Brooklyńska Rada Żydów

Kult

Ajjaj...

Na granicy między bożnicami zebrała się Rada Rozumnych:

co począć, by młodzi zaczęli, jak kiedyś, zachodzić do domów świątynnych,

by starsi nie stali pod deszczem, co lunął ze wszystkich zebranych wstydów?

Będzie to krótka opowieść o Brooklyńskiej Radzie Żydów.

Łąka na niebie się kończy, ja tańczę, tańczę na słońcu,

słowo, na które czekałem, padło z twoich ust w końcu.

Tańczę, ja tańczę na łące, przecież łąka, to słońce,

mądrze świat został stworzony, dzięki za to Ci, Ojcze...

/ w s t a w k a /

Ajjajajaj...

"Młodzi chcą czegoś zupełnie innego od tego, co chcieliby starsi" -

stary rabin tak mówił, przyklasnęli mu wszyscy niemalże.

"Młodzi świat inny dostają, niźli starsi dostali" -

teraz oklaski rozległy się nawet z najdalszej części sali

A łąka na niebie się kończy, ja tańczę, tańczę na słońcu. . .

/ w s t a w k a /

Ajjajajaj...

Co na Williamsburgu tak mało młodzieży zaszczyca wizytą swoją Pana

Dla nich ktoś wielki, to Bestie Boys czy nawet czasem muzyka czarna (ajwaj!)

Mogliście słuchać, co wam mówili, dotrzymać też było z nimi umów,

kiedy rozmawiać z wami chcieli jeszcze - radziła Brooklyńska Rada Żydów...

A łąka na niebie się kończy, ja tańczę, tańczę na słońcu. . .

/ w s t a w k a /

Łąka na niebie się kończy, ja tańczę, tańczę na słońcu. . . / do wyciszenia

---