Europejskie fundusze pomocowe (strukturalne,spójności,programy operacyjne,inicjatywy wspoólnotowe) o dzieki
Budżet UE(przeznaczenie środków finans.,propozycje na lata 2007-2013,Polska a budżet UE)
USA(a globalne procesy gosp, a europa, plan marschalla,wojska w europie, rola w azji/na BL. wschodzie, afryce, ameryce płd)
Azja(tygrysy azjat.,konflikty wewn,zewn., regionalny system bezpieczeństwa,rola USA,japonii,CHRL i rosji w regionie,znaczenie azji w stos. międzynar.)
Bliski i środkowy wschód(konflikty,problem palestyński,liga państw arabskich, wojna USA-Irak)
Ameryka Łacińska(konflikty,problemy systemu miedzyamerykańskiego,OPA,międzyamerykański system bezpieczeństwa zbiorowego,OPA wobez problemów na kontynencie amerykańskim)
Afryka(konflikty,sposoby ich rozwiazywania,cele, zadania i organy OJA i UA, specyfika zasad regionalnych)
Globalne problemy swiata(ochrona srodowiska,surowce energretyczne,biezpieczeństwo,zbrojenia,relidia,demografia a zywność)
prawa człowieka
teorie ekonomiczne(wolna konkurencja a interwencjonizm/Smith,Ricardo,Kevnes/
Perspektywa finansowa na lata 2007-2013 |
Trwają negocjacje nad kształtem unijnej perspektywy finansowej na lata 2007- 2013.
W UE wyznaczane są tzw. perspektywy finansowe. Są one sporządzane na okresy kilkuletnie i wyznaczają ramy budżetów jednorocznych. Takie rozwiązanie usprawnia funkcjonowanie Wspólnoty i chroni przed corocznymi długotrwałymi sporami o strukturę unijnego budżetu. Obecnie przestrzegana perspektywa finansowa zawarta została w Agendzie 2000. Określa ona wielkość unijnych wydatków na lata 2000- 2006. Nowy plan finansowy będzie przyjęty już w gronie 25 państw członkowskich, a jego ważną częścią jest pomoc finansowa przewidziana na rozwój gospodarczy biedniejszych państw i regionów Wspólnoty. Polska według obecnego projektu stanie się największym odbiorcą takiego wsparcia i w przeciągu lat 2007-2013 może uzyskać 60 mld euro netto. Im później zostanie uchwalona unijna perspektywa finansowa tym większe problemy, kraje takie jak Polska, będą miały aby przygotować się do wykorzystania środków pomocowych. Dlatego też szczególnie nowym państwom członkowskim zależy na tym, aby osiągnąć porozumienie w tej sprawie jak najszybciej. Niestety, mimo starań, przewodniczącemu Unii w pierwszej połowie 2005 Luksemburgowi nie udało się wypracować kompromisu satysfakcjonującego wszystkie 25 państw. Winę za fiasko w tym zakresie przypisuje się głównie sporowi brytyjsko- francuskiemu. W. Brytania nie chciała zgodzić się na ograniczenie przywilejów wynikających z rabatu brytyjskiego (W. Brytania dostaje z powrotem część swojej składki, jako że w niewielkim stopniu korzysta z finansowego wsparcia dla rolnictwa), chyba że istotnemu zmniejszeniu uległyby wydatki przewidziane na rolnictwo, na co z kolej nie chciała przystanąć Francja. Zastrzeżenia co do swoich składek do wspólnotowej kasy miały i inne państwa. Sześć państw, które do unijnej kasy wpłaca znacznie więcej, niż z niej otrzymuje, (Niemcy, Francja, Wielka Brytania, Szwecja, Austria i Holandia), postuluje zmniejszenie unijnego budżetu do 1% dochodu narodowego brutto (DNB) Unii Europejskiej. Komisja Europejska proponuje tę wielkość ustalić na poziomie 1,14% DNB Unii. Oczekiwano, że po niedawnym złagodzeniu zasad Paktu Stabilizacji i Wzrostu takie państwa jak Niemcy nie będą twardo obstawać przy swoich żądaniach dotyczących cięć budżetowych. Problem też stanowi sposób ewentualnych cięć - czy będą realizowane w sposób horyzontalny, czyli we wszystkich rubrykach po proporcjonalnie równo, czy nierówno, w zależności od przyjętych kryteriów. Zwiększenie wydatków przewidziano natomiast na rozwój i wzrost unijnej konkurencyjności. |