YDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ |
Dzień/godz.: Poniedziałek, 14.15 - 17.00 |
Nr zespołu 24 |
|
|
Data: 21.11.2011r. |
|
|
Nazwisko i imię |
Ocena z przygotowania |
Ocena ze sprawozdania |
Ocena |
1. Mariusz Podsiadlik |
|
|
|
2. Bartłomiej Domański |
|
|
|
2. Jakub Nawrocki |
|
|
|
Prowadzący: mgr inż. Leszek Pawlicki |
Podpis prowadzącego: |
Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy.
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było obliczenie prędkości granicznej oraz lepkości badanej cieczy.
Wstęp teoretyczny.
Rozpatrując zjawiska przepływu cieczy i gazów oraz ruch ciał stałych w cieczach i gazach zauważamy, iż występuje pewna siła oporu ruchu. Przyglądając się bliżej zjawisku przesuwu ciała stałego po powierzchni cieczy, zauważamy cząsteczki cieczy poruszają się z pewną prędkością, zależną od ich odległości względem poruszającego się obiektu. Tę własność nazywamy lepkością, a siłę oporu ruchu - siłą lepkości. Siła ta jest wprost proporcjonalna do powierzchni przesuwanej po cieczy oraz tzw. współczynnika lepkości η.
Przepływ cieczy wokół ciała w niej zanurzonego może mieć charakter laminarny bądź turbulentny. Rodzaj przepływu określa się na podstawie liczby Reynoldsa okreslonej wzorem:
Ma ona charakter bezwymiarowy i jest zależna od gęstości cieczy, współczynnika lepkości, prędkości przepływu oraz charakterystycznego wymiary liniowego. Jeżeli jest ona mniejsza od 1 to mamy wtedy doczynienia z przepływem laminarny, w którym decydującą rolę odgrywają siły lepkości.
Rozpatrując przepływ laminarny wokół kulki możemy wyrazić siłę oporu jako:
a K wynosi:
Równocześnie wypadkowe siły działające na kulkę prezentują się następująco:
F - siła ciężkości; Fw - siła wyporu; m'- masa efektywna.
Po dokładnym rozpisaniu równanie przyjmuje postać:
Następnie możemy już określić prędkość graniczną kulki (vgr) w cieczy przyrównując prawą stronę do zera (
). Określamy ja wzorem:
Po przekształceniu możemy również otrzymać wyrażenie na współczynnik lepkości wynoszący (z poprawką na cylindryczny charakter naczynia):
ρ- gęstośc cieczy;
m - masa kulki;
r - promień kulki;
R - promień cylindra
Wykonanie ćwiczenia.
Do wykonania ćwiczenia użyto 10 kulek o różnych wymiarach. Podzielono je na trzy grupy ze względu na rozmiar. Każdą z kulek zważono na wadze laboratoryjnej z dokładnością 0,1mg oraz zmierzono ich średnicę śrubą mikrometryczną z dokładnością 0,01mm. Następnie wrzucono po jednej kulce do cylindrów z jedną i drugą cieczą w celu ustalenia miejsc w których kulka zaczyna poruszać się ruchem jednostajnym. Na każdym cylindrze zaznaczono przy pomocy metalowych opasek miejsca początku i końca pomiaru czasu spadającej kulki (odległość ta wyniosła 80 cm). Na końcu wrzucano pojedynczo kulki i mierzenie przy pomocy stopera czas przebycia odległości między opaskami najpierw w jednej, potem w drugiej cieczy.
Zestawienie wyników i obliczenia.
Ciecz |
średnica wewnętrzna cylindra [m] |
Gęstość cieczy [kg/m³] |
droga s [m] |
Gliceryna |
0,0284 |
1261 |
0,8 |
Olej |
0,0282 |
867 |
0,8 |
Grupa |
Nr kulki |
Masa [mg] |
Średnica [mm] |
Promień [mm] |
Czas opadania w glicerynie [s] |
Czas opadania w oleju [s] |
Grupa I |
1 |
63,2 |
2,00 |
1,00 |
21,07 |
9,69 |
|
2 |
63,4 |
2,00 |
1,00 |
21,06 |
9,71 |
Grupa II |
3 |
111,0 |
2,50 |
1,25 |
15,71 |
7,28 |
|
4 |
109,7 |
2,50 |
1,25 |
15,56 |
7,15 |
Grupa III |
5 |
174,7 |
3,00 |
1,50 |
11,91 |
5,53 |
|
6 |
174,8 |
3,01 |
1,505 |
12,00 |
5,62 |
|
7 |
174,8 |
3,00 |
1,50 |
12,03 |
5,57 |
|
8 |
174,5 |
3,00 |
1,50 |
12,02 |
5,65 |
|
9 |
174,6 |
3,01 |
1,505 |
11,87 |
5,53 |
|
10 |
174,8 |
3,00 |
1,5 |
11,97 |
5,62 |
Dla gliceryny
Grupa |
Masa [mg] |
Odchylenie masy [mg] |
Promień [mm] |
Odchylenie promienia [mm] |
Czas [s] |
Odchylenie czasu [s] |
Grupa I |
63,3 |
0,1 |
1,00 |
0,00 |
21,065 |
0,005 |
Grupa II |
110,35 |
0,65 |
1,25 |
0,00 |
15,635 |
0,075 |
Grupa III |
174,7 |
0,2 |
1,502 |
0,003 |
11,967 |
0,097 |
Dla oleju:
Grupa |
Masa [mg] |
Odchylenie masy [mg] |
Promień [mm] |
Odchylenie promienia [mm] |
Czas [s] |
Odchylenie czasu [s] |
Grupa I |
63,3 |
0,1 |
1,00 |
0,00 |
9,700 |
0,010 |
Grupa II |
110,35 |
0,65 |
1,25 |
0,00 |
7,215 |
0,065 |
Grupa III |
174,7 |
0,2 |
1,502 |
0,003 |
5,587 |
0,063 |
Dla poszczególnych grup kulek obliczono współczynniki lepkości ze wzoru:
(do wszystkich obliczeń wykorzystano pakiet Mathcad)
gdzie
, a H - droga przebyta przez kulkę z jednostajną prędkością.
Odchylenie zaś:
gdzie
dH przyjęto 5 mm.
W obliczeniach jednostki przyjęto według układu SI. Rezultatem jest wynik lepkości w [kg/(m*s)]
Dane przyjęte (dokładne):
gliceryny = 1261 kg/m3
oleju = 867 kg/m3
Φ cylindra z gliceryną = 0,0284 m
Φ cylindra z olejem = 0,0282 m
Dla gliceryny:
I grupa kulek
m/s
m/s
kg/(m*s)
kg/(m*s)
ηI = 0,680 ± 0,00158 kg/(s*m)
II grupa kulek
m/s
m/s
kg/(s*m)
kg/(s*m)
ηII = 0,672 ± 0,00589 kg/(s*m)
III grupa kulek
m/s
m/s
kg/s
kg/(s*m)
ηIII = 0,648 ± 0,003171 kg/(s*m)
Dla oleju:
I grupa kulek
m/s
m/s
kg/(s*m)
kg/(s*m)
ηI = 0,322 ± 0,00158 kg/(s*m)
II grupa kulek
m/s
m/s
kg/(s*m)
kg/(m*s)
ηII = 0,320 ± 0,00589 kg/(s*m)
III grupa kulek
m/s
m/s
kg/(m*s)
kg/(s*m)
ηIII = 0,313 ± 0,003177 kg/(s*m)
Grupa |
Gliceryna |
Olej |
||
|
Prędkość graniczna - Vgr [cm/s] |
Lepkość - η [g/(m*s)] |
Prędkość graniczna - Vgr [cm/s] |
Lepkość - η [g/(m*s)] |
Grupa I |
3.8 ± 0,025 |
680 ± 1.58 |
8.2 ± 0.06 |
322 ± 1.58 |
Grupa II |
5.1 ± 0.057 |
672 ± 5.89 |
11.1 ± 0.17 |
320 ± 5.89 |
Grupa III |
6.7 ± 0.096 |
648 ± 3.41 |
14.3 ± 0.25 |
313 ± 3.18 |
Do obliczenia czasu relaksacji korzystamy za wzoru:
- gęstość kulki
Do obliczeń korzystamy z programu Mathcad
Gliceryna:
Grupa I
0,004023 s
Grupa II
0,006361 s
Grupa III
0,009524 s
Olej:
Grupa I
0,008496 s
Grupa II
0,01300 s
Grupa III
0,02000 s
Wykres s(t)
Gliceryna:
Grupa I Grupa II
Grupa III
Olej:
Grupa I Grupa II
Grupa III
Obliczenie minimalnej wartości promienia r stalowej kulki, która w badanym układzie wypełnionym gliceryną nie osiągnie nigdy prędkości granicznej.
Wnioski:
Wykonane przez nas pomiary pozwoliły na obliczenie współczynnika lepkości i prędkości granicznej dla gliceryny i oleju. Obliczyliśmy również błąd pomiaru tych wartości. Różnice między wynikami wynikającymi mogą być spowodowane niedoskonałością pomiarów czasu spadania kulek. Z otrzymanych wyników możemy wywnioskować ze ciecze o większej gęstości mają większą lepkość.