dwoje dzieci. „Lokatorzy” wspólnej obręczy witają się ze sobą w dowolny sposób, np. poprzez podanie dłoni, skiniecie głową, noski, dworski ukłon...po powitaniu dzieci znów spacerują między obręczami.
Zajmij obręcz II
Dzieci biegają swobodnie i na ustalony sygnał zajmują dowolna obręcz. Prowadzący systematycznie zabiera po jednej obręczy, dzieci muszą więc mieścić się na coraz to mniejszej przestrzeni i pomagają sobie wzajemnie, aby nikt nie „wpadł”.
Zaprzęgi
Jedno dziecko trzyma obręcz, w której stoi partner. Utworzone w ten sposób zaprzęgi poruszają się w rytm wyklaskiwany przez nauczycielkę. Zamiana.
Wyścig na obręczy
Dwoje dzieci chodzi tip - topami po obwodzie obręczy i próbuje dogonić swojego partnera.
Tor przeszkód
Połowa grupy ustawia się w rzędzie, trzymając obręcze na różnej wysokości i w różnych płaszczyznach. Pozostałe dzieci pokonują tor przeszkód, przechodząc przez każda obręcz.
Skakanki
Jedno dziecko skacze przez obręcz jak na skakance, drugie jest sędzią. Zamiana.
Przesyłka
Zabawa polega na toczeniu obręczy do partnera. Odległość dzieci ustalają same. Wraz z obręczą można też przesłać sobie życzenia lub pozdrowienia.
ZABAWY Z PIŁKAMI
Przybory: mała piłeczka dla każdego dziecka
Sztafeta toczonych piłek
Grupa podzielona na drużyny ustawione w rzędach. Dzieci, które stoją pierwsze toczą po wyznaczonej trasie kilka piłek jednocześnie i przekazują je kolejnemu zawodnikowi.
Transport piłek
Kilkuosobowe zespoły prezentują jak najbardziej oryginalny sposób przeniesienia piłek w inne miejsce.
Co zrobić z piłką
Dzieci chodzą swobodnie, trzymając swoje piłki. Jedno dziecko na ochotnika pokazuje, co można zrobić z piłką. Wszyscy wykonują te samą czynność, np. podrzucanie i łapanie, tak długo, aż kolejne dziecko krzyknie: „stop” i zaprezentuje swój pomysł, np. turlanie, noszenie piłki pod brodą, trzymanie piłki pod kolanami i skakanie na jednej nodze itp.
Kamień gorący
Dzieci siedzą „po turecku” w kole, dłonie położone na kolanach wewnętrzna stroną do góry, na lewej dłoni leży piłka. Piłki mają być podawane w prawo równymi, rytmicznymi ruchami:
na „raz” - prawą dłonią łapiemy piłkę, która spoczywa na lewej,
na „dwa” - przenosimy piłkę na lewą (pustą już) dłoń partnera, który siedzi po prawej stronie.
Wyścigi z piłką
Dzieci turlają z górki piłki i próbują je dogonić.
Tylko głowa
Dzieci toczą przed sobą piłkę, posługując się tylko wyznaczoną częścią ciała, np. głową, noga...
Cyrkowcy
W tej zabawie dzieci podrzucają piłki i zanim je złapią, wykonują jakieś zadanie, np. klaszczą w dłonie, tupią nogą, łapią się za nos.
ZABAWY Z PIŁKĄ
Przybory: jedna piłka dla całej grupy
Bomba
Dzieci, stojąc w kole, rzucają sobie piłkę. Gdy piłka upadnie na trawę, wszyscy głośno krzyczą „bum” i przewracają się.
Berek z piłką
„Berek” rzuca lub turla piłką w uciekające dzieci. Osoba trafiona zostaje berkiem.
Polecenia
Dzieci stoją lub siedzą w kole. pierwsze dziecko rzuca komuś piłkę i wydaje polecenie, w jaki sposób należy obejść koło, np. na czworakach, podskakując tyłem... Dziecko, które wykonało zadanie rzuca piłkę kolejnej osobie.
Piłka i imię
Ustawienie w kole. Pierwsze dziecko woła po imieniu kolegę i toczy lub rzuca mu piłkę. Szybko zamieniają się miejscami, a osoba wywołana stara się w biegu złapać piłkę. Po zmianie miejsc rzucają innemu dziecku.
Piłka tyłem
Zasady gry jak w piłkę nożną. Dzieci grają, chodząc tyłem, na czworaka lub też w kucki.
Podaj dalej
Dzieci ustawiają się jedno za drugim w kole i podają piłkę do tyłu nad głową. Po skończonej rundce podają piłkę do tyłu między nogami. Później to samo do przodu.
ZABAWY Z WORECZKIEM
Przybory: po jednym woreczku dla każdego
Prawa - lewa
Bieg w rozproszonej grupie z woreczkami. Na hasło nauczycielki dzieci trzymają woreczki w prawej (lewej) dłoni, koło prawego (lewego) ucha, nad głową, pod brodą, pod prawą (lewą) pachą, pod zgiętym kolanem...
Superklej
Dzieci kładą woreczki na głowie i wyobrażają sobie, że są przyklejone. Teraz sprawdzają wytrzymałość kleju: siadają, wstaj, wykonują przysiady, stoją na jednej nodze. Superklejem można przykleić woreczek w innych miejscach: na dłoni, na kolanie uniesionej nogi...
Przepychanka
Dzieci stają parami, ręce wyciągnięte do przodu, między dłońmi woreczki. Teraz starają się przesunąć do tyłu swojego partnera.
Dookoła
Dzieci przekładają woreczek zgodnie z poleceniami nauczycielki: dookoła szyi, dookoła nogi, dookoła tułowia...
Mistrz ucha
Jedno dziecko staje w kole z zamkniętymi oczyma i nasłuchuje, kto potrząsa woreczkiem. Gdy usłyszy odgłos, wskazuje palcem kierunek.
Kamień gorący - jak w zabawach z piłkami
ZABAWY Z SZARFAMI
Przybory: szarfy w kolorach, po jednej dla każdego dziecka
Berek z szarfą
Troje lub czworo dzieci oznaczonych szarfami jest berkami. Berek przekazuje szarfę złapanej osobie, która od tego momentu staje się berkiem.
Cztery kolory
Dzieci otrzymują szarfy w czterech równolicznych kolorach i stają w kole. Nauczycielka miesza kolory, wywołując kolejno po dwa, np. czerwony i zielony. Wywołane dzieci szybko zamieniają się miejscami. Na hasło: ,,tęcza” - każdy uczestnik zabawy zmienia miejsce.
Karuzela
Dzieci tworzą cztery drużyny zgodnie z kolorem szarf. Złożone na pół szarfy łączy się ze sobą tak, aby utworzyły karuzelę. Karuzela kręci się raz w jedną, raz w drugą stronę.
Taniec z kijem
Jedna osoba nie ma szarfy. Pozostali układają szarfy na trawie, tworząc domki. Dzieci wykonują polecenia nauczycielki: bieg, marsz lub podskoki między szarfami. Na hasło: ,,do domu” - każdy zajmuje najbliższą wolną szarfę. Ten, kto zostanie bez domku musi popisać się pomysłowym tańcem z kijem.
Wyścig na trzech nogach
Dzieci dobierają się parami i stają blisko siebie. Każdy przywiązuje swoją nogę do nogi partnera. Tak powiązuje pary ścigają się po wyznaczonej trasie.
Magiczny węzeł
Dzieci tworzą 4-, 6- lub 8-osobowe grupy i dostają od nauczycielki splątane na środku szarfy (szarf ma być o połowę mniej niż osób). Dzieci łapią za wolno zwisające końce szarf i starają się rozplątać węzełek bez wypuszczania ich z rąk.
Szpieg
Dzieci, trzymając szarfy, chodzą w luźnych grupach i śledzą upatrzoną osobę. Na hasło: ,,szpieg”- łapią w szarfę swoją ofiarę. Powstaje wielkie zamieszanie.
ZABAWY Z KRĄŻKAMI
Pomoce: krążki w czterech kolorach, po jednym dla każdego dziecka
Rajd Safari
Zwykłą zabawę w samochody, w której krążki imitują kierownice, można urozmaicić, wyznaczając trasę, na której znajdują się zakręty, skrzyżowania, strome podjazdy...
Huśtawka
Dzieci zakładają krążki na zgiętą w kolanie nogę i poruszają się tak, aby krążek się huśtał.
Huśtawka
Dzieci zakładają krążki na zgiętą w kolanie nogę i poruszają się tak, aby krążek się huśtał.
Jedną nogą
Nauczycielka rozkłada krążki w dwóch rzędach w odstępach 30-50 cm. Dzieci kolejno pokonują trasę, wskazując do każdego kółka tylko jedną nogą (na zmianę: raz prawą, raz lewą).
Kroki wielkoluda
Na trawie rozłożone są krążki w odległości odpowiadającej maksymalnej długości kroków dzieci. Dzieci idą śladami wielkoluda. Sposób przejścia dowolny: można przeskakiwać obunóż, jednonóż, przejść na czworaka...
Sałatka owocowa
Dzieci siadają w kole na swoich krążkach. Nauczycielka dzieli dzieci na grupy i podporządkowuje im nazwy różnych owoców (proponuję podzielenie grupy na 4 rodzaje owoców). Wywołane dwa rodzaje owoców zamieniają się miejscami, np. gruszki i śliwki, jabłka i winogrona, winogrona i śliwki... Na hasło: ,,sałatka owocowa” - wszyscy zamieniają się miejscami.
Mój poprzednik
Dzieci idą po kole jedno za drugim (jak w pociągu). Na hasło - ,,mój poprzednik nosi czapkę” - każdy trzyma krążek nad głową dziecka stojącego przed nim. Na hasło - ,,mój poprzednik nosi rękawiczki” zakładamy krążek na rękę osoby stojącej z przodu. Na hasło - ,,mój poprzednik nosi buty” - zakładamy krążki na nogi. Ta zabawa przypomina trochę ,,Tańczymy Labado”.
ZABAWY Z LASKAMI GIMNASTYCZNYMI
Przybory: laski gimnastyczne (lub patyki), po jednej (jednym) dla każdego dziecka
Nieuchwytny patyk
Dzieci dobierają się parami i stają w rozkroku tyłem do siebie. Nauczycielka daje każdej parze jeden patyk, kładąc go na trawie między nogami dzieci. Na ustalone hasło wszyscy starają się zabrać patyk koledze, wykonując gwałtowny skłon w przód, chwytając koniec patyka i wyciągając go spod nóg przeciwnika.
Utrzymaj laskę
Każde dziecko stara się utrzymać pionowo laskę na otwartej dłoni.
Długie ręce
Dzieci stoją parami, trzymając się za końce lasek i wykonują cwał boczny.
Klaśnij i złap
Stawiamy laski na podłodze i podtrzymujemy je z góry jedną ręką. Próbujemy klasnąć w dłonie i złapać laski, zanim upadną na trawę.
Tresowana stonoga
Dzieci stają w rzędzie. Laska na brzuchu poprzedzającej osoby i trzymana za dwa końce. Powstała w ten sposób stonoga wykonuje polecenia nauczycielki, np. stań na jednej nodze, zatocz kółko prawą nogą, tupnij 3 razy lewą nogą.
Labirynt
Dzieci dobierają się parami, trzymają za końce obu patyków i ustawiają je na różnej wysokości. Kolejno, każda pierwsza para pokonuje labirynt nie mogąc wypuścić z rąk swoich patyków.
ZABAWY Z OPASKĄ NA OCZY
Przybory: opaski na oczy, po jednej dla każdego dziecka
Kto bliżej podejdzie
Dzieci stają w szeregu w odstępie 3 kroków. Nauczyciel oddala się na drugi skraj polanki i nawołuje. Każdy stara się podejść jak najbliżej (nauczyciel może zmieniać miejsce). Po upływie 1-2 minut dzieci odsłaniają oczy i sprawdzają kto bliżej podszedł.
Bądź niewidzialny
,,Poszukiwacz” z opaską na oczach staje na środku polanki. Reszta dzieci chowa się na wyznaczonym terenie, wykorzystując naturalne urozmaicenia. ,,Poszukiwacz” zdejmuje opaskę i próbuje odszukać dzieci z tym, że nie może się poruszyć z miejsca. Po 2 minutach zabawy ci ,,odkryci” zostają ,,poszukiwaczami”, a reszta grupy chowa się ponownie. Wzrasta liczba poszukiwaczy. Niewidzialnym zostaje ten, kto zostanie odkryty jako ostatni.
Jastrząb i ptaki
Jedno dziecko w roli jastrzębia siedzi w kole z opaska na oczy. Pozostałe dzieci, stojące w kole, mają przyporządkowane role innych ptaków, np. wrony, gołębia, sroki, wróbla. Na hasło nauczycielki wymienione ptaki zamieniają się miejscami, a jastrząb próbuje je złapać. Złapany ptak zostaje jastrzębiem.
Podróż w ciemności
Nauczycielka wyznacza łatwą trasę, np. kwadrat o 5 metrowych bokach. Każdy po kolei pokonuje tę trasę z opaską na oczach. Po przejściu trasy powinien się znaleźć w punkcie wyjścia.
Pokaż mi świat
Dzieci dobierają się parami, jedno zawiązuje opaskę na oczach. Dziecko widzące pokazuje świat niewidzącemu, dostarczając mu wrażeń słuchowych, dotykowych i węchowych. Zmiana.
Uderz w cel
Dzieci dobierają się parami i jedno z nich zawiązuje opaska na oczach. Widzący prowadzi niewidzącego tak, aby uderzył w jakiś cel lub go dotknął. Niewidzącym można kierować tylko słowami lub klepnięciami w ramiona.
Znajdź swoją parę
Dzieci w parach ustalają między sobą, jaki będą wydawać odgłos (może to być głoska, sylaba, słowo, głos zwierzęcia). Następnie zawiązują sobie opaskami oczy i rozchodzą się w różne strony. Na ustalone hasło dzieci zaczynają się odszukiwać, nawołują swoją parę.
ZABAWY Z CHUSTĄ
Przybory: tkanina w kształcie koła o średnicy 5-7 metrów
Szyba
Dzieci stoją w kole i trzymają chustę za brzegi. Chusta powinna być mocno naprężona. Tak powstałą ,,szybę” niesiemy. Pokonując różne nierówności terenu.
Karuzela
Dzieci, trzymając chustę, kręcą się jak na karuzeli. Zabawę można wzbogacić piosenką ,,Karuzela”.
Podaj dalej
Trzymamy mocno naprężoną chustę i podajemy ją w prawo lub w lewo.
Morze
Falujemy chustą, a każde dziecko na ochotnika może się przespacerować po powstałych w ten sposób falach.
Namiot
Na ustalone hasło podnosimy chustę do góry, naciągamy na plecy i pod pośladki. Gdy usiądziemy na trzymanych pod pośladkami brzegach chusty, powstanie wielki namiot. W takim miejscu można opowiedzieć jakąś straszną historię, można zdradzić wielką tajemnicą lub też rozbawić kolegów dowcipem.
Kopuła
Na hasło podnosimy energicznie chustę do góry i pozwalamy jej powoli opaść. Zanim chusta opadnie, mogą pod nią przebiec wywołane dzieci, np. te, które lubią lody, te, które są ubrane w coś czerwonego, te, które noszą okulary...
Skacząca piłka
Znajdującą się na chuście piłkę podrzucamy i odbijamy, podnosząc energicznie brzegi do góry. Piłka nie może upaść na trawę.
Wirówka
Na środku chusty siada na ochotnika jedno dziecko. Pozostałe dzieci kręcą chustą tak, aby owinąć ją wokół siedzącego. Na hasło odciągamy energicznie chustę i rozkręcamy siedzącą w środku osobę.
Rzeźby
Wybrane dziecko chowa i przyjmuje jakąś pozę. Inne dzieci mają za zadanie rozpoznać dotykiem pozę i przyjąć taką samą.