Interpretacja wskaźników i linii studialnych

___________________________________________________________________________

Przewodnik po wskaźnikach

Wskaźniki i linie studialne dołączone do programu MetaStock, można podzielić na sześć kategorii. Intencją tego przewodnika jest pomoc w ulepszaniu systemów transakcyjnych. Mocne technicznie systemy transakcyjne powinny zawierać wskaźniki z kilku tych kategorii.

Wskaźniki trendu

Poniższe wskaźniki i linie studialne mogą być używane do oceny trendu. Trend jest terminem używanym do opisu trwałości ruchu cen w jednym kierunku.

Wskaźnik	Twórca	Informacja na stronie
Aroon	Chande	492
Commodity Selection Index	Wilder	501
Dema	Mulloy	503
Directional Movement	Wilder	505
Forecast Oscillator	Chande	511
Linear Regression Indicator		519
Linear Regression Slope		520
Linear Regression Trendline		521
MACD	Appel	522
Średnie ruchome (wszystkie metody)		527
Parabolic SAR	Wilder	538
Perfomance		538
Polarized Fractal Efficiency	Hannula	539
Price Oscillator		542
Qstick Indicator	Chande	546
r-squared		547
Raff Regression Channel	Raff	549
Standard Deviation Channel	Equis	557
Standard Error		558
Standard Error Bands	Equis (Andersen)	559
Standard Error Channel	Equis	560
TEMA	Mulloy	565
Time Series Forecast		567
Trendlines		569
Vertical Horizontal Filter	White	572
Zig Zag	Merril	578

Wskaźniki zmienności

Wskaźnik	Twórca	Informacja na stronie
Average True Range	Wilder	494
Bollinger Bands	Bollinger	494
Commodity Selection Index	Wilder	501
Średnie ruchome (zmienne)	Chande	529
ODDS™ Probability Cones	Fishback	533
Relative Volatility Index	Dorsey	554
Standard Deviation		557
Standard Error Bands	Equis (Andersen)	559
Volatility, Chaikin's	Chaikin	573
Volatility, Option	Bookstaber	537

Wskaźniki impetu

Poniższe wskaźniki mogą być używane do określenia impetu. Impet jest ogólnym pojęciem używanym do opisu prędkości z jaką ceny poruszają się w danym okresie czasowym. Ogólnie, zmiany impetu określają skłonność do zmiany cen.

Wskaźnik	Twórca	Informacja na stronie
Accumulation Swing Index	Wilder	492
Chande Momentum Oscillator	Chande	499
Commodity Channel Index	Lambert	500
Dynamic Momentum Index	Chande	506
Intraday Momentum Index	Chande	516
Linear Regression Slope		520
MACD	Appel	522
Mass Index	Dorsey	524
Momentum Indicator		526
Price Oscillator		542
Price Rate-Of-Change	Appel	542
Random Walk Index	Poulus	549
Range Indicator	Weinberg	550
Relative Momentum Index	Altman	551
Relative Strenght Index	Wilder	553
Stochastic Momentum Index	Blau	561
Stochastic Oscillator	Lane	561
Swing Index	Wilder	564
Trix	unknown	571
Ultimate Oscillator	Williams	572
Williams' %R	Williams	577
Williams' Accumulation/Distribution	Williams	577

Wskaźniki cyklu

Poniższe wskaźniki i linie studialne mogą być używane do określania cykli. Dużo papierów wartościowych, szczególnie futures, mają tendencję do poruszania się w cyklach. Zmiany cen można często antycypować przy pomocy cyklicznych przedziałów.

Wskaźnik	Twórca	Informacja na stronie
Linie cykli		503
Detrended Price Oscillator		505
Fibonacci Time Zones		509
Fourier Transform		511
MESA Sine Wave Indicator	Ehlers	525

Wskaźniki siły rynku

Poniższe wskaźniki mogą być używane do określenia siły rynku. Każdy z tych wskaźników włącza wolumen lub liczbę otwartych pozycji, które są podstawowymi składnikami, służącymi do miary siły rynku. Ogólnie, wyższy wolumen i/lub liczba otwartych pozycji wskazują większą liczbę uczestników i dlatego rynek jest silniejszy.

Wskaźnik	Twórca	Informacja na stronie
Accumulation/Distribution	Williams	491
Demand Index	Sibbet	504
Chaikin Money Flow	Chaikin	498
Chaikin Oscillator	Chaikin	496
Ease of Movement	Arms	507
Herrick Payoff Index	Herrick	513
Klinger Oscillator	Klinger	517
Money Flow Index	Quong/Soudack	526
Średnia ruchoma (regulowana wolumenem)	Arms	530
Negative Volume Index	Fosback	532
On Balance Volume	Granville	534
Open Interest		535
Positive Volume Index	Fosback	540
Price Volume Trend		543
Trade Volume Index	Equis (Slauson)	568
Volume		574
Volume Oscillator		574
Volume Rate-Of-Change		575

Wskaźniki wsparcia i oporu

Poniższe wskaźniki i linie studialne mogą być używane do określenia wsparcia i oporu. Występują one powszechnie, gdy ceny wielokrotnie poruszają się w górę lub w dół do pewnego poziomu i odwracają się. Ten fenomen jest nazywany wsparciem i oporem.

Wskaźnik	Twórca	Informacja na stronie
Andrews'Pitchfork	Andrews	492
Envelope		508
Fibonacci Arcs, Fans, Retracements		509
Gann Lines, Fans, Grids	Gann	512
Projection Bands	Widner	544
Projection Oscillator	Widner	545
Quadrant Lines		547
Speed Resistance Lines		556
Tirone Levels	Tirone	567
Trendlines		569

___________________________________________________________________________

Accumulation/Distribution

Składniki Accumulation/Distribution wyjaśnione są szczegółowo przy omówieniu Chaikin Oscillator (str. 496). Wzór tego wskaźnika wygląda następująco:

((((Close-Low)-(High-Close))/(High-Low))*Volume)+I

gdzie „I” oznacza wczorajszą wartość Accumulation/Distribution.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Accumulation/Distribution, znajdziesz na str. 191.

Interpretacja

Interpretacja Accumulation/Distribution jest bardzo podobna do interpretacji On Balance Volume (patrz str. 534), w którym wskaźnik wyświetla przepływ wolumenu do lub od papieru wartościowego. Omówienie Chaikin Oscillator (patrz str. 496) wyjaśnia zasadę działania Accumulation/Distribution.

Uwagi

Proszę nie mylić wskaźnika volume Accumulation/Distribution ze wskaźnikiem Williams' price Accumulation/Distribution (patrz str. 577).

Przykładowy wskaźnik (patrz str. 336) pokazuje jak obliczać linię Accumulation/Distribution.

___________________________________________________________________________

Accumulation Swing Index

Accumulation Swing Index jest skumulowanym Swing Index (patrz str. 564). Obliczanie, krok po kroku, wskaźnika Swing Index przedstawione jest w książce Wildera New Concepts In Technical Trading Systems (patrz str. 602).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Accumulation Swing Index, znajdziesz na str. 191.

Interpretacja

Przełamanie w górę jest sygnalizowane, gdy wartość Accumulation Swing Index przewyższa swój ostatni istotny punkt szczytowy. Przełamanie w dół jest sygnalizowane, gdy wartość Accumulation Swing Index spada poniżej ostatniego istotnego dołka.

Możesz potwierdzić przełamanie linii trendu, porównując Accumulation Swing Index do linii trendu na wykresie ceny. Fałszywe przełamanie jest sygnalizowane wtedy, gdy linia trendu narysowana na wykresie jest naruszona, ale podobna linia trendu narysowana na wskaźniku Accumulation Swing Index nie jest naruszona.

___________________________________________________________________________

Andrews' Pitchfork

Linia studialna Andrews' Pitchfork składa się z trzech równoległych linii. Linie rysowane są na podstawie trzech zaznaczonych punktów.

Te trzy linie trendu rysowane są w następujący sposób. Pierwsza linia trendu rozpoczyna się od lewego zaznaczonego punktu i jej przedłużenie znajduje się pomiędzy prawymi zaznaczonymi punktami. Ta linia jest linią wiodącą i można ją przesuwać. Druga i trzecia linii trendu rozpoczyna się od zaznaczonych punktów, znajdujących się po prawej stronie. Linie te są równoległe do linii pierwszej. Linie te są widłami pitchforka.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Andrews' Pitchfork, znajdziesz na str. 235.

Interpretacja

Interpretacja tej linii studialnej następuje na podstawie zasad linii wsparcia i linii oporu (patrz str. 569)

___________________________________________________________________________

Aroon

Wskaźnik Aroon opracował Tushar Chande. W sanskrycie Aroon oznacza „światło wczesnego ranka” lub zmiana z nocy na dzień. Wskaźnik Aroon pozwala przewidzieć zmiany cen papieru wartościowego. Więcej informacji o wskaźniku Aroon znajdziesz w artykule napisanym przez Tushar Chande, w sierpniu 1995 r. w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities.

Te zmiany są przewidywane przez pomiar liczby okresów, które minęły począwszy od ostatniego x-okresowego maksimum i x-okresowego minimum. Dlatego też, wskaźnik Aroon składa się z dwóch wykresów; jeden mierzy liczbę okresów czasowych, począwszy od ostatniego x-okresowego maksimum (Aroon Up), a drugi mierzy liczbę okresów czasowych, począwszy od ostatniego x-okresowego minimum (Aroon Down).

Aktualnie narysowana wartość jest „stochastyczna” jak skala (patrz str. 561) o podziałce od 0 do 100. Przybiera wartość domyślną okresów czasowych 14 dni. Jeśli papier wartościowy utworzy nowe 14-dniowe maksimum, to Aroon Up=100. Gdy papier wartościowy utworzy nowe 14-dniowe minimum, to Aroon Down=100. Gdy papier wartościowy nie utworzy nowego maksimum w ciągu 14 dni, to Aroon Up=0. Gdy papier wartościowy nie utworzy nowego minimum w ciągu 14 dni, to Aroon Down=0.

Jak wyjaśniono w dziale dotyczącym wskaźnika VHF (patrz str. 572), odwiecznym problemem systemów transakcyjnych jest ich niezdolność do określenia, która strona rynku zdobywa przewagę. Trend, określany przez takie wskaźniki jak MACD i średnie ruchome, może być błędnie ustalany, gdy rynek wchodzi w fazę zastoju. Z drugiej strony, oscylatory wykupienia/wyprzedania (które są dobre podczas zastoju) są zbyt czułe podczas trendu, skutkiem czego przedwcześnie zamykają pozycję. Wskaźnik Aroon próbuje rozwiązać ten problem pomagając określić, kiedy trend lub wskaźniki wykupienia/wyprzedania mają szansę powodzenia.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Aroon, znajdziesz na str. 191.

Interpretacja

Są trzy podstawowe stany, które musisz śledzić, podczas interpretowania wskaźnika Aroon: ekstrema dla 0 i 100, równoległy ruch pomiędzy Aroon Up i Aroon Down oraz przecięcia pomiędzy Aroon Up i Aroon Down.

Ekstrema

Gdy linia Aroon Up dochodzi do 100, wskazuje to siłę. Jeśli Aroon Up pozostaje trwale pomiędzy 70 i 100, wskazuje to na nowy trend rosnący. Podobnie, gdy Aroon Down dochodzi do 100, wskazuje to potencjalną słabość. Jeśli Aroon Down pozostaje trwale pomiędzy 70 i 100, wskazuje to na nowy trend malejący.

Silny trend rosnący sygnalizowany jest wtedy, gdy linia Aroon Up trwale pozostaje pomiędzy 70 i 100, podczas gdy linia Aroon Down trwale pozostaje pomiędzy 0 i 30. Podobnie, silny trend malejący jest sygnalizowany, gdy linia Aroon Down trwale pozostaje pomiędzy 70 i 100, podczas gdy linia Aroon Up trwale pozostaje pomiędzy 0 i 30.

Ruch równoległy

Gdy linie Aroon Up i Aroon Down poruszają się równolegle względem siebie (są w przybliżeniu na tym samym poziomie) wskazuje to na konsolidację. Spodziewana jest raczej konsolidacja, aż zostanie wskazany kierunek ruchu za pomocą poziomu ekstremum lub przecięcia.

Przecięcie

Gdy linia Aroon Down przecina w górę linię Aroon Up, wskazuje to na potencjalną słabość. Spodziewany jest początek trendu malejącego. Gdy linia Aroon Up przecina w górę linię Aroon Down, wskazuje to na potencjalną siłę. Spodziewany jest początek trendu wzrostowego.

___________________________________________________________________________

Average True Range

Wskaźnik True Range zdefiniował Wilder. Wskaźnik ten uwzględnia:

• odległość od dzisiejszego maksimum do dzisiejszego minimum,

• odległość od wczorajszego zamknięcia do dzisiejszego maksimum,

• odległość od wczorajszego zamknięcia do dzisiejszego minimum.

Average True Range jest po prostu średnią True Range z ostatnich x okresów czasowych (gdzie x jest definiowane przez użytkownika).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Average True Range, znajdziesz na str. 191.

Interpretacja

W swej książce New Concepts In Technical Trading Systems (patrz str. 602), Wilder zdefiniował system transakcyjny, który wykorzystywał Average True Range. Książka ta dostarcza także szczegółowych informacji dotyczących obliczania Average True Range i systemu transakcyjnego.

Average True Range także można interpretować używając tych samych technik, które używane są w innych wskaźnikach volatility. Dodatkowe informacje o interpretacji wskaźników volatility, znajdziesz na str. 557, w opisie dotyczącym wskaźnika Standard Deviation.

___________________________________________________________________________

Bollinger Bands

Bollinger Bands jest typem koperty (patrz str. 508), którą zdefiniował John Bollinger. Jednakże, podczas gdy koperty kreślone są ponad i pod średnią ruchomą wykorzystując stałą wartość procentową, to Bollinger Bands kreślone jest wykorzystując odchylenie standardowe.

Możesz odszukać poradę ekspercką o nazwie „Equis - Bollinger Bands”, która pomoże w interpretacji wskaźnika Bollinger Bands. Więcej informacji o poradach eksperckich, znajdziesz na str. 482.

Informacje o produktach i serwisie oferowanym przez Johna Bollingera znajdziesz, kontaktując się z Bollinger Capital Management pod numerem 1-310-798-8855.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Bollinger Bands, znajdziesz na str. 192.

Interpretacja

Gdy wyświetlasz Bollinger Bands w MetaStocku (patrz str. 192), zostaniesz poproszony o podanie liczby okresów czasowych wstęg oraz o podanie odchylenia standardowego pomiędzy wstęgami a średnią ruchomą. Bollinger rekomenduje wartość domyślną „20” dla okresów czasowych, „simple” dla metody obliczania średniej ruchomej i „2” dla odchylenia standardowego. Zwraca on uwagę, że okresy czasowe mniejsze od „10” nie są zbyt dobre.

MetaStock kreśli Bollinger Bands na wykresie papieru wartościowego lub na wykresie wskaźnika. Komentarz ten, dotyczy wstęg kreślonych na cenach zamknięcia. Ponieważ przestrzeń pomiędzy wstęgami Bollingera powstaje w wyniku odchylenia standardowego papieru wartościowego, wstęgi rozszerzają się, gdy papier wartościowy staje się bardziej zmienny. I odwrotnie, wstęgi zawężają się, gdy papier wartościowy staje się mniej zmienny.

Bollinger zwraca uwagę na następujące zachowania wstęgi Bollingera:

• ostre zmiany cen mają tendencję do występowania poza wstęgą, jako odstępstwo od reguły,

• gdy ceny wyjdą poza wstęgę, sugeruje to kontynuację trendu,

• dołek/szczyt znajdujący się na zewnątrz wstęgi następujący po dołku/szczycie wewnątrz wstęgi nazywany jest sygnałem odwrócenia trendu,

• ruch zapoczątkowany od jednej strony wstęgi ma tendencję do zmierzania w kierunku drugiej strony wstęgi; jest to pomocne w określeniu zasięgu ruchu cenowego.

Uwagi

Przykładowy wskaźnik (patrz str. 336) pokazuje sposób obliczania wstęgi Bollingera.

___________________________________________________________________________

Candlesticks, Japanese

Japończycy rozwinęli metodę analizy technicznej w 1600 r. w celu analizy kontraktów ryżowych. Ta technika nazywa się wykresami świecowymi.

Wykresy świecowe wyświetlają ceny otwarcia, maksimum, minimum i zamknięcia w formacie podobnym do współczesnych słupków. Artykuły napisane przez Steven Nison wyjaśniające wykresy świecowe, zostały opublikowane w Future Magazine, w grudniu 1989 r. i kwietniu 1990 r. Steve Nison także napisał książkę pod tytułem Japanese Candlestick Charting Techniques (patrz str. 601).

Możesz odszukać poradę ekspercką o nazwie „Equis - Candlesticks” służącą pomocą w interpretacji świec japońskich. Więcej informacji o poradach eksperckich, znajdziesz na str. 482.

Poniższe ilustracje pokazują składniki dwóch typów świec:

Niektórych inwestorów przyciągają wykresy świecowe dzięki ich mistyce - być może one są „dawno zapomnianym sekretem Azji” analizy technicznej. Inni inwestorzy machają ręką na ich mistyczność. Nie zwracając uwagi na twoje odczucia o mistyczności wykresów świecowych, stanowczo zachęcamy do ich używania. Wykresy świecowe doskonale ilustrują pojęcia podaż/popyt określane za pomocą klasycznych teorii analizy technicznej.

WAŻNE:

Ponieważ świece wyświetlają wzajemne relacje pomiędzy cenami otwarcia, maksimum, minimum i zamknięcia, nie mogą być wyświetlane dla tych papierów wartościowych, które mają tylko cenę zamknięcia, albowiem nie były one planowane do wyświetlania papierów wartościowych, które nie mają cen otwarcia. Jeśli spróbujesz wyświetlić wykres świecowy papieru wartościowego nie posiadającego cen otwarcia, MetaStock będzie wykorzystywał cenę zamknięcia z poprzedniego dnia w miejsce brakującej aktualnej ceny otwarcia. Pamiętaj, że ta technika może tworzyć linie świecowe i formacje, które nie są prawidłowe (np. cena zamknięcia poprzedniego okresu może znajdować się poza aktualnym układem maksimum-minimum)

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 147, str. 496, str. 508, str. 514, str. 516, str. 519, str. 539, str. 555 i str. 566.

Interpretacja

Szczegółowe informacje o różnych formacjach świecowych, znajdziesz na str. 305. Dobrym sposobem nauki o formacjach świecowych jest dołączenie do wykresu porady eksperckiej o nazwie „Equis - Candlesticks”.

___________________________________________________________________________

Candlevolume

Wykresy wolumenowe świecowe są jedynym w swoim rodzaju skrzyżowaniem metod wykresów Equivolume i wykresów świecowych. Świece wykresu wolumenowego świecowego posiadają cienie i biały/czarny korpus, co jest charakterystyczne dla wykresów świecowych, natomiast szerokości tych korpusów są zależne od wolumenu, co jest charakterystyczne dla wykresów Equivolume. Ta kombinacja daje znakomitą możliwość studiowania formacji świecowych w połączeniu z ich wolumenem.

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 508, str. 514, str. 516, str. 519, str. 539, str. 555 i str. 566.

___________________________________________________________________________

Chaikin A/D Oscillator

Chaikin Oscillator utworzony jest przez odjęcie 10-okresowej wykładniczej średniej ruchomej linii Accumulation/Distribution (patrz str. 491) od 3-okresowej średniej ruchomej linii Accumulation/Distribution. Wzór obliczeniowy wygląda następująco:

mov(ad(),3,E)-mov(ad(),10,E)

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Chaikin Oscillator, znajdziesz na str. 192.

Interpretacja

Poniższy artykuł o interpretacji wolumenu akumulacji/dystrybucji, napisał Marc Chaikin. Jest on przedrukowany za jego zgodą.

Techniczna analiza średniego kursu rynkowego i techniczna analiza akcji musi uwzględniać wolumen w porządku dającym fachowy, prawdziwy obraz istoty dynamiki danego rynku. Analiza wolumenu pomaga w identyfikowaniu istotnych sił i słabości, które są ukryte pod postacią ruchu cenowego. Bardzo często, dywergencja wolumenu w stosunku do ruchu ceny jest ważną wskazówką, o mającym miejsce odwróceniu. Jakiś czas, wolumen był zawsze traktowany przez techników jako ważny, ale jednocześnie mało skuteczny instrument, aż do czasu, gdy Joe Granville i Larry Williams, pod koniec lat sześćdziesiątych zaobserwowali, że śledzenie wolumenu w stosunku do ceny jest bardziej twórcze.

Przez wiele lat akceptowano, że wolumen wraz z ceną rosną i spadają razem, ale gdy ich wzajemne relacje zmieniają się, to ruch ceny prawdopodobnie sygnalizuje zmianę trendu. Koncepcja Granville wskaźnika OBV, który ocenia całkowity wolumen dnia wzrostowego jako akumulację oraz całkowity wolumen dnia malejącego jako dystrybucję, to przyzwoita koncepcja, ale zbyt prosta. Powód jest taki, że jest zbyt wiele szczytów i dołków w trendach krótkoterminowych i średnioterminowych, które OBV sygnalizuje jako ekstremum ceny. Jednakże, gdy linia OBV daje sygnał dywergencji w porównaniu z ekstremum ceny, to może to być doskonałym sygnałem technicznym i zazwyczaj oznacza odwrócenie trendu.

Na ten pomysł wpadł Larry Williams, który następnie rozwinął tę koncepcję. W celu określenia, czy w danym dniu była akumulacja czy też dystrybucja, Granville porównywał cenę zamknięcia do poprzedniej ceny zamknięcia, natomiast Williams porównywał cenę zamknięcia do ceny otwarcia. Williams utworzył skumulowaną linię, dodając procent całkowitego wolumenu do tej linii, gdy cena zamknięcia była wyższa niż cena otwarcia oraz odejmując procent całkowitego wolumenu, gdy cena zamknięcia była mniejsza niż cena otwarcia. Linia akumulacji/dystrybucji znakomicie ulepszyła rezultat klasycznego OBV, dzięki dywergencji wolumenu.

Następnie Williams wykonał dalszy krok w analizie Dow Jones Industrials, tworząc oscylator linii akumulacji/dystrybucji dla lepszego określenia sygnałów kupna i sprzedaży. Jednakże, na początku lat siedemdziesiątych, cena otwarcia akcji została wyeliminowana z gazet i wzór Williamsa stał się trudny do obliczenia bez wielu codziennych telefonów do maklera po notowania. Z tego powodu, utworzyłem Chaikin Oscillator, w którym cena otwarcia we wzorze Williamsa zastąpiona jest przez cenę średnią, i następnie wykonałem dalszy krok stosując oscylator do akcji i towarów. Chaikin Oscillator jest doskonałym narzędziem do generowania sygnałów kupna i sprzedaży, gdy porównujemy go z ruchem ceny. Sądzę, że jest on ważnym ulepszeniem wskaźnika Williamsa.

Stoją za tym trzy przesłanki. Pierwszą przesłanką jest to, że jeśli cena zamknięcia akcji lub rynku średniego znajduje się powyżej średniego punktu dnia (zdefiniowanego jako [maksimum+minimum]/2), to w tym dniu była akumulacja. Gdy cena zamknięcia akcji lub rynku średniego znajduje się w pobliżu maksimum, to akumulacja była silniejsza. I odwrotnie, gdy cena zamknięcia akcji była poniżej punktu średniego dnia, to w tym dniu była dystrybucja. Gdy cena zamknięcia akcji znajduje się w pobliżu minimum dnia, to oznacza silniejszą dystrybucję.

Drugą przesłanką jest to, że zdrowemu przyśpieszeniu towarzyszy rosnący wolumen i silna akumulacja. Ponieważ wolumen jest paliwem, które skupia w sobie siłę wzrostu, to gdy wzrostowi nie towarzyszy wzrost wolumenu, oznacza to mniejszą ilość dostępnego paliwa zdolnego ruszyć rynek do góry.

I odwrotnie, spadkom towarzyszy zazwyczaj mały wolumen, ale pod ich koniec jest paniczna likwidacja pozycji przez część inwestorów instytucjonalnych. Tak więc, przed ważnym dołkiem obserwujemy słupek z podwyższonym wolumenem i następny, ze zmniejszonym wolumenem i akumulacją.

Trzecią przesłanką jest to, że używając Chaikin Oscillator, można obserwować przepływ wolumenu na i poza rynek. Porównywanie tego przepływu do ruchu ceny może być pomocne przy identyfikowaniu szczytów i dołków, tak w trendach krótkoterminowych jak i w trendach średnioterminowych.

Ponieważ nie istnieje technika sprawdzająca się przez cały czas, w celu uniknięcia tego problemu sugeruję, aby używać tego oscylatora wraz z innymi wskaźnikami technicznymi. Ja, w celu określenia najlepszych sygnałów technicznych dla trendu krótkoterminowego i trendu średnioterminowego, wykorzystuję kopertę cenową (patrz str. 508) wokół 21-dniowej średniej ruchomej i jakiś oscylator wykupienia/wyprzedaży w połączeniu z Chaikin Oscillator.

1. Najważniejszy sygnał generowany przez Chaikin Oscillator występuje wtedy, gdy ceny osiągają nowe maksimum lub minimum, szczególnie podczas wykupienia lub wyprzedaży, a oscylator wykazuje brak przewyższenia swojego poprzednio wskazanego ekstremum, przybierając odwrotny kierunek.

Sygnały w kierunku trendu średnioterminowego są bardziej wiarygodne niż sygnały przeciwko trendowi.

Potwierdzone maksimum lub minimum oznacza, że nie ma żadnego dalszego ruchu cen w tym kierunku. Ja oceniam, że to jest nieprzypadkowe.

2. Drugim sposobem użycia Chaikin Oscillator jest obserwacja zmian kierunku oscylatora, jako sygnału kupna/sprzedaży, ale tylko w kierunku zgodnym z trendem. Na przykład, jeśli widzimy, że papier wartościowy znajduje się powyżej swej 90-dniowej średniej ruchomej w trendzie rosnącym, a oscylator, który przebywa w wartościach ujemnych zmienia swój kierunek, to jest to sygnał kupna tylko wtedy, gdy papier wartościowy znajduje się powyżej swej 90-dniowej średniej ruchomej - nigdy poniżej.

Gdy oscylator znajdując się w strefie wartości dodatnich zmienia swój kierunek, oznacza to sygnał sprzedaży, gdy cena znajduje się poniżej swej 90-dniowej średniej ruchomej.

<koniec artykułu Chaikina>

Uwagi

Zaawansowani użytkownicy mogą dokonać zmian w Chaikin Oscillator, zmieniając liczby „3” i „10” w poniższym wzorze (patrz str. 336).

mov(ad(),3,E)-mov(ad(),10,E)

Przykładowy wskaźnik (patrz str. 336) pokazuje sposób obliczania Chaikin Oscillator.

___________________________________________________________________________

Chaikin Money Flow

Podobnie jak popularny Chaikin A/D Oscillator, który utworzył Marc Chaikin, wskaźnik Chaikin Money Flow utworzony został na podstawie linii akumulacji/dystrybucji. Utworzony jest on przez sumowanie wartości linii akumulacji/dystrybucji dla 21 okresów i podzielenie przez sumę wolumenów w 21 okresach.

sum((((C-L)-(H-C))/(H-L))*V,21)/sum(V,21)

Interpretacja wskaźnika Chaikin Money Flow polega na założeniu, że sile rynku zazwyczaj towarzyszą ceny zamknięcia powyżej połowy dziennego zakresu zmian ceny przy zwiększonym wolumenie. I na odwrót, słabości rynku zazwyczaj towarzyszy cena zamknięcia poniżej połowy dziennego zakresu zmian ceny przy zwiększonym wolumenie.

Jeśli ceny ciągle zamykają się powyżej połowy dziennego zakresu zmian ceny przy zwiększonym wolumenie, to wskaźnik będzie dodatni (tj. powyżej linii zero). Wskazuje to, że rynek jest silny. I na odwrót, gdy ceny ciągle zamykają się poniżej połowy dziennego zakresu zmian ceny przy zwiększonym wolumenie, to wskaźnik będzie ujemny (tj. poniżej zera). To wskazuje, że rynek jest słaby.

Wskaźnik Chaikin Money Flow dostarcza wspaniałego potwierdzenia sygnałów przerwania linii trendu lub linii wsparcia/oporu. Na przykład, jeśli ceny papieru wartościowego penetrowały ostatnio, nachyloną w dół linię trendu (sygnalizując potencjalne odwrócenie trendu), powinieneś poczekać na potwierdzenie tego sygnału przez wskaźnik Chaikin Money Flow, który powinien przeciąć w górę linię zero. Może to wskazywać na odwrócenie trendu na rosnący.

Ważne są także dywergencje pomiędzy Chaikin Money Flow a cenami. Na przykład, jeśli ostatni szczyt wskaźnika jest mniejszy niż przedostatni szczyt, a ceny kontynuują wzrost, sygnalizuje to słabość.

___________________________________________________________________________

Chande Momentum Oscillator

Chande Momentum Oscillator (CMO) utworzył Tushar Chande. Naukowiec, wynalazca i twórca poważnych systemów transakcyjnych, Tushar Chande utworzył CMO w celu zdobycia tego, co nazywane jest „czysty impet ruchu”. Więcej informacji o CMO i innych wskaźnikach, znajdziesz w książce The New Technical Trader, którą napisali Tushar Chande i Stanley Kroll.

CMO jest bardzo podobny do innych oscylatorów, takich jak RSI, Stochastic, Rate-of-Change, itp. Jest on najbardziej podobny do RSI (który utworzył Welles Wilder). Różni się on w kilku miejscach:

• wykorzystuje dane liczbowe dni rosnących i malejących w ułamku, skutkiem czego bezpośrednio mierzą impet ruchu,

• obliczenia są prowadzone dla niegładzonych danych liczbowych; dlatego też, krótkoterminowe ekstrema impetu ceny nie są widoczne; jednakże w CMO można również stosować obliczenia danych gładzonych,

• skala zawarta jest w granicach pomiędzy +100 i -100, co w przejrzysty sposób pozwala na obserwowanie zmian impetu w stosunku do poziomu 0; granica skali także pozwala dogodnie porównywać wartości dla różnych papierów wartościowych.

Możesz odszukać poradę ekspercką o nazwie „Equis - Chande Momentum Oscillator”, pomocną w interpretacji Chande Momentum Oscillator. Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 482.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Chande Momentum Oscillator, znajdziesz na str. 193.

Interpretacja

CMO może być wykorzystywany na kilka sposobów.

Wykupienie/wyprzedanie

Podstawowym sposobem wykorzystania wskaźnika CMO jest obserwacja ekstremum wykupienia/wyprzedania. Jako ogólną regułę, Chande przyjmuje poziom +50, jako poziom wykupienia i -50, jako poziom wyprzedania. Przy poziomie +50, impet wzrostowy jest trzy razy większy od impetu malejącego. I na odwrót, przy poziomie -50, impet malejący jest trzy razy większy od impetu wzrostowego. Poziomy te odpowiadają poziomom 70/30 we wskaźniku RSI.

Możesz także ustalić reguły otwarcia/zamknięcia pozycji w zależności od poziomu wykupienia/wyprzedania, kreśląc średnią ruchomą na wskaźniku CMO. Na przykład, jeśli używasz domyślnie 20-okresowego CMO, 9-okresowa średnia ruchoma może być pożyteczną linią uruchamiającą sygnał. Sygnał kupna jest wtedy, gdy CMO przecina w górę 9-okresową linię sygnalną. Sygnał sprzedaży jest wtedy, gdy CMO przecina w dół 9-okresową linię sygnalną.

Linie trendu

Wskaźnik CMO (podobnie jak wskaźnik VHF, patrz str. 572), może być także używany do miary stopnia trendu papieru wartościowego. Wyższa wartość CMO, oznacza silniejszy trend. Mała wartość CMO pokazuje papier wartościowy w słabnącym trendzie.

CMO można wykorzystywać do określania reguł wejscia/wyjścia. Sygnał wejścia jest wtedy, gdy CMO jest wysoki, sygnał wyjścia jest wtedy, gdy CMO zaczyna maleć.

Dywergencja

Chociaż na ten temat nie ma informacji w książce, którą napisał Chande, można także obserwować dywergencje pomiędzy CMO a ceną, podobnie jak w innych wskaźnikach impetu. Zapoznaj się z opinią na temat dywergencji, przedstawioną w opisie interpretacji wskaźnika RSI (patrz str. 553).

Inne

Chociaż na ten temat nie ma informacji w książce, którą napisał Chande, możesz także obserwować formacje tworzące się na wykresie (głowa i ramiona, kliny rosnące, etc.), nieudane zwroty czy linie wsparcia/oporu. Zapoznaj się z opinią na ten temat, przedstawioną przy opisie interpretacji wskaźnika RSI (patrz str. 553).

___________________________________________________________________________

Commodity Channel Index

Commodity Channel Index oblicza najpierw różnicę pomiędzy średnią ceny towaru a średnią ze średnich w wybranym okresie czasowym. Ta różnica jest następnie porównywana do średniej różnicy w danym okresie czasowym (ten element towarów posiada właściwość zmienności). Wynik jest następnie jest mnożony przez stałą, dobraną tak, aby wskaźnik CCI zawarty był w „normalnych” granicach, tj. +/-100.

Pełne wyjaśnienie sposobu obliczania wskaźnika CCI nie jest celem tego podręcznika. Szczegółowe informacje o zawartości i interpretacji wskaźnika CCI, opublikowane zostały w czasopiśmie Commodities w październiku 1980 r. (teraz to czasopismo nosi nazwę Futures). Artykuł ten napisał Donald Lambert.

Wskaźnik CCI używany w starszej wersji programu MetaStock, nosił nazwę „CCI (EQUIS)”. „CCI (Standard)” jest najświeższą, zmodyfikowaną wersją, która jest zgodna z aktualną metodą obliczeniową autora. Interpretacja obydwu wskaźników jest identyczna.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika CCI, znajdziesz na str. 193.

Interpretacja

Chociaż pierwotnie CCI był utworzony dla towarów, wskaźnik ten zachowuje się również dobrze na rynku akcji i funduszy inwestycyjnych.

Są dwie metody interpretacji wskaźnika CCI:

• obserwowanie dywergencji;

popularną metodą analizy CCI jest obserwowanie dywergencji, polegającej na tworzeniu nowego szczytu przez papier wartościowy, podczas gdy CCI nie tworzy nowego szczytu; taka klasyczna dywergencja zazwyczaj poprzedza korektę ceny papieru wartościowego,

• obserwowanie poziomu wykupienia/wyprzedania;

CCI oscyluje zazwyczaj w granicach +/-100; wyjście poza te granice, oznacza stan wykupienia/wyprzedania.

___________________________________________________________________________

Commodity Selection Index

CSI obliczany jest przy użyciu ADXR, składnika wskaźnika Directional Movement. Więcej informacji o obliczaniu i interpretacji wskaźnika CSI, znajdziesz w książce New Concepts in Technical Trading Systems (patrz str. 602).

Więcej informacji na temat kreślenia wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach tego wskaźnika, znajdziesz na str. 194.

Interpretacja

Wysoka wartość CSI wskazuje, że towary są w silnym odwróceniu trendu i mają dużą zmienność. To odwrócenie trendu jest spowodowane przez parametr Directional Movement w obliczeniach - współczynnik zmienności Average True Range.

Podejściem Wildera jest handel towarami przy wysokiej wartości CSI (w stosunku do innych towarów). Ponieważ takie towary posiadają dużą zmienność, związku z tym dają potencjalną możliwość zarobienia „większych pieniędzy w krótkim okresie czasu”. Wysoka wartość CSI sugeruje odwrócenie trendu, co czyni łatwiejszym handel papierem wartościowym.

CSI zaprojektowany jest dla graczy krótkoterminowych, którzy są zdolni do ryzykownych zagrań skojarzonych z dużą zmiennością rynku.

___________________________________________________________________________

Correlation

Celem analizy współzależności jest mierzenie wzajemnych związków pomiędzy dwiema zmiennymi. Te wzajemne relacje nazywane są „współczynnikiem współzależności”.

Współczynnik współzależności zawarty jest w granicach pomiędzy ±1. Współczynnik o wartości +1 oznacza doskonałą pozytywną współzależność, a współczynnik o wartości -1 oznacza doskonałą negatywną współzależność. Dwie zmienne bez żadnych związków będą miały współczynnik równy zeru.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Correlation, znajdziesz na str. 194.

Interpretacja

Analiza współzależności dotyczy zmiennej „zależnej” i „niezależnej”. Analiza współzależności mierzy, czy zmiana zmiennej niezależnej spowoduje zmianę zmiennej zależnej.

Niski współczynnik współzależności (tj. ±0.10) sugeruje, że związek pomiędzy dwiema zmiennymi jest słaby lub nie istnieje. Wysoka współzależność wskazuje, że zmienna zależna (tj. cena papieru wartościowego) zmieni się, gdy zmieni się zmienna niezależna (tj. jakiś wskaźnik).

Kierunek zmian zmiennej zależnej zależny jest od znaku współczynnika współzależności. Jeśli współczynnik jest liczbą dodatnią, to zmienna zależna będzie poruszać się w tym samym kierunku, co zmienna niezależna. Jeśli współczynnik jest ujemny, to zmienna zależna będzie poruszać się w przeciwnym kierunku, niż zmienna niezależna.

Użyteczną właściwością analizy współzależności jest jej zdolność przepowiadania, ponieważ współczynnik współzależności pokazuje jak bardzo zmiana zmiennej niezależnej (tj. jakiegoś wskaźnika) spowoduje zmianę zmiennej zależnej (tj. ceny papieru wartościowego).

Wskaźnik Correlation może być używany na trzy sposoby:

• do określania współzależności ceny papieru wartościowego do jakiegoś wskaźnika,

możesz mierzyć wzajemne relacje pomiędzy wskaźnikiem a ceną papieru wartościowego; wysoki dodatni współczynnik współzależności oznacza, że zmiana wskaźnika zazwyczaj przepowiada zmianę ceny papieru wartościowego; wysoki ujemny współczynnik współzależności (np. -0.7) oznacza, że zmiana ceny papieru wartościowego będzie odbywać się w kierunku przeciwnym do zmiany wartości wskaźnika; pamiętaj, że niska wartość współczynnika współzależności (np. 0.1) wskazuje, że wzajemnych relacji pomiędzy wartością wskaźnika a ceną papieru wartościowego, nie obserwuje się,

• do określania współzależności pomiędzy dwoma papierami wartościowymi,

innym sposobem wykorzystania analizy współzależności jest mierzenie siły wzajemnych relacji pomiędzy dwoma papierami wartościowymi; często cena jednego papieru wartościowego „kieruje” lub przepowiada cenę innego papieru wartościowego; szczególnie jest to zauważalne na towarach; na przykład, współczynnik współzależności złota stojący w opozycji do dolara, pokazuje silną ujemną relację wzajemną; innymi słowy, wzrost dolara zazwyczaj wieści spadek ceny złota,

• do określenia współzależności pomiędzy jednym współczynnikiem a drugim,

innym sposobem wykorzystania analizy współzależności jest pomiar siły wzajemnych relacji pomiędzy dwoma wskaźnikami; często ruch jednego wskaźnika „kieruje” lub przepowiada ruch innego wskaźnika; na przykład wskaźniki, których podstawą jest wolumen (tj. Chaikin Oscillator, Money Flow Index, itp.) mogą określić kierunek wskaźników, których podstawą jest impet (np. RSI, Stochastic, itp.).

___________________________________________________________________________

Cycle Lines

Cykle pozwalają przepowiedzieć rzeczywiste wydarzenia: migracje ptaków, przypływy, ruchy planet, itp. Analizy cykli możesz także użyć do przepowiadania zmian finansowych rynku, aczkolwiek nie zawsze ściśle z rzeczywistością.

Wiemy, że ceny są wypadkową ludzkich oczekiwań. Te oczekiwania zazwyczaj zmieniają się, przesuwając linie wsparcia/oporu (patrz str. 563) i powodując oscylowanie cen pomiędzy poziomami wykupienia i wyprzedania. Fluktuacje cen, są naturalnym procesem zmian oczekiwań ludzi i prowadzą do formacji cyklicznych.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach linii cykli, znajdziesz na str. 235.

Interpretacja

Oczywistym przykładem formacji cyklicznej jest wykres wskaźnika MESA Sine Wave. Aczkolwiek, ceny papieru wartościowego rzadko poruszają się w sposób możliwy do przewidzenia, nawet krótkie spojrzenie na wykresy wielu papierów wartościowych jest wystarczająca do stwierdzenia, że tworzą się układy cykliczne.

Program MetaStock posiada narzędzie Line Cycle, pozwalające na umieszczenie na wykresie równooddalonych od siebie linii pionowych. Ponieważ można kontrolować odległość pomiędzy liniami cyklu, można ustawić tak odległości pomiędzy liniami pionowymi, aby odpowiadały one wizualnej ocenie cykli wykresu. Jeśli przesuniesz prawy margines wykresu, linie cyklu będą widoczne także w przyszłości. Jest to pomocne w określeniu, kiedy wystąpi następny szczyt lub dołek.

___________________________________________________________________________

DEMA

DEMA jest jedynym w swoim rodzaju wskaźnikiem, który wymyślił Patrick Mulloy. Po raz pierwszy został on przedstawiony w grudniu 1994 r. w czasopiśmie Technical Analisys of Stocks & Commodities.

Jak Mulloy wyjaśnia w tym artykule:

„Średnie ruchome mają szkodliwe opóźnienie czasowe, które zwiększa się wraz z liczbą okresów czasowych średniej ruchomej. Rozwiązaniem jest zmodyfikowana wersja wykładniczego gładzenia, co zmniejsza opóźnienie czasowe”.

DEMA jest skrótem oznaczającym Double Exponential Moving Average. Jednakże, nazwa tej techniki gładzenia jest trochę myląca, ponieważ nie jest to prosta średnia ruchoma średniej ruchomej. DEMA zawiera wyjątkową w swoim rodzaju mieszaniną pojedynczej wykładniczej średniej ruchomej i podwójnej wykładniczej średniej ruchomej, co powoduje mniej pomyłek, niż każdy z tych dwóch składników z osobna.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika DEMA, znajdziesz na str. 195.

Interpretacja

DEMA może być używany zamiast tradycyjnych średnich ruchomych. Można ten wskaźnik wykorzystać do gładzenia danych liczbowych ceny lub do gładzenia innych wskaźników. Wskaźnik ten można wykorzystać do gładzenia danych liczbowych ceny lub do gładzenia innych wskaźników. Pierwotnie Mulloy testował ten wskaźnik na MACD. Przez przypadek odkrył, że szybciej reagująca DEMA - gładzonego MACD, daje mniejszą ilość (ale bardziej zyskownych) sygnałów, niż tradycyjny 12/26 gładzony MACD. Do programu MetaStock dołączony jest wskaźnik o nazwie „MACD (DEMA - smoothed)”.

Ten sposób gładzenia, oczywiście nie jest ograniczony tylko do MACD. Możesz eksperymentować równie dobrze z innymi wskaźnikami.

Więcej informacji o TEMA, podobnej metodzie gładzenia, którą wymyślił Mulloy, znajdziesz na str. 565.

___________________________________________________________________________

Demand Index

Demand Index, który wymyślił James Sibbet, łączy cenę i wolumen w taki sposób, że jest on często wskaźnikiem sygnalnym zmiany ceny. Obliczenia prowadzone przez Demand Index są zbyt skomplikowane, aby je przedstawić w tym tekście. Do ręcznego obliczenia wymagany jest 21-kolumnowy arkusz obliczeniowy.

Program MetaStock wykorzystuje pewną odmianę pierwotnego wskaźnika Sibbeta, dlatego też Demand Index wyświetlany jest w „normalnej” skali osi Y. Wskaźnik autora kreślony jest w skali +0 na szczycie, 1 pośrodku i -0 na dole. Program MetaStock wykorzystuje skalę od +100 do -100. Pomimo różnej skali osi Y, wskaźnik jest obliczany dokładnie tak, jak zaproponował to jego autor.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Demand Index, znajdziesz na str. 195.

Interpretacja

Istnieje sześć „praw” dotyczących wskaźnika Demand Index:

• dywergencja pomiędzy Demand Index a ceną w trendzie, sugeruje nadchodzącą słabość ceny,

• ustanowienie nowego szczytu na wskaźniku zazwyczaj pociąga za sobą nowy szczyt ceny (wskaźnik spełnia rolę linii sygnalnej),

• wyższa cena i jednocześnie niższy szczyt na wskaźniku zazwyczaj zbiega się z ważnym szczytem (wskaźnik spełnia rolę wskaźnika zgodności),

• Demand Index znajdujący się około zera wskazuje zmianę trendu (wskaźnik spełnia rolę wskaźnika opóźnienia),

• gdy Demand Index znajduje się w okolicy poziomu zero w dłuższym okresie czasu, sygnalizuje to dłuższy marazm,

• długoterminowa dywergencja pomiędzy cenami a wskaźnikiem, wskazuje na ważny szczyt lub dołek.

___________________________________________________________________________

Detrended Price Oscillator

Detrended Price Oscillator (DPO) jest wskaźnikiem, który próbuje wyeliminować trend z cen. Ceny z wyeliminowanym trendem pozwalają na łatwiejszą identyfikację cykli i poziomów wykupienia/wyprzedania.

Obliczenia są bardzo proste: po prostu wycentruj x-okresową średnią ruchomą, przesuwając ją do tyłu o x/2+1 okresów. Taka centrowana średnia ruchoma jest następnie odejmowana od ceny zamknięcia. Rezultatem jest oscylator, który oscyluje w okolicach zera.

Ponieważ DPO jest przesunięty do tyłu o „x/2+1” okresów, ostatnie „x/2+1” okresy nie będą miały żadnej wartości.

Program MetaStock poprosi o wprowadzenie liczby okresów czasowych. Wprowadzona wartość powinna być zbliżona do długości cyklu, który chcesz zidentyfikować. Cykle dłuższe niż wprowadzona liczba okresów nie będą pokazane. Wartość domyślna wynosi 20.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Detrended Price Oscillator, znajdziesz na str. 195.

Interpretacja

Długoterminowe cykle składają się z serii krótkoterminowych cykli. Analiza tych krótkoterminowych składników długoterminowych cykli, może być pomocna w identyfikacji ważniejszych punktów odwrócenia cyklu długoterminowego. DPO jest pomocny w rozpoznawaniu podstawowych składników cyklicznych ruchu ceny.

W celu określenia długości cyklu, bardzo pomocnym jest dopasowanie linii cykli (patrz str. 501) do DPO.

___________________________________________________________________________

Directional Movement

Directional Movement System wymyślił J. Welles Wilder. Wskaźnik ten został dokładnie opisany w jego książce New Concepts in Technical Trading Systems (patrz str. 602). Program MetaStock oblicza i kreśli wszystkie pięć wskaźników, które wchodzą w skład Directional Movement System (tj. CSI, +DI, -DI, ADX i ADXR).

Program MetaStock oblicza także pokrewny wskaźnik, Commodity Selection Index (patrz str. 501).

Książka, którą napisał Wilder, daje kompletne instrukcje, krok po kroku (i przykłady), obliczania i interpretacji każdego z powyższych wskaźników.

Możesz odszukać poradę ekspercką o nazwie „Equis - Directional Movement”, która jest pomocna w interpretacji wskaźników Directional Movement. Więcej informacji o poradach eksperckich, znajdziesz na str. 482.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Directional Movement, znajdziesz na str. 196.

Interpretacja

Podstawowy system transakcyjny Directional Movement wymaga wykreślenia 14-okresowego +DI i 14-okresowego -DI w tym samym okienku wewnętrznym (patrz str. 187). Ulepszoną metodą wyświetlania tych wskaźników jest wykreślenie ich różnicy za pomocą poniższego wzoru:

pdi(14)-mdi(14)

Kupować należy wtedy, gdy +DI przecina w górę -DI (wzór pokazany powyżej, przyjmuje wartość większą od zera). Sprzedawać należy wtedy, gdy +DI spada poniżej -DI (wzór pokazany powyżej, przyjmuje wartość mniejszą od zera).

Te proste reguły transakcyjne są kwalifikowane jako „punkt ekstremum reguły”. Reguły te zostały tak sformułowane, aby zapobiec pomyłkom i zmniejszyć liczbę transakcji.

Punkt ekstremum reguły wymaga aby w dniu, w którym przecinają się +DI i -DI, zwrócić uwagę na „ekstremum ceny”. Jeśli posiadasz długą pozycję, to ekstremum ceny jest minimalną ceną w dniu, w którym te linie przecinają się. Jeśli posiadasz krótką pozycję, to ekstremum ceny jest najwyższą ceną w dniu, w którym te linie przecinają się.

Punkt ekstremum jest następnie używany jako sygnał, przy którym powinieneś dokonać transakcji. Na przykład, gdy posiadasz krótką pozycję, to po otrzymaniu sygnału kupna (+DI przecina w górę -DI) powinieneś najpierw poczekać, aż cena papieru wartościowego wzrośnie ponad punkt ekstremum (najwyższa cena w dniu, w którym przecięły się +DI i -DI). Jeśli cena nie przekroczy punktu ekstremum, powinieneś dalej trzymać krótką pozycję.

W swojej książce, Wilder zwraca uwagę, że taki system najlepiej sprawdza się dla tych papierów wartościowych, które mają wysoką wartość wskaźnika Commodity Selection Index (CSI). Uważa on, że „jako praktyczną zasadę należy przyjąć, że taki system będzie zyskowny na towarach, gdy wartość ADXR jest większa od 25; gdy ADXR spada poniżej 20, to nie należy używać tego systemu”.

___________________________________________________________________________

Dynamic Momentum Index

Dynamic Momentum Index (DMI) wymyślili Tushar Chande i Stanley Kroll. Wskaźnik ten jest szczegółowo opisany w ich książce The New Technical Trader.

DMI jest identyczny ze wskaźnikiem RSI (patrz str. 553), który wymyślił Welles Wilder, za wyjątkiem liczby okresów czasowych, która jest zmienna zamiast stała. Zmienność okresów czasowych wykorzystywanych w DMI jest regulowana na podstawie ostatniej zmienności cen. Im bardziej zmienne ceny, tym większa wrażliwość DMI na zmianę cen. Innymi słowy, DMI będzie wykorzystywać więcej okresów czasowych podczas spokojnego rynku i mniej, podczas aktywnego rynku. Maksymalna liczba okresów czasowych DMI może dochodzić do 30, a minimalna do 3. Metoda obliczania jest podobna do Variable Moving Average, którą wymyślił Tushar Chande (patrz str. 529).

Korzyścią z wykorzystywania zmiennej szerokości okresów czasowych podczas obliczania RSI jest to, że przezwyciężają ujemny efekt gładzenia, który często zaciemniają krótkoterminowe ruchy.

Współczynnik zmienności, wykorzystywany do regulowania okresów czasowych w DMI, bazuje na obliczeniach wykorzystujących 5-okresowe odchylenie standardowe i 10-okresową średnią odchylenia standardowego.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Dynamic Momentum Index, znajdziesz na str. 196.

Interpretacja

Chande poleca aby wykorzystywać DMI równie często jak RSI. Jednakże, ponieważ DMI jest bardziej czuły na dynamikę rynku, to często wcześniej, o jeden lub dwa dni, sygnalizuje wykupienie/wyprzedanie, niż RSI.

Podobnie jak RSI, obserwuj stany wykupienia (rynek niedźwiedzia) powyżej 70 i stany wyprzedania (rynek byka) poniżej 30. Jednakże, zanim zaczniesz przeprowadzać transakcje bazując na poziomach wykupienia/wyprzedania pokazywanych przez DMI lub inne wskaźniki wykupienia/wyprzedania, Chande poleca aby najpierw określić kierunek rynku, używając takich wskaźników, jak r-squared (patrz str. 547) lub CMO (patrz str. 499). Jeśli te wskaźniki sugerują, że nie ma trendu, to transakcje przeprowadzone na podstawie poziomów wykupienia/wyprzedania powinny dać najlepszy rezultat. Jeśli wskaźniki te sugerują, że rynek jest w trendzie, to możesz użyć DMI do transakcji zgodnej z trendem.

___________________________________________________________________________

Ease of Movement

Wskaźnik Ease of Movement wymyślił Richard W. Arms, Jr., najbardziej znany jako twórca popularnego Arms Index i metody wykresów Equivolume. Wskaźnik Ease of Movement jest pochodną metody wykresów Equivolume. Wskaźnik Ease of Movement dostarcza jedną wartość (dla każdego okresu czasowego) reprezentującą cenę i wolumen dla tego okresu. Oblicza on łatwość, z jaką poruszają się ceny. Im większy ruch ceny i większy wolumen, tym większa łatwość ruchu.

Ease of Movement (EMV) obliczany jest jak poniżej:

EMV=(Midpoint Move)/(Box Ratio)

gdzie:

Midpoint = (Today's High + Today's Low)/2 - (Yesterday's High + Yesterday's Low)/2

Box Ratio = (Volume (in 10,000s))/(High-Low)

Nieobrobiona wartość Ease of Movement jest zazwyczaj gładzona za pomocą średniej ruchomej.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Ease of Movement, znajdziesz na str. 196.

Interpretacja

Wskaźnik Ease of Movement daje sygnał kupna, gdy przecina w górę linię zero wskazując, że papier wartościowy łatwo porusza się w górę. Wskaźnik daje sygnał sprzedaży, gdy przecina w dół linię zero wskazując, że papier wartościowy z łatwością porusza się do dołu.

Duża wartość wskaźnika Ease of Movement, odpowiada dużej łatwości ruchu ceny w górę, podczas gdy mała wartość wskaźnika, odpowiada dużej łatwości ruchu cen w dół. Gdy ruch ceny jest mały przy dużym wolumenie, to wskaźnik Ease of Movement wynosi zero.

___________________________________________________________________________

Envelope

Koperta składa się z dwóch średnich ruchomych (patrz str. 527). Jedna średnia ruchoma przesunięta jest w górę, druga średnia ruchoma przesunięta jest w dół. Koperta jest kreślona dookoła wykresu ceny lub wskaźnika.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Envelope, znajdziesz na str. 197.

Interpretacja

Koperty określają dolną i górną granicę, pomiędzy którymi porusza się cena papieru wartościowego. Sygnał sprzedaży generowany jest wtedy, gdy cena papieru wartościowego dochodzi do górnej wstęgi, podczas gdy sygnał kupna generowany jest wtedy, gdy cena papieru wartościowego dochodzi do dolnej wstęgi. Optymalne przesunięcie procentowe zależy od zmienności cen papieru wartościowego - większa zmienność, większe przesunięcie procentowe.

Logiką stojąca za kopertami jest to, że zbyt zapaleni kupujący i sprzedający pchają cenę do ekstremów (tj. do górnej lub dolnej wstęgi), i w tym punkcie ceny często stabilizują się, a następnie poruszają się w kierunku bardziej realistycznych poziomów. Jest to bardzo podobne do interpretacji wstęgi Bollingera (patrz str. 494).

___________________________________________________________________________

Equivolume

Wykresy Equivolume wymyślił Richard W. Arms, Jr., który opisał je w swojej książce Volume Cycles in the Stock Market (patrz str. 600). Equivolume przedstawiają wysoko pouczający obraz aktywności rynku akcji, futures i indeksów rynkowych.

Equivolume zerwał z innymi metodami wykresów, z ich oddzielnym uwypuklaniem wolumenu jako partnera ceny. Zamiast oddzielnego wyświetlania wolumenu w dolnej części wykresu, wolumen jest połączony z ceną i umieszczony w dwuwymiarowym, prostokątnym polu. Górną linię prostokąta stanowi cena maksymalna w danym okresie, dolną linię prostokąta stanowi cena minimalna w danym okresie. Szerokość prostokąta reprezentuje wolumen w danym okresie, co jest unikalną cechą wykresów Equivolume.

Szerokość prostokąta ustalana jest za pomocą normalizacji wartości wolumenu. Wolumen dla każdego indywidualnego pola jest normalizowany przez dzielenie aktualnego wolumenu w tym okresie, przez sumę wszystkich wolumenów wyświetlonych na wykresie. Dlatego, szerokość każdego pola Equivolume jest procentową wartością całkowitego wolumenu, którego wartość jest równoważna 100.

Poniższa ilustracja pokazuje składniki pola Equivolume:

W rezultacie, takie wykresy stanowią istotną nowość, w porównaniu z innymi metodami analitycznymi, a w owym czasie ważniejszą była analiza ruchu cen, niż wolumenu. Podsunęło to myśl, że każdy ruch jest funkcją liczby akcji lub kontraktów zmieniających ręce, zamiast minionego czasu.

Prawdopodobnie najlepszym podsumowaniem metody wykresów Equivolume są poniższe słowa: „Jeśli rynek chodzi jak zegarek, powinien być dzielony na akcje, nie na godziny”.

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 496, str. 514, str. 516, str. 519, str. 539, str. 555 i str. 566.

Interpretacja

Kształt każdego pola Equivolume dostarcza obraz podaży i popytu na papierze wartościowym podczas określonego okresu. Krótkie i szerokie pola (tj. mała zmiana ceny w połączeniu z dużym wolumenem) skłania do patrzenia za punktem zwrotnym, podczas gdy wysokie i wąskie pola (tj. duża zmiana ceny w połączeniu z małym wolumenem) są bardziej możliwe do zaobserwowania podczas kontynuacji ruchu.

Szczególnie ważne są pola, które przebijają stary poziom wsparcia lub oporu (str. 563), ponieważ potrzeba „siły” do zrobienia wiarygodnego przebicia. „Pole siły” jest jedynym, którego tak wysokość jak i szerokość istotnie wzrasta. Brak szerokiego pola, mającego duży wolumen, stawia pod znakiem zapytania ważność przebicia.

Większy wolumen na szczycie lub na dole konsolidacji zapowiada, że prawdopodobnie później nastąpi większy ruch. Wolumen bezpośrednio zauważalny na wykresie Equivolume, obejmuje prawie całą szerokość konsolidacji.

W celu głębszego zrozumienia metody wykresów Equivolume, polecamy książkę Volume Cycles in the Stock Market, którą napisał jej twórca, Richard W. Arms, Jr. (patrz str. 600).

___________________________________________________________________________

Fibonacci Studies

Leonardo Fibonacci był znanym matematykiem, który urodził się we Włoszech około 1170 r. Krąży wieść, że Fibonacci odkrył wzajemną relację tego, co nazywamy liczbami Fibonacciego, podczas badania Wielkiej Piramidy w Gizeh, w Egipcie.

Liczby Fibonacciego są sekwencją liczb, w których każda następna liczba jest sumą dwóch poprzednich liczb:

1,1,2,3,5,8,13,21,34,55,89,144,233,377,610, itd.

Liczby te posiadają wiele intrygujących wzajemnych relacji między sobą, takich jak to, że każda dana liczba jest w przybliżeniu 1.618 razy większa od poprzedniej liczby i dana liczba jest w przybliżeniu 0.618 razy mniejsza od następnej liczby. Broszura Understanding Fibonacci Numbers, którą napisał Edward Dobson, zawiera wyczerpującą informację na temat wzajemnych relacji pomiędzy tymi liczbami.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Patrz Fibonacci Arcs (str. 236), Fibonacci Fans (str. 237), Fibonacci Retracements (str. 237) i Fibonacci Time Zones (str. 238), gdzie znajdziesz więcej informacji na temat parametrów linii studialnych Fibonacciego.

Interpretacja

Program MetaStock posiada cztery linie studialne Fibonacciego: łuki, wachlarze, linie zniesienia i strefy czasowe.

Ogólna interpretacja linii studialnych Fibonacciego polega na przewidywania zmiany trendu, gdy ceny znajdą się niedaleko wykreślonej linii studialnej Fibonacciego.

Łuki

Obliczanie i interpretacja Fibonacci Arcs jest podobna do Fibonacci Fan Lines. Najpierw kreślona jest linia trendu pomiędzy dwoma punktami ekstremum. Następnie program MetaStock kreśli trzy łuki, centrowane w stosunku do drugiego punktu ekstremum, które przecinają nakreśloną linię trendu zgodnie z poziomami Fibonacciego, tj. 38.2%, 50% i 61,8%.

Interpretacja Fibonacci Arcs polega na obserwowaniu lub spodziewaniu się wsparcia i oporu, gdy ceny zbliżają się do łuków. Powszechną techniką jest równoczesne wyświetlenie Fibonacci Arcs i Fibonacci Fan Lines i spodziewanie się wsparcia/oporu w punktach przecięcia tych dwóch linii studialnych.

Punkty, w których łuki przecinają daną liczbową ceny będą różnić się w zależności od skalowania, ponieważ łuki kreślone są tak, aby zawsze ukazywały się w pełnym kształcie na ekranie komputera.

Wachlarze

Aby wyświetlić Fibonacci Fan Lines, najpierw kreślimy linię trendu pomiędzy dwoma punktami ekstremum. MetaStock następnie kreśli niewidoczną linię pionową przez drugi punkt ekstremum. Ta linia pionowa jest następnie dzielona na poziomy Fibonacciego, tj. 38.2%, 50.0% i 61.8%. W końcu kreślone są trzy linie trendu od pierwszego punktu ekstremum tak, aby przechodziły przez niewidoczną linię pionową, w miejscu wyznaczonych trzech poziomów Fibonacciego. (Ta technika jest podobna do metody używanej do obliczania Speed Resistance Lines, patrz str. 554).

Linie zniesienia

Aby wyświetlić Fibonacci Retracements, najpierw kreślimy linię trendu pomiędzy dwoma punktami ekstremum (tj. istotny dołek i szczyt). Po zaznaczeniu Fibonacci Retracements w menu Insert, zostanie wyświetlonych do dziewięciu linii poziomych, odpowiadających poziomom Fibonacciego, tj. 0.0%, 23.6%, 38.2%, 50.0%, 61.8%, 100%, 161.8%, 261.8% i 423.6%.

Po ważnym ruchu (w górę lub w dół), ceny często odbijają się i cofają do miejsca, z którego nastąpił ważny ruch. Tworzą się w ten sposób linie wsparcia/oporu, które bardzo często znajdują się w pobliżu poziomów Fibonacciego.

Strefy czasowe

Polecenie Fibonacci Time Zones wyświetla linie pionowe w odstępach, odpowiadających liczbom Fibonacciego, tj. 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, itd. Interpretacja Fibonacci Time Zones polega na spodziewaniu się ważnej zmiany ceny w pobliżu linii pionowych.

___________________________________________________________________________

Forecast Oscillator

Forecast Oscillator jest rozwinięciem linearnej regresji, będącej podstawą wskaźników, które spopularyzował Tushar Chande. Forecast Oscillator kreśli procentową różnicę pomiędzy przewidywaną ceną (generowaną przez x-okresową linię linearnej regresji), a aktualną ceną. Oscylator jest większy od zera, gdy przewidywana cena jest większa niż cena aktualna. I na odwrót, oscylator jest mniejszy od zera, gdy przewidywana cena jest mniejsza od aktualnej ceny. W rzadkich przypadkach, gdy przewidywana cena i aktualna cena jest taka sama, oscylator wykreśli zero.

Więcej informacji o analizie linearnej regresji, znajdziesz na str. 521, str. 519 i str.567.

Interpretacja

Aktualne ceny, które są stale są poniżej spodziewanej ceny, sugerują ruch cen w dół. Podobnie, aktualne ceny, które stale są powyżej spodziewanej ceny, sugerują ruch cen w górę. Krótkoterminowi gracze powinni wykorzystywać krótsze okresy czasowe i być może bardziej łagodne normy dla wymaganej długości czasu ponad lub poniżej spodziewanej ceny. Gracze długoterminowi powinni wykorzystywać dłuższe okresy czasowe i być może ostre normy dla wymaganej długości czasu ponad lub poniżej spodziewanej ceny.

Chande sugeruje także kreślenie trzydniowej średniej ruchomej, będącej linią sygnalną Forecast Oscillator, do generowania wcześniejszych ostrzeżeń o zmianie trendu. Gdy oscylator przecina w dół linię sygnalną, sugeruje to niższe ceny. Gdy oscylator przecina w górę linię sygnalną, sugerowana jest wyższa cena.

___________________________________________________________________________

Fourier Transform

Pełne wyjaśnienie analizy Fouriera nie jest celem tego podręcznika. Więcej informacji znajdziesz w czasopiśmie Technical Analisys of Stocks & Commodities (TASC), tom I, numery 2, 4 i 7; tom II, numer 4; tom III, numery 2 i 7 (Understanding Cycles); tom IV, numer 6; tom V, numer 3 (In Search of the Cause of Cycles) i numer 5 (Cycles and Chart Patterns) oraz tom VI, numer 11 (Cycles).

Fourier Transform został pierwotnie wymyślony jako narzędzie inżynierskie do studiowania powtarzających się (cyklicznie) takich zjawisk jak wibracje muzycznych instrumentów strunowych lub skrzydeł samolotu podczas lotu.

Całościowa koncepcja analizy nazywana jest analizą spektralną. Fast Fourier Transform (FFT) jest skróconym obliczeniem, które oblicza w sekundach zamiast w minutach. FFT pomija fazę relacji wzajemnych i koncentruje się tylko na długości cyklu i amplitudzie (sile).

Korzyścią płynącą z FFT jest jej zdolność ekstrahowania dominującego cyklu (cykli) z serii danych liczbowych (tj. jakiegoś wskaźnika lub ceny papieru wartościowego).

FFT bazuje na założeniu, że każdą skończoną serię danych liczbowych w czasie, można rozłożyć na sinusoidalne fale. Każda sinusoidalna fala posiada określoną długość cyklu, amplitudę i jest wzajemnie powiązana z innymi falami sinusoidalnymi.

Problemy występują gdy zastosujemy analizę FFT do danych liczbowych cen papieru wartościowego, ponieważ FFT była zaprojektowana do analizy okresowych danych liczbowych, które nie są w trendzie (podczas gdy ceny papierów wartościowych mają tendencję do bycia w trendzie). Rozwiązano to oddzielając trend od danych liczbowych, używając linii trendu linearna regresja lub średnią ruchomą.

Dane liczbowe papieru wartościowego nie są w rzeczywistości okresowe, ponieważ papierami wartościowymi nie handluje się w weekendy i dni świąteczne. Program MetaStock usuwa ten brak ciągłości, przepuszczając dane liczbowe przez funkcję gładzenia, zwaną „hamming window”.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Fourier Transform, znajdziesz na str. 198.

Interpretacja

Jak przedstawiono na początku opisu Fourier Transform, pełna interpretacja analizy FFT nie jest celem tego podręcznika. Pozostała część tego opisu wyjaśnia sposób rozumienia opcji Interpreted, która jest dostępna przy wykreślaniu wskaźnika Fourier Transform, w okienku dialogowym Fourier Transform Properties.

Opcja Interpreted wyświetla wskaźnik, który pokazuje trzy dominujące długości cyklu i siłę relatywną (tj. relatywne amplitudy) cyklów.

Wskaźnik Fourier Transform dla tej opcji zawsze wyświetla znaczące cykle, poczynając od najważniejszego do mniej ważnego. Dłuższe przebywanie wskaźnika w wyznaczonej długości cyklu, oznacza bardziej dominujący cykl w analizowanych danych liczbowych.

Skoro znasz dominującą długość cyklu, możesz go wykorzystać jako parametr dla innych wskaźników. Dla średnich ruchomych wykorzystaj ½ długości cyklu jako optymalną liczbę okresów czasowych. Na przykład, jeśli wiesz, że papier wartościowy posiada 40-dniowy cykl, to możesz wykreślić 20-dniową średnią ruchomą.

___________________________________________________________________________

Gann Studies

W. D Gann (1878-1955) wymyślił szereg unikalnych technik do studiowania wykresów ceny. Techniki Ganna głównie wykorzystywały kąty geometryczne w połączeniu z czasem i ceną. Gann wierzył, że określone formacje geometryczne i kąty mają wyjątkowe cechy charakterystyczne, które można wykorzystać do przewidzenia ruchu ceny.

Cała technika Ganna wymaga używania na wykresach równych odstępów czasu i ceny, tak więc wzrost/postęp czasu o jednostkach 1x1 będą zawsze odpowiadać 45-stopniowemu kątowi.

Gann wierzył, że idealna równowaga pomiędzy czasem i ceną istnieje wtedy, gdy ceny wzrastają lub maleją o kąt 45 stopni w porównaniu do osi czasu. Jest to także nazywane kątem1x1 (tj. ceny wzrastają o jedną jednostkę w jednej jednostce czasu).

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach linii studialnych Ganna, znajdziesz na str. 238.

Interpretacja

Kąty Ganna są kreślone pomiędzy ważnym dołkiem i szczytem (lub na odwrót) w postaci kilku kątów. Uważana przez Ganna za bardzo ważną linia trendu 1x1, oznacza rynek byka, jeśli ceny znajdują się powyżej tej linii trendu oraz rynek niedźwiedzia, jeśli ceny znajdują się poniżej. Gann czuł, że linia trendu 1x1 jest głównym wsparciem podczas trendu rosnącego i gdy zostanie naruszona, to oznacza ważne odwrócenie trendu. Gann zidentyfikował dziewięć ważnych kątów, wśród których kąt 1x1 jest najważniejszy.

1x8 - 82.5 stopni

1x4 - 75 stopni

1x3 - 71.25 stopni

1x2 - 63.75 stopni

1x1 - 45 stopni

2x1 - 26.25 stopni

3x1 - 18.75 stopni

4x1 - 15 stopni

8x1 - 7.5 stopni

Pamiętaj, że kolejne wartości wzrost/postęp czasu (tj. 1x1, 1x8, itd.) odpowiadają aktualnym kątom w stopniach oraz, że oś X i oś Y muszą mieć równe odstępy. Oznacza to, że jednostka osi X (tj. dzień, tydzień, miesiąc, itd.) musi mieć taką samą długość jak jednostka osi Y. Najprostszym sposobem do wykalibrowania wykresu jest upewnienie się, że kąt 1x1 daje 45 stopniowy kąt.

Gann zaobserwował, że każdy kąt może być wsparciem lub oporem, w zależności od trendu. Na przykład, podczas trendu rosnącego kąt 1x1 ma tendencję do bycia głównym wsparciem. Ważne odwrócenie jest sygnalizowane, gdy ceny spadną poniżej linii trendu o kącie 1x1. Według Ganna, należy spodziewać się, że ceny opadną do następnej linii trendu (tj. kąta 2x1).Innymi słowy, jeśli jakiś kąt zostaje przebity, należy spodziewać się, że ceny będą zmierzać do następnej kątowej linii trendu i tam nastąpi konsolidacja.

Gann rozwinął kilka technik studiowania ruchu rynku. Są to Gann Lines, Gann Fans oraz Gann Grids.

___________________________________________________________________________

Herrick Payoff Index

Herrick Payoff Index wykorzystywany jest do analizy kontraktów i towarów. Ponieważ ten wskaźnik wykorzystuje w obliczeniach liczbę otwartych pozycji, dane liczbowe papieru wartościowego muszą zawierać liczbę otwartych pozycji.

Zwięźle mówiąc, obliczenie wskaźnika Herrick Payoff Index wymaga obliczenia średniej ceny dla każdego dnia i następnie jej użycia do obliczenia różnic pomiędzy średnimi cenami w każdym dniu. Każdego dnia na rynek napływają pieniądze lub wypływają z niego. Na tej podstawie obliczana jest następnie wartość towaru, mnożąc zmianę średniej ceny przez dzienną zmianę wolumenu pieniądza w dolarach. Program MetaStock wykorzystuje dolar jako jednostkę postąpienia ruchu (wartość tego postąpienia w dolarach, jest ustalana przez użytkownika). Przepływ pieniądza ustalany jest jako zmiana liczby otwartych pozycji. Dzienna wartość tak ustalonego przepływu pieniądza jest następnie gładzona za pomocą wykładniczej średniej ruchomej.

Tak jak Harrick, dla większości towarów polecamy wprowadzenie liczby 100 jako postąpienia ruchu. Jedynym wyjątkiem jest srebro, dla którego wartość ta powinna wynosić 50.

Przed obliczeniem Herrick Payoff Index, zostaniesz poproszony o wprowadzenie stałej gładzenia znanej pod nazwą „stałej mnożenia”. Stała mnożenia jest częścią złożonego mechanizmu gładzenia. Jednakże, efekt jest podobny do gładzenia otrzymanego za pomocą średniej ruchomej. Na przykład, stała mnożenia równa 10, daje podobny rezultat co 10-okresowa średnia ruchoma.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Herrick Payoff Index, znajdziesz na str. 199.

Interpretacja

Interpretacja Herrick Payoff Index polega na wizualnym porównywaniu ruchu wskaźnika z ceną i śledzeniu dywergencji i konwergencji (rozbieżności i zbieżności). Przykładem dywergencji jest wzrost cen, podczas gdy wskaźnik maleje. Przykładem konwergencji jest spadek cen, podczas gdy wskaźnik rośnie.

Uwagi

Liczba otwartych pozycji jest zazwyczaj niedostępna dla najświeższych danych. Tak więc, jest to najbardziej krytyczny moment wskaźnika Herrick Payoff Index.

___________________________________________________________________________

High/Low/Close Bar

Wykres słupkowy jest najbardziej popularnym sposobem wyświetlania cen papierów wartościowych. Wykres słupkowy kreśli pionowe słupki, gdzie każdy słupek reprezentuje ruch ceny w okresie czasu (tj. dzień, tydzień, miesiąc, itd.). Niewielkie kreski po lewej i prawej stronie słupka przedstawiają kolejno ceny otwarcia i zamknięcia. Szczyt słupka jest ceną maksymalną, a dół słupka jest ceną minimalną.

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 496, str. 508, str. 516, str. 519, str. 539, str. 555 i str. 566.

Interpretacja

Wykresy słupkowe, wykorzystywane są do ukazywania ruchu cen papieru wartościowego w określonych okresach czasowych. Wskaźniki (patrz str. 176) i linie studialne (patrz str. 224) mogą być wyświetlane razem ze słupkami, w celu pomocy w określeniu przyszłego kierunku ceny papieru wartościowego.

___________________________________________________________________________

Inertia

Wskaźnik Inertia wymyślił Donald Dorsey. Po raz pierwszy został on przedstawiony w sierpniu 1995 r. w czasopiśmie Technical Analisys of Stocks & Commodities. Jest on następcą wskaźnika Relative Volatility Index (patrz str. 554), który również wymyślił Dorsey.

Dorsey wybrał nazwę „Inertia” ponieważ wskaźnik ten definiuje trend. Zapewnia on, że trend jest po prostu „widocznym efektem bezwładności”. Rynek wymaga znacznie więcej energii do odwrócenia trendu, niż do jego kontynuacji. Zatem trend jest miarą bezwładności.

W fizyce, bezwładność jest definiowana jako iloczyn masy i kierunku ruchu. Używając analizy technicznej do analizy cen papierów wartościowych, można łatwo zdefiniować kierunek ruchu. Jednakże, masę nie można już tak łatwo zdefiniować. Dorsey zapewnia, że „zmienność” może być najprostszą i najbardziej dokładną miarą bezwładności. Kierując się tą teorią, Dorsey wykorzystał Relative Volatility Index (RVI) jako podstawę wskaźnika trendu.

Wskaźnik Inertia jest po prostu gładzonym RVI. Mechanizmem gładzenia jest wskaźnik Linear Regression (patrz str. 519). RVI pomaga mierzyć ogólny kierunek zmian. Dorsey odkrył, że gładzenie RVI, daje dobry wskaźnik długoterminowego trendu.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Inertia, znajdziesz na str. 199.

Interpretacja

Jeśli wskaźnik Inertia jest większy od 50, to wskazywana jest dodatnia bezwładność. Długoterminowy trend jest rosnący i powinien taki pozostać tak długo, jak wskaźnik znajduje się powyżej 50. Jeśli wskaźnik jest poniżej 50, to bezwładność jest ujemna. Długoterminowy trend jest malejący i powinien takim pozostać tak długo, jak wskaźnik znajduje się poniżej 50.

___________________________________________________________________________

Intraday Momentum Index

Intraday Momentum Index wymyślił Tushar Chande. Jest on skrzyżowaniem pomiędzy RSI (patrz str. 553) a analizą świec japońskich (patrz str. 495). Więcej informacji na temat IMI, znajdziesz w książce The New Technical Trader, którą napisali Tushar Chande i Stanley Kroll.

Obliczanie wskaźnika IMI jest bardzo podobne do RSI, za wyjątkiem wykorzystywania wzajemnych relacji pomiędzy ceną otwarcia a ceną zamknięcia, w celu określenia czy jest dzień wzrostu, czy spadku. Jeśli cena zamknięcia znajduje się powyżej ceny otwarcia, to mamy do czynienia z dniem wzrostowym. Jeśli cena zamknięcia znajduje się poniżej ceny otwarcia, to mamy do czynienia z dniem spadkowym. Jest to powiązane z wykresami świecowymi. Dla tych, którzy są zorientowani w wykresach świecowych wystarczy wiedzieć, że IMI rozdziela czarne i białe świece oraz przeprowadza obliczenie RSI na podstawie korpusów świec.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Intraday Momentum Index, znajdziesz na str. 200.

Interpretacja

Wykupienie/wyprzedanie

Wartość wskaźnika powyżej 70 wskazuje na potencjalne wykupienie i przewidywane są niższe ceny. Wartość poniżej 30 wskazuje na potencjalne wyprzedanie i przewidywany jest wzrost ceny. Jak ze wszystkimi wskaźnikami wykupienia/wyprzedania, powinieneś najpierw określić kierunek rynku, zanim przeprowadzisz transakcję przy tych sygnałach. Do oceny kierunku rynku, mogą służyć takie wskaźniki jak VHF (patrz str. 572), CMO (patrz str. 499) i r-squared (patrz str. 547).

Dywergencje

Podstawową przesłanką stojącą za IMI jest to, że kierunek jej ruchu poprzedza ruch cen. Wypatruj dywergencji pomiędzy wskaźnikiem a ruchem cen. Jeśli cena zmierza do góry dołu), a wskaźnik IMI zmierza do dołu (góry), to oznacza, że nadciąga odwrócenie.

Potwierdzenie w świecach

IMI jest pomocny w potwierdzaniu formacji świecowych. Na przykład, przed zawarciem transakcji na podstawie wzrostowej formacji świecowej, takiej jak Engulfing Bullish Lines (patrz str. 311), powinieneś poczekać na potwierdzenie zwyżki przez IMI.

___________________________________________________________________________

Kagi

Uważa się, że wykresy Kagi powstały około 1870 r. w czasie gdy uruchomiona została japońska giełda. Wykresy Kagi przedstawił zachodowi Steve Nison (uznany autorytet metody wykresów świecowych). Wykresy Kagi wyświetlają serię połączonych pionowych linii, których grubość i kierunek zależą od ruchu ceny. Jeśli ceny zamknięcia kontynuują ruch zgodnie z kierunkiem wcześniejszej linii pionowej Kagi, to linia ta jest przedłużana. Jednakże, jeśli cena zamknięcia odwraca się o uprzednio zdefiniowaną wartość „odwrócenia”, kreślona jest nowa linia Kagi w następnej kolumnie, w kierunku przeciwnym. Interesującym aspektem wykresu Kagi jest to, że gdy ceny zamknięcia odpowiadają maksimum lub minimum poprzedniej kolumny, zmieniana jest grubość linii Kagi.

Aby narysować linię Kagi, należy porównać ceną zamknięcia do końcowego punktu ostatniej linii Kagi. Jeśli cena zmierza w tym samym kierunku co ostatnia linia Kagi, to linia ta jest przedłużana w tym samym kierunku, bez względu na to jak mały był ruch ceny. Jednakże, jeśli cena zamknięcia porusza się w kierunku przeciwnym o wielkość odwrócenia lub więcej (to może trwać przez wiele sesji), to kreślona jest mała linia pozioma do następnej kolumny oraz linia pionowa kontynuująca nową cenę zamknięcia. Jeśli cena zamknięcia porusza się kierunku przeciwnym niż aktualna kolumna o wielkość mniejszą niż wartość odwrócenia, to nie jest kreślona żadna linia.

Dodatkowo, jeśli cienka linia Kagi przewyższa ostatni punkt maksimum (na wykresie Kagi), linia staje się gruba. I odwrotnie, jeśli gruba linia Kagi opada poniżej minimalnego punktu, to linia ta staje się cienka.

Więcej informacji o wykresach ceny, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 496, str. 508, str. 514, str. 519, str. 539, str. 555 i str. 566.

Interpretacja

Wykresy Kagi są doskonałym sposobem oceny podaży i popytu na papierze wartościowym. Serie grubych linii pokazują, że popyt przewyższa podaż (wzrost cen); serie cienkich linii pokazują, że podaż przewyższa popyt (spadek cen); serie występujących na przemian grubych i cienkich linii pokazują, że rynek jest w stanie równowagi (tj. podaż jest równa popytowi).

Najbardziej podstawową techniką przeprowadzania transakcji na podstawie wykresów Kagi jest kupowanie, gdy linia Kagi zmienia się z cienkiej na grubą oraz sprzedaż, gdy linia Kagi zmienia się z grubej na cienką.

Sekwencja coraz wyższych szczytów i coraz wyższych dołków pokazuje, że jest rynek byka. Jako ogólną praktyczną zasadę należy przyjąć, że 8 do 10 coraz wyższych szczytów na wykresie Kagi często zbiega się z odwróceniem rynku (tj. nadciąga odwrócenie w dół). Natomiast, coraz niższe szczyty i coraz niższe dołki wskazują na słabość rynku.

Wskaźniki obliczane na podstawie wykresów Kagi, wykorzystują wszystkie dane liczbowe każdej kolumny i następnie wyświetlają średnią wartość wskaźnika dla tej kolumny.

Więcej szczegółowych informacji o metodzie wykresów Kagi, znajdzie w książce Beyond Candlesticks, którą napisał Steve Nison (patrz str. 601).

___________________________________________________________________________

Klinger Oscillator

Klinger Oscillator (KO) wymyślił Stephen J. Klinger. Poznając wcześniejsze analizy na temat wolumenu, takich uznanych techników analityków jak Joseph Granville, Larry Williams i Marc Chaikin, Klinger wymyślił wskaźnik pomocny w analizie krótkoterminowej i długoterminowej, którego podstawą jest wolumen.

KO pogodził dwa, na pozór sprzeczne cele: wystarczającą czułość do zasygnalizowania krótkoterminowych szczytów i dołków, a mimo to wystarczająco dokładny do ścisłego określenia długoterminowego przepływu pieniędzy do lub od papieru wartościowego.

KO jest podstawą poniższych zasad:

• rozpiętość ceny (tj. High-Low) jest miarą impetu, a wolumen jest siłą stojącą za impetem; suma High+Low+Close definiuje trend; akumulacja występuje wtedy, gdy dzisiejsza suma jest większa od sumy z poprzedniego dnia; odwrotnie, dystrybucja występuje wtedy, gdy dzisiejsza suma jest mniejsza od sumy z poprzedniego dnia; gdy sumy są równe, to istniejący trend jest utrzymywany,

• wolumen powoduje nieustanne zmiany ceny, odzwierciedlając presję kupowania i sprzedawania; KO określa różnicę pomiędzy liczbą akcji, które są każdego dnia akumulowane i dystrybuowane, jako „moc wolumenu”; silna, rosnąca moc wolumenu powinna towarzyszyć trendowi rosnącemu i następnie stopniowo kurczyć się z upływem czasu, podczas ostatniej fazy trendu rosnącego oraz wczesnej fazy trendu malejącego; przed uformowaniem dołka powinna wzrosnąć moc wolumenu, odzwierciedlająca akumulację,

• zamieniając moc wolumenu na oscylator przedstawiający różnicę pomiędzy 34-okresową i 55-okresową wykładniczą średnią ruchomą oraz, w którego skład wchodzi 13-okresowa wykładnicza średnia ruchoma jako linia sygnalna, można łatwo śledzić moc wolumenu do lub od papieru wartościowego; porównywanie tej mocy do ruchu cen może być pomocne w określeniu dywergencji szczytów i dołków.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176.

Interpretacja

Przy korzystaniu z KO, Klinger poleca kierowanie się poniższymi wytycznymi.

1. Najbardziej pewne sygnały występują w kierunku obecnie panującego trendu. Stop ustalony zgodnie z wytycznymi (tj. nieudane przebicie linii zero lub naruszenie linii sygnalnej) powinien pozostać w mocy.

2. Najważniejszy sygnał występuje wtedy, gdy KO jest w dywergencji z ruchem cen, szczególnie gdy nowe maksima i nowe minima znajdują się w strefie wykupienia/wyprzedania. Na przykład, gdy papier wartościowy tworzy nowe maksimum lub minimum, a KO nie potwierdza tego, trend prawdopodobnie kończy się.

3. Jeśli cena jest w trendzie rosnącym (tj. ponad 89-dniową wykładniczą średnią ruchomą) kupuj, gdy KO spada do niezwykle niskiego poziomu poniżej zera, odwraca się i przecina linię sygnalną. Jeśli cena jest w trendzie malejącym (tj. poniżej 89-okresowej wykładniczej średniej ruchomej) sprzedaj, gdy KO wzrasta z wyjątkowo wysokiego poziomu powyżej zera, odwraca się i przecina linię sygnalną.

Dopóki KO spisuje się dobrze w transakcjach zgodnych z kierunkiem trendu, to jest mniej efektywny w transakcjach przeciwko trendowi. Może to stanowić problem dla graczy próbujących „spekulować” przeciwko obowiązującemu trendowi. Jednak, gdy KO jest wykorzystywany w połączeniu z innymi wskaźnikami technicznymi, można otrzymać lepsze rezultaty. Dla potwierdzenia warunku wykupienia/wyprzedania cen polecany jest wskaźnik William's %R (patrz str. 577), a dla potwierdzenia krótkoterminowego kierunku ceny, polecany jest wskaźnik MACD (patrz str. 522), który wymyślił Gerald Appel.

Uwagi

Stephen Klinger sugeruje poniższy wzór dla oglądu skumulowanego przepływu pieniądza do lub od papieru wartościowego:

cum(kvo())

Wykreśl 13-okresową średnią ruchomą wzoru, jako linię sygnalną dla transakcji kupna i sprzedaży. Więcej informacji o tworzeniu wzorów, znajdziesz na str. 325.

___________________________________________________________________________

Line Chart

Wykres liniowy jest najprostszym typem wykresu. Dla każdego okresu czasowego (tj. dzień, tydzień, miesiąc, itd.) kreślona jest jedna cena (na ogół cena zamknięcia). Każdy z tych punktów cenowych łączy pojedyncza, ciągła linia.

Więcej informacji o kreśleniu cen, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 496, str. 508, str. 514, str. 516, str. 539, str. 555 i str. 566.

Interpretacja

Wykresy liniowe wykorzystywane są do przeglądu ruchu cen papieru wartościowego w określonym okresie czasu. W celu pomocy w określeniu przyszłego ruchu cen papieru wartościowego, razem z wykresami liniowymi mogą być wyświetlane wskaźniki (patrz str. 176) i linie studialne (patrz str. 224).

Siła wykresów liniowych bierze się z ich prostoty. Dostarczają one uporządkowanego, łatwego do zrozumienia wglądu w cenę papieru wartościowego. Wykresy liniowe na ogół wyświetlane są przy wykorzystaniu cen zamknięcia.

___________________________________________________________________________

Linear Regression Indicator

Wskaźnik Linear Regression zasadza się na trendzie papieru wartościowego. Trend określany jest przy pomocy obliczenia linii trendu linear regression za pomocą metody „dopasowania najmniejszych kwadratów”. Technika dopasowania najmniejszych kwadratów dopasowuje linię trendu do danych liczbowych wykresu za pomocą minimalizowania odległości pomiędzy punktami danych liczbowych, a linią trendu linear regression.

Każdy punkt należący do wskaźnika Linear Regression jest równoważny końcowej wartości linii trendu linear regression. Na przykład, końcowa wartość 10-dniowej linii trendu linear regression będzie miała tę samą wartość, co 10-dniowy wskaźnik Linear Regression. Niewielka różnica w porównaniu do wskaźnika Time Series Forecast (patrz str. 567), wynika z tego, że TSF dodaje nachylenie do wartości końcowej linii regresji. To powoduje, że TSF jest trochę bardziej wrażliwa na krótkoterminowe zmiany cen. Jeśli kreślisz wskaźnik TSF i wskaźnik Linear Regression jeden obok drugiego pamiętaj, że TSF trzyma się cen bardziej dokładnie niż wskaźnik Linear Regression.

Zamiast kreślenia prostej linii trendu linear regression, wskaźnik Linear Regression kreśli końcowe wartości wielu linii trendu linear regression.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Linear Regression, znajdziesz na str. 201.

Interpretacja

Interpretacja wskaźnika Linear Regression jest podobna do średniej ruchomej. Jednakże, wskaźnik Linear Regression posiada dwie zalety w porównaniu do średnich ruchomych.

Odmiennie niż średnia ruchoma, wskaźnik Linear Regression nie wykazuje tak wielu opóźnień. Ponieważ wskaźnik „dopasowuje” linię do punktów danych liczbowych, a nie uśrednia je, linia linear regression jest bardziej czuła na zmiany cen.

W rzeczywistości wskaźnik przewiduje cenę w następnym okresie czasowym (jutro), którą kreśli dzisiaj. Wskaźnik Forecast Oscillator kreśli procentową różnicę pomiędzy spodziewaną ceną, a ceną aktualną. Tushar Chande sugeruje, że gdy ceny są dłużej powyżej lub poniżej przewidywanej ceny, to można spodziewać się, że ceny spadną do bardziej realnego poziomu. Innymi słowy, wskaźnik Linear Regression pokazuje na podstawie statystyki, gdzie powinny znajdować się ceny. Nadmierne odchylenie od linii regresji powinno być krótkotrwałe.

___________________________________________________________________________

Linear Regression Slope

Metoda Linear Regression dostarcza kilka użytecznych danych dla techników analityków, włączając w to Slope. Slope pokazuje, jak bardzo spodziewana jest zmiana cen na jednostkę w czasie. Niektórzy może pamiętają to jako „wzrost ponad wzrost”.

Więcej informacji na temat kreślenia wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Linear Regression Slope, znajdziesz na str. 201.

Interpretacja

Jest pomocnym rozważyć Slope w stosunku do r-squared (patrz str. 547). Podczas gdy Slope podaje ogólny kierunek trendu (dodatni lub ujemny), r-squared podaje siłę trendu. Wysoka wartość r-squared może być skojarzona z wysokim dodatnim lub ujemnym Slope.

Gdy Slope trendu najpierw staje się znacząco dodatni, możesz spróbować otworzyć długą pozycję. Możesz spróbować sprzedać lub otworzyć krótką pozycję, gdy najpierw staje się znacząco ujemny. Powinieneś odwołać się do poniższej tabeli, w celu określenia kiedy trend jest uważany za „istotny”. Na przykład, jeśli 14-okresowy Slope ostatnio zmienił się z wartości ujemnej na dodatnią (tj. przeciął w górę linię zero), możesz rozważyć kupno, gdy r-squared przecina do góry poziom 0.27.

W celu określenia czy trend jest statystycznie istotny dla danej x-okresowej linii linear regression, wykreśl wskaźnik r-squared i odwołaj się do poniższej tabeli. Tabela ta pokazuje wartości r-squared wymagane dla 95% poziomu pewności dla różnych okresów czasowych. Jeśli wartość jest mniejsza niż pokazane wartości krytyczne, powinieneś przyjąć, że ceny nie pokazują statystycznie istotnego trendu.

Liczba okresów czasowych	Krytyczna wartość r-squared (95% pewności)
5	0.77
10	0.4
14	0.27
20	0.2
25	0.16
30	0.13
50	0.08
60	0.06
120	0.03

Możesz nawet rozważyć otwarcie krótkoterminowej pozycji przeciwnej do obecnie panującego trendu gdy zauważysz, że Slope osiąga ekstremum i zaokrągla się. Na przykład, jeśli Slope jest na relatywnie wysokim poziomie i skręca w dół, możesz rozważyć sprzedaż lub otworzyć krótką pozycję.

Istnieje wiele sposobów wykorzystania Linear Regression Slope i r-squared w systemach transakcyjnych. Więcej informacji znajdziesz w książce The New Technical Trader, którą napisali Tushar Chande i Stanley Kroll.

___________________________________________________________________________

Linear Regression Trendline

Linearna regresja jest narzędziem statystycznym używanym do przewidywania przyszłych wartości, na podstawie wartości z przeszłości. W przypadku cen papierów wartościowych, linearna regresja jest zazwyczaj wykorzystywana jako ilościowy sposób do określania trendu oraz do określania, kiedy ceny są przegrzane.

Linia trendu Linear Regression wykorzystuje metodę dopasowania najmniejszych kwadratów do kreślenia prostej linii poprzez ceny w taki sposób, aby minimalizować odległości pomiędzy cenami, a wypadkową linią trendu.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Linear Regression, znajdziesz na str. 239.

Interpretacja

Jeśli próbowałeś odgadnąć, jakie dokładnie powinny być jutro ceny papieru wartościowego, logicznym domysłem powinno być „dosyć blisko dzisiejszej ceny”. Jeśli ceny są w trendzie rosnącym, lepszym domysłem może być „dość blisko dzisiejszej ceny z odchyleniem w górę”. Analiza linearnej regresji jest statystycznym potwierdzeniem tych logicznych przypuszczeń.

Linia trendu Linear Regression jest po prostu linią trendu wykreśloną pomiędzy dwoma punktami przy wykorzystaniu metody dopasowania najmniejszych kwadratów. Linia trendu wyświetlana jest dokładnie pośrodku cen. Jeśli myślisz o tej linii trendu jak o cenie „równowagi”, każdy ruch powyżej lub poniżej linii trendu wskazuje zapał kupujących lub sprzedających.

Linia trendu Linear Regression pokazuje, gdzie istnieje równowaga. Raff Regression Channels (patrz str. 549) pokazuje rozpiętość cen, jakiej należy się spodziewać w odchyleniu od linii trendu Linear Regression.

Wskaźnik Time Series Forecast (patrz str. 567) wyświetla tę samą informację jak linia trendu Linear Regression. Każdy punkt należący do Time Series Forecast jest równoważny końcowej wartości linii trendu Linear Regression plus jej nachylenie (slope). Na przykład, końcowa wartość linii trendu Linear Regression (plus jej slope) odpowiadająca 10 dniom, będzie miała tę samą wartość co 10-dniowy Time Series Forecast.

Linia trendu Linear Regression używana jest do konstruowania Raff Regression Channels (patrz str. 240), Projection Bands (patrz str. 544), Projection Oscillator (patrz str. 545) i wskaźnika Linear Regression (patrz str. 520).

___________________________________________________________________________

MACD

Wskaźnik Moving Average Convergence/Divergence (MACD) obliczany jest przez odejmowanie 0.075 wartości 26-okresowej wykładniczej średniej ruchomej od 0.15 wartości 12-okresowej wykładniczej średniej ruchomej. Linia przerywana (linia sygnalna) jest 9-okresową wykładniczą średnią ruchomą i jest automatycznie wyświetlana razem z linią wskaźnika MACD.

Możesz odszukać dołączoną do programu MetaStock poradę ekspercką o nazwie „Equis - MACD”, która jest pomocna w interpretacji wskaźnika MACD. Więcej informacji o poradach eksperckich, znajdziesz na str. 482.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika MACD, znajdziesz na str. 202.

Interpretacja

Podstawą reguły transakcyjnej opartej na MACD jest sprzedaż, gdy MACD spada poniżej swojej 9-okresowej linii sygnalnej. Podobnie, sygnał kupuj występuje wtedy, gdy MACD wzrasta powyżej swej linii sygnalnej.

Odmianę MACD można utworzyć, kreśląc poniższy wzór:

macd()-mov(macd(),9,E)

Następnie zmień styl linii wskaźnika na histogram (patrz str. 182) i wykreśl, w postaci linii przerywanej, 9-okresową średnią ruchomą tego wskaźnika.

W systemie testującym ten wskaźnik, strzałki sprzedaży rysowane są wtedy, gdy histogram tworzy szczyt i kieruje się do dołu. Natomiast strzałki kupna rysowane są wtedy, gdy histogram tworzy dołek i odwraca się ku górze.

Uwagi

Dodatkowe odmiany MACD (np. inne okresy czasowe średniej ruchomej) mogą być tworzone przy użyciu wskaźnika Price Oscillator (patrz str. 542).

Jak obliczać MACD, pokazuje przykładowy wskaźnik na str. 336.

___________________________________________________________________________

Market Facilitation Index

W swojej książce Trading Chaos, Bill Williams przedstawił wyjątkową metodę łączącą w sobie ruch ceny i wolumen. Głównym wskaźnikiem tej metody jest prosty wskaźnik, który wymyślił Bill Williams, zwany Market Facilitation Index (MFI).

MFI po prostu dzieli dzienną rozpiętość ceny (od maksimum do minimum) przez całkowity wolumen. Wynik pokazuje skuteczność ruchu ceny za pomocą wielkości, która jest przedstawiona jako ruch ceny na jednostkę wolumenu.

Do programu dołączona jest porada ekspercka, którą napisał Bill Williams. Ta porada ekspercka opisuje każdy słupek wykresu i służy komentarzem ostatniego słupka. Więcej informacji o Expert Advisor, znajdziesz na str. 439.

Więcej informacji o produktach i serwisie, który oferuje Bill Williams, znajdziesz dzwoniąc do Profitunity Trading Group pod numer 1-409-945-8880.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach MFI, znajdziesz na str. 202.

Interpretacja

MFI jako osobny wskaźnik posiada małą wartość. Jednak z porównania aktualnego słupka MFI i wolumenu z poprzednim słupkiem MFI i wolumenem, wyłania się bardzo zyskowny system.

William definiuje cztery możliwe kombinacje MFI i wolumenu, jak poniżej. Znak plus oznacza, że aktualna wartość słupka jest większa niż poprzednia wartość słupka. Znak minus oznacza, że aktualna wartość słupka jest mniejsza niż poprzednia wartość słupka.

Wolumen	MFI	Oznaczenie
+	+	Green
-	-	Fade
-	+	Fake
+	-	Squat

Green

Ten słupek pokazuje wzrost wolumenu i MFI w porównaniu do poprzedniego słupka. Od tej chwili ruch ceny i MFI jest większy dla tego słupka niż dla poprzedniego słupka. Dodatkowo, wzrost wolumenu sygnalizuje, że więcej graczy weszło na rynek. Taka aktywność na rynku futures oznacza, że bardzo aktywni są gracze stojący dotychczas na uboczu. W dodatku, ruch ceny jest ukierunkowany - to jest, rynek porusza się w jednym kierunku dzięki nowym graczom otwierających pozycję. Jest to dobry dzień na zawarcie transakcji zgodnej z tym kierunkiem.

Fade

Ten słupek pokazuje zmniejszenie wolumenu i MFI w porównaniu do poprzedniego słupka. Rynek zwolnił, a jego wolumen wskazuje na mniejszą aktywność graczy. Ten rodzaj dnia nazywany jest fade, ponieważ zwiędło zainteresowanie graczy rynkiem. Taki rodzaj dnia zdarza się często pod koniec trendu. Rynek po prostu osiągnął taki punkt, w którym nikt nie jest skłonny do zajęcia nowej pozycji. W takim punkcie rynek zdaje się cierpieć z powodu nudy. Tym niemniej pamiętaj o tym, że z takiego stanu rynku może wyłonić się nowy trend.

Fake

Ten słupek pokazuje zmniejszenie wolumenu, ale równocześnie zwiększenie MFI. Taki stan oznacza, że rynek jest bardziej ruchliwy w stosunku do poprzedniego słupka (większy MFI), ale niedostateczny wolumen jest dowodem, że nie ma nim nowych graczy. Ruch ceny może trwać dalej, dzięki zapalonym graczom, ale nie jest on atrakcyjny dla nowych graczy z zewnątrz. William wysunął hipotezę, że zapaleni gracze mogą być wystarczająco silni do pchnięcia rynku na nowy poziom cen, gdzie ustawionych jest mnóstwo stopów przez brokerów, skutkiem czego wielu graczy wyrzucanych jest z rynku po zamknięciu pozycji, a rynek gna dalej.

Squat

Ten słupek pokazuje wzrost wolumenu, ale równoczesna zmniejszenie MFI. Wzrost wolumenu wskazuje na dużą aktywność, ale zmniejszenie MFI wskazuje, że rynek nie ma wystarczającej siły aby się poruszyć. Taka sytuacja oznacza, że trend zaczyna się starzeć, a ruch ceny zostaje zatrzymany. Taki ruch ceny zazwyczaj, ale nie zawsze, występuje przed ważnym ruchem w przeciwnym kierunku. Ten typ słupka nazywany jest squat, ponieważ rynek staje przed wybuchem. Często taki słupek wskazuje na odwrócenie trendu lub na jego kontynuację.

___________________________________________________________________________

Mass Index

Mass Index spopularyzował Tushar Chande i Donald Dorsey (patrz czasopismo Technical Analysis of Stocks & Commodities, czerwiec, 1992 r.). Oblicza się go sumując 25-okresową gładzoną wykładniczą średnią ruchomą dziennej rozpiętości ceny (High-Low).

Mass Index został zaprojektowany do identyfikowania odwrócenia trendu, przez pomiar zwężenia i rozszerzenia ruchomej rozpiętości pomiędzy cenami maksymalnymi, a cenami minimalnymi. Gdy ta rozpiętość rozszerza się, to Mass Index wzrasta. Gdy ta rozpiętość maleje, to Mass Index także maleje.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Mass Index, znajdziesz na str. 202.

Interpretacja

Najważniejsza formacja, z powodu swojego wyglądu, znana jest pod nazwą „odwrócenie hossy”. Odwrócenie hossy występuje wtedy, gdy 25-okresowy Mass Index wzrasta ponad 25 i później spada poniżej 26.5. Odwrócenie ceny spodziewane jest zaraz po spadku Mass Index poniżej 26.5. Ogólny kierunek cen (tj. kierunek trendu lub rozpiętość cen) są nieistotne.

Do określenia, kiedy odwrócenie hossy uruchamia sygnał „kupuj” lub „sprzedaj”, wykorzystywana jest 9-okresowa wykładnicza średnia ruchoma. Ponieważ Mass Index próbuje przewidzieć odwrócenie trendu, powinieneś otworzyć długą pozycję, gdy średnia ruchoma skręca w dół i sprzedać, gdy średnia ruchoma skręca w górę. Ponieważ nie można uniknąć błędnego sygnału odwrócenia, powinieneś zabezpieczyć się, ustawiając stop loss po otwarciu pozycji.

___________________________________________________________________________

Median Price

Wskaźnik Median Price oblicza się dodając cenę maksimum do ceny minimalnej i następnie dzieląc wynik przez dwa. Rezultat jest średnią (medianą) ceny.

Median Price = (High + Low)/2

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Median Price, znajdziesz na str. 203.

Interpretacja

Wskaźnik Median Price przedstawia prosty, jednoliniowy wykres dziennej średniej ceny. Jest on pomocny przy testowaniu systemów opartych na średnich ruchomych, ponieważ lepiej oprzeć się na wskaźniku Median Price niż na cenie zamknięcia papieru wartościowego.

Uwagi

Przykładowy wzór, pokazujący sposób obliczania wskaźnika Median Price, znajduje się na str. 336.

___________________________________________________________________________

MESA Sine Wave

Wskaźnik MESA Sinewave wymyślił specjalista rozpoznawania cykli, John Ehlers. Wskaźnik MESA Sinewave wygląda jak fala sinusoidalna kiedy rynek jest w trybie cyklu i ma skłonność do błądzenia, gdy rynek jest w trybie trendu. Wskaźnik MESA Sinewave wyprzedza punkty zwrotne trybu cyklu, zamiast czekać na potwierdzenie, jak to czyni większość oscylatorów. Wskaźnik MESA Sinewave ma dodatkową tę przewagę, że błędne sygnały trybu trendu są minimalizowane.

Wskaźnik Sine Wave został przedstawiony w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities, listopad, 1996 r.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika MESA Sine Wave, znajdziesz na str. 203.

Interpretacja

Wskaźnik MESA Sinewave składa się z dwóch wykresów - jeden wyświetla Sine, mierzącą kąt fazowy zgodnie z parametrem okresu czasowego, a drugi wyświetla Sine kąta fazowego przesuniętego o 45 stopni (zwaną Lead Sine). Przecinające się nawzajem wykresy Sine i Lead Sine dają jasny obraz wskazujący punkty zwrotne trybu cyklu.

Gdy wskaźnik MESA Sinewave przypomina z wyglądu falę sinusoidalną sugeruje to, że rynek jest w trybie cyklu. Linie wskaźnika nie są dobrze ułożone, gdy rynek jest w trybie trendu. Sygnał kupna jest wtedy, gdy wykres Sine przecina w górę wykres Lead Sine. Sygnał sprzedaży powstaje wtedy, gdy wykres Sine przecina w dół wykres Lead Sine. Rzucającą się w oczy przewagą jest to, że wskaźnik MESA Sinewave jest ponad swoimi odpowiednikami „wykupienia/wyprzedania” dlatego, że sygnały wejścia i wyjścia są znacznie bardziej dokładne, bez oddawania części ruchu rynku przez czekanie na potwierdzenie.

Gdy rynek jest w trybie trendu, wskaźnik MESA Sinewave nie jest podobny do fali sinusoidalnej. I rzeczywiście, Sine i Lead Sine kreślą charakterystycznie ospałe formacje bocznych dróg dookoła zera, biegnąc mniej więcej równolegle w pewnej odległości od siebie. Poprawną strategią transakcyjną w trybie trendu jest transakcja zgodna z trendem. Zasadniczo, w tym typie rynku, przecięcia średnich ruchomych są pomocne w określeniu pozycji otwierającej lub zamykającej.

Wskaźnik MESA Sinewave jest precyzyjny, gdy wykorzystuje prawidłowy parametr okresu czasowego. Do określenia najlepszego okresu czasowego, możesz użyć linie studialną Cycle Lines (patrz str. 235).

___________________________________________________________________________

Momentum

Impet papieru wartościowego jest proporcją dzisiejszej ceny do ceny x okresów temu. Wzór obliczeniowy przedstawiony jest poniżej:

Momentum = (Close/(ref(Close,-10))x100

gdzie:

ref(Close,-10)=cena zamknięcia 10 okresów temu

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Momentum, znajdziesz na str. 203.

Interpretacja

Interpretacja wskaźnika Momentum jest identyczna jak interpretacja wskaźnika Price R.O.C. (patrz str. 542). Obydwa wskaźniki wyświetlają proporcje zmian ceny papieru wartościowego. Wskaźnik Price R.O.C. wyświetla proporcję zmian w procentach. Wskaźnik Momentum wyświetla proporcję zmian w postaci współczynnika liczbowego.

___________________________________________________________________________

Money Flow Index

Money Flow Index (MFI) próbuje mierzyć siłę przepływu pieniędzy do i od papieru wartościowego. Jest on bardzo podobny do Relative Strenght Index (RSI) jednakże, Money Flow Index wylicza ruch wolumenu. RSI rejestruje wyłącznie ruch ceny.

Przepływ pieniądza (nie wskaźnika Money Flow Index) obliczany jest przez określenie średniej ceny dnia i następnie porównanie tej liczby do średniej ceny z poprzedniego dnia. Jeśli dzisiejsza średnia cena jest większa, oznacza to dodatni przepływ pieniądza. Jeśli dzisiejsza średnia cena jest mniejsza, oznacza to ujemny przepływ pieniądza. Przepływ pieniądza dla konkretnego dnia obliczany jest przez pomnożenie średniej ceny przez wolumen.

Money Flow = Volume x Average Price

Dodatni Money Flow jest sumą dodatniego przepływu pieniądza w określonej liczbie okresów czasowych. Ujemny Money Flow jest sumą ujemnego przepływu pieniądza w określonej liczbie okresów czasowych.

Money Ratio = Positive Money Flow/Negative Money Flow

Ostatecznie, Money Flow Index obliczany jest przy pomocy następującego wzoru:

Money Flow Index (MFI) = 100 - 100/(1 + Money Ratio)

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Money Flow Index, znajdziesz na str. 203.

Interpretacja

Interpretacja wskaźnika Money Flow Index jest następująca:

• obserwuj dywergencję negatywną pomiędzy wskaźnikiem i ruchem ceny; jeśli ceny rosną (maleją), MFI maleje (rośnie), to być może nadciąga odwrócenie,

• obserwuj szczyty rynku występujące, gdy MFI jest powyżej oznaczonego poziomu (np. 80); obserwuj dołki rynku występujące, gdy MFI jest poniżej oznaczonego poziomu (np. 20).

___________________________________________________________________________

Moving Averages

Średnia ruchoma jest metodą obliczania średniej wartości ceny papieru wartościowego lub wskaźnika, w wyznaczonym okresie czasu. Termin „ruchoma” oznacza, że średnia zmienia się lub porusza. Podczas obliczania średniej ruchomej, wykorzystywana jest analiza matematyczna średniej wartości papieru wartościowego w określonym okresie czasu. Gdy zmieniają się ceny papieru wartościowego w czasie, ich średnia cena porusza się do góry lub do dołu.

Program MetaStock oblicza i wyświetla sześć różnych typów średnich ruchomych: simple (zwana także arytmetyczną), exponential, time series, triangular, variable i weighted. Dodatkowo program MetaStock może obliczyć średnie ruchome oparte na takich danych, jak: open, high, low, close, median price, typical price, volume, open interest oraz wskaźnik.

Jedyną istotną różnicą pomiędzy różnymi typami średnich ruchomych jest waga przykładana do najświeższych danych. Jedynie metoda „ważona” została określona i do obliczeń jest ona ustawiana statycznie. Wyjątkami są średnie ruchome variable i volume adjusted. Średnia ruchoma variable staje się bardziej czuła dla świeżych danych liczbowych, gdy wzrasta zmienność oraz mniej czuła dla świeżych danych, gdy zmienność maleje. Podobnie, średnia ruchoma volume adjusted jest automatycznie dostrajana, gdy wolumen papieru wartościowego wzrasta lub maleje.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach średniej ruchomej, znajdziesz na str. 204.

Metody obliczania średniej ruchomej

Exponential

Wykładnicza (albo wykładniczo ważona) średnia ruchoma jest obliczana przez przyłożenie procentu dzisiejszej ceny zamknięcia do wczorajszej wartości średniej ruchomej.

Na przykład, aby obliczyć 9% wykładniczą średnią ruchomą IBM, należy najpierw wziąć dzisiejszą cenę zamknięcia i pomnożyć ją przez 9%. Następnie wynik ten należy dodać do wczorajszej średniej ruchomej pomnożonej przez 91% (100%-9%=91%).

m.a.=[(dzisiejsza cena zamknięcia)x0.09]+[(wczorajsza m.a.)x0.91]

Ponieważ większość inwestorów czuje się bardziej komfortowo operując okresami czasu niż procentami, program MetaStock dokonuje konwersji dni na procent wykładniczy. Na przykład, jeśli chcemy obliczyć 21-dniową wykładniczą średnią ruchomą, obliczana jest 9% średnia ruchoma.

Wzór konwertujący dni na wykładnicze procenty przedstawia się następująco:

procent wykładniczy=2/(okresy czasu+1)

Na przykład, chcąc obliczyć 10-dniową wykładniczą średnią ruchomą, powinieneś użyć 0.18:

0.18=2/(10+1)

Chcąc dokonać konwersji wykładniczego procentu na okresy czasowe, powinieneś użyć następującego wzoru:

okresy czasu=2/procent-1

Wykorzystując poprzedni przykład można zauważyć, że 0.18 wykładnicza średnia ruchoma jest 10-dniową średnią ruchomą.

10=2/0.18-1

Metoda wykorzystywana do obliczania wykładniczej średniej ruchomej bardziej waży świeże dane liczbowe oraz mniej waży starsze dane liczbowe, niż metoda prostej średniej ważonej. Ta metoda często zwana jest wykładniczą ważoną.

Simple

Prosta arytmetyczna lub średnia ruchoma obliczana jest przez dodawanie cen zamknięcia papieru wartościowego dla określonej liczby okresów czasowych (np. 12 dni) i następnie podzielenie tego wyniku przez liczbę okresów czasowych. Wynikiem jest średnia cena papieru wartościowego w danym okresie czasu.

Na przykład, chcąc obliczyć 21-dniową średnią ruchomą IBM, powinieneś najpierw dodać do siebie ceny zamknięcia IBM z poprzednich 21 dni. Następnie wynik należy podzielić przez 21. Otrzymana wartość będzie średnią ceną IBM z ostatnich 21 dni. Taką średnią ruchomą można umieścić na wykresie. W następnym dniu (jutro) wykonuje się te same obliczenia, tj. dodaje się do siebie ceny zamknięcia z 21 ostatnich dni, dzieli się przez 21 i wynik umieszcza się na wykresie.

Time Series

Średnia ruchoma time series obliczana jest przy wykorzystaniu techniki linearnej regresji. Zamiast kreślić prostą linię linear regression, lepiej wykreślić średnią ruchomą time series, która kreśli ostatni punkt tej linii. Wskaźnik ten wykorzystuje określoną liczbę okresów dla każdego dnia. Pojedyncze punkty są połączone linią ciągłą, dając średnią ruchomą.

Taka średnia ruchoma jest czasami nazywana jako linia studialna „ruchoma linearna regresja” lub „oscylator regresji”.

Chcąc zapoznać się ze sposobem obliczania linearnej regresji przy pomocy metody dopasowania najmniejszych kwadratów (podstawy średniej ruchomej time series), zapoznaj się z dowolną książką o podstawach statystyki.

Triangular

Średnia ruchoma triangular jest podobna do wykładniczej i ważonej średniej ruchomej, z wyjątkiem różnicy metody ważenia. Wykładnicza i ważona średnia ruchoma przykłada większą wagę do najświeższych danych liczbowych. Prosta średnia ruchoma przykłada równą wagę do wszystkich danych liczbowych. W średniej ruchomej triangular większa waga przykładana jest do środkowego zakresu danych liczbowych.

Średnia ruchoma triangular jest po prostu podwójnie gładzoną prostą średnią ruchomą. Aby obliczyć 9-okresową (podobnie dla wszystkich nieparzystych okresów czasowych) średnią ruchomą triangular, należy:

1. podzielić 9 przez dwa, otrzymując 4.5,

2. zaokrąglić 4.5 do 5,

3. obliczyć średnią ruchomą triangular (nieparzystych okresów) za pomocą wzoru mov(mov(c,5,s),5,s).

12-okresową średnią ruchomą (podobnie dla wszystkich innych parzystych okresów) oblicza się następująco:

1. podziel 12 przez 2, otrzymując 6,

2. dodaj 1 do 6, otrzymując 7,

3. oblicz średnią ruchomą triangular (dla parzystych okresów) ze wzoru mov(mov(c,6,s),7,s).

* Reguła polega na podzieleniu długości okresów czasowych przez 2 dla jednej średniej i następnie dodaniu 1 dla drugiej średniej.

Variable

Średnia ruchoma variable jest wykładniczą średnią ruchomą, która automatycznie dostosowuje stałą gładzenia na podstawie zmienności serii danych liczbowych. Im większa zmienność danych liczbowych, tym większa stała gładzenia używana do obliczania średniej ruchomej. Im większa stała gładzenia, tym większa waga przykładana do aktualnych danych liczbowych. Odwrotnie jest z mniej zmiennymi danymi liczbowymi.

Gracze często łączą wysoką zmienność z rynkiem w silnym trendzie. Jednakże jest to błąd. Silne rynki w trendzie są często mniej zmienne, z powodu konsekwencji zmian cen z dnia na dzień. Jest to wtedy, gdy ceny są nierówne w swoich ruchach z dnia na dzień (tj. sporo w dół, trochę w górę, sporo w górę, trochę w górę, trochę w dół, itd.), ale zmienność wzrasta. Może to występować na rynkach w trendzie rosnącym, malejącym i bocznym.

Typowe średnie ruchome cierpią z powodu niemożności skompensowania zmian w zmienności. Podczas zmiennych rynków, powinno się zwiększyć czułość średniej ruchomej, tak aby szybko była po prawidłowej stronie każdego gwałtownego zawirowania. Za pomocą automatycznego ustawiania stałej gładzenia, średnia ruchoma variable może ustawiać swoją czułość, pozwalając na lepsze jej przeprowadzenie przez rynki o wysokiej i niskiej zmienności.

VMA = (0.78 * (wskaźnik zmienności) * cena zamknięcia) + (1-0.078 * wskaźnik zmienności) * wczorajszy VMA

We wskaźniku zmienności używana jest wartość absolutna 9-okresowego Chande Momentum Oscillator. Im większa wartość tego wskaźnika, tym większa zmienność rynku, a tym samym większa czułość średniej ruchomej.

Taką metodę obliczania średniej ruchomej variable przedstawił Tushar Chande w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities, marzec, 1992 r.

Volume Adjusted

Dick Arms, znany jako twórca Arms Index i metody wykresów equivolume (patrz str. 508), utworzył wyjątkową metodę obliczania średnich ruchomych. Włączył on wolumen do metody obliczania tworząc średnią zwaną średnia ruchoma wolume adjusted.

Obliczenie średniej ruchomej volume adjusted jest trochę skomplikowane. Jednakże jej koncepcja jest łatwa do zrozumienia. Wszystkie średnie ruchome (także volume adjusted) używają niektórych typów metod ważenia do „średniej” danej liczbowej. Średnie ruchome wykładnicza i ważona przykładają większą wagę do najświeższych danych. Proste średnie ruchome przykładają jednakową wagę do wszystkich danych liczbowych. Średnie ruchome variable przykładają większą wagę do najbardziej zmiennych danych liczbowych. Tak jak wskazuje jej nazwa, średnie ruchome volume adjusted przykładają większą wagę do dni z większym wolumenem.

Średnia ruchoma volume adjusted obliczana jest następująco:

1. oblicz średni wolumen używając każdego okresu czasowego wykresu,

2. oblicz przyrost wolumenu mnożąc średni wolumen przez 0.67,

3. oblicz współczynnik wolumenu każdego okresu, dzieląc każdy wolumen aktualnego okresu przez przyrost wolumenu,

4. rozpoczynając od najświeższego okresu czasowego i poruszając się wstecz, pomnóż cenę każdego okresu czasowego przez współczynnik wolumenu okresu i zsumuj te wartości, aż wykorzystasz wszystkie wartości współczynników wolumenu. Pamiętaj, że tylko część ostatniego wolumenu okresu będzie prawdopodobnie wykorzystana.

Weighted

Średnia ruchoma ważona jest także zaprojektowana do przykładania większej wagi do najświeższych danych liczbowych i mniejszej wagi do przeszłych danych liczbowych. Ważona średnia ruchoma jest obliczana przez pomnożenie każdej z poprzednich dziennych danych liczbowych przez stałą ważenia. Poniższa tabela pokazuje jak obliczana jest 5-dniowa ważona średnia ruchoma.

Kolejny dzień	Waga	*Cena	=Cena ważona
1	1	25	25
2	2	26	52
3	3	28	84
4	4	25	100
5	5	29	145
razem	15	133	=27.067

Pamiętaj, że 5-dniowa ważona średnia ruchoma przykłada pięć razy większą wagę do dzisiejszej ceny (tj. 5*29) niż do ceny pięć dni temu (tj. 1*25).

Interpretacja

Najbardziej popularną metodą interpretacji średniej ruchomej jest porównywanie wzajemnych relacji pomiędzy średnią ruchomą cen zamknięcia papieru wartościowego i cenami zamknięcia papieru wartościowego. Sygnał sprzedaży występuje wtedy, gdy cena papieru wartościowego spada poniżej swej średniej ruchomej, a sygnał kupna powstaje wtedy, gdy cena papieru wartościowego wzrasta ponad swoją średnią ruchomą.

Ten sposób wykorzystania średniej ruchomej w transakcjach nie oznacza, że otrzymasz sygnał dokładnie na szczycie lub w dołku. Krytycznym momentem średniej ruchomej jest liczba okresów czasowych używanych do jej obliczenia. Jeśli używasz optymalizacji, możesz zawsze znaleźć taką średnią ruchomą, która będzie zyskowna. Sztuką jest znaleźć średnią ruchomą, która będzie konsekwentnie zyskowna. Najbardziej popularną średnią ruchomą jest 39-tygodniowa (lub 200-dniowa) średnia ruchoma. Ta średnia ruchoma jest dobra do określenia głównych (długoterminowych) cykli rynku. Szerokość średniej ruchomej powinna pasować do cyklu rynku, który chcesz określić. Przedstawiają się one następująco:

Trend	Szerokość średniej ruchomej
Bardzo krótki	5-13 dni
Krótkoterminowy	14-25 dni
Pośredni	26-49 dni
Średnioterminowy	50-100 dni
Długoterminowy	100-200 dni

Gdy wyświetlasz średnie ruchome, to liczba okresów czasowych, które wprowadziłeś, odpowiadać będą okresowości załadowanego papieru wartościowego. Na przykład, jeśli załadowałeś dzienne dane, to wprowadzenie 12 jako liczby okresów czasowych, oznaczać będzie 12 dni. Jeśli załadowane dane są tygodniowe, to 12 okresów czasowych będzie oznaczać 12 tygodni.

Możesz dokonać konwersji dziennej średniej ruchomej na tygodniową średnią ruchomą, dzieląc liczbę dni przez 5 (np. 200-dniowa średnia ruchoma jest prawie identyczna do 40-tygodniowej średniej ruchomej). Aby dokonać konwersji dziennej średniej ruchomej na miesięczną średnią ruchomą, podziel dni przez 21 (np. 200-dniowa średnia ruchoma jest bardzo podobna do 9-miesięcznej średniej ruchomej).

Program MetaStock umożliwia kreślenie średnich ruchomych papierów wartościowych i każdego wskaźnika wbudowanego w program. Interpretacja średniej ruchomej wskaźnika jest podobna do interpretacji średniej ruchomej papieru wartościowego: gdy wskaźnik wzrasta ponad średnią ruchomą, sygnalizuje to kontynuację ruchu wskaźnika w górę; gdy wskaźnik spada poniżej swej średniej ruchomej, sygnalizuje to kontynuację ruchu w dół przez wskaźnik.

Wskaźnikami, które są szczególnie dobre w połączeniu ze średnimi ruchomymi, są takie wskaźniki jak: MACD, Price R.O.C., Momentum i Stochastic.

Niektóre wskaźniki, takie jak krótkoterminowy Stochastic, wahają się zbyt dziwacznie, stąd trudno powiedzieć o jego rzeczywistym trendzie. Usuwając wskaźnik (tj. w okienku dialogowym Indicator's Properties zmieniasz ustawienie opcji Indicator Style na Invisible) i następnie kreśląc średnią ruchomą wskaźnika, możemy zobaczyć generalny trend wskaźnika, a nie jego dzienne fluktuacje.

Błędy mogą być zmniejszone, dzięki małemu opóźnieniu sygnału, kreśląc krótkoterminową średnią ruchomą (tj. 2-10 dniowe) wskaźników oscylujących, takich jak 12-dniowy R.O.C., Stochastic lub RSI. Na przykład, zamiast sprzedawać gdy Stochastic Oscillator spada poniżej 80, możesz sprzedawać tylko wtedy, gdy 5-okresowa średnia ruchoma Stochastic Oscillator spada poniżej 80.

___________________________________________________________________________

Negative Volume Index

Negative volume Index (NVI) wiąże obniżenie wolumenu ze zmianą ceny papieru wartościowego. Gdy wolumen zmniejsza się w porównaniu do poprzedniego dnia, NVI ustalany jest na podstawie procentowej zmiany ceny papieru wartościowego.

If(V<(ref(V,-1))then

NVI=I+(((C-ref(C,-1)/ref(C,-1)))

If(V>=ref(V,-1))then

NVI=I

gdzie

C =dzisiejsza cena zamknięcia

ref(C,-1) =wczorajsza cena zamknięcia

I =wczorajszy Negative Volume Index

NVI =dzisiejszy Negative Volume Index

V =dzisiejszy wolumen

ref(V,-1) =wczorajszy wolumen

NVI jest zbudowany w ten sposób, że wyświetla tylko zmiany w dniu, w którym wolumen zmniejsza się w porównaniu z poprzednim dniem. Ponieważ obniżenia cen są zazwyczaj połączone ze zmniejszonym wolumenem, NVI będzie zazwyczaj w trendzie malejącym.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach NVI, znajdziesz na str. 205.

Interpretacja

Interpretacja NVI zakłada, że w dniach wzrostu wolumenu, tłum „nie poinformowanych” inwestorów jest na rynku.

Odwrotnie, w dniach malejącego wolumenu, „kute na cztery nogi pieniądze” cicho zajmują pozycję. Tak więc, zmiany pokazywane przez NVI (pamiętaj, że NVI zmieniają tylko dni o mniejszym wolumenie) wyświetlają, co robią kute na cztery nogi pieniądze.

Norman Fosback, który napisał Stock Market Logic zwraca uwagę, że przewaga rynku wzrostowego jest w 95% wtedy, gdy NVI indeksu Dow Industrials jest powyżej swej rocznej średniej ruchomej.

Uwagi

Wskaźnik pokazany na str. 337 pokazuje, jak obliczać Negative Volume Index.

___________________________________________________________________________

ODDS Probability Cones

ODDS™ Probability Cones utworzył Don Fishback, słynny ekspert od opcji i twórca metodologii handlu opcjami ODDS. Prawdopodobnie najważniejszą zasługą Fishbacka w analizie opcji jest włączenie zmienności ceny i jej wpływu na prawa prawdopodobieństwa. Rezultatem tej pracy jest ODDS Probability Cones.

Metodologia ODDS bazuje na założeniach robionych w każdym zwykle używanym modelu cenowym opcji. Jeśli wykorzystujesz jakiś model cenowy opcji do wartości opcji, to za pomocą ODDS obliczasz prawdopodobieństwo realizacji tego modelu cenowego lub też nie.

Zakłada się, że rynki finansowe są ślepe oraz, że ceny podlegają rozkładowi normalnemu. Oznacza to, że jeśli przeglądałeś zmiany rynkowe cen w dłuższym okresie czasu, kształt rozkładu cen powinien wyglądać jak krzywa dzwonowa. Oś X krzywej dzwonowej określa odchylenie standardowe, a oś Y określa cenę. Założenia rozkładu normalnego posiadają niektóre bardzo użyteczne właściwości. Jedną z najważniejszych jest to, że prawdopodobieństwo jest równe polu pod krzywą.

(rys. 435)

Oficjalna definicja zmienności jest równoważna jednostkowemu odchyleniu standardowemu rocznego ruchu ceny (wyrażonej w wartości logarytmicznej). Mówiąc prościej, zmienność stanowi wartość, którą można wykorzystać do pomiaru „szansy” na ważny ruchu ceny. Im większa zmienność, tym większa szansa na ważny ruch ceny.

Pamiętaj, że zmienność jest równoważna jednostkowemu odchyleniu standardowemu, które wyrażone jest w tej samej jednostce jak oś X krzywej dzwonowej. Jest to właściwość, która pozwala na utworzenie ODDS Probability Cones w MetaStocku.

Handlujący opcjami mogą odszukać poradę ekspercką o nazwie „Don Fishback - ODDS™ Option Analyst”. Więcej informacji o poradach eksperckich, znajdziesz na str. 482.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o ODDS Probability Cones, znajdziesz na str. 240.

Więcej informacji uzyskasz pod telefonem: Don Fishback, 1-800-637-8970.

Interpretacja

ODDS Probability Cones (które wspaniale określają zmienność świeżej ceny) dostarczają wizualnej wskazówki o najbardziej prawdopodobnej rozpiętości przyszłej ceny. Ta rozpiętość (tj. szerokość stożka) ustalana jest na podstawie zmienności najświeższych cen, projektowanej liczby okresów czasowych i procentowego prawdopodobieństwa (tj. 68% pewności, 90% pewności, itd.). Im większa zmienność cen papieru wartościowego, tym większa spodziewana rozpiętość cen w przyszłości i stąd większy stożek. Stożki zawsze rozszerzają się od wierzchołka, nawet jeśli ostatnia zmienność jest bardzo mała, ponieważ z upływem czasu wzrasta szansa ważnego ruchu ceny.

Domyślnie, stożki pokazują przewidywaną rozpiętość cen, z prawdopodobieństwem wynoszącym 68.26% (jest to równoważne jednostkowemu odchyleniu standardowemu). To oznacza, że istnieje 68.26% prawdopodobieństwa, że ceny będą pozostawać w obrębie stożka w wyznaczonym przedziale czasowym. Zwiększając ten procent, możesz określać szerokość stożka. Jak można się spodziewać, wyższy procent daje szerszy stożek.

Poniższa ilustracja pokazuje wykres i standardową krzywą dzwonową (z jednostkowym odchyleniem standardowym) po prawej stronie. Pamiętaj, że odpowiada ona szerokości Probability Cones na wykresie (która narysowana jest przy wykorzystaniu 68.26% lub jednostkowego odchylenia standardowego).

(rys. 436)

Pierwotnym sposobem wykorzystania tego typu analizy była pomoc handlującym opcjami w określeniu najlepszej strategii. Z punktu widzenia prawdopodobieństwa, handlujący opcjami będą przedkładać sprzedaż opcji przy wybiciu na zewnątrz stożka i kupować przy wybiciu do środka stożka.

Stożki mają jednakową wartość analityczną dla krótkiej i długiej pozycji. Wszystkie jednakowo i zrozumiale przepowiadają ruch ceny. Jednakże lepiej zająć krótką lub długą pozycję, gdy stożki są szerokie, niż zajmować ją, gdy stożki są wąskie. Oczywiście, zakłada się, że ostatnio obliczana zmienność będzie kontynuowana lub wzrośnie. Jeśli spodziewasz się, że zmienność zmniejszy się, powinieneś zrewidować swoje poglądy.

___________________________________________________________________________

On Balance Volume

On Balance Volume wiąże wolumen ze zmianą ceny. Obliczany jest przez dodawanie dziennego wolumenu do całkowitego narastającego wolumenu, gdy cena zamknięcia papieru wartościowego wzrasta oraz przez odejmowanie dziennego wolumenu, gdy cena zamknięcia papieru wartościowego maleje.

Jeśli dzisiejsza cena zamknięcia jest większa od wczorajszej ceny zamknięcia, to

OBV=wczorajsze OBV+dzisiejszy wolumen

Jeśli dzisiejsza cena zamknięcia jest mniejsza od wczorajszej ceny zamknięcia, to

OBV=wczorajsze OBV-dzisiejszy wolumen

Jeśli dzisiejsza cena zamknięcia równa się wczorajszej cenie zamknięcia, to

OBV=wczorajsze OBV

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach OBV, znajdziesz na str. 205.

Interpretacja

On Balance Volume bazuje na całkowitym wolumenie. Pokazuje, czy wolumen płynie do lub odpływa od papieru wartościowego. Gdy cena zamknięcia papieru wartościowego jest wyższa od poprzedniej ceny zamknięcia, cały dzienny wolumen brany jest jako wolumen wzrostowy. Gdy cena zamknięcia papieru wartościowego jest mniejsza niż poprzednia cena zamknięcia, to cały dzienny wolumen uważany jest za wolumen malejący.

Twórcą OBV jest Joe Granville, który opracował od strony analitycznej ten wskaźnik. My możemy tutaj zaledwie zapoczątkować wyjaśnianie prostej wersji interpretacji OBV. Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji na temat analizy OBV, polecamy przeczytać jego książkę, New Strategy of Daily Stock Market Timing for Maximum Profits (patrz str. 601).

Podstawowym założeniem analizy OBV jest przyjęcie, że zmiany OBV wyprzedzają zmianę ceny. Teoria jest taka, że kute na cztery nogi pieniądze mogą przypływać do papieru wartościowego, powodując wzrost OBV. Gdy gracze ruszą na papier wartościowy, to papier wartościowy i OBV będzie posuwać się naprzód falami.

Jeśli ruch ceny papieru wartościowego następuje przed ruchem OBV, to występuje brak potwierdzenia takiego ruchu cen przez wskaźnik OBV. Taki brak potwierdzenia występuje na rynku byka na szczycie (gdy papier wartościowy rośnie bez, lub przed OBV lub na dole rynku niedźwiedzia (gdy papier wartościowy spada bez, lub przed OBV).

OBV mówi, że jest trend rosnący, gdy każdy nowy szczyt leży wyżej od poprzedniego szczytu i każdy nowe dołek leży wyżej niż poprzedni dołek. Odwrotnie, OBV jest w trendzie malejącym, gdy każdy następny szczyt leży niżej niż poprzedni szczyt oraz każdy następny dołek leży niżej niż poprzedni dołek. Gdy OBV porusza się błądząc i nie tworzy następnych maksimów i minimów, to jest trend niepewny (boczny).

Raz ustalony trend pozostaje w mocy, aż zostanie przerwany. Są dwa sposoby przerwania trendu przez OBV. Pierwszy występuje wtedy, gdy trend zmienia się z rosnącego na malejący lub z malejącego na rosnący.

Drugim sposobem przerwania trendu przez OBV jest zmiana trendu na trend niepewny (boczny) i pozostawanie w nim przez więcej niż trzy dni. Tak więc, jeśli papier wartościowy zmienia się z rosnącego trendu na boczny trend i pozostaje w nim tylko przez dwa dni i następnie dalej wchodzi w trend rosnący, to OBV jest w tym czasie cały czas rosnący.

Gdy OBV zmienia się na rosnący lub malejący trend, musi wystąpić przerwanie. Ponieważ przerwanie OBV normalnie występuje przed przerwaniem papieru wartościowego, to inwestorzy powinni kupować, gdy przerwanie OBV następuje w górę. Odwrotnie, inwestorzy powinni sprzedawać, gdy przerwanie OBV następuje w dół. Zajęta pozycja powinna być utrzymywana aż trend się zmieni (jak wyjaśniono to poprzednio).

Taka metoda analizowania On Balance Volume jest dobra dla handlowania zgodnie z cyklami krótkoterminowymi. Według Granville'a, inwestorzy muszą działać szybko i zdecydowanie, jeśli chcą osiągnąć zysk z krótkoterminowej analizy OBV.

Uwagi

Przykład obliczania On Balance Volume, pokazany jest na str. 337.

___________________________________________________________________________

Open Interest

Wskaźnik Open Interest kreśli liczbę otwartych kontraktów danego towaru. Wskaźnik ten jest dostępny tylko dla futures i może być wykreślony, gdy zbiór danych liczbowych zawiera dane dotyczące liczby otwartych pozycji. Mówiąc prosto, spróbuj wykreślić wskaźnik Open Interest. Gdy zbiór danych liczbowych nie zawiera liczby otwartych pozycji, to pojawi się komunikat informujący o niemożliwości jego wykreślenia z powodu braku tych danych.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Open Interest, znajdziesz na str. 205.

Interpretacja

Liczba otwartych pozycji wykorzystywana jest do pomiaru aktywności i siły towaru. Wzrost liczby otwartych pozycji towarzyszący wzrostowi cen pokazuje, że nowi kupujący przystępują do rynku i potwierdza to ruch wzrostowy cen. Odwrotnie, spadek ilości otwartych pozycji podczas gdy rynek tworzy nowe maksimum (dywergencja), często sygnalizuje przyszły spadek cen.

___________________________________________________________________________

Option Indicators

Zwięzła interpretacja wskaźników opcji w programie MetaStock przedstawiona jest poniżej. Więcej informacji o tych wskaźnikach i o analizie opcji, znajdziesz na str. 580.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Option, znajdziesz na str. 205.

Option Delta

Delta pokazuje kwotę, o którą zmieni się cena opcji, jeśli cena podstawowego papieru wartościowego zmieni się o 1.00$.

Na przykład, jeśli XYZ jest sprzedawany po 105.00$/akcję, a opcja kupna na XYZ jest sprzedawana po 2.00$ oraz Delta wynosi 75%, to cena opcji powinna wzrosnąć o 0.75$ (do 2.75$), jeśli cena XYZ wzrośnie do 106.00$/akcję. Innymi słowy, opcje powinny wzrosnąć o 0.75$ na każdy 1.00$ wzrostu XYZ.

Option Expiration

Wskaźnik Option Expiration pokazuje miesięczne cykle wygasania obligacji i opcji indeksu. Pierwotnie wskaźnik ten został zaprojektowany jako pomoc w doskonaleniu systemów transakcyjnych wykorzystujących funkcje wskaźników (więcej informacji o funkcji Option Expiration, znajdziesz na str. 292). Wizualna interpretacja wykresu sama w sobie posiada małą wartość. Wykres po prostu pokazuje liczbę dni do daty wygaśnięcia następnych miesięcznych opcji.

Obligacje i opcje indeksowe wygasają sobotę, następującą po trzecim piątku każdego miesiąca. Opcje mogą być wystawione na jeden z trzech cykli. Nowe opcje mogą być wyemitowane co trzy miesiące, w cyklach rozpoczynających się w styczniu, lutym i marcu.

Dzień wygaśnięcia opcji w miesiącach marcu, czerwcu, wrześniu i grudniu jest określany jako „potrójnie magiczny”. W tych dniach obligacje, opcje na indeks i kontrakty terminowe na indeks, wygasają równocześnie. Z tego powodu, potrójnie magiczne dni mają często dużą zmienność.

Ponieważ opcje oficjalnie wygasają w soboty (dzień niehandlowy), wartość wskaźnika Next Option Expiration w piątek przed wygaśnięciem będzie wynosić 1.00 - co oznacza jeden dzień do wygaśnięcia. Jest to także zgodne ze sposobem obliczania funkcji Option Life (patrz str. 292).

Niektóre najbardziej aktywne dni w historii rynków, występowały w dniach wygaśnięcia opcji. Dzieje się tak dlatego, że w dniach wygaśnięcia opcji wzrasta zainteresowanie nimi dużych i małych inwestorów, stojących dotychczas z boku oraz spekulantów, którzy sądzą, że potencjalny wzrost zmienności może być okazją do zawarcia zyskownych transakcji.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Option Expiration, znajdziesz na str. 205.

Option Gamma

Gamma pokazuje przewidywaną zmianę Delta przypadającą na jeden punkt wzrostu ceny podstawowego papieru wartościowego. Tak więc, pokazuje on jak Delta jest czuła na zmianę ceny podstawowego papieru wartościowego. Na przykład, Gamma wynosząca 4 wskazuje, że Delta wzrośnie o cztery punkty (tj. z 50% do 54%) na każdy jeden punkt wzrostu ceny podstawowego papieru wartościowego.

Option Life

Option Life pokazuje liczbę dni do wygaśnięcia. Ogólnie mówiąc, im dłuższy czas do wygaśnięcia, tym bardziej cenna opcja.

Option Price

Option Price jest główną siłą modelu Black-Scholes. Pokazuje jak bardzo opcja powinna być sprzedana na podstawie różnych składników, tworzących model (tj. zmienność, option life, cena papieru wartościowego, itp.). Pomaga w odpowiedzi na pytanie: „Czy opcja jest powyżej ceny czy też poniżej ceny?”.

Option Theta

Theta pokazuje zmianę ceny opcji (w punktach) wraz z upływem czasu. Im dłuższy czas do wygaśnięcia, tym mniejszy wpływ czasu na cenę opcji. Jednakże, jeśli opcja jest bliska wygaśnięcia, to wpływ może być większy, szczególnie na opcjach o małej płynności. Theta jest także zwany jako „czas zniszczenia”.

Option Vega

Vega pokazuje zmianę ceny opcji pod wpływem 1% wzrostu zmienności podstawowego papieru wartościowego. Vega pokazuje wielkość zysku w dolarach, którego można się spodziewać, jeśli zmienność wzrośnie o 1 punkt.

Option Volatility

Opcje akcji o wysokiej zmienności są więcej warte, niż o mniejszej zmienności, z powodu większej sposobności zysku w dniu wygaśnięcia opcji. Nabywcy opcji powinni preferować opcje o wysokiej zmienności, natomiast nabywcy świeżo emitowanych opcji, powinni preferować opcje o małej zmienności.

Ten sposób pomiaru zmienności wymaga danych historycznych z 21 dni. Jest on podstawą metody „High-Low-Close Estimator” przedstawionej w książce The Complete Investment Book (patrz str. 600).

___________________________________________________________________________

Parabolic SAR

Parabolic Time/Price System utworzył J. Welles Wilder. Szczegółowo jest on opisany w jego książce, New Concepts in Technical Trading Systems (patrz str. 602). Wskaźnik ten jest używany do ustawiania stopów i często nazywany jest wskaźnikiem stop-i-odwróć (SAR).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Parabolic SAR, znajdziesz na str. 207.

Interpretacja

Jeśli zajmujesz długą pozycję (tj. cena jest powyżej SAR), SAR będzie wzrastać każdego dnia, nie zważając na kierunek ruchu ceny. Wielkość postępu SAR zależy od wielkości ruchu ceny.

Parabolic SAR doskonale ustawia stopy. Powinieneś zamknąć długą pozycję, gdy cana spada poniżej SAR i zamknąć krótką pozycję, gdy cena wzrasta powyżej SAR.

Parabolic SAR kreślony jest tak, jak pokazano w książce Wildera (powyżej). Każdy punkt poziomu stop SAR jest wyświetlany w dniu, w którym wystąpił. Pamiętaj, że wartość SAR jest wartością dzisiejszego poziomu stop, a nie jutrzejszego.

___________________________________________________________________________

Perfomance

Wskaźnik Perfomance wyświetla charakterystykę ceny papieru wartościowego w procentach. Czasami jest nazywany „normalizowanym” wykresem.

Więcej informacji o kreśleniu wykresów, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Perfomance, znajdziesz na str. 207.

Interpretacja

Liczbowa wartość wskaźnika Perfomance przedstawiona jest w procentach, określających zmiany cen papieru wartościowego, począwszy od pierwszego załadowanego okresu. Na przykład, wartość 10 oznacza, że cena papieru wartościowego wzrosła o 10%, począwszy od pierwszego załadowanego okresu, znajdującego się po lewej stronie wykresu. Podobnie, wartość -10% oznacza, że cena papieru wartościowego spadła poniżej 10%, począwszy od pierwszego okresu.

Uwagi

Wskaźnik Perfomance oblicza procentową wartość zmiany ceny, począwszy od pierwszego załadowanego dnia wykresu. Jednakże, gdy chcesz obliczyć charakterystykę papieru wartościowego od konkretnej daty (np. od dnia zakupu tego papieru), powinieneś najpierw użyć okienko dialogowe X-Axis Properties (patrz str. 121) do zmiany pierwszej załadowanej daty.

___________________________________________________________________________

Point & Figure

Wykresy punktowo-symboliczne (P&F) różnią się od „normalnych” wykresów cen tym, że kompletnie nie zważają na upływ czasu i na wykresie są wyłącznie zmiany cen. Zamiast ceny na osi X i czasu na osi Y, wykresy P&F wyświetlają zmiany cen na obydwu osiach.

Wykresy P&F wyświetlają „X”, gdy ceny wzrastają o „wymiar kratki” i wyświetlają „O”, gdy cena spada o wymiar kratki. Pamiętaj, że znaki X lub znaki O nie są kreślone, gdy ceny wzrastają lub spadają o wartość, która jest mniejsza od wymiaru kratki.

Każda kolumna może zawierać tylko znaki X lub tylko znaki O, nigdy obydwa znaki jednocześnie. Aby nastąpiła zmiana kolumn (tj. z kolumny X na kolumnę O), ceny muszą odwrócić się o „wielkość odwrócenia” pomnożoną przez rozmiar kratki. Na przykład, jeśli wymiar kratki wynosi 3 punkty, a wielkość odwrócenia wynosi 2 kratki, to ceny muszą odwrócić swój kierunek o 6 punktów (3 razy 2) aby nastąpiła zmiana kolumny. Jeśli jesteś w kolumnie ze znakami X, to cena musi spaść o 6 punktów, aby nastąpiła zmiana kolumny na znaki O. Zmiana kolumn oznacza zmianę trendu cen.

Ponieważ ceny muszą odwrócić kierunek o wielkość odwrócenia, każda kolumna wykresu P&F będzie co najmniej równa kratce odpowiadającej wielkości odwrócenia.

Gdy jest kolumna ze znakami X lub znakami O, program MetaStock najpierw sprawdzi czy ceny poruszają się tym samym kierunku (tj. rosną tak jak kolumna ze znakami X lub spadają tak jak kolumna ze znakami O), a następnie sprawdzi odwrócenie. Program MetaStock wykorzystuje ceny maksimum i minimum do oceny, czy zmiany cen są wystarczające do wyświetlenia nowego pola.

Wskaźniki obliczane na wykresach P&F wykorzystują wszystkie dane liczbowe każdej kolumny i wyświetlają średnią wartość wskaźnika dla tej kolumny.

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 496, str. 508, str. 514, str. 516, str. 519, str. 555 i str. 566.

Interpretacja

Wykresy P&F zaprojektowane są do wyświetlania podaży i popytu na papierze wartościowym. Kolumna ze znakami X pokazuje, że popyt przewyższa podaż (wzrost); kolumna ze znakami O pokazuje, że podaż przewyższyła popyt (spadek); seria kolumn pokazuje, że popyt i podaż są relatywnie równe.

Jest kilka formacji wykresu, które wielokrotnie ukazują się na wykresach P&F. Są to podwójne szczyty i dołki, formacje sygnału wzrostu lub spadku, symetryczne trójkąty wzrostowe lub spadkowe, itd. Szczegółowe wytłumaczenie wszystkich tych możliwości nie jest zamiarem tego podręcznika. Na str. 599 znajdziesz listę rekomendowanych książek.

___________________________________________________________________________

Polarized Fractal Efficiency

Wskaźnik Polarized Fractal Efficiency (PFE) wymyślił Hans Hannula. Został on przedstawiony w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities w styczniu 1994 r. Jako inżynier programista i gracz giełdowy z ponad trzydziestoletnim doświadczeniem rynkowym, Hannula zastosował do rynku, w sposób wyjątkowo przystępny, prawa geometrii fraktalnej i chaosu.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Polarized Fractal Efficiency, znajdziesz na str. 207.

Interpretacja

Opierając się na pionierskiej pracy matematyka Benoit Mendelbrot, Hannula wymyślił wskaźnik oceniający skuteczność ruchu cen pomiędzy dwoma punktami w czasie.

Im bardziej linearny i skuteczny ruch cen, tym krótszy dystans jaki muszą pokonać ceny pomiędzy dwoma punktami. Im bardziej „pokręcony” ruch ceny, tym mniej skuteczna jest jej podróż pomiędzy tymi punktami.

Podstawowym sposobem wykorzystania wskaźnika PFE jest pomiar trendu cen lub zatoru ruchu cen. PFE powyżej zera oznacza, że trend jest rosnący. Im wyższy odczyt trendu, tym skuteczniejszy ruch wzrostowy. Odczyt PFE poniżej zera oznacza, że trend jest malejący. Im niższy odczyt trendu, tym skuteczniejszy ruch w dół. Odczyt dookoła zera wskazuje na zmienny, mniej skuteczny ruch, balansujący pomiędzy siłami popytu i podaży.

Hannula zaobserwował kilka interesujących zjawisk:

• indeksy (szczególnie OEX) mają tendencję do osiągania maksimum PFE (tak dodatnie jak i ujemne) przy około 43%,

• środkowy rejon (około zera) balansuje pomiędzy popytem i podażą oraz oznacza punkt zatoru,

• formacja ostrego zakrętu występuje często bezpośrednio przed końcem ważnego okresu; taka formacja występuje gdy PFE osiąga punkt maksymalny, zawraca w przeciwnym kierunku do zera i następnie podejmuje próbę utworzenia ostatniego maksimum; pozycję należy otworzyć w kierunku przeciwnym, ze stopem umieszczonym trochę poza ekstremum ostrego zakrętu; pozycję należy utrzymywać aż do chwili osiągnięcia następnego ekstremum, o ile nie zwolni w okolicy linii zero; jeśli zwolni w okolicy zera, zamknij pozycję i czekaj na nowe maksimum i wejdź ponownie na rynek.

___________________________________________________________________________

Positive Volume Index

Positive Volume Index (PVI) wiąże wzrost wolumenu ze zmianą ceny papieru wartościowego. Gdy wzrasta wolumen w porównaniu do poprzedniego dnia, PVI dostosowuje się na podstawie procentowej zmiany ceny papieru wartościowego.

If (V>ref(V,-1)) then

PVI=I+(((C-ref(C,-1))/ref(C,-1)))

If (V<=ref(V,-1)) then

PVI=I

gdzie

C =dzisiejsza cena zamknięcia

Ref(c,-1) =wczorajsza cena zamknięcia

I =wczorajszy Positive Volume Index

PVI =dzisiejszy Positive Volume Index

V =dzisiejszy wolumen

Ref(V,-1) =wczorajszy wolumen

PVI jest tak skonstruowany, że wyświetla zmiany w dniach, w których wolumen wzrasta w porównaniu z poprzednim dniem. Ponieważ wzrostowi cen zazwyczaj towarzyszy zwiększony wolumen, to PVI na ogół będzie rosnąć.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach PVI, znajdziesz na str. 208.

Interpretacja

Interpretacja PVI jest przeciwna do interpretacji NVI (patrz str. 532). PVI usiłuje pokazać, co robią „nie poinformowani” inwestorzy.

Uwagi

Przykład obliczania wskaźnika Positive Volume Index, znajduje się na str. 337.

___________________________________________________________________________

Price Channel

Kanały cenowe są podobne w koncepcji do innych typów wstęg i kanałów, włączając w to wstęgi średnich ruchomych, Projection Bands (patrz str. 544), Envelope (patrz str. 508) i Bollinger Bands (patrz str. 494). Mają one taki sam charakterystyczny kanał linii jak Raff Regression Channels (patrz str. 549).

Kreśląc górny kanał cenowy, Price Channel odszukuje najwyższy szczyt w wyznaczonej liczbie okresów czasowych i kreśli rezultat tych poszukiwań ponad aktualną ceną. Podobnie kreślony jest dolny kanał cenowy. Rezultatem jest wykres składający się z dwóch linii reprezentujących ostatnie maksymalne i minimalne ceny.

Sednem kanałów cenowych są ruchome linie wsparcia i oporu. Są one nieustannie dostosowywane do najświeższych szczytów i dołków.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Price Channel, znajdziesz na str. 208.

Interpretacja

Kanały cenowe są wykorzystywane częściej niż inne typy kanałów i wstęg -- pomagają one ocenić przypływ i odpływ optymizmu i pesymizmu. Gdy ceny są przy lub w pobliżu górnego kanału, wskazuje to na wysoki optymizm -- ceny napotykają opór i ruszają w dół do bardzie racjonalnych poziomów. Odwrotnie, gdy ceny znajdują się przy lub w pobliżu dolnego kanału, wskazuje to na skrajny pesymizm - ceny znajdują wsparcie i ruszają w górę do bardziej racjonalnych poziomów.

Ponieważ Price Channel obliczany jest na podstawie cen maksymalnych i minimalnych, przedstawia on tradycyjne poziomy wsparcia i oporu. Na przykład, jeśli ceny odbijają się dwa lub więcej razy od dolnego kanału w pobliżu tego samego poziomu cenowego, oznacza to silne wsparcie. Odwrotnie, jeśli ceny odbijają się dwa lub więcej razy od górnego kanału w pobliżu tego samego poziomu ceny, oznacza to silny opór.

Interesujące jest, że częściej niż Bollinger Bands, wąski kanał cenowy często przepowiada ważny ruch ceny. Poniżej podano kilka interesujących obserwacji dotyczących kombinacji 20-okresowego Bollinger Band i 20-okresowego Price Channel:

• należy się spodziewać ważnego ruchu w górę, gdy Price Channel i Bollinger Bands są bardzo wąskie i cena zamknięcia przekracza górny kanał Price Channel; umieść obronny stop troszeczkę poniżej środka Bollinger Bands,

• należy się spodziewać ważnego ruchu w dół, gdy Price Channel i Bollinger Bands są bardzo wąskie i cena zamknięcia przekracza dolny kanał Price Channel; umieść stop obronny troszeczkę powyżej środka Bollinger Bands,

• należy spodziewać się krótkoterminowego ruchu cen wbrew obecnie przeważającemu trendowi rosnącemu, gdy Price Channel i Bollinger Bands są szerokie i cena zamknięcia przekracza górny kanał cenowy Price Channel,

• należy spodziewać się krótkoterminowego ruchu cen wbrew obecnie przeważającemu trendowi malejącego, gdy Price Channel i Bollinger Bands są szerokie i cena zamknięcia przekracza dolny kanał cenowy Price Channel.

___________________________________________________________________________

Price Oscillator

Price Oscillator wyświetla różnicę pomiędzy dwiema średnimi ruchomymi ceny papieru wartościowego. Różnica pomiędzy średnimi może być wyrażona w punktach lub procentach.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Price Oscillator, znajdziesz na str. 208.

Interpretacja

Analiza średniej ruchomej często generuje sygnały kupna gdy krótkoterminowa średnia ruchoma (lub cena papieru wartościowego) wzrasta ponad długoterminową średnią. Odwrotnie, sygnały sprzedaży są generowane gdy krótkoterminowa średnia ruchoma spada poniżej długoterminowej średniej ruchomej. Price Oscillator pokazuje cykliczne (i często zyskowne) sygnały generowane przez jedną lub dwie średnie ruchome.

Uwagi

Więcej informacji o systemie średnich ruchomych i oscylatorach, uzyskasz po zaznajomieniu się ze średnimi ruchomymi (patrz str. 527) i MACD (patrz str. 522).

Przykład sposobu obliczania wskaźnika Price Oscillator, znajdziesz na str. 337.

___________________________________________________________________________

Price Rate-Of-Change

Wskaźnik Price Rate-Of-Change (R.O.C.) (metoda procentowa) obliczany jest przez podzielenie zmiany ceny w ciągu ostatnich x-okresów przez cenę zamknięcia papieru wartościowego x-okresów temu. Rezultatem jest procentowa zmiana ceny w ostatnich x-okresach.

Jeśli cena papieru wartościowego jest wyższa dzisiaj niż x-okresów temu, R.O.C. będzie miał wartość dodatnią. Jeśli cena papieru wartościowego jest mniejsza dzisiaj niż x-okresów temu, ROC będzie miał ujemną wartość.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika R.O.C., znajdziesz na str. 209.

Interpretacja

Powszechną właściwością cen papieru wartościowego jest to, że ceny poruszają się w górę i w dół tworząc fale. Wskaźnik Price Rate-Of-Change ilustruje ten ruch falowy cen papieru wartościowego w postaci oscylatora. Gdy ceny papieru wartościowego wzrastają, R.O.C. wzrasta; odwrotnie, gdy ceny maleją, R.O.C. maleje. Im szybszy wzrost cen lub spadek, tym szybszy wzrost lub spadek R.O.C.

Program MetaStock pozwala wybierać liczbę okresów czasowych wykorzystywanych w obliczeniach R.O.C. Liczba okresów czasowych może mieć rozpiętość od 1 dnia do 200 dni (lub więcej). Najbardziej popularnymi okresami czasowymi jest 12 i 25 dni dla średnioterminowych transakcji i 1 rok (255 dni) dla długoterminowych analiz.

12-dniowy R.O.C. jest najlepszy do wykorzystania jako wskaźnik wykupienia/wyprzedania krótko lub średnioterminowy. Im wyższy R.O.C. tym wyższe wykupienie papieru wartościowego; im niższy R.O.C. tym większe prawdopodobieństwo wzrostu. Jednakże, tak jak przy wszystkich wskaźnikach wykupienia/wyprzedania, najlepiej czekać na korektę rynku (tj. odwrócenie w górę lub w dół) przed zawarciem transakcji. Rynek pokazujący wykupienie może przebywać w stanie wykupienia jakiś czas. I rzeczywiście, bardzo mocno wykupiony/wyprzedany rynek zazwyczaj kontynuuje aktualny trend.

12-dniowy R.O.C. ma tendencję do wielu cykli, oscylując tam i z powrotem w dość regularnych formacjach. Często zmiany cen można przewidzieć studiując poprzednie cykle R.O.C. i porównując poprzednie cykle do aktualnego rynku.

Optymalny poziom wykupienia/wyprzedania (tj. +/- 5) zmienia się w zależności od analizowanego papieru wartościowego i ogólnej kondycji rynku. Na silnym rynku byka, jest zazwyczaj korzystnie ustawić go na wyższym poziomie, być może +10 i -5.

Uwagi

Opisany powyżej Price R.O.C. wyświetla R.O.C. w procentach. R.O.C. może być także wyświetlany jako współczynnik, wykorzystując wskaźnik Momentum (patrz str. 526) lub wyrażony w punktach wybierając przycisk „periods” w okienku dialogowym Properties (patrz str. 209).

Przykład obliczania wskaźnika Price R.O.C. znajduje się na str. 338.

___________________________________________________________________________

Price Volume Trend

Price Volume Trend (PVT) jest podobny w koncepcji do On Balance Volume (patrz str. 534) w tym, że skumulowany całkowity wolumen jest dostosowywany w zależności od zmian cen zamknięcia. Ale gdy OBV dodaje całkowity wolumen dni, w których cena zamknięcia jest wyższa i odejmuje całkowity wolumen dni, w których cena zamknięcia jest niższa, to PVT dodaje tylko część dziennego wolumenu. Wielkość wolumenu dodawanego do PVT jest funkcją wielkości wzrostu lub spadku cen w porównaniu do zamknięcia z poprzedniego dnia.

PVT=(((C-ref(C,-1))/ref(C,-1))*V)+I

gdzie

C =dzisiejsza cena zamknięcia

Ref(C,-1) =wczorajsza cena zamknięcia

V =dzisiejszy wolumen

I =wczorajszy Price Volume Trend

PVT jest obliczany przez pomnożenie dziennego wolumenu przez procentową zmianę podstawowego papieru wartościowego i dodanie tej wartości do skumulowanej sumy. Na przykład, jeśli cena zamknięcia papieru wartościowego wzrasta o 0.5% a wolumen wynosił 10.000 akcji, to należy dodać 50 (tj. 0.005*10000=50) do PVT. Jeśli cena papieru wartościowego spadła o 0.5%, to należy odjąć 50 od PVT.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach PVT, znajdziesz na str. 209.

Interpretacja

Interpretacja Price Volume Trend jest podobna do interpretacji On Balance Volume (patrz str. 534) i Volume Accumulation/Distribution Line (patrz str. 491).

Wielu inwestorów czuje, że PVT bardziej dokładnie ilustruje przepływ pieniądza do i od papieru wartościowego, niż to robi OBV. Jest tak dlatego, że OBV dodaje tę samą wartość wolumenu do wskaźnika nie zważając na to czy cena zamknięcia papieru wartościowego wzrasta o ułamek punktu czy też o 200%. PVT dodaje tylko małą część wolumenu do wskaźnika, gdy cena zmienia się o niewielki procent, bądź też dodają dużą część wolumenu do wskaźnika, gdy cena zmienia się o duży procent.

Uwagi

Przykład obliczania wskaźnika Price Volume Trend, znajdziesz na str. 338.

___________________________________________________________________________

Projection Bands

Wskaźnik Projection Bands wymyślił Mel Widner, Ph.D. Wskaźnik ten został opublikowany w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities, lipiec, 1995 r.

Projection Bands jest podobny w koncepcji do innych typów wstęg, włączając w to wstęgę średnich ruchomych, Price Channels (patrz str. 541), Envelopes (patrz str. 508) i Bollinger Bands (patrz str. 494). Posiada ona także charakterystyczny kanał linii, podobnie jak Raff Regression Channels (patrz str. 549).

Projection Bands jest kreślony w ten sposób, że odszukuje cenę minimalną i maksymalną w wyznaczonej liczbie dni i rzutuje je do przodu (równolegle do linii linear regression). Rezultatem jest wykres zawierający dwie wstęgi reprezentujące graniczne wartości cen minimalnych i maksymalnych. Ceny będą zawsze w granicach wstęg, odmiennie niż Bollinger Bands.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Projection Bands, znajdziesz na str. 210.

Interpretacja

Projection Bands są wykorzystywane częściej niż inne typy kanałów i wstęg -- pomagają one ocenić przypływ i odpływ optymizmu i pesymizmu. Gdy ceny są przy lub w pobliżu górnego kanału, wskazuje to na wysoki optymizm -- ceny napotykają opór i ruszają w dół do bardzie racjonalnych poziomów. Odwrotnie, gdy ceny znajdują się przy lub w pobliżu dolnego kanału, wskazuje to na skrajny pesymizm - ceny znajdują wsparcie i ruszają w górę do bardziej racjonalnych poziomów.

Zaleca się, aby sygnały generowane przez wszystkie wstęgi były potwierdzane przez inne wskaźniki, ponieważ ceny często poruszają się wzdłuż wstęgi przez pewien czas, podczas silnego trendu. Podczas trendu możesz wykorzystywać wstęgi do transakcji krótkoterminowych przeciwnych podstawowemu trendowi. Zawierając transakcje zgodnie z rozpiętością rynku, możesz wykorzystać wstęgi do transakcji na poziomach wykupienia/wyprzedania. Wskaźniki takie jak VHF (patrz str. 572), CMO (patrz str. 499) i r-squared (patrz str. 547) mogą być wykorzystywane do oceny trendu rynku.

___________________________________________________________________________

Projection Oscillator

Projection Oscillator utworzył Mel Widner, Ph.D. Jest on modyfikacją Projection Bands (patrz str. 544). Projection Oscillator jest w zasadzie wskaźnikiem Stochastic dostosowującym się do slope. Podczas gdy Stochastic Oscillator (patrz str. 561) pokazuje wzajemne relacje pomiędzy aktualną ceną do jej wartości minimalnej i maksymalnej w najświeższym okresie czasowym, to Projection Oscillator pokazuje tę samą rzecz, ale ceny minimalne i maksymalne są dostosowywane w górę/dół za pomocą slope ceny linii regresji. Takie dostosowanie czyni Projection Oscillator bardziej czułym na krótkoterminowe ruchy ceny niż Stochastic w tym samym okresie.

Mówiąc inaczej, Projection Oscillator pokazuje gdzie aktualna cena odpowiada wstęgom Projection. Wartość 50 wskazuje, że aktualna cena jest dokładnie pośrodku wstęg. Wartość 100 wskazuje, że ceny dotykają górnej wstęgi. Wartość 100 wskazuje, że ceny dotykają dolnej wstęgi.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Projection Oscillator, znajdziesz na str. 210.

Interpretacja

Projection Oscillator może być wykorzystywany jako krótko lub średnioterminowy oscylator do przeprowadzania transakcji, w zależności od liczby okresów czasowych wykorzystywanych do obliczenia oscylatora. Gdy wyświetlany jest krótkoterminowy Projection Oscillator (tj. 10-20 dni), wykorzystuje się na ogół 3-dniową linię sygnalną.

Istnieje kilka sposobów interpretacji Projection Oscillator.

Wykupienie/wyprzedanie

Kupuj gdy oscylator spada poniżej wyznaczonego poziomu (np. 20) i następnie wzrasta powyżej tego poziomu. Sprzedaj gdy oscylator rośnie ponad określony poziom (np. 80) i następnie spada poniżej tego poziomu. Wysoka wartość (tj. powyżej 80) wskazuje nadmierny optymizm. Niska wartość (tj. poniżej 20) wskazuje na nadmierny pesymizm.

Jednakże, przed zawarciem transakcji na podstawie tylko poziomów wykupienia/wyprzedania, powinieneś najpierw określić trend rynku wykorzystując takie wskaźniki jak r-squared (patrz str. 547) lub CMO (patrz str. 499). Jeśli te wskaźniki sugerują, że nie ma trendu, to dopiero wówczas powinieneś kierować się poziomami wykupienia/wyprzedania, co powinno dać najlepszy rezultat. Jeśli sugerowany jest trend, możesz użyć oscylatora do otwarcia pozycji w kierunku zgodnym z trendem.

Przecięcia

Kupuj, gdy oscylator przecina w górę linię sygnalną (przerywaną) i sprzedaj, gdy oscylator spadnie poniżej linii sygnalnej. Możesz również ustalić inne zasady, otwierając pozycję gdy przecięcie wystąpi ponad poziomem 70 lub poniżej poziomu 30.

Dywergencje

Możesz rozważyć sprzedaż, gdy ceny tworzą serię nowych szczytów i oscylator spada poniżej swojego poprzedniego maksimum. Możesz rozważyć kupno, gdy ceny tworzą serię nowych minimów i oscylator wzrasta powyżej swojego poprzedniego minimum. Możesz również ustalić inne zasady, wymagając aby dywergencja wystąpiła powyżej poziomu 70 lub poniżej poziomu 30.

___________________________________________________________________________

Qstick Indicator

Wskaźnik Qstick utworzył Tushar Chande. Qstick jest sposobem ilościowego określania świec. Odległość pomiędzy cenami otwarcia i zamknięcia jest sercem wykresów świecowych. Dla tych, którzy niezbyt dobrze znają wykresy świecowe, korpus świecy jest czarny, jeśli dzisiejsze zamknięcie jest mniejsze niż otwarcie; korpus jest biały, gdy dzisiejsze zamknięcie jest większe od otwarcia. Jeśli w wyznaczonym przedziale czasowym jest więcej białych świec niż czarnych uważa się, że jest trend rosnący. Jeśli w wyznaczonym przedziale czasowym jest więcej świec czarnych niż białych uważa się, że trend jest malejący.

Wskaźnik Qstick jest po prostu średnią ruchomą różnic pomięcy cenami otwarcia i zamknięcia.

Więcej informacji o wskaźniku Qstick znajdziesz w książce The New Technical Trader, którą napisali Tushar Chande i Stanley Kroll.

Więcej informacji o kreśleniu wykresów, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Qstick, znajdziesz na str. 210.

Interpretacja

Wartość Qstick poniżej zera wskazuje na przewagę czarnych świec (w wyznaczonych okresach czasu), a zatem na papierze wartościowym przeważają niedźwiedzie. Wartość powyżej zera wskazuje na przewagę białych świec (w wyznaczonych okresach czasu), a zatem na papierze wartościowym przeważają byki.

Istnieje kilka sposobów wykorzystania wskaźnika Qstick do transakcji.

Przecięcia

Kupuj, gdy wskaźnik przecina w górę linię zero. Sprzedaj, gdy spada poniżej zera.

Poziomy ekstremalne

Kupuj, gdy wskaźnik Qstick jest na ekstremalnie niskim poziomie i zawraca w górę. Sprzedaj, gdy wskaźnik Qstick jest na ekstremalnie wysokim poziomie i zawraca w dół. Ponadto możesz wykreślić krótkoterminową średnią ruchomą wskaźnika Qstick jako linię sygnalną.

Dywergencje

Kupuj, gdy Qstick porusza się w górę, a ceny poruszają się w dół. Sprzedaj, gdy Qstick porusza się w dół, a ceny poruszają się do góry. Możesz także czekać na potwierdzenie nowego kierunku przez ceny, zanim zajmiesz pozycję.

___________________________________________________________________________

Quadrant Lines

Quadrant Lines są serią poziomych linii, które dzielą najwyższe i najniższe wartości (zazwyczaj ceny) na cztery równe sektory.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Quadrant Lines, znajdziesz na str. 240.

Interpretacja

Podstawową intencją Quadrant Lines jest pomoc w wizualnej kontroli ruchów cen. Pomoc polega na tym, że możesz obserwować najniższe, najwyższe i średnie wartości ceny, w określonym przedziale czasu.

___________________________________________________________________________

r-squared

Metoda linearnej regresji dostarcza kilka użytecznych informacji do analizy technicznej, włączając w to r-squared. R-squared pokazuje siłę trendu. Im bardziej zwarte ruchy cen we wzajemnej linearnej relacji z upływem czasu, tym silniejszy trend.

Możesz odszukać poradę ekspercką o nazwie „Equis-Statistical Analysis”, która jest pomocna w interpretowaniu r-squared. Więcej informacji o poradach eksperckich, znajdziesz na str. 482.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach r-squared, znajdziesz na str. 211.

Interpretacja

Wartości r-squared pokazują procentowy ruch, który może być wyjaśniony za pomocą linearnej regresji. Na przykład, jeśli wartość r-squared wynosi 70% za ostatnie 20 dni oznacza to, że 70% ruchu jest wyjaśniona za pomocą linearnej regresji. Pozostałe 30% ruchów jest przypadkowym szumem.

Pożytecznym jest porównanie r-squared do Slope (patrz str. 520). Podczas gdy Slope daje ogólną informację o kierunku trendu (dodatnią lub ujemną), r-squared daje informację o sile trendu. Wysoka wartość r-squared może być połączona z wysoką dodatnią lub ujemną wartością Slope.

Chociaż pożytecznym jest znajomość wartości r-squared, idealnie jest, jeśli wykorzystujesz r-squared w połączeniu ze Slope. Wysokie wartości r-squared towarzyszące małemu Slope, nie interesują krótkoterminowych graczy. Jednakże, wysoka wartość r-squared towarzysząca dużej wartości Slope, ogromnie interesuje graczy.

Jednym z najlepszych sposobów wykorzystania r-squared jest używanie go jako wskaźnika potwierdzenia. Podstawowe wskaźniki impetu (np. Stochastic, RSI, CCI, itp.) i systemy średnich ruchomych wymagają potwierdzenia trendu, aby można było polegać na nich. R-squared dostarcza takiego potwierdzenia. Jeśli r-squared jest powyżej swej krytycznej wartości i rośnie, możesz mieć 95% pewności, że aktualnie jest silny trend.

Gdy używasz podstawowych wskaźników impetu, to zawieraj transakcje na poziomach wykupienia/wyprzedania, gdy określisz, że ceny spadają lub słabną (tj. wartość r-squared jest mała lub maleje). Dlatego, że w silnym trendzie, ceny mogą pozostawać wykupione lub wyprzedane przez dłuższy czas. A więc, możesz wziąć pod uwagę zawieranie transakcji dokładnie na poziomach wykupienia/wyprzedania wykorzystując wiele wskaźników. Wykupiony rynek może być wykupiony przez dłuższy czas, gdy rynek jest w trendzie. Jednakże, sygnał generowany przez system przecięcia średnich ruchomych, może być zbyt późny, ponieważ te systemy najlepiej spisują się na rynkach o silnym trendzie.

Aby określić, czy trend jest statystycznie ważny w danym przedziale czasowym, wykreśl wskaźnik r-squared i porównaj z poniższą tabelą. Tabela ta pokazuje wartości r-squared wymagane do 95% poziomu pewności dla różnych liczb okresów czasowych. Jeśli wartość r-squared jest mniejsza niż wartości krytyczne, pokazane w tabeli, to powinieneś przypuszczać, że ceny pokazują nieważny statystycznie trend.

Liczba okresów	Krytyczna wartość r-squared (95% pewności)
5	0.77
10	0.40
14	0.27
20	0.20
25	0.16
30	0.13
50	0.08
60	0.06
120	0.03

Możesz nawet rozważyć otwarcie krótkoterminowej pozycji w kierunku przeciwnym do dominującego trendu gdy obserwujesz, że r-squared zaokrągla się na poziomach ekstremum. Na przykład, jeśli Slope jest dodatni, a r-squared jest powyżej 0.80 i zaczyna skręcać w dół, możesz spróbować sprzedaży lub otworzyć krótką pozycję.

Istnieje wiele sposobów wykorzystania mocy linearnej regresji do r-squared i Slope w systemach transakcyjnych. Chcąc uzyskać szczegółowe informacje, polecamy książkę The New Technical Trader, którą napisali Tushar Chande i Stanley Kroll.

___________________________________________________________________________

Raff Regression Channel

Wskaźnik ten utworzył Gilbert Raff. Kanał regresji jest linią studialną, która jest kreślona bezpośrednia na wykresie ceny. Regression Channel dostarcza precyzyjnego ilościowego sposobu definicji trendu cen i ich linii ograniczających.

Regression Channel jest tak skonstruowany, że kreśli dwie równoległe linie, leżące w równych odległościach, powyżej i poniżej linii trendu Linear Regression. Odległość pomiędzy liniami kanału, a linią regresji jest największą odległością ceny maksymalnej lub minimalnej od linii regresji.

Więcej informacji o wykorzystywaniu Raff Regression Channel, znajdziesz w książce Trading the Regression Channel, którą napisał Gilbert Raff (dostępnej bezpośrednio z Equis International).

Więcej informacji o innych liniach studialnych bazujących na kanale, patrz Envelopes (str. 508), Price Channels (str. 541), Standard Deviation Channels (str. 557), Standard Error Bands (str. 559) i Standard Error Channels (str. 560).

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Raff Regression Channel, znajdziesz na str. 240.

Interpretacja

Raff Regression Channel obejmuje ruch cen. Dolny kanał stanowi linię wsparcia, a górny kanał stanowi linię oporu. Ceny mogą wychodzić na zewnątrz kanału przez krótki okres czasu. Jednakże, jeśli ceny przebywają na zewnątrz kanału przez dłuższy okres czasu, to nadciąga zmiana trendu.

___________________________________________________________________________

Random Walk Index

Usiłując znaleźć wskaźnik, który przezwycięży niedogodności związane z tradycyjnymi metodami gładzenia, Michael Poulos wymyślił wskaźnik Random Walk Index. Random Walk Index zasadza się na elementarnej zasadzie geometrii, że najkrótsza odległość pomiędzy dwoma punktami jest odcinkiem leżącym na prostej przechodzącej przez te punkty. Im bardziej ceny odchylają się od tych dwóch punktów w czasie, tym mniej skuteczny ruch.

Random Walk Index analizuje ceny maksymalne i ceny minimalne, kreśląc dwie niezależne krzywe. RWI cen maksymalnych kreślone jest w postaci linii ciągłej. RWI cen minimalnych kreślony jest w postaci linii przerywanej.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Random Walk Index, znajdziesz na str. 211.

Interpretacja

Poulos ustalił ważne zależności podczas swoich badań tego wskaźnika. Stwierdził, że „linia podziału” pomiędzy krótko i długoterminowym przedziałem czasowym, dla większości futures i akcji, wynosi od 8 do 10 dni. Dlatego też stwierdził, że można utworzyć dość efektywny system transakcyjny, wykorzystując we wskaźniku RWI dwa różne okresy czasowe - krótkoterminowe RWI (dwa do siedmiu okresów) dla rynków o szalonych i przypadkowych ruchach oraz długoterminowe RWI (od 8 do 64 okresów) dla rynków stabilnych, będących w trendzie.

Szczyty na krótkoterminowym RWI cen maksymalnych mają tendencję zbiegania się ze szczytami cen. Szczyty na krótkoterminowym RWI cen minimalnych mają tendencję do zbiegania się z dołkami cen.

Odczyt długoterminowego RWI cen maksymalnych powyżej 1.0 dostarcza dobrej wskazówki o trwałości trendu rosnącego. Odczyt długoterminowego RWI cen minimalnych powyżej 1.0 dostarcza dobrej wskazówki o trwałości trendu malejącego.

Dlatego też Poulos uważa, że można zbudować efektywny system transakcyjny, otwierając pozycję (po tym jak krótkoterminowy RWI zawraca w kierunku długoterminowego trendu) zgodnie z poniższymi zasadami:

• otwórz długą pozycję (lub zamknij krótką) gdy długoterminowy RWI cen maksymalnych jest większy niż 1.0 i krótkoterminowy RWI cen minimalnych staje się większy od 1.0,

• otwórz krótką pozycję (lub zamknij długą) gdy długoterminowy RWI cen minimalnych jest większy od 1.0 i krótkoterminowy RWI cen maksymalnych staje się większy od 1.0.

___________________________________________________________________________

Range Indicator

Range Indicator wymyślił Jack Weinberg. Został on przedstawiony w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities, w lipcu, 1995 r. Weinberg opracował ten wskaźnik na podstawie swoich obserwacji, że zmiany średniej rozpiętości dziennej intraday (maksimum do minimum) w porównaniu do średniej rozpiętości dziennej interday (zamknięcie do zamknięcia) poprzedzając początek nowego trendu lub koniec aktualnego trendu.

Więcej informacji o kreśleniu wykresów, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Range Indicator, znajdziesz na str. 212.

Interpretacja

Range Indicator pokazuje kiedy rozpiętość intraday maksimum do minimum przewyższyła rozpiętość interday zamknięcie do zamknięcia.

Ta podejście przydaje się w identyfikowaniu początku lub końca trendów. Gdy rozpiętości intraday są znacząco wyższe niż rozpiętości interday, rynek przestaje utrzymywać się w równowadze, a Range Indicator będzie miał wysoki poziom. Gdy jest wysoki poziom, zwróć uwagę na koniec aktualnego trendu. Odwrotnie, gdy Range Indicator jest na niskim poziomie (poniżej 20 na przykład), zwróć uwagę na powstawanie nowego trendu.

Weinberg stwierdził, że Range Indicator ulepsza wiele systemów transakcyjnych opartych na impecie i podążających za trendem. Na przykład ustalił, że rezultat systemu opartego na przecięciu dwóch średnich ruchomych został znacząco ulepszony za pomocą filtrowania sygnałów przez Range Indicator. Jeśli będziesz czekać z otwarciem długiej pozycji, aż Range Indicator przetnie w górę zdefiniowany poziom minimum i następnie czekając z wyjściem, aż wskaźnik przetnie w górę zdefiniowany poziom maksimum, to znacząco zwiększysz zysk, zmniejszysz liczbę transakcji oraz zmniejszysz ryzyko.

___________________________________________________________________________

Relative Momentum Index

Relative Momentum Index (RMI) wymyślił Roger Altman. Pozostając pod wrażeniem nieczułości wskaźnika Relative Strength Index na liczbę wstecznych okresów czasowych i jeszcze frustracji z powodu niezgodności oscylacji pomiędzy zdefiniowanymi poziomami wykupienia/wyprzedania, Altman dodał do RSI składnik impetu. RMI był po raz pierwszy przedstawiony w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities, w lutym, 1993 r.

Jak wspomniano, RMI jest odmianą wskaźnika RSI. Zamiast liczenia tam i z powrotem dni od ceny zamknięcia, tak jak to czyni RSI, RMI liczy tam i z powrotem dni od ceny zamknięcia względem ceny zamknięcia x-dni temu (gdzie x niekoniecznie wynosi 1, tak jak jest to wymagane w RSI). Tak jak odzwierciedla to nazwa, „impet” zastępuje „siłę”.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Relative Momentum Index, znajdziesz na str. 212.

Interpretacja

Jako oscylator, RMI pokazuje tę samą siłę i słabość jak inne wskaźniki wykupienia/wyprzedania. Podczas rynku znajdującego się w silnym trendzie, RMI będzie pozostawał na poziomie wykupienia lub wyprzedania przez dłuższy czas. Jednakże, gdy rynek jest w trendzie bocznym, RMI ma tendencję do oscylowania pomiędzy poziomem wykupienia (od 70 do 90) a poziomem wyprzedania (od 10 do 30).

Ponieważ podstawą RMI jest RSI, można zastosować wiele tych samych metod interpretacji. W rzeczywistości wiele z tych „sytuacji” jest bardziej przejrzysta stosując wskaźnik RMI, niż wskaźnik RSI.

Szczyty i dołki

RMI zazwyczaj tworzy szczyty powyżej 70 i dołki poniżej 30. RMI zazwyczaj formuje szczyty i dołki przed tym, jak uformują się one na wykresie podstawowego papieru wartościowego.

Formacje wykresu

RMI często tworzy formacje (takie jak ramię-głowa-ramię czy kliny), które mogą lub nie powstać na wykresie ceny.

Błędne ruchy

(Także znane jako nieudane próby przebicia wsparcia lub oporu). Tak jest gdy RMI przewyższa poprzednie maksimum (szczyt) lub spada poniżej ostatniego minimum (dołka).

Wsparcie i opór

RMI pokazuje, czasem bardziej klarownie niż wykresy ceny, poziomy wsparcia i oporu.

Dywergencja

Jak omówiono powyżej, występuje gdy ceny tworzą nowe maksimum (lub) minimum, a RMI nie potwierdza tego nowym szczytem lub dołkiem.

Pamiętaj, że parametr 20,1 RMI jest równoważny 20-okresowemu RSI. Jest tak dlatego, że 1-dniowy parametr impetu jest obliczany na podstawie dziennych zmian ceny, co jest standardem domyślnym RSI. Gdy wzrasta parametr impetu, rozpiętość oscylacji RMI staje się większa, a fluktuacje stają się bardziej wygładzone.

___________________________________________________________________________

Relative Strength Comparative

Wskaźnik Realative Strength Comparative porównuje dwa papiery wartościowe, w celu pokazania w jakiej relacji są te dwa papiery wartościowe względem siebie. Bądź uważny i nie pomyl Realative Strength Comparative z Realative Strength Index.

Realative Strength Comparative jest obliczany przez podzielenie ceny jednego papieru wartościowego przez cenę drugiego papieru wartościowego. Rezultat tego dzielenia jest współczynnikiem, pokazującym wzajemne relacje pomiędzy tymi dwoma papierami wartościowymi.

Innym sposobem wyświetlania Realative Strength Comparative dwóch papierów wartościowych jest utworzenie złożonego papieru wartościowego, wykorzystując The DownLoader (więcej informacji znajdziesz w Podręczniku użytkownika programu The DownLoader).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Realative Strength Comparative, znajdziesz na str. 213.

Interpretacja

Wykresy Comparative Relative Strength porównują cenę papieru wartościowego z innym papierem wartościowym. Gdy wskaźnik wzrasta, to pokazuje, że papier wartościowy (ten wyświetlony na wykresie) spisuje się lepiej, niż zaznaczony do porównania papier wartościowy. Gdy wskaźnik zmieni ruch na horyzontalny, to pokazuje, że obydwa papiery wartościowe spisują się tak samo (tj. wzrastają lub spadają o taki sam procent). Gdy wskaźnik porusza się w dół, to pokazuje, że papier wartościowy spisuje się gorzej, niż zaznaczony do porównania papier wartościowy (tj. nie wzrasta tak szybko lub spada szybciej).

Graczom na rynku akcji i obligacji może być pomocnym śledzenie porównania, za pomocą Realative Strength Comparative, akcji i obligacji lub porównanie wybranego papieru wartościowego z jakimś indeksem, np. NASDAQ Composite lub Dow Industrials. Możesz również dokonywać porównań z indeksem sektorowym. Na przykład, możesz porównać akcje Forda z indeksem sektorowym S&P Auto Index, co może być pomocne w określeniu siły tego papieru na tle całego sektora motoryzacyjnego.

Graczom na rynku futures, pomocnym może być porównanie futures z indeksem CRB lub też porównanie jednego futures do drugiego. Na przykład, złota i srebra, jena i funta, obligacji i dolara, etc.

Uwagi

Gdy wykorzystujesz złożony papier wartościowy do wskaźnika Realative Strength Comparative, wskaźnik ten wykorzystuje wartości zgromadzone w polach cen (zamiast w polu wskaźnika). Pozwala to na łatwiejsze wyświetlanie wskaźnika Realative Strength Comparative.

___________________________________________________________________________

Relative Strength Index

Wskaźnik Relative Strength Index jest popularnym wskaźnikiem wykorzystywanym przez graczy na rynkach towarowych. Pierwszy raz przedstawił go J. Welles Wilder w czasopiśmie Commodities (teraz znane jako Futures) w czerwcu, 1978 r. Również książka Wildera, pt. New Concept in Technical Trading Systems (patrz str. 602), opisuje, krok po kroku, sposób obliczania i interpretacji RSI.

Nazwa „Relative Strength Index” jest trochę myląca, ponieważ RSI nie porównuje relatywnej siły dwóch papierów wartościowych, tylko wewnętrzną siłę pojedynczego papieru wartościowego. Stosowniejszą nazwą mogłaby być nazwa „Internal Strength Index”.

Wzór RSI jest całkiem prosty, ale jest trudny do wytłumaczenia bez przykładów na wielu stronach. Podstawowy wzór brzmi:

RSI=100-[100/(1+(U/D))]

gdzie:

U = średni ruch ceny w górę

D = średni ruch ceny w dół

Program MetaStock poprosi o wprowadzenie liczby okresów czasowych dla średnich.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika RSI, znajdziesz na str. 213.

Interpretacja

Gdy Wilder przedstawił RSI, rekomendował użycie 14-dniowego RSI. Od tego czasu zyskał popularność także 9-dniowy i 25-dniowy RSI. Ponieważ możesz wykorzystywać do obliczeń RSI dowolną liczbę okresów czasowych, sugerujemy abyś spróbował poeksperymentować i znaleźć taką liczbę okresów, która będzie najdogodniejsza dla ciebie. (Im mniejsza liczba dni używana do obliczenia RSI, tym większa zmienność wskaźnika).

RSI jest oscylatorem podążającym za ceną o rozpiętości pomiędzy 0 i 100. Popularną metodą analizy RSI jest wypatrywanie dywergencji, w której indeks rynku tworzy nowe maksimum, a RSI spada poniżej swojego poprzedniego maksimum. Taka dywergencja powinna być wskazówką zbliżającego się odwrócenia. Gdy RSI zmienia kierunek w dół i spada poniżej swojego ostatniego dołka, wskazuje to na zupełnie błędny ruch. Błędny ruch powinien być uważany za potwierdzenie nadchodzącego odwrócenia.

W swojej książce, Wilder przedstawił pięć sposobów wykorzystania RSI do analizy wykresów towarów:

Szczyty i dołki

RSI zazwyczaj tworzy szczyty ponad 70 i dołki poniżej 30 (program MetaStock automatycznie kreśli linie horyzontalne na tych poziomach). RSI zazwyczaj formuje te szczyty i dołki przed podstawowym wykresem ceny.

Formacje wykresu

RSI często tworzy formacje (takie jak ramię-głowa-ramię czy kliny), które mogą lub nie powstać na wykresie ceny.

Błędne ruchy

(Także znane jako nieudane próby przebicia wsparcia lub oporu). Tak jest gdy RSI przewyższa poprzednie maksimum (szczyt) lub spada poniżej ostatniego minimum (dołka).

Wsparcie i opór

RSI pokazuje, czasem bardziej klarownie niż wykresy ceny, poziomy wsparcia i oporu.

Dywergencja

Jak omówiono powyżej, występuje gdy ceny tworzą nowe maksimum (lub) minimum, a RSI nie potwierdza tego nowym szczytem lub dołkiem.

Dodatkowe informacje o RSI, znajdziesz w książce Wildera.

___________________________________________________________________________

Relative Volatility Index

Relative Volatility Index (RVI) wymyślił Donald Dorsey. Pierwszy raz został opublikowany w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks and Commodities (TASC), w czerwcu, 1993 r. Poprawiony wskaźnik został opublikowany we wrześniu 1995 r.

RVI jest wykorzystywany do pomiaru kierunku zmienności. Obliczenia są identyczne jak w Relative Strength Index (RSI) (patrz str. 553) za wyjątkiem tego, że RVI mierzy odchylenie standardowe dziennych zmian cen, a nie absolutne zmiany ceny.

Więcej informacji o kreśleniu wykresów, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach RVI, znajdziesz na str. 213.

Interpretacja

W czasie tworzenia RVI, Dorsey poszukiwał wskaźnika potwierdzenia, możliwego do wykorzystania z tradycyjnymi wskaźnikami podążającymi za trendem (takich jak system przecięcia dwóch średnich ruchomych). Ustalił, że wykorzystywanie wskaźnika, którego podstawą jest impet, do potwierdzenia innego „przepakowanego” wskaźnika, którego podstawą jest impet, zazwyczaj jest nieefektywne.

Dorsey jasno to wyjaśnił w swoim artykule w TASC, w czerwcu, 1993 r.:

„Technicy namawiają do wykorzystania jednego wskaźnika do potwierdzenia drugiego. Możemy zdecydować się na wykorzystywanie MACD do potwierdzenia sygnału Stochastica. Logika podpowiada nam, że ten sposób dywersyfikacji da wzmocniony efekt, ale zbyt często wskaźnik potwierdzający jest po prostu pierwotnym przepakowanym wskaźnikiem, a każdy z nich wykorzystuje się podobnie... Każdy gracz powinien rozumieć wskaźniki, które stosuje do oceny rynków, tak aby uniknąć dublowania się informacji”.

Testując zyskowność systemu polegającego na przecięciu średnich ruchomych, Dorsey stwierdził, że rezultat może być znacząco polepszony, gdy dodasz reguły potwierdzenia dawane przez RVI. Podobne reguły mogą być zastosowane do innych wskaźników podążających za trendem lub do wskaźników impetu.

• Kupuj gdy RVI>50.

• Sprzedaj gdy RVI<50.

• Jeśli sygnał kupna jest błędny, to kup gdy RVI>60.

• Jeśli sygnał sprzedaży jest błędny, to sprzedaj gdy RVI<40.

• Zamknij długą pozycję, gdy RVI spada poniżej 40.

• Zamknij krótką pozycję, gdy RVI wzrasta powyżej 60.

Ponieważ RVI mierzy inaczej dynamikę rynku, niż inne wskaźniki, jest to często pierwszorzędny wskaźnik potwierdzający. Jak Dorsey stwierdził:

„Jest nieuzasadnione spodziewanie się, że RVI wywiązuje się lepiej lub gorzej, niż RSI, jako wskaźnik wykorzystywany oddzielnie. Przewagą wskaźnika RVI jest to, że może być wykorzystywany jako wskaźnik potwierdzający, ponieważ zapewnia poziom odmienności, brakujący RSI”.

___________________________________________________________________________

Renko

Metoda wykresów Renko wzięła swoją nazwę od japońskiego słowa „renga”, które oznacza cegłę. Wykresy Renko po raz pierwszy przedstawił Steve Nison (uznany autorytet wykresów świecowych).

Wykresy Renko są podobne do wykresów Three Line Break, za wyjątkiem tego, że w wykresach Renko linia (lub cegiełka jak niektórzy nazywają) kreślona jest w kierunku poprzedniego ruchu tylko wtedy, gdy została przekroczona ustalona wartość (tj. wymiar pola cegiełki). Cegiełki są zawsze równego rozmiaru. Na przykład, gdy jednostka wykresu Renko wynosi pięć, to 20 punktowy wzrost spowoduje wyświetlenie czterech cegiełek w górę.

Aby została narysowana cegiełka Renko, dzisiejsza cena zamknięcia porównywana jest z maksimum i minimum poprzedniej cegiełki (białej lub czarnej). Gdy cena zamknięcia wzrasta powyżej szczytu poprzedniej cegiełki o wielkość cegiełki lub więcej, kreślona jest jedna lub więcej białych cegiełek w górę. Jeśli cena zamknięcia spada poniżej dna poprzedniej cegiełki o wielkość cegiełki lub więcej, kreślona jest jedna lub więcej czarnych cegiełek w dół.

Jeśli rynek wzrasta więcej niż wielkość wymagana do narysowania jednej cegiełki, ale mniej niż wielkość wymagana do narysowania dwóch cegiełek, to rysowana jest jedna cegiełka. Na przykład, w wykresie Renko o jednostce dwa, gdy cena zamknięcia wynosi 100 a następnie rynek wzrasta do 103, to kreślona jest tylko jedna cegiełka. Reszta ruchu, od 102 do 103, nie jest pokazywana na wykresie Renko. Ta sama reguła obowiązuje, gdy cena nie spada o wymiar jednej cegiełki.

Wskaźniki obliczane na podstawie wykresu Renko, wykorzystują wszystkie dane liczbowe w każdej kolumnie i następnie wyświetlają średnią wartość wskaźnika dla tej kolumny.

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 496, str. 508, str. 514, str. 516, str. 519, str. 539 i str. 566.

Interpretacja

Podstawowe odwrócenia trendu sygnalizowane są za pomocą białych lub czarnych cegiełek. Nowa biała cegiełka wskazuje początek trendu rosnącego. Nowa czarna cegiełka sygnalizuje początek nowego trendu malejącego. Ponieważ wykresy są techniką podążającą za trendem, czasami dają błędne sygnały. Jednakże, technika podążania za trendem pozwala uchwycić większą część trendu. Ponieważ wykres Renko wyodrębnia podstawowe trendy, odfiltrowując mniejsze wzrosty i spadki, wykresy Renko są wspaniałą pomocą w określeniu poziomów wsparcia i oporu.

Szczegółowe informacje o metodzie wykresów Renko, znajdziesz w książce Beyond Candlesticks, którą napisał Steve Nison (patrz str. 601).

___________________________________________________________________________

Speed Resistance Lines

Speed Resistance Lines, także zwane liniami 1/3-2/3, są serią linii trendu, które dzielą ruch ceny na trzy równe części. Są one podobne w konstrukcji i interpretacji do Fibonacci Fan Lines (patrz str. 509).

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Speed Resistance Lines, znajdziesz na str. 241.

Interpretacja

Speed Resistance Lines są wykorzystywane do definiowania poziomów wsparcia. Na przykład, jeśli papier wartościowy jest w trendzie rosnącym, jego cena będzie zazwyczaj pozostawać powyżej 2/3 Speed Line. Jeśli cena narusza linię 2/3, to będzie na ogół spadać do linii 1/3 będącej następnym wsparciem.

___________________________________________________________________________

Spread

Spread porównuje dwa papiery wartościowe, pokazując w jakiej są wzajemnej relacji. Spread jest zazwyczaj wykorzystywany do futures.

Spread jest obliczany przez odjęcie wartości jednego papieru wartościowego od drugiego. Aby wyświetlić Spread dwóch papierów wartościowych, możesz utworzyć złożony papier wartościowy, używając The DownLoader (patrz str. 61 w tym podręczniku) lub możesz wykreślić wskaźnik Spread.

W czasie tworzenia złożonego papieru wartościowego za pomocą The DownLoader, upewnij się, że zaznaczyłeś operator typu Subtract. Wprowadź stosowny Weighting Factor. Pewne spready futures wymagają, aby jeden future miał większą lub mniejszą wagę, niż drugi. Weighting Factor może być wykorzystywany do oznaczenia wagi każdego papieru wartościowego w spread (np. Weighting Factor wynoszący 0.40, mnoży cenę futures przez 0.40). Wprowadzając Weighting Factor o wielkości 1.00 dla obydwu futures powoduje, że waga każdego futures jest równa.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Spread, znajdziesz na str. 214.

Interpretacja

Spread dotyczy kupowania jednego papieru wartościowego i sprzedaży drugiego w celu zarobienia na zwężaniu lub rozszerzaniu spreadu pomiędzy dwoma pozycjami. Na przykład, możesz kupić złoto i sprzedać krótko srebro przewidując, że cena srebra będzie spadać szybciej (lub wzrastać wolniej), niż cena złota.

Uwagi

Gdy wykorzystujesz złożony papier wartościowy do tworzenia spreadu, wartość spreadu gromadzona jest w polach ceny (a nie w polu wskaźnika). Pozwala to na wyświetlenie wskaźnika Spread.

___________________________________________________________________________

Standard Deviation

Standard Deviation jest statystyczną miarą zmienności. Ustalany jest przez obliczenie x-okresowej prostej średniej ruchomej danych liczbowych (tj. cen zamknięcia lub wartości wskaźnika), sumowanie kwadratów różnic pomiędzy danymi liczbami a średnią ruchomą w wyznaczonych x okresach czasowych, podzielenie wyniku przez x i w końcu obliczenie pierwiastka kwadratowego z otrzymanej liczby.

Więcej informacji o kreśleniu wykresów, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Standard Deviation, znajdziesz na str. 214.

Interpretacja

Standard Deviation jest w zasadzie wykorzystywany jako składnik wskaźnika, niż jako oddzielny wskaźnik. Na przykład, Bollinger Bands (patrz str. 494) obliczany jest przez dodawanie odchylenia standardowego papieru wartościowego do średniej ruchomej.

Wysoka wartość odchylenia standardowego oznacza wysoką zmienność; danymi liczbowymi jest średnia ruchoma. Podobnie, małe odchylenie standardowe oznaczają małą zmienność; danymi liczbowymi jest średnia ruchoma cen zamknięcia.

Na ogół, niskie wartości odchylenia standardowego (tj. niska zmienność) mają tendencję do występowania przed ważnym ruchem cen w górę.

Wielu analityków zgadza się z tym, że głównym szczytom zazwyczaj towarzyszy wysoka zmienność, a głównym dołkom towarzyszy niska zmienność.

Uwagi

Przykład sposobu obliczania własnego wskaźnika Standard Deviation, znajdziesz na str. 338.

ODDS Probability Cones obliczany jest przy wykorzystaniu odchylenia standardowego zmienności (patrz str. 533).

___________________________________________________________________________

Standard Deviation Channel

Standard Deviation Channel obliczany jest przez wykreślenie dwóch równoległych linii powyżej i poniżej x-okresowej linii trendu linearna regresja w odległości równej standardowemu odchyleniu x.

Więcej informacji o liniach studialnych bazujących na kanale, patrz Envelopes (str. 508), Price Channels (str. 541), Raff Regression Channels (str. 549), Standard Error Bands (str. 559) i Standard Error Channels (str. 560).

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Standard Deviation Channel, znajdziesz na str. 241.

Interpretacja

Ruchy cen charakteryzują się rozkołysaniem od jednego ekstremum do drugiego. Rynki odzwierciedlają zbiorowy nastrój swoich uczestników. Gdy uczestnicy rynku są nadmiernie optymistyczni, ceny idą w górę, osiągając nienaturalnie wysoki poziom. Odwrotnie, gdy uczestnicy rynku są nadmiernie pesymistyczni, to ceny spadają, osiągając nienaturalnie niski poziom. Stosownymi słowami są tutaj „krańcowość” i „wyczerpanie”. Nawet najbardziej hałaśliwy rynek byka i wściekłego niedźwiedzia, będzie czasami pauzować dla chwili wytchnienia lub czasowo odwracać się.

Rynki mają tendencję do osiągania punktu równowagi (tj. punktu zwrotnego, w którym ceny zawracają). Analiza linearnej regresji jest pomocna w określeniu tego punktu.

Elementarna analiza statystyczna stwierdza, że około 67% przyszłego ruchu ceny powinno być zawarte w obrębie jednego odchylenia standardowego, a 95% w obrębie dwóch standardowych odchyleń. Wartości te nie są całkiem dokładne. Jednakże, Standard Deviation Channel zawierają w sobie trend (mierzony środkowym wykresem linii linearna regresja). Tak więc, dostarcza on informacji szacunkowej o przewidywanym ruchu cen.

Standard Deviation Channel może być wykorzystywany do wzmocnienia kilku typów technik analitycznych.

Potwierdzanie formacji świecowych

Otwórz długą pozycję na liniach objęcia hossy tylko wtedy, gdy formacja ta kształtuje się poniżej linii dolnego kanału.

Potwierdzenie sygnałów wykupienia/wyprzedania

Zamknij długą pozycję (lub otwórz krótką), gdy Stochastic spada poniżej 80, wolumen jest powyżej średniej i ceny świeżo spadły poniżej górnej linii kanału.

Potwierdzenie naruszenia wsparcia/oporu

Jeśli ceny przerwały w górę długoterminowy poziom oporu, wolumen jest podejrzanie wysoki czekaj, aż ceny przerwą w górę górną linię kanału przy wolumenie powyżej średniego wolumenu.

___________________________________________________________________________

Standard Error

Standard Error mierzy jak dokładnie ceny gromadzą się dookoła linii linearnej regresji. Im dokładniej ceny leżą w pobliżu linii linearnej regresji, tym wyższa wartość r-squared i tym mocniejszy trend.

Na przykład, jeśli każdego dnia cena zamknięcia była równa wartości dziennej linii regresji, to błąd standardowy będzie wynosił zero. Im większa rozbieżność lub „szum” dookoła wartości regresji, tym większy błąd standardowy i mniej pewny trend.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Standard Error, znajdziesz na str. 215.

Interpretacja

Wysoka wartość błędu standardowego wskazuje, że ceny papieru wartościowego są bardzo zmienne dookoła linii regresji. Zmiany w obecnie panującym trendzie (w wyznaczonej liczbie okresów czasowych) są zazwyczaj poprzedzone szybkim wzrostem błędu standardowego.

Błąd standardowy może być efektywnie wykorzystany w połączeniu ze wskaźnikiem r-squared (patrz str. 547). Zmiany trendu często są sygnalizowane przez spadek r-squared z maksimum i wzrostem błędu standardowego z minimum lub wzrostem r-squared z minimum i spadkiem błędu standardowego z maksimum. Innymi słowy, gdy r-squared i błąd standardowy zaczynają być zbieżne, to wypatruj zmiany trendu.

Pamiętaj, że zmiana w trendzie niekoniecznie oznacza, że trend rosnący odwróci się na trend malejący. Ruchy boczne są także brane pod uwagę jako „zmiana”.

___________________________________________________________________________

Standard Error Bands

Standard Error Bands są typem koperty (patrz str. 508), którą wymyślił Jon Andersen. Jest ona podobna do Bollinger Bands w wyglądzie, ale jej obliczanie i interpretacja jest całkiem odmienna. Podczas gdy Bollinger Bands kreślą poziomy odchylenia standardowego powyżej i poniżej średniej ruchomej, to Standard Error Bands kreślą poziomy błędu standardowego powyżej i poniżej wykresu linearnej regresji. Na str. 558 znajdziesz definicję błędu standardowego.

Więcej informacji o liniach studialnych opartych na kanałach, patrz Envelopes (str. 508), Price Channels (str. 541), Raff Regression Channels (str. 549), Standard Deviation Channels (str. 557) i Standard Error Channels (str. 560).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Standard Error Bands, znajdziesz na str. 215.

Interpretacja

Gdy wyświetlasz Standard Error Bands, zostaniesz poproszony o wprowadzenie liczby okresów czasowych wstęg i wielkości błędu standardowego pomiędzy wstęgami a linią linearna regresja (patrz str. 215). Andersen poleca wartość domyślną „21” dla liczby okresów czasowych, 3-dniową prostą średnią ruchomą dla gładzenia oraz błąd standardowy „2”. Zwraca on także uwagę, że bardzo krótkie ramy czasowe mają tendencję do przedstawiania nierealistycznych rezultatów. Program MetaStock kreśli Standard Error Bands cen papieru wartościowego lub wskaźnika. Przedstawiony komentarz dotyczy interpretacji wstęg utworzonych na podstawie cen zamknięcia papieru wartościowego.

Ponieważ przestrzeń pomiędzy Standard Error Bands odpowiada błędowi standardowemu papieru wartościowego, to wstęgi rozszerzają się gdy wzrasta zmienność aktualnego trendu oraz zwężają się, gdy zmienność dookoła aktualnego trendu maleje.

Ponieważ Standard Error Bands bazuje na statystyce, inne statystyczne wskaźniki takie jak Standard Error, Linear Regression, r-squared, etc. spisują się dobrze jako wskaźniki potwierdzające.

Andersen przedstawia następujące uwagi, dotyczące Standard Error Bands.

• Ciasne wstęgi wskazują na silny trend.

• Ceny mają tendencję odbijania się pomiędzy wstęgami, gdy wstęgi są szerokie.

• Rozszerzanie się wstęg następujące po ciasnych wstęgach, może wskazywać na wyczerpanie się trendu i możliwe odwrócenie.

• Gdy wstęgi odwracają kierunek po wyczerpaniu trendu, ceny mają tendencję do ruchu zgodnego z kierunkiem wstęg.

• Wskaźnik r-squared dobrze się spisuje w połączeniu z Standard Error Bands. Wysoka wartość r-squared w połączeniu z ciasną wstęgą potwierdza silny trend. Niska wartość r-squared w połączeniu z szerokimi wstęgami sygnalizuje, że ceny są w konsolidacji.

___________________________________________________________________________

Standard Error Channel

Standard Error Channel obliczany jest kreśląc dwie równoległe linie ponad i poniżej x-okresowej linii trendu linearna regresja. Linie kreślone są w równych odległościach od linii linearnej regresji, które to odległości są równe oznaczonemu błędowi standardowemu.

Więcej informacji o liniach studialnych opartych na kanałach, patrz Envelopes (str. 508), Price Channels (str. 541), Raff Regression Channels (str. 549), Standard Deviation Channels (str. 557) i Standard Error Bands (str. 559).

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Standard Error Channel, znajdziesz na str. 242.

Interpretacja

Ruchy cen charakteryzują się rozkołysaniem od jednego ekstremum do drugiego. Rynki odzwierciedlają zbiorowy nastrój swoich uczestników. Gdy uczestnicy rynku są nadmiernie optymistyczni, ceny idą w górę, osiągając nienaturalnie wysoki poziom. Odwrotnie, gdy uczestnicy rynku są nadmiernie pesymistyczni, to ceny spadają, osiągając nienaturalnie niski poziom. Stosownymi słowami są tutaj „krańcowość” i „wyczerpanie”. Nawet najbardziej hałaśliwy rynek byka i wściekłego niedźwiedzia, będzie czasami pauzować dla chwili wytchnienia lub czasowo odwracać się.

Rynki mają tendencję do osiągania punktu równowagi (tj. punktu zwrotnego, w którym ceny zawracają). Analiza linearnej regresji jest pomocna w określeniu tego punktu.

Standard Error Channel może być wykorzystywany do wzmocnienia kilku typów technik analitycznych.

Potwierdzanie formacji świecowych

Otwórz długą pozycję na liniach objęcia hossy tylko wtedy, gdy formacja ta kształtuje się poniżej linii dolnego kanału.

Potwierdzenie sygnałów wykupienia/wyprzedania

Zamknij długą pozycję (lub otwórz krótką), gdy Stochastic spada poniżej 80, wolumen jest powyżej średniej i ceny świeżo spadły poniżej górnej linii kanału.

Potwierdzenie naruszenia wsparcia/oporu

Jeśli ceny przerwały w górę długoterminowy poziom oporu, wolumen jest podejrzanie wysoki czekaj, aż ceny przerwą w górę górną linię kanału przy wolumenie powyżej średniego wolumenu.

___________________________________________________________________________

Stochastic Momentum Index

Stochastic Momentum Index (SMI) opracował William Blau. Włącza on jedną interesującą właściwość popularnego Stochastic Oscillator. Podczas gdy Stochastic Oscillator określa wartość pokazującą odległość aktualnej ceny zamknięcia od x-okresowej najświeższej rozpiętości maksimum/minimum, to SMI pokazuje odległość ceny zamknięcia od środkowego punktu najświeższej x-okresowej rozpiętości maksimum/minimum. Rezultatem jest oscylator o rozpiętości pomiędzy +/-100 i trochę mniej błądzący, niż Stochastic Oscillator o takiej samej liczbie okresów.

SMI został po raz pierwszy przedstawiony w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities, w styczniu, 1993 r.

Przykładowy wzór na str. 339, pokazuje sposób obliczania Stochastic Momentum Index.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Stochastic Momentum Index, znajdziesz na str. 216.

Interpretacja

Gdy cena zamknięcia jest większa niż środkowy punkt rozpiętości, SMI jest dodatnie. Gdy cena zamknięcia jest mniejsza niż środkowy punkt rozpiętości, to jest on ujemny.

Interpretacja SMI jest właściwie identyczna jak Stochastic Oscillator. A oto trzy popularne metody tej interpretacji.

• Kupuj, gdy SMI spada poniżej oznaczonego poziomu (np. -40) i następnie wzrasta powyżej tego poziomu oraz sprzedaj, gdy SMI wzrasta powyżej oznaczonego poziomu (np. +40) i następnie spada poniżej tego poziomu. Jednakże, przed zawarciem transakcji na podstawie tylko poziomów wykupienia/wyprzedania polecamy, abyś najpierw określił trend rynku, wykorzystując takie wskaźniki jak r-squared (patrz str. 547) lub CMO (patrz str. 499). Jeśli te wskaźniki sugerują, że rynek jest w trendzie bocznym, transakcje zawarte na podstawie poziomów wykupienia/wyprzedania dają najlepszy rezultat. Jeśli sugerowany jest rynek w trendzie rosnącym lub malejącym, powinieneś wykorzystać ten oscylator do zawierania transakcji zgodnych z aktualnym kierunkiem trendu.

• Kupuj, gdy SMI wzrasta powyżej swojej linii sygnalnej (przerywanej) i sprzedaj, gdy SMI spada poniżej swojej linii sygnalnej.

• Obserwuj dywergencje. Na przykład, gdy ceny tworzą serię nowych szczytów i SMI spada poniżej swoich poprzednich szczytów.

• William Blau także zwraca uwagę, że 1-dniowy SMI (z dużym okresem gładzenia, takim jak 100) jest bardzo czuły na cenę zamknięcia w porównaniu do maksimum i minimum dnia. Ten typ parametrów czyni RMI użytecznym jako opinia na temat trendu lub wskaźnik identyfikacji trendu, przez to dostarcza lepszej orientacji o kierunku rynku.

___________________________________________________________________________

Stochastic Oscillator

Stoּchasּtic (st kas'tik) adj. 2. Math. Nazwa procesu mającego nieskończony postęp wspólnie rozmieszczonych przypadkowych wartości zmiennych..—Webster's

Stochastic Oscillator porównuje ceny zamknięcia papieru wartościowego do ich rozpiętości w ostatnich x-okresach czasowych.

Wzór dla parametru %K Stochastic Oscillator brzmi:

(dzisiejsze zamknięcie)-(najmniejsze minimum %K okresów)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

(największe maksimum %K okresów)-(najmniejsze minimum %K okresów

Na przykład, obliczanie 10-dniowego %K: Najpierw, znajdź najwyższe maksimum i najmniejsze minimum ostatnich 10 dni. Dla tego przykładu założono, że w ciągu ostatnich 10 dni największe maksimum wynosi 46, a najmniejsze minimum wynosi 38—rozpiętość wynosi 8 punktów. Jeśli dzisiejsza cena zamknięcia wynosiła 41, %K należy obliczyć następująco:

41 - 38

--------- = 3/8 = 0.375

46 - 38

0.375 w tym przykładzie pokazuje, że dzisiejsza cena zamknięcia była na poziomie 37.5% w stosunku do rozpiętości ceny papieru wartościowego w ciągu ostatnich 10 dni. Jeśli dzisiejsza cena zamknięcia wynosiła 42, Stochastic Oscillator powinien wynosić 0.50. 0.50 pokazuje, że dzisiejsza cena zamknięcia jest na poziomie 50% lub w punkcie środkowym swojej 10-dniowej rozpiętości.

Powyższy przykład wykorzystuje jako %K Slowing Period, jeden dzień (bez opóźnienia). Jeśli wykorzystujesz Slowing Period większy niż 1 okres, powinieneś obliczyć całkowitą wartość licznika ułamka dla wszystkich wartości Slowing Period, następnie powinieneś obliczyć całkowitą wartość mianownika ułamka dla wszystkich wartości Slowing Period, a następnie wykonać dzielenie. Na przykład, aby obliczyć 10-dniowy %K dla 3-okresowego spowolnienia, powinieneś zsumować wartość liczników (tj. dzisiejsza cena zamknięcia minus najmniejsze minimum z ostatnich 10 dni) dla każdego z ostatnich trzech okresów, następnie powinieneś zsumować wartość mianowników (tj. największe maksimum w ostatnich 10 okresach minus najmniejsze minimum w ciągu ostatnich 10 okresów) dla każdego z ostatnich trzech okresów, i w końcu powinieneś podzielić sumę liczników przez sumę mianowników.

Następnie obliczana jest średnia ruchoma %K, wykorzystując liczbę wyznaczonych okresów czasowych dla %D Periods. Tę średnią ruchomą nazywa się %D.

Na końcu, program MetaStock dzieli wszystkie wartości stochastyczne przez 100, zmieniając wartości dziesiętne na procentowe dla lepszego skalowania (tj. 0.375 jest wyświetlane jako 37.5%).

Stochastic Oscillator zawsze posiada rozpiętość od 0% do 100%. Odczyt 0% pokazuje, że cena zamknięcia papieru wartościowego była najmniejszą ceną tego papieru wartościowego w ciągu ostatnich x-czasowych okresów. Odczyt 100% pokazuje, że cena zamknięcia papieru wartościowego była najwyższą ceną tego papieru wartościowego w ciągu ostatnich x-czasowych okresów.

Możesz odszukać poradę ekspercką o nazwie „Equis - Stochastic Oscillator”, pomocną w interpretacji Stochastic Oscillator. Więcej informacji o parametrach Stochastic Oscillator, znajdziesz na str. 216.

Interpretacja

Stochastic Oscillator może być wykorzystany jako krótkoterminowy lub długoterminowy oscylator, w zależności od liczby okresów czasowych wykorzystywanych do obliczania oscylatora. Gdy wyświetlasz krótkoterminowy Stochastic Oscillator, popularnym spowolnieniem wartości %K są trzy dni.

Istnieje kilka sposobów interpretacji Stochastic Oscillator. A oto trzy popularne metody.

• Kupuj, gdy Oscillator (%K lub %D) spada poniżej oznaczonego poziomu (np. 20) i następnie wzrasta powyżej tego poziomu. Sprzedaj, gdy Oscillator wzrasta powyżej oznaczonego poziomu (np. 80) i następnie spada poniżej tego poziomu. Jednakże, przed zawarciem transakcji na podstawie tylko poziomów wykupienia/wyprzedania polecamy, abyś najpierw określił trend rynku, wykorzystując takie wskaźniki jak r-squared (patrz str. 547) lub CMO (patrz str. 499). Jeśli te wskaźniki sugerują, że rynek jest w trendzie bocznym, transakcje zawarte na podstawie poziomów wykupienia/wyprzedania dają najlepszy rezultat. Jeśli sugerowany jest rynek w trendzie rosnącym lub malejącym, powinieneś wykorzystać ten oscylator do zawierania transakcji zgodnych z aktualnym kierunkiem trendu.

• Kupuj, gdy linia %K wzrasta powyżej linii %D (przerywana) i sprzedaj, gdy linia %K spada poniżej linii %D.

• Obserwuj dywergencje. Na przykład, gdy ceny tworzą serię nowych szczytów i Stochastic Oscillator spada poniżej swoich poprzednich szczytów.

MetaStock System Tester (patrz str. 347) może być wykorzystywany do automatycznego generowania sygnałów kupna/sprzedaży na podstawie metod #1 i #2 (powyżej).

Uwagi

Przykład sposobu obliczania Stochastic Oscillator, znajdziesz na str. 339.

___________________________________________________________________________

Support and Resistance Levels

Myśl o cenach papieru wartościowego jak o rezultacie zmagań pomiędzy bykiem (kupujący) a niedźwiedziem (sprzedający). Byki pchają ceny wyżej, a niedźwiedzie pchają ceny niżej. Kierunek ruchu cen ujawni się, gdy któraś ze stron wygra bitwę.

Używając tej analogii, rozważmy poniższy wykres Motoroli. Pomiędzy sierpniem 1989 i lutym 1990, Motorola wzrosła do poziomu ceny 15.75 kilka razy, gdzie napotkała górny opór. Również zauważ jak często cena spadała do 13.25 i napotykała dolne wsparcie.

Mający olej w głowie inwestorzy mogą zobaczyć, że Motorola była zablokowana w zakresie cenowym pomiędzy 13.25 a 15.75 i wiedzą, że powinno nastąpić wybicie z tego zakresu. W którym kierunku? Któż to wie! I faktycznie było tak, że papier wartościowy odbijał się kilkakrotnie od linii ograniczających, chcąc je przerwać. Im dłużej ceny będą zawarte tym zakresie cenowym, tym silniejsze będzie przyszłe wybicie.

Wybicie ceny w końcu nastąpiło w marcu 1990, kiedy to ceny wzrosły powyżej swojego poziomu oporu. Gdy raz górna linia oporu została przebita w cenach zamknięcia, cena papieru wartościowego wzrosła gwałtownie. (Przebicie poziomów wsparcia/oporu jest zazwyczaj połączone ze zwiększonym wolumenem).

Po szybkim wzroście, ceny spadły w dół ponownie. Kiedy cena przekroczyła linię, która poprzednio była oporem, staje się ona linią wsparcia. Jest to dobrze udokumentowany fenomen. Raz przebita linia oporu, staje się linią wsparcia. Podobnie, gdy ceny spadną poniżej linii wsparcia, to zazwyczaj staje się ona linią oporu.

___________________________________________________________________________

Swing Index

Swing Index usiłuje wydzielić „rzeczywistą” cenę papieru wartościowego, porównując wzajemne relacje pomiędzy aktualnymi cenami (tj. otwarcia, zamknięcia, maksimum i minimum) i cenami z poprzedniego okresu. Swing Index wymaga cen otwarcia.

Nie jest intencją tego podręcznika pełne wytłumaczenie sposobu obliczania Swing Index. Instrukcje, krok po kroku, dotyczące sposobu obliczania Swing Index, przedstawione są w książce, którą napisał Wilder, pt. New Concepts In Technical Trading Systems (patrz str. 602).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Swing Index, znajdziesz na str. 217.

Interpretacja

Wilder zwraca uwagę na niżej podane cechy charakterystyczne Swing Index.

• Dostarcza on liczbowej wartości, która określa ilościowo wahania ceny.

• Definiuje krótkoterminowe punktu wahań.

• Przedziera się przez labirynt cen maksimum, minimum oraz zamknięcia i wskazuje realną siłę oraz kierunek rynku.

Odsyłamy do Accumulation Swing Index (str. 492), gdzie znajdziesz dodatkowe informacje na temat Swing Index i „limitu ruchu”.

___________________________________________________________________________

TEMA

TEMA jest jedynym w swoim rodzaju wskaźnikiem, który wymyślił Patrick Mulloy. Po raz pierwszy został on przedstawiony w styczniu 1994 r. W czasopiśmie Technical Analisys of Stocks & Commodities.

Jak Mulloy wyjaśnia w tym artykule:

„Średnie ruchome mają szkodliwe opóźnienie czasowe, które zwiększa się wraz z liczbą okresów czasowych średniej ruchomej. Rozwiązaniem jest zmodyfikowana wersja wykładniczego gładzenia, co zmniejsza opóźnienie czasowe”.

TEMA jest skrótem oznaczającym Triple Exponential Moving Average. Jednakże, nazwa tej techniki gładzenia jest trochę myląca, ponieważ nie jest to prostu średnia ruchoma średniej ruchomej średniej ruchomej. TEMA zawiera wyjątkową w swoim rodzaju mieszaniną pojedynczej wykładniczej średniej ruchomej, podwójnej wykładniczej średniej ruchomej i potrójnej wykładniczej średniej ruchomej, co powoduje mniej pomyłek, niż każdy z tych trzech składników z osobna.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika TEMA, znajdziesz na str. 218.

Interpretacja

TEMA może być używany zamiast tradycyjnych średnich ruchomych. Można ten wskaźnik wykorzystać do gładzenia danych liczbowych ceny lub do gładzenia innych wskaźników. Wskaźnik ten można wykorzystać do gładzenia danych liczbowych ceny lub do gładzenia innych wskaźników. Pierwotnie Mulloy testował ten wskaźnik na MACD. Przez przypadek odkrył, że szybciej reagująca TEMA - gładzonego MACD, daje mniejszą ilość (ale bardziej zyskownych) sygnałów, niż tradycyjny 12/26 gładzony MACD. Do programu MetaStock dołączony jest wskaźnik o nazwie „MACD (TEMA - smoothed)”.

Ten sposób gładzenia, oczywiście nie jest ograniczony tylko do MACD. Możesz eksperymentować równie dobrze z innymi wskaźnikami.

Więcej informacji o DEMA, podobnej metodzie gładzenia, którą wymyślił Mulloy, znajdziesz na str. 503.

___________________________________________________________________________

Three Line Break

Wykresy Three Line Break po raz pierwszy przedstawił Steve Nison (uznany autorytet wykresów świecowych). Metoda wykresów Three Line Break wzięła swoją nazwę od domyślnej liczby klocków liniowych, na ogół wykorzystywanych w tej metodzie.

Nowy biały klocek dodawany jest w nowej kolumnie, gdy aktualna cena zamknięcia przekroczyła poprzednią cenę maksymalną. Nowy czarny klocek dodawany jest w nowej kolumnie, gdy cena zamknięcia tworzy nowe minimum. Jeśli cena zamknięcia nie utworzyła nowego minimum lub maksimum, nic nie jest kreślone.

Three Line Break ustawione jest domyślnie w taki sposób, że gdy rysowane są białe klocki, to aby został narysowany czarny klocek w nowej kolumnie, cena zamknięcia musi spaść poniżej minimum ostatnich trzech białych klocków. Jest to białe odwrócenie. Podobnie, gdy rysowane są czarne klocki, to aby został narysowany biały klocek w nowej kolumnie, cena zamknięcia musi wzrosnąć powyżej trzech ostatnich czarnych klocków. Jest to czarne odwrócenie.

Gdy rysowane są czarne klocki, to aby został dodany nowy czarny klocek w nowej kolumnie, cena zamknięcia musi spaść poniżej minimum poprzedniego klocka. Gdy rysowane są białe klocki, to aby został dodany nowy biały klocek w nowej kolumnie, cena zamknięcia musi wzrosnąć powyżej maksimum ostatniego białego klocka.

Wskaźniki obliczane na podstawie wykresów Three Line Break, wykorzystują wszystkie dane liczbowe w każdej kolumnie i wyświetlają średnią wartość wskaźnika dla tej kolumny.

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 147, str. 495, str. 496, str. 508, str. 514, str. 516, str. 519, str. 539 i str. 555.

Interpretacja

Istnieje wiele sposobów wykorzystywania wykresów Three Line Break, w transakcjach. Najbardziej popularna metoda, polega na kupowaniu, gdy ukazuje się biały klocek po trzech czarnych klockach oraz sprzedaż, gdy czarny klocek ukazuje się po trzech białych klockach.

Właściwością wykresu Three Line Break jest to, że nie posiada on arbitralnie ustalonej wielkości odwrócenia. To ruch rynku daje wskazówkę do odwrócenia. Sygnały odwrócenia w wykresach Three Line Break są wysyłane po rozpoczęciu nowego trendu. Jednakże, wielu graczy jest zadowolonych o tyle, o ile wierzą, że bezpieczniej wykorzystać główną część trendu, niż szukać szczytów i dołków.

Chcąc dostosować czułość kryterium odwrócenia do swoich potrzeb, gracze mogą zmienić liczbę wymaganych klocków potrzebnych do odwrócenia, zanim zostanie narysowane to odwrócenie. Tak więc, zamiast standardowego ustawienia wykresów Three Line Break, można wykorzystywać dwie lub cztery linie potrzebne do odwrócenia. Krótkoterminowi gracze powinni wykorzystywać krótsze wielkości odwrócenia (np. dwa lub trzy), natomiast inwestorzy długoterminowi powinni wykorzystywać dłuższą wielkość odwrócenia (np. pięć lub nawet 10). Wykresy Three Line Break są najbardziej popularną metodą wykresów w Japonii.

Chcąc bliżej zapoznać się z metodą wykresów Three Line Break, polecamy zapoznanie się z książką pt. Beyond Candlesticks, którą napisał Steve Nison (patrz str. 601).

___________________________________________________________________________

Time Series Forecast

Wskaźnik Time Series Forecast oparty jest na trendzie papieru wartościowego w oznaczonym okresie czasu. Trend jest określany za pomocą obliczania linii trendu linearnej regresji przy wykorzystaniu metody „dopasowania najmniejszych kwadratów”. Technika dopasowania najmniejszych kwadratów, dopasowuje linię trendu do danych liczbowych wykresu, minimalizując odległość pomiędzy punktami danych liczbowych, a linią trendu linearna regresja.

Każdy punkt należący do wskaźnika Time Series Forecast jest równoważny końcowej wartości linii trendu linear regression plus jej slope. Na przykład, końcowa wartość 10-dniowej linii trendu linear regression (plus jej slope) będzie miała tę samą wartość, co 10-dniowy wskaźnik Time Series Forecast. Niewielka różnica w porównaniu do wskaźnika Linear Regression (patrz str. 519), wynika z tego, że wskaźnik Linear Regression nie dodaje nachylenia do wartości końcowej linii regresji. To powoduje, że TSF jest trochę bardziej wrażliwa na krótkoterminowe zmiany cen. Jeśli kreślisz wskaźnik TSF i wskaźnik Linear Regression jeden obok drugiego pamiętaj, że TSF trzyma się cen bardziej dokładnie niż wskaźnik Linear Regression.

Zamiast kreślenia prostej linii trendu linear regression, wskaźnik Linear Regression kreśli końcowe wartości wielu linii trendu linear regression. Rezultat wskaźnika Time Series Forecast jest czasami nazywany jako linia studialna „średnia linearna regresja” lub „oscylator regresji”.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Time Series Forecast, znajdziesz na str. 218.

Interpretacja

Interpretacja wskaźnika Time Series Forecast jest podobna do średniej ruchomej. Jednakże, wskaźnik Time Series Forecast posiada dwie zalety w porównaniu do średnich ruchomych.

Odmiennie niż średnia ruchoma, wskaźnik Time Series Forecast nie wykazuje tak wielu opóźnień. Ponieważ wskaźnik „dopasowuje” linię do punktów danych liczbowych, a nie uśrednia je, linia Time Series jest bardziej czuła na zmiany cen.

Jak sugeruje nazwa, wskaźnik może być wykorzystywany do przewidywania ceny w następnym okresie. Ocena jest przeprowadzana na podstawie trendu papieru wartościowego w oznaczonych okresach czasu (np. 20 okresów). Jeśli trend jest kontynuowany, ostatni punkt linii trendu (wartość Time Series Forecast) jest przewidywaną ceną w następnym okresie.

___________________________________________________________________________

Tirone Levels

Tirone Levels są serią poziomych linii, które identyfikują poziomy wsparcia i oporu. Zostały wymyślone przez Johna Tirone.

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach Tirone Levels, znajdziesz na str. 245.

Interpretacja

Tirone Levels mogą być kreślone przy wykorzystaniu metody Midpoint 1/3-2/3 lub metody Mean. Obydwie metody mają na celu pomoc w identyfikacji potencjalnych poziomów wsparcia i oporu na podstawie rozpiętości cen w danym okresie czasu. Interpretacja Tirone Levels jest podobna do Quadrant Lines (patrz str. 547).

___________________________________________________________________________

Trade Volume Index

Trade Volume Index (TVI) został utworzony do obliczania papierów wartościowych intraday z częstotliwością „minuta na słupek” (tj. jeden tick wykresu). Obliczany jest przez dodawanie wszystkich wolumenów do łącznego wolumenu, gdy ceny ticków wzrastają o oznaczoną wartość oraz odejmowaniu wolumenów od łącznego wolumenu, gdy ceny ticków spadają o oznaczoną wartość. TVI oscyluje dookoła zera. Wartości powyżej zera wskazują na presję kupna, podczas gdy wartości poniżej zera, wskazują na presję sprzedaży.

TVI jest podobny do On Balance Volume, za wyjątkiem tego, że TVI kumuluje wolumen (po stronie kupna lub sprzedaży) jeśli cena nie zmieniła się. Wykresy tickowe (szczególnie cen akcji) często wyświetlają oferty lub zapytania cenowe przez dłuższy czas bez zmian (tworząc płaskie miejsce). TVI kontynuuje oznaczanie wolumenu podczas tego przedłużonego płaskiego miejsca, po stronie kupna lub sprzedaży (w zależności od jej ostatniej zmiany ceny). Wskaźnik On Balance Volume oznacza wolumen, gdy tylko następuje zmiana ceny. Dobrze się to spisuje na wykresach dziennych ale nie na wykresach tickowych.

Program MetaStock poprosi o wprowadzenie „Minimum Tick Value”. Minimum Tick Value sprawdza kiedy wolumen przełącza się ze strony kupuj na stronę sprzedaj. Jeśli wartość absolutna ticka wzrostowego lub ticka malejącego jest mniejsza niż Minimum Tick Value, program MetaStock będzie kontynuował oznaczanie wolumenu po aktualnej stronie (tj. po stronie kupna lub sprzedaży). Jeśli absolutna wartość jest większa niż Minimum Tick Value i cena zmienia kierunek, program MetaStock przełącza się i rozpoczyna oznaczanie wolumenu po przeciwnej stronie.

Mimo że TVI może wykreślić każdy wykres, pierwotnie został zaprojektowany do analizy wykresów tickowych intraday. Możesz wykorzystywać On Balance Volume do wykresów nietickowych (tj. 5-minutowych, godzinowych, dziennych, tygodniowych, miesięcznych). Jednakże, TVI może być wykorzystywany do nietickowych danych liczbowych, zwiększając ustawienie Minimum Tick Value. Na przykład, możesz ustawić Minimum Tick Value na dużą wartość (np. 1, 2, 3, 4 punkty lub więcej) na dziennych wykresach akcji. Wywołuje to efekt gładzenia gdy przyrównujesz do On Balance Volume. Wolumen będzie kumulowany w kierunku trendu, aż ceny odwrócą się dla oznaczonej liczby punktów, z poprzedniego dołka do szczytu. Gdy to wystąpi, wolumen zacznie być kumulowany w przeciwnym kierunku.

Więcej informacji o wykresach cen, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Trade Volume Index, znajdziesz na str. 218.

Interpretacja

TVI pomaga w określeniu która strona osiąga przewagę, strona kupująca czy sprzedająca. Jeśli TVI jest w trendzie rosnącym, to wskazuje, że przewagę mają kupujący. Jeśli TVI jest w trendzie malejącym, to wskazuje, że przewagę mają sprzedający. Jeśli TVI jest większe od zera, to wskazuje, że kupno netto ma przewagę w oznaczonym przedziale czasu. Jeśli TVI jest poniżej zera, to wskazuje, że sprzedaż netto ma przewagę w oznaczonym przedziale czasu.

Jeśli duża liczba graczy zajęła pozycję na określonym poziomie cenowym (np. płaskim miejscu na wykresie cenowym) i TVI rośnie (spada), wypatruj wybicia ceny w górę (dół).

___________________________________________________________________________

Trendlines

Jest to trudne, prawie niemożliwe, wyjaśnienie tej kwestii w sposób kompleksowy i szczegółowy, korzystając z niewielkiej ilości dostępnego miejsca w tym podręczniku. Najlepszym źródłem wiedzy o liniach trendu i formacjach wykresu jest książka pt. Technical Analysis of Stock Trends, którą napisali Edwards i Magee (patrz str. 600).

Więcej informacji o kreśleniu linii studialnych, znajdziesz na str. 224. Więcej informacji o parametrach linii trendu, znajdziesz na str. 245.

Informacje ogólne

Linia trendu jest nachyloną linią, wykreśloną pomiędzy dwoma ważnymi punktami na wykresie. Wzrostowe linie trendu są zazwyczaj wykreślone pomiędzy dwoma dołkami (punkty minimum) ilustrując ceny wsparcia, podczas gdy spadkowe linie trendu są zazwyczaj kreślone pomiędzy dwoma szczytami (punkty maksimum) ilustrując górny opór cen.

Raz uformowana linia trendu (dwa lub więcej szczytów/dołków dotykających linii trendu i odbijających się od niej) pozostaje ważna, aż do jej przebicia.

To wydaje się znacznie prostsze niż jest w istocie! Korzyść z takiej analizy jest taka, że wykorzystując aktualną linię trendu można inwestować zgodnie z kierunkiem trendu, aż do przerwania linii trendu lub czekać, aż linia trendu zostanie przerwana i następnie inwestować zgodnie z nowym (przeciwnym) trendem.

Poniższy wykres wyświetla dwie linie trendu. Pierwsza linia trendu jest „spadającą” linią trendu. Zwróć uwagę, że jest oparta na kolejnych szczytach ceny. Druga linia trendu jest rosnąca. Oparta jest na kolejnych dołkach.

Jedną korzyścią z linii trendu jest to, że mogą pomóc odróżnić intuicyjną decyzję („Myślę, że czas sprzedać”) od analitycznej decyzji („Będę trzymać pozycję, aż aktualna wzrostowa linia trendu zostanie przebita”). Inną korzyścią z linii trendu jest to, że prawie zawsze utrzymują ciebie po „prawidłowej” stronie rynku. Gdy wykorzystujesz linie trendu, to jest trudno trzymać papier wartościowy przez długi czas, gdy ceny spadają, tak jak ciężko mieć krótką pozycję, gdy ceny wzrastają - i tak i tak linia trendu zostanie przebita.

Kątowe linie trendu

Program MetaStock dostarcza dwóch poleceń, które przedstawiają kątowe linie trendu: Gann Lines (patrz str. 238) i Trendline by Angle (patrz str. 245). Poniższy opis wyjaśnia funkcjonowanie tych poleceń i różnice pomiędzy nimi.

Zasadniczo są dwa sposoby oceny ilościowej linii kątowej na wykresie. Pierwsza metoda odnosi się do ekranu komputera (lub kawałka papieru). Jeśli kreślisz linię o kącie nachylenia 45%, przykładając kątomierz do ekranu, linia powinna wzrastać w prawą stronę o jedną jednostkę na każdą jednostkę postępu (krok). Ten 45% kąt także może być wyrażony jako nachylenie równe jedności.

1 jednostka wzrostu

------------------------

1 jednostka postępu

Polecenie Trendline by Angel działa w ten sposób - odnosi to do ekranu komputerowego. Mówimy, że odnosi się to do ekranu komputerowego ponieważ na ekranie opieramy się na jednostkach, a nie na cenach. Niezależnie od ilości dni wyświetlanych na wykresie lub ustawienia osi X oraz osi Y wykresu, kąt będzie miał nachylenie 45 stopni w prawą stronę do góry, odpowiednio do ekranu komputera.

Drugim sposobem oceny ilościowej kąta nachylenia narysowanej linii na wykresie, jest wzajemna relacja pomiędzy osią X i osią Y samego wykresu. 45 stopniowy kąt pomiędzy osią X i osią Y powinien wzrastać o jedną jednostkę osi Y (w punktach) na jedną jednostkę (dzień) osi Y. Linia ta przedłużona jest w prawo.

1 punkt wzrostu

-------------------

1 okres postępu

Jest to sposób kreślenia Gann Lines: odpowiednio do osi X i osi Y wykresu. Różnica pomiędzy tymi metodami, tj. odpowiednio do ekranu (jednostek) lub do osi (punkty), jest istotna. Jeśli wprowadzisz 1x1, to otrzymasz linię rosnącą o jeden punkt, na każdy dzień ruchu w prawo. Taka linia może, ale niekoniecznie, ukazać się na ekranie pod kątem 45 stopni w prawo, w zależności od ilości załadowanych okresów czasowych i w zależności od ustawienia osi Y.

Jeśli chcesz wykreślić Gann Line 1x1 pod kątem 45 stopni odpowiednio do ekranu, musisz ręcznie ustawić oś X i oś Y, korzystając z okienka dialogowego X-Axis i Y-Axis Parameters (patrz str. 121 i str. 125).

Polecenie Trendline by Angle kreśli linię trendu odpowiednio do ekranu komputera. Zmiana ustawienia osi X i osi Y nie ma wpływu na kąt tej linii trendu.

___________________________________________________________________________

TRIX

TRIX wyświetla procentową zmianę, potrójnie gładzonej wykładniczo średniej ruchomej cen zamknięcia papieru wartościowego.

Jest ona 1-okresową procentową zmianą x-okresowej wykładniczej średniej ruchomej x-okresowej wykładniczej średniej ruchomej x-okresowej średniej ruchomej ceny zamknięcia.

Artykuł o wskaźniku TRIX ukazał się w czasopiśmie Technical Analysis of Stocks & Commodities, tom I (TASC). Wskaźnik TRIX zaprezentowany w TASC wykorzystuje trochę inną metodę obliczania wykładniczych średnich ruchomych i wyświetlania 1-okresowych zmian „w punktach pomnożonych przez 1.000” (podczas gdy program MetaStock wyświetla zmiany w procentach).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach TRIX, znajdziesz na str. 219.

Interpretacja

Wskaźnik TRIX oscyluje dookoła linii zero. Jego potrójne wykładnicze gładzenie jest filtrem „odrzucającym” nic nie znaczące cykle (tj. takie, które są krótsze niż x-okresów).

Gracze powinni otworzyć pozycję, gdy wskaźnik zmienia kierunek. Możesz także wykreślić 9-okresową średnią ruchomą TRIX, tworząc linię „sygnalną” (podobną do wskaźnika MACD, patrz str. 522) i kupując, gdy TRIX wzrasta powyżej linii sygnalnej oraz sprzedawać, gdy TRIX spada poniżej linii sygnalnej.

___________________________________________________________________________

Typical Price

Wskaźnik Typical Price obliczany jest przez dodawanie do siebie maksimum, minimum i ceny zamknięcia, a następnie podzieleniu przez trzy. Rezultatem jest cena średnia lub też inaczej cena typowa.

Cena typowa = (maksimum + minimum + zamknięcie)/3

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Typical Price, znajdziesz na str. 219.

Interpretacja

Wskaźnik Typical Price jest wykresem prostej, pojedynczej linii, stanowiącej średnią dzienną cenę. Jest ona pomocna podczas testowania systemów bazujących na średniej ruchomej, ponieważ lepiej wykorzystywać średnie ruchome wskaźnika Typical Price, niż ceny zamknięcia papieru wartościowego.

___________________________________________________________________________

Ultimate Oscillator

Oscylatory na ogół porównują cenę (gładzoną) papieru wartościowego z jego ceną x-okresów temu. Larry Williams zwraca uwagę, że wartość tego typu oscylatora może bardzo mocno zależeć od liczby okresów czasowych, wykorzystywanych do obliczeń. I tak, opracował on Ultimate Oscillator, który wykorzystuje ważone sumy trzech oscylatorów, z których każdy wykorzystuje różne okresy czasowe. Te trzy oscylatory bazują na definicjach Williamsa, „presja” kupna i sprzedaży.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Ultimate Oscillator, znajdziesz na str. 219.

Interpretacja

Williams poleca zawieranie transakcji na podstawie dywergencji i wybicia z trendu wskaźnika Ultimate Oscillator. Dywergencja byka występuje wtedy, gdy ceny tworzą kolejne dołki na coraz niższym poziomie, ale nie potwierdza tego Ultimate Oscillator, nie tworząc nowego minimum. Dywergencja niedźwiedzia występuje wtedy, gdy ceny tworzą wyższy szczyt, ale nie potwierdza tego Ultimate Oscillator, nie tworząc kolejnego, wyższego szczytu.

___________________________________________________________________________

Vertical Horizontal Filter

Vertical Horizontal Filter (VHF) określa czy ceny są w fazie trendu czy w fazie przesilenia. VHF porównuje sumą jednego okresu rate-of-change do rozpiętości pomiędzy ceną maksymalną i minimalną w wyznaczonym przedziale czasu.

Starym problemem wykorzystujących systemy testujące, jest ich niezdolność do określenia trendu czy rozpiętości rynku. Wskaźniki podążające za trendem, takie jak MACD czy też średnie ruchome, mają tendencję do błędów, gdy rynek wejdzie w trend boczny. Inne z kolei wskaźniki, takie jak oscylatory (które dobrze spisują się w trendzie bocznym) mają tendencję do generowania błędnych sygnałów, gdy rynek jest w zdecydowanym trendzie rosnącym bądź malejącym. Wskaźnik VHF pozwala zaradzić temu, mierząc „trend” rynku.

Program MetaStock poprosi o wprowadzenie liczby okresów czasowych wykorzystywanych do obliczeń. Wartością domyślną jest 28.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach VHF, znajdziesz na str. 220.

Interpretacja

Wskaźnik VHF można wykorzystać na trzy sposoby.

• Wartość VHF powyżej lub poniżej pewnych poziomów, wskazuje na stopień trendu. Im wyższa wartość VHF, tym silniejszy trend.

• Kierunek VHF może być wykorzystywany do określenia, czy rozwiją się faza trendu czy faza stagnacji. Rosnący VHF wskazuje na rozwój trendu; spadający VHF wskazuje, że ceny mogą zacząć tworzyć fazę zastoju.

• VHF jest wskaźnikiem typu odwrotnego. Po wysokiej wartości VHF należy spodziewać się zastoju. Niska wartość VHF może wskazywać, że wkrótce nastąpi faza trendu.

___________________________________________________________________________

Volatility, Chaikin's

Wskaźnik Volatility porównuje spread pomiędzy ceną maksymalną i minimalną papieru wartościowego. Wykonuje się to przez najpierw obliczenie średniej ruchomej różnicy pomiędzy dziennymi cenami maksymalnymi i minimalnymi, a następnie obliczeniu procentowego rate-of-change tej średniej ruchomej.

Przed obliczeniem wskaźnika Volatility, zostaniesz poproszony o podanie liczby okresów czasowych średniej ruchomej i liczby okresów czasowych dla R.O.C. Autor tego wskaźnika (Marc Chaikin) poleca wykorzystywanie 10 okresów, tak dla średniej ruchomej jak i dla R.O.C.

Więcej informacji o wykresach wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Volatility, znajdziesz na str. 220.

Interpretacja

Wskaźnik ten ocenia ilościowo zmienność jako poszerzanie się rozpiętości pomiędzy cenami maksymalnymi a minimalnymi (tj. poślizg cenowy w czasie dnia).

Istnieją dwa sposoby interpretacji tej miary zmienności. Jedna metoda zakłada, że szczytom rynku na ogół towarzyszy zwiększona zmienność oraz dołkom rynku towarzyszy na ogół zmniejszona zmienność. Przeciwna metoda (Chaikina) zakłada, że wzrost wskaźnika Volatility w krótkim okresie czasu wskazuje, że dołek jest blisko (tj. paniczna wyprzedaż) oraz, że spadek zmienności w dłuższym przedziale czasu wskazuje, że zbliża się szczyt (tj. dojrzały rynek byka).

Uwagi

Chaikin poleca aby inwestorzy nie polegali tylko na jednym wskaźniku i sugeruje wykorzystywanie przebicia średniej ruchomej lub wstęg w celu potwierdzenia wskaźnika.

Ponieważ ten wskaźnik wykorzystuje ceny maksymalne i minimalne w swoich obliczeniach nie będzie się on dobrze spisywać na tych papierach wartościowych, które posiadają tylko ceny zamknięcia (np. większość obligacji).

Przykład obliczania wskaźnika Chaikin Volatility, znajdziesz na str. 339.

___________________________________________________________________________

Volume

Volume jest liczbą jednostek (tj. akcji lub kontraktów), którymi handlowano w określonym przedziale czasu. Analiza wolumenu zasadniczo jest wciąż jeszcze bardzo ważnym elementem technik analitycznych. Wolumen pomaga mierzyć intensywność ruchu ceny.

Często skala osi Y dla wolumenu jest wyświetlana w postaci mnożników x10 lub x100, niż w postaci rzeczywistej liczby (np. 500=500.000 akcji). Jeśli podziałka skali posiada mnożnik, to będzie on wyświetlany na dole skali Y. Wolumen jest zazwyczaj wyświetlany w postaci histogramu, poniżej cen (patrz str. 117).

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Volume, znajdziesz na str. 221.

Interpretacja

Wolumen jest ważny dla wielu technik i systemów wykorzystywanych w analizie technicznej. W skrócie, wolumen jest kwintesencją poziomu intensywności danego ruchu.

Mówiąc ogólnie, wolumen ma tendencję do bycia wskaźnikiem poprzedzającym cenę. Wolumen zazwyczaj słabnie przed szczytem ceny i zazwyczaj wzrasta przed wzrostem cen z rynkowego dołka.

Niskie poziomy wolumenu są charakterystyczne dla niezdecydowania, które na ogół towarzyszy okresowi konsolidacji (tj. okresu, w którym ruch ceny odbywa się w wąskim przedziale). Niski wolumen często tworzy się w dołku rynku.

Wysokie poziomy wolumenu są charakterystyczne dla rynkowych szczytów i początku nowych trendów (tj. gdy ceny przełamią rozpiętość cenową). Jak wcześniej w dołkach rynku, wolumen będzie często wzrastać z powodu panicznej wyprzedaży.

Wolumen także pomaga w określeniu zdrowia aktualnego trendu. Zdrowy trend wzrostowy powinien mieć wyższy wolumen na wyższym etapie trendu, a niższy wolumen w trendzie malejącym, na etapie korekty. Po osiągnięciu szczytu rynku, wolumen jest nieprzeciętnie duży, przy ostro spadającej cenie. Zdrowy trend malejący zazwyczaj posiada wyższy wolumen w dolnym etapie trendu i niższy wolumen na etapie korekty tego trendu.

___________________________________________________________________________

Volume Oscillator

Volume Oscillator wyświetla różnicę pomiędzy dwiema średnimi ruchomymi wolumenu papieru wartościowego. Różnica pomiędzy średnimi może być wyrażona w punktach lub procentach.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Volume Oscillator, znajdziesz na str. 221.

Interpretacja

Ze wzrostem poziomu wolumenu, krótkoterminowe średnie ruchome wolumenu będą rosły powyżej długoterminowych średnich ruchomych wolumenu. Jest to podobne do tego, jak krótkoterminowe średnie ruchome ceny rosną powyżej długoterminowych średnich ruchomych ceny, gdy ceny są w trendzie wzrostowym.

Tak więc, różnica pomiędzy dwiema średnimi ruchomymi wolumenu o różnych długościach (tj. ten wskaźnik) może być wykorzystywana do śledzenia czy całkowity wolumen trendu rośnie czy maleje. Gdy Volume Oscillator wzrasta powyżej zera, to oznacza, że krótkoterminowa średnia ruchoma wolumenu rośnie powyżej długoterminowej średniej ruchomej wolumenu lub to, że krótkoterminowy trend wolumenu jest wyższy (tj. większy wolumen) niż długoterminowy trend wolumenu.

Istnieje wiele sposobów interpretacji zmian w trendzie wolumenu. Jednym powszechnym przekonaniem jest to, że wzrost cen połączony jest ze wzrostem wolumenu i to, że spadek cen połączony jest ze zmniejszonym wolumenem. Odwrotnie, jeśli wolumen wzrasta a ceny spadają oraz, gdy wolumen maleje a ceny rosną, rynek pokazuje znak, że słabnie.

Teoria stojąca za tym jest całkiem prosta. Wzrost cen połączony ze wzrostem wolumenu oznacza wzrost strony uczestniczącej (więcej kupujących), która wskazuje na kontynuację ruchu. Odwrotnie, spadek cen towarzyszy zwiększonemu wolumenowi (więcej sprzedających oznacza wzrost strony zainteresowanej sprzedażą).

Uwagi

Przykład obliczania wskaźnika Volume Oscillator, znajdziesz na str. 339.

___________________________________________________________________________

Volume Rate-Of-Change

Wskaźnik Volume Rate-Of -Change (R.O.C.) obliczany jest dzieląc zmiany wolumenu w ostatnich x-okresach przez wolumen x-okresów temu. Rezultatem jest procent zmiany wolumenu w ostatnich x-okresach.

Jeśli dzisiejszy wolumen jest większy niż x-dni temu, R.O.C. będzie dodatni. Jeśli dzisiejszy wolumen jest mniejszy niż x-dni temu, R.O.C. będzie ujemny.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Volume R.O.C., znajdziesz na str. 221.

Interpretacja

Volume R.O.C. obliczany jest identycznie jak Price R.O.C. (patrz str. 542), za wyjątkiem tego, że do obliczeń wykorzystuje wolumen, a nie cenę zamknięcia. Jako dodatkowe informacje o interpretacji trendu wolumenu może być wykorzystany opis Volume Oscillator (patrz str. 574).

Uwagi

Przykład obliczania wskaźnika Volume R.O.C. znajdziesz na str. 339.

___________________________________________________________________________

Weighted Close

Wskaźnik Weighted Close obliczany jest przez pomnożenie ceny zamknięcia przez dwa, dodanie maksimum i minimum, a następnie podzielenie tego wyniku przez 4. Rezultatem jest średnia cena dnia z dodatkową wagą dla ceny zamknięcia.

Ważona cena zamknięcia = [(zamknięcie x 2) + maksimum + minimum]/4

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Weighted Close, znajdziesz na str. 222.

Interpretacja

Wskaźnik Weighted Close dostarcza linii sygnalnej wykresu średniej ceny. Gdy testujesz przecięcia średniej ruchomej, może być pomocny do wyświetlenia średniej ruchomej wskaźnika Weighted Close, niż ceny zamknięcia papieru wartościowego.

Uwagi

Przykład obliczania wskaźnika Weighted Close, znajdziesz na str. 340.

___________________________________________________________________________

Wilder's Smoothing

Wskaźnik Wilder's Smoothing wymyślił Welles Wilder, najbardziej znany jako twórca systemu Directional Movement (patrz str. 505) i wskaźnika Relative Strength Index (patrz str. 553).

Wilder wykorzystuje ten gładzony wskaźnik jako składnik wielu swoich innych prac. Jest on podstawą typu średniej ruchomej, podobnej do metody „wykładniczej” w tym, że zachowuje stopniowo malejący procent wszystkich historycznych danych liczbowych w serii.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Wilder's Smoothing, znajdziesz na str. 222.

Interpretacja

Wskaźnik Wilder's Smoothing powinien być używany, gdy wykorzystujesz średnią ruchomą. Chociaż podobny do metody wykładniczej, ważonej i triangular średniej ruchomej, zawiera on „pamięć” wszystkich historycznych danych liczbowych, związku z tym metoda Wilder's Smoothing jest najmniej czuła z tych trzech.

Więcej informacji o interpretacji średnich ruchomych, znajdziesz na str. 527.

___________________________________________________________________________

Williams' %R

Wzór wykorzystywany do obliczenia Williams' %R jest podobny do Stochastic Oscillator.

Williams' %R kreślony jest na odwróconej skali od 0 na szczycie do 100 na dole. Aby pokazać wskaźnik w tej skali, program MetaStock umieszcza znak minus przed wartością %R. Powinieneś ignorować ten znak.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Williams' %R, znajdziesz na str. 222.

Interpretacja

Analiza Williams' %R jest bardzo podobna do Stochastic Oscillator (patrz str. 561) za wyjątkiem tego, że %R jest odwrócony i tego, że Stochastic Oscillator jest wewnętrznie gładzony.

Odczyt w granicach od 80 do 100% (pamiętaj o ignorowaniu znaku minus) wskazuje, że rynek jest wyprzedany, podczas gdy odczyt w granicach od 0 do 20% sugeruje, że rynek jest wykupiony.

Podobnie jak w innych wskaźnikach wykupienia/wyprzedania, przed zawarciem transakcji najlepiej czekać, aż cena papieru wartościowego zmieni warunek. Na przykład, jeśli jakiś wskaźnik wykupienia/wyprzedania (taki jak Stochastic Oscillator lub Williams' %R) pokazuje wykupienie, przed sprzedaniem papieru wartościowego, będzie roztropniej poczekać, aż cena papieru wartościowego skieruje się w dół. (MACD jest dobrym wskaźnikiem monitorującym zmianę cen papieru wartościowego). Jest niemożliwością dla wskaźników wykupienia/wyprzedania pozostawać w stanie wykupienia/wyprzedania przez długi okres czas, gdy ceny papieru wartościowego wspinają się/spadają. Sprzedaż tylko na podstawie stanu wykupienia/wyprzedania nie jest dobra, ponieważ możesz stracić dużą część ruchu, zanim ceny faktycznie zaczną spadać. Zawsze czekaj na potwierdzenie przez ruch ceny.

Interesującą właściwością wskaźnika %R jest jego niesamowita zdolność wyprzedzania odwrócenia ceny papieru wartościowego, dla którego jest on kreślony. Wskaźnik prawie zawsze formuje wierzchołek i obraca się w dół kilka dni przed wierzchołkiem ceny papieru wartościowego i jego obróceniem się w dół. Odwrotnie, %R zazwyczaj tworzy dołek i zawraca w górę na kilka dni przed tym, jak cena papieru wartościowego obróci się do góry.

Uwagi

Przykład obliczania wskaźnika Williams' %R, znajdziesz na str. 340.

___________________________________________________________________________

Williams' Accumulation/Distribution

Williams' Accumulation/Distribution jest skumulowanym „X”, gdzie:

TRH (prawdziwa rozpiętość cen maksymalnych) =

wczorajsza cena zamknięcia lub dzisiejsza cena maksymalna, w zależności od tego, która z tych cen jest większa

TRL (prawdziwa rozpiętość cen minimalnych) =

wczorajsza cena zamknięcia lub dzisiejsza cena minimalna, w zależności od tego, która z tych cen jest mniejsza

Jeśli dzisiejsza cena zamknięcia jest większa niż wczorajsza cena zamknięcia,

X = dzisiejsza cena zamknięcia - TRL

w przeciwnym wypadku, jeśli dzisiejsza cena zamknięcia jest mniejsza niż wczorajsza cena zamknięcia,

X = dzisiejsza cena zamknięcia - TRH

w przeciwnym wypadku

X = 0

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach wskaźnika Williams' Accumulation/Distribution, znajdziesz na str. 223.

Interpretacja

Williams poleca wykorzystanie tego wskaźnika do zawierania transakcji na podstawie dywergencji.

• Dystrybucja papieru wartościowego wskazywana jest wtedy, gdy papier wartościowy tworzy nowe maksimum, a wskaźnik A/D spada, tworząc nowe maksimum. Sprzedaj.

• Akumulacja papieru wartościowego wskazywana jest wtedy, gdy papier wartościowy tworzy nowe minimum, a wskaźnik A/D spada, tworząc nowe minimum. Kupuj.

Uwagi

Wskaźnik Williams' Accumulation/Distribution jest wskaźnikiem ceny. Wskaźnik Accumulation/Distribution jest wskaźnikiem wolumenu (patrz str. 491).

Przykład obliczania wskaźnika Williams' Accumulation/Distribution, znajdziesz na str. 340.

___________________________________________________________________________

Zig Zag

Wskaźnik Zig Zag odfiltrowuje zmiany wartości danych liczbowych (tj. papieru wartościowego lub jakiegoś wskaźnika), które są mniejsze niż x procent lub x punktów. Wykorzystywany jest w zasadzie pomocniczo, do wizualnej oceny wykresu - uwypuklając ważne ruchy.

Więcej informacji o kreśleniu wskaźników, znajdziesz na str. 176. Więcej informacji o parametrach Zig Zag, znajdziesz na str. 223.

Interpretacja

Wskaźnik Zig Zag jest pożyteczny do odfiltrowywania „szumu” cen papieru wartościowego lub wskaźników. Jego podstawową intencją jest pomoc w wizualnej ocenie wykresu.

Wskaźnik Zig Zag może być pomocny dla tych, którzy zainteresowali się liczeniem fal Elliota, ponieważ wskaźnik ten pomaga identyfikować ważne punkty odwrócenia.

Przestrzegamy, że ostatnia korekta (tj. segment) Zig Zag jest dynamiczna, co oznacza, że może się ona zmienić. Dlatego, bądź ostrożny, gdy projektujesz system testujący, poradę ekspercką, etc. na podstawie wskaźnika Zig Zag.

Dodatkowe informacje o wskaźniku Zig Zag, znajdziesz w książce pt. Filtered Waves, którą napisał Arthur Merrill (patrz str. 601).

1

488

---