Tytuł: Omów chronologię i podział antyku
Mówiąc o antyku, mamy na myśli kulturę starożytnej Grecji oraz Rzymu. Okres ten obejmuje około 1300 lat, a więc trzynaście wieków. Początki literatury greckiej wiązane są na ogół z osobą i twórczością Homera, żyjącego na przełomie IX/VIII w. p.n.e. Przyjmuje się, zatem, że wiek VIII p.n.e. to wiek epiki, w którym powstały dwa wielkie eposy homeryckie: Iliada i Odyseja.
Po nim nastąpił okres dominacji liryki, obejmujący wieki VII i VI p.n.e. Tworzyli wtedy między innymi Tyrtajos, Safona, Anakreont i Symonides. Z kolei V w. p.n.e. to okres dramatu, zdominowany przez największych dramatopisarzy, między innymi Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa. Wiek III p.n.e. to czas epigramatu, gatunku uprawianego między innymi przez Symonidesa, a wywodzącego się z tradycji napisów nagrobkowych.
Pamiętać należy również, że od około VII w. p.n.e. działają starożytni filozofowie oraz szkoły filozoficzne. Filozofia antyczna rozwinęła się na przełomie V/IV w. p.n.e., a jej rozkwit należy wiązać z takimi postaciami jak Sokrates (V w. p.n.e.), Platon (V.IV w. p.n.e.), czy Arystoteles (IV w. p.n.e.) oraz szkołami: stoików, epikurejczyków i hedonistów (wszystkie od ok. III w. p.n.e.).
Rozwój literatury rzymskiej to czasy od I w. p.n.e. (kiedy tworzyli Seneka, Wergiliusz i Horacy) poprzez I i II wiek naszej ery. (Owidiusz, Marek Aureliusz) do przełomu IV/V wieku n.e., czyli wczesnego chrześcijaństwa.
Przyjmuje się, że okres antyku kończy rok 476, czyli zdobycie Rzymu przez wojska Odoakra (germańskiego wodza). Wydarzenie to oznaczało koniec państwa zachodniorzymskiego. To, co nastąpiło po tej dacie, zaliczane jest już do średniowiecza.