6. Psychokosmologia- kamaloka, świat czystej formy i świat bezforemny

SAMSARA

Samsara. (tyb., khor ba) Świat cierpienia, który powstaje z ograniczonego, dualistycznego umysłu, świat, w którym wszystko jest nietrwałe, pozbawione wrodzonej egzystencji, a czujące istoty pogrążone są w cierpieniu. Samsara obejmuje sześć światów cyklicznej egzystencji, ale szerzej określa charakterystyczny stan egzystencji czujących istot, które cierpią schwytane w pułapkę iluzji ignorancji i dualności. Samsara kończy się, kiedy istota osiąga pełne wyzwolenie z ignorancji, nirwanę.

Sześć światów w buddyzmie:

1. Świat piekieł

2. Świat głodnych duchów

3. Åšwiat zwierzÄ…t

4. Åšwiat ludzi

5. Świat aśurów (półbogów)

6. Świat bogów (niebo)

Niekończąca się i pełna cierpienia wędrówka istot w świecie samsary to właśnie odradzanie się w sześciu światach. To w jakim świecie aktualnie przebywamy uwarunkowane jest naszym działaniem, czyli karmą. Wyjście poza cierpienia samsary jest możliwe jedynie ze świata ludzi dla istot, które osiągnęły oświecenie i są buddami.

Doktryna sześciu światów jest albo interpretowana dosłownie, albo jako przenośne określenia stanów ludzkiego umysłu.

Człowiek ma w sobie 5 energii, rządzących wszechświatem, które sprawiają, że może osiągnąć oświecenie.

- stan czystej formy- charakter wzorców matematycznych

- stan bezforemny- doświadczenie nieskończoności przestrzeni; stan nierzeczowości, stan nieskończoności i świadomości,

---