PROCESY URBANIZACYJNE
Pod pojęciem urbanizacji najczęściej rozumie się proces koncentracji ludności w miastach i ich rozwoju. Wiąże się to z uprzemysłowienie. Proces ten nasilił się w drugiej połowie XX wieku. Najbardziej zurbanizowane są kraje wysoko uprzemysłowione. Kraje rolnicze mniej, choć niektóre państwa, gdzie panuje wielkoobszarowa gospodarka rolna, jak Argentyna czy Brazylia również są zurbanizowane. W krajach wysoko rozwiniętych obserwujemy zahamowanie procesu. Ludzie uciekają z centrum wielkich miast na przedmieścia. Inaczej się to ma w krajach mniej rozwiniętych, gdzie ludzie w poszukiwaniu pracy uciekają z biednej wsi do dużych miast. W większości przypadków kończy się to rozrostem dzielnic biedoty i nędzy. Cecha procesów urbanizacyjnych jest szybki rozwój dużych miast. Często wokół wielkiego miasta powstają mniejsze osiedla, które ściśle związane są z obecnością dużego miasta, Taki układ nazywamy aglomeracja miejska. Jej specyficzna forma jest konurbacja, czyli zespól dużych miast, które jednak są w większości samowystarczalne. Konurbacje często tworzą się w regionach górniczych. Inna forma jest megapolis, czyli rozległy obszar, na którym połączone są miasta o rożnej wielkości. Często są one podzielone jedynie administracyjnie.