Malarstwo renesansu
Z Wikipedii
(Przekierowano z Malarstwo renesansowe)
Michał Anioł, Bóg tworzy Adama
Albrecht Dürer, Adam i Ewa
Giorgione, Burza
Leonardo da Vinci, Dama z gronostajem, ze zbiorów Muzeum Czartoryskich w Krakowie
Rafael Santi, Trzy gracje
Michał Anioł, Sąd Ostateczny - fresk w Kaplicy Sykstyńskiej
Malarstwo renesansu - styl w malarstwie zachodniej Europy XV i XVI wieku. Malarstwo renesansowe rozkwitło najwcześniej we Włoszech.
Spis treści [ukryj] |
Charakterystyka [edytuj]
We Florencji, Rzymie, Wenecji i innych włoskich miastach artyści zaczęli na nowo odnajdywać piękno sztuki antyku. Zaczęto znów malować postacie w akcie, nawet postacie biblijne (np. Massacio - Wygnanie z raju). Również tematyka mitologiczna stała się bardzo popularna (np. "Szkoła Ateńska" Rafaela). We Włoszech ukształtowało się malarstwo portretowe i powstał prototyp popularnego w późniejszej sztuce niderlandzkiego baroku pejzażu (np "Burza" Giorgione).
Istotną nowością był wynalazek zbieżnej perspektywy geometrycznej , linearnej oraz powietrznej.
Portrety malowano na tle pejzaży, co jest potwierdzeniem silnego zwrotu malarstwa renesansowego ku naturze. Wprowadzono sfumato, a światło na obrazach jest rozproszone oraz wykorzystywany jest światłocień.
Najwybitniejsi malarze renesansowi [edytuj]
Malarze włoscy [edytuj]
Malarze szkół północnych [edytuj]
Józef De LaRosa
Malarze niderlandzcy [edytuj]
Malarze niemieccy [edytuj]
Malarze francuscy [edytuj]
Bibliografia [edytuj]
Pozycje klasyczne o malarstwie renesansowym [edytuj]
Bernhard Berenson The Italian Painters of the Renaissance, [liczne wydania, początkowo ukazywały się tomy dotyczące poszczególnych szkół: The Venetian Painters — 1894; The Florentine Painters — 1896; The Central Italian Painters — 1897; The Decline of Art — 1907]
Heinrich Wölfflin Die Klassische Kunst [liczne wydania, pierwsze 1898; po polsku: Sztuka klasyczna. Wstęp do włoskiego renesansu, Kraków 1931]
Heinrich Wölfflin Kunstgeschichtliche Grundbegriffe [liczne wydania, pierwsze 1915; po polsku: Podstawowe pojęcia historii sztuki — próba zdefiniowania czysto formalnych kryteriów odróżniających malarstwo renesansowe od barokowego]
Zobacz też [edytuj]
Widok
osobiste
nawigacja
techniczne
zmiany
Szukaj
Początek formularza
Dół formularza
narzędzia
W innych językach
Tę stronę ostatnio zmodyfikowano 13:40, 13 cze 2007.
Tekst udostępniany na licencji GNU Free Documentation License. (patrz: Prawa autorskie)
Wikipedia® jest zarejestrowanym znakiem towarowym Wikimedia Foundation. Możesz przekazać dary pieniężne Fundacji Wikimedia.
Rzeźbę renesansową można podzielić na architektoniczną i od architektury niezależną. Wykonywano rzeźby w marmurze, kamieniu i brązie. Popularna była tzw. majolika, czyli wypalana glinka z domieszką wapnia, kryta barwnymi polewami.
Do rzeźby związanej z architekturą należy reliefowa dekoracja w kamieniu, która zdobiła fasady, wnętrza, głowice kolumn i portale. Ściśle związana z architekturą była także rzeźba nagrobkowa.Twórcą nowego typu nagrobka był Donatello. Zaprojektował on nagrobek antypapieża Jana XXIII. Na sarkofagu spoczywa zmarły jakby w spokojnym śnie. Umieszczony jest on w niszy utworzonej między dwoma kolumnami o korynckich kapitelach. Z czasem ten rodzaj nagrobka przeszedł ewolucję. Twórcą nowego typu był Sansovino - w nagrobkach stworzonych przez niego widzimy nowy układ postaci zmarłego, głowa jest wsparta na ręce, jedna noga natomiast ugięta w kolanie. Postać znajduje się w półśnie.
Rzeźbę architektoniczną tworzą także pomniki, np. posągi konne dowódców wojsk najemnych. Widać tu nawiązanie do antycznego pomnika Marka Aureliusza.
Ulubionymi tematami w dziełach o wymowie religijnej są: Madonna z Dzieciątkiem, Pieta oraz postać biblijnego bohatera Dawida. Dzięki zainteresowaniu się sztuką antyku, powszechne stały się tematy mitologiczne. Rzeźbiono postacie bogów, nimfy, amorki i wykorzystywano je jako motywy rzeźby dekoracyjnej.
Najwybitniejsi przedstawiciele rzeźby renesansu [edytuj]
Donatello (Donato di Betto Bardi)
Zobacz też: renesans, architektura renesansu, malarstwo renesansowe