8.MECHANIZM ROZCHODZENIA SI臉 FALI HARMONICZNEJ POD艁U呕NEJ.
Fala - jest to przemieszczenie si臋 zaburzenia w czasie i przestrzeni. Pow. Falo.- zbi贸r punkt贸w kt贸re drgaj膮 z t膮 sam膮 faz膮. Czo艂o fali - najdalej wysuni臋ta powierzchnia falowa w danym czasie. Promie艅 wyznacza kierunek rozchodzenia si臋 fali . W ruchu falowym nie ma przenoszenia o艣rodka (cz膮stki drgaj膮 wok贸艂 po艂o偶enia r贸wnowagi). W fali harmonicznej pod艂u偶nej drgania odbywaj膮 si臋 r贸wnolegle do kierunku rozchodzenia si臋 fali. Fale pod艂贸偶ne rozchodz膮 si臋 we wszystkich o艣rodkach. 殴r贸d艂em fali mo偶e by膰 np. t艂o drgaj膮cy ruchem harmonicznym u wylotu rury z powietrzem (ruch w prawo zag臋szczanie ruch w lewo roz偶adzanie ). Nast臋pnie to zag臋szczenie przemieszcza.
Cz膮stki wprawione w drgania przekazuj膮 te drgania s膮siednim cz膮stkom.
Drganie harmoniczne punktu mo偶na zapisa膰 r贸wnaniem:
gdy 蠁=0
Po czasie t zaburzenie dociera do punktu oddalonego o x. Jest ono op贸藕nione wzgl臋dem drganie 藕r贸d艂a o :
v-pr臋dko艣膰 rozchodzenia si臋 zaburzenia
R脫呕NICZKOWE:
Por贸wnanie z
r贸偶niczkowa posta膰 fali p艂askiej.
9.MECHANIZM ROZCHODZENIA SI臉 FALI HARMONICZNEJ POPRZECZNEJ.
Drgania cz膮stek fali harmonicznej poprzecznej odbywaj膮 si臋 prostopadle do kierunku rozchodzenia si臋 fali. Fale poprzeczne nie mog膮 si臋 rozchodzi膰 w gazach i cieczach, jest to zwi膮zane z tym, 偶e w gazach i cieczach nie ma wi膮za艅 kt贸re by wymusza艂y powr贸t cz膮stki do stanu r贸wnowagi. 殴r贸d艂o drga艅 w o艣rodku spr臋zystym (wykonuje drgania harmoniczne). Dzi臋ki si艂om spr臋偶ystym drgania 藕r贸d艂a udzielaj膮 si臋 s膮siednim cz膮stkom o艣rodka. Ka偶da z tych cz膮stek zostaje wprawiona w analogiczne drgania jak 藕r贸d艂o, ale rozpoczyna sw贸j ruch
Z pewnym op贸藕nieniem.
Rys.
i odwrotnie, od ko艅ca do pocz膮tku - czas t艂umienia drgania.
POZOSTA艁E Z WCZE艢NIEJSZEGO
11.POWSTANIE I W艁ASNO艢CI FALI STOJ膭CEJ.
FALA STOJ膭CA - powstaje gdy nak艂adaja si臋 na siebie dwie fale biegn膮ce w przeciwnych kierunkach o tej samej amplitudzie i tej samej cz臋stotliwo艣ci. Tak powsta艂a fala ma punkty sta艂e w czasie, kt贸re w og贸le nie drgaj膮 (w臋z艂y), kt贸re maj膮 drgania o amplitudzie r贸wnej sumie amplitud fal z kt贸rych powsta艂a (strza艂ki).
W臋z艂y - brak drga艅. Strza艂ki - drgania maksymalne.
-dlatego wstawione
d-parametr charakteryzuj膮cy warunki odbicia. Zale偶y od tego czy odbicie fali na przeszkodzie bardziej czy mniej bezw艂adnej ni偶 o艣rodek
cos-zale偶y od d i x
sin-zale偶y od czasu
Analogi膮 do tego:
czyli punkt C wykonuje drgania harmoniczne o amplitudzie:
i o fazie:
a)odbicie dla masywnej 艣ciany-punkt B pozostaje nieruchomy.
Odbiciu fali od 艣ciany sztywnej towarzyszy zmiana fazy na przeciwn膮. W臋z艂y w
Strza艂ki w
b)odbicie od 艣rodka mniej bezw艂adnego (punkt B ma drgania o max amplitudzie)
przy odbiciu nie wyst臋puje zmiana fazy.
W臋z艂y w:
strza艂ki w:
12.ZJAWISKO DOPPLERA.
Ani zjawisko odbicia, ani zjawisko za艂amania nie maj膮 wp艂ywu na cz臋stotliwo艣膰 odbieranego tonu. Zmiana cz臋stotliwo艣ci tonu odbieranego w stosunku do cz臋stotliwo艣ci tonu nadawanego wyst臋puje w przypadku ruchu 藕r贸d艂a, ruchu obserwatora lub te偶 obu na raz wzgl臋dem o艣rodka, w kt贸rym rozchodzi si臋 fala g艂osowa.
Rys
谓-cz臋stotliwo艣膰 wysy艂ana
谓'-cz臋stotliwo艣膰 odbierana
vz-pr臋dko艣膰 藕r贸d艂a
vo -pr臋dko艣膰 obserwatora
vg -pr臋dko艣膰 g艂osu
Z-po艂o偶enie 藕r贸d艂a w chwili nadania sygna艂u I
0-po艂o偶enie obserwatora w chwili odbioru sygna艂u I
Z1-po艂o偶enie 藕r贸d艂a po okresie T
01-po艂o偶enie obserwatora w chwili odbioru II sygna艂u
1)obserwator i 藕r贸d艂o porusza si臋 w kierunku zgodnym z kierunkiem pr臋dko艣ci g艂osu od 藕r贸d艂a i obserwatora
a)
b)
c)
2)pr臋dko艣膰 藕r贸d艂a jest zgodna z kierunkiem pr臋dko艣ci g艂osu, a wi臋c dodatni, a pr臋dko艣膰 obserwatora jest skierowana przeciwnie:
3)obie pr臋dko艣ci v2 i v0 s膮 skierowane przeciwnie wzgl臋dem siebie
4)
a)
b)
c)
z tych wzor贸w wynika, 偶e w przypadku gdy por贸wnamy zmian臋 cz臋stotliwo艣ci w dw贸ch przypadkach:
a)藕r贸d艂o zbli偶a si臋 do nieruchomego obserwatora z pr臋dko艣ci膮 v
b)obserwator zbli偶a si臋 do nieruchomego 藕r贸d艂a z pr臋dko艣ci膮 v
Te zmiany cz臋stotliwo艣ci nie b臋d膮 sobie r贸wne. Wynika to z tego, 偶e wyst膮pienie zjawiska Dopplera wynika z ruchu obserwatora i 藕r贸d艂a wzgl臋dem o艣rodka a nie z ich ruchu wzgl臋dnego.