Przedstaw konkurencyjność polskiej gospodarki w świetle dowolnie wybranego rankingu (IMD, FE).
Z łac. conwrere - konkurencyjność, odnosi się do tworzenia większego bogactwa niż rywale na rynku światowym. Konkurencyjność pozwala na odnoszenie korzyści z posiadanego potencjału ekonomicznego i społecznego. Najczęściej konkurencyjność rozpatrywana jest w skali mikroekonomicznej, rzadziej w makroekonomicznej.
Tzw. międzynarodowa zdolność konkurencyjna danego kraju jest wyznaczona przez szereg czynników o charakterze: ilościowym, jakościowym, ekonomicznym, pozaekonomicznym, technicznym, ekologicznym itp. Stąd też przy ocenie konkurencyjności danego kraju wykorzystuje się wiele cech i mierników opisujących jej różnorodne aspekty, a następnie przez łączenie tych mierników dokonuje się oceny ogólnego poziomu konkurencyjności. Jest to metoda skalowa(punktowa) na podstawie której buduje sie tzw. „Syntetyczny Indeks Konkurencyjności Danego Kraju na tle innych krajów”.
W badaniach konkurencyjności gospodarek krajowych, światowych przodują 2 instytucje:
Instytut Zarządzania i Rozwoju działający w Lazannie w Szwajcarii (IMD).
Światowe Forum Ekonomiczne(WFE) lub (ŚFE) działające w Doros w Szwajcarii.
Ranking IMD opracowany jest począwszy od roku 1980 corocznie dla kilkudziesięciu krajów świata, aktualnie jest ich 49. Ranking opiera się na porównaniu pewnych cech statystycznych opisujących w sposób bezpośredni lub pośredni różne aspekty zdolności konkurencyjności gospodarki. W tym celu posłużono się ponad 300-toma cechami diagnostycznymi, które ujęte są w 8 grupach merytorycznych:
Gospodarka narodowa - czyli wart. PKB, wlk. produkcji, koszt życia itp.
Umiędzynarodowienie - stopień otwarcia danego kraju, wlk. zagranicznych interesów, politykę celną, prawa emigracyjne, bilans handlu zagranicznego.
Rząd.
Finanse.
Infrastruktura.
Kadra Kierownicza.
Nauka i technologie.
Ludzie.
Przy ocenie bierze się również pod uwagę wyniki badań ankietowo sondażowych, a końcowe rezultaty rankingu są w połowie wynikiem analizy często statystycznej opartej na zespole 300 wskaźników, a w drugiej połowie są rezultatem wykorzystania metody ankietowo sondażowej.
Do roku 2003, 3 pierwsze miejsca pod wzgl. zdolności konkurencyjnej zajmowały 3 kraje: USA, Singapur, Hongkong. Od roku 2003 zmieniono sposób klasyfikowania i ogół cennych krajów podzielono na 2 grupy:
I gr. obejmuje kraje i regiony charakteryzujące się ponad 20 ml. populacji ludzi a jest ich 30.
II gr. tu sklasyfikowano kraje i regiony o populacji poniżej 20 mi. ludnoiści.
Polska, która była również uwzględniona w kolejnych rankingach zajmowała następujące miejsca:
`94 i `95r. - 45 miejsce/ 46 krajów
'99r. - 40 miejsce/ 46 krajów
2000r. - 38 miejsce/ 47 krajów
2003r. - powyżej 20 ml. osób(znalazła się w I grupie) - 27 miejsce/ 30 krajów.
Wśród krajów powyżej 20 ml. populacji dominujące miejsce zajmuje Finlandia.