Malarstwo w Renesansie

We Florencji, Rzymie, Wenecji i innych włoskich miastach artyści zaczęli na nowo odnajdywać piękne sztuki antyku. Zaczęto znów malować postacie w akcie, nawet postacie biblijne.

Również tematyka mitologiczna stała się bardzo popularna. We Włoszech ukształtowało się malarstwo portretowe i powstał prototyp popularnego w późniejszej sztuce niderlandzkiego baroku pejzażu.

Istotną nowością był wynalazek zbieżnej perspektywy geometrycznej, linearnej oraz powietrznej.

Portrety malowano na tle pejzaży, co jest potwierdzeniem silnego zawrotu malarstwa renesansowego ku naturze. Wprowadzono sfumato, a światło na obrazach jest lekko zamglone oraz wykorzystywany jest światłocień.

Jednymi ze sławniejszych oraz bardziej nam znanych są m.in tacy malarze jak:

Sandro Botticelli

Michał Anioł

Leonardo Da Vinci

Rafael Santi

Renesans był epoką, która przyniosła malarstwu olbrzymią ilość innowacji.

Należy wśród nich wymienić przede wszystkim udoskonalenie portretu, pejzażu oraz pogłębienie psychologii i symboliki dzieł poza sferę religii. Renesans wprowadził swobodniejszą kolorystykę, ożywił drugi plan na obrazie i zamiłowanie do szczegółu.

W tej epoce powstało również malarstwo olejne i upowszechniło się płótno, które to wynalazki umożliwiły delikatniejszy światłocień i pogłębiony modelunek. Niezwykle istotne jest również wprowadzenie perspektywy. W tym też okresie rozwinęło się malarstwo martwej natury.

Można właściwie powiedzieć, z wielką przesadą, że dopiero renesans jest czasem powstania malarstwa. Metafizyczna kreacja sztuki właściwa Średniowieczu ustąpiła przed naturalizmem i tendencją do poznawania świata zewnętrznego.

1.Michał Anioł:Bóg tworzy Adama

2.Giorgione:Burza

3.Leonardo Da Vinci:Dama z Gronostajem zwana także damą z łasiczka

4.Rafael Santi:Trzy Gracje

5.Michał Anioł:Sąd Ostateczny fresk w kaplicy sykstyńskiej

---