8. Czy inteligencje naprawdę można mierzyć? Omów kontrowersje wokół pomiaru inteligencji.
Jeśli zakładamy, że cos istnieje, to musi ono być mierzalne. Jest to podstawowe założenie przyjęte w naukach ścisłych. Podstawowym pojęciem, za pomocą którego dokonujemy ilościowej charakterystyki inteligencji, jest iloraz inteligencji (II). Mimo iż szereg psychologów przyjmuje II za podstawowy wskaźnik inteligencji wysunięto wobec niego szereg zarzutów. Zarzuty te odnoszą się do narzędzi pomiaru inteligencji czyli do testów .
testy inteligencji mierzą jedynie inteligencje ogólną - chodzi o pomiar zdolności umysłowych przejawiających się procesach rozumowania i wnioskowania, pomiar tych zdolności może powiedzieć wiele ale jedynie w zakresie tych aktywności, w których te zdolności odgrywają zasadnicza rolę ale nie w innych.
badania klasycznymi testami (Wechsler, Binet) przewidują trafnie osiągnięcia szkolne ale w zakresie osiągnięć w pracy zawodowej są mniej trafne; dzieje się tak ponieważ inteligencja nie jest jedynym wyznacznikiem powodzenia zawodowego
testy inteligencji mierzą wyłącznie aktualne możliwości umysłowe człowieka, a nie jego potencjał: maja znaczenie jedynie diagnostyczne a nie prognostyczne - stad ich zastosowanie w selekcji jest bezpodstawne
testy mierzą efekt czynności ludzkich a nie mówią nic o procesach umysłowych zaangażowanych aby osiągnąć dany rezultat
na wynik pomiaru testem inteligencji ma wpływ poziom motywacji badanego, aktualny stan psychofizyczny osoby badanej (jest to wskaźnik niedostatecznej rzetelności testów)
testy inteligencji mierzą zdolność rozwiązywania zadań na materiale reprezentatywnym dla grup społecznych, które brano pod uwagę podczas konstruowania testu: a te sama zadania w zastosowaniu do innych grup mogą być kulturowo obce (problem adaptacji kulturowej testów)
wyniki badania testem niekoniecznie odzwierciedlają rzeczywisty poziom rozwoju umysłowego, np. w przypadku testów wykonywanych pod presja czasową szybkość nie koresponduje z efektywnością funkcjonowania intelektualnego
Literatura:
Literatura:
Buss, D. M. (2003). Psychologia ewolucyjna GWP
Łosiak, W. (2007) Natura stresu - spojrzenie z perspektywy ewolucyjnej Wyd. Uniw. Jagiellońskiego
1