Miłość tematem literatury wszechczasów. Uwzględnij w swojej wypowiedzi np.: "Pieśń nad Pieśniami", "Tristana i Izoldę" Josepha Bediera, "Romea i Julię" Williama Szekspira...
Mówi się, że miłość to uczucie naturalne, przyrodzone człowiekowi, stanowiące jeden z najważniejszych atrybutów człowieka. Ludzie w bardzo rózny sposób o niej mówią, lub ją okazują. Kazdy ma do niej osobny stosunek, nie mozna jednak zaprzeczyć, że to właśnie literatura uczy nas czym jest prawdziwa miłość, jak zachowują się kochankowie i co lub kogo darzą tak ogromnym uczuciem. "Miłość bowiem niejedno ma imię: Do Boga, świata, ojczyzny, życia, do drugiego człowieka."
"Pieśń nad pieśniami" - z hebrajskiego pieśń najdoskonalsza, najwspanialsza, najświętsza. Jest to utwór kontrowersyjny, który ukazuje nam miłość między kobietą, a mężczyzną, lecz także miłość między Bogiem i człowiekiem. Składa się z 6 oddzielnych poematów: nawiązuje do hebrajskich obyczajów weselnych, rozmowy Oblubieńca z Oblubienicą. w przeciwieństwie do utworów współczesnych "Pieśń nad pieśniami" mówi o miłości jako o uczuciu platonicznym. Natura współtworzy piękno tej miłości, której nie można kupić za żadne pieniądze, uczucia bowiem nie mają ceny. Pieśń jest przepełniona erotyzmem, który jednak nie wzbudza negatywnych komentarzy, wręcz przeciwnie, budowa utworu, pełna porównań, metafor, epitetów, pozwala ukazać erotyzm jako coś pięknego i naturalnego.
"Dzieje Tristana i Izoldy" - opowieść o dziejach Tristana i Izoldy jest przykładem miłości, która przynosi cierpienie. Uczucie, jakie zapłonęło między Tristanem i Izoldą wywołane zostało działaniem magicznego napoju. Za sprawą owego napoju ich uczucie było bardzo trwałe, gotowe przetrwac najcięższe chwile i próby. A prób na swej drodze spotkali bardzo wiele i choć rzadko mieli okazje cieszyć się swą bliskością, a na codzień spotykał ich tylko ból i cierpienie, to jednak nadal się kochali. Co prawda można było sprzeczać się czy ich uczucie było prawdziwe i naturalne, bez wątpienia było jednak tragiczne i nieszczęśliwe, ale dzięki niemu powstała jedna z najpiękniejszych ksiąg o miłości, wzajemnym oddaniu i poświęceniu.
"Romeo i Julia" - ponadczasowa historia o miłości, która stała się wzorem dla wielu późniejszych pisarzy opiewających to uczucie. Więcej nawet: to bowiem model postępowania dla pokoleń kochanków. Miłość od pierwszego wejrzenia, miłość z przeszkodami, nie do przebycia, a pomiędzy potomkami zwaśnionych rodów, związek, który ma się zakończyć wspólną ucieczką, a kończy się śmiercią kochanków. Każdy jednak pamięta, że uczucie jakie łączył tytułowych bohaterów wielkiej tragedii Szekspira, było czyste i piękne, a zniszczone zostało przez nienawiść zwaśnionych rodów. Dlatego też tragedię traktuje się nie tylko jako historię o miłości, lecz jako przestrogę przed nienawiścią.
Wszystkie te historie opowiadają o miłości między dwojgiem ludzi, o czystości ich uczuć, o magii jaka ich połączyła i tragedii, która rozłączyła. Lecz miłość to nie tylko uczucie pomiędzy dwojgiem kochanków. weźmy na przykład bohatera utworu "Pieśń o Rolandzie". On także miał swoją wielką miłość, była nią ukochana ojczyzna. Choć i to uczucie kończy się tragicznie, bowiem Roland za swą ukochaną oddaje życie. Umiera z okrzykiem na ustach: