1.Rachunek kosztów zmiennych i jego zastosowanie, formuły rachunku kosztów zmiennych!
Koszty są wycenionym zużyciem czynników wytwórczych lub wydatkiem środków pieniężnych, związanym z normalną działalnością przedsiębiorstwa. K. Z. Mogą być przyporządkowane bezpośrednio produktom lub zamówieniom. Ewidencję k. Zgodnie z zasadą przyczynowości można dokładnie przeprowadzić na podstawie dokumentów księgowych przedsiębiorstwa.
Materiały do produkcji
Obejmują ilość zużytych surowców i półproduktów łącznie z odpowiednimi kosztami ich zakupu
Płace bezpośrednio produkcyjne
Zmienne koszty ogólne
Rachunek kosztów
Rzeczywistych- koszty poniesione faktycznie w danym okresie. Do wyceny zużytych czynników
wytwórczych stosowane są rzeczywiste ceny nabycia.
Normalnych- ewidencjuje się równoległe koszty rzeczywiste oraz wzorce kosztów dla produktów
wytwarzanych w podstawowych i pomocniczych podmiotach wewnętrznych przedsiębiorstwa. Uzyskiwano przez to możliwość ustalenia odchyleń od kosztów uznanych za normalne. Ten rachunek zapoczątkował planowanie, kontrolę i analizę kosztów.
Postulowany- ma na celu określenie kosztów okresów przyszłych, niezależnie od kosztów ponoszonych w przeszłości. Ze względu na sposób ustalania wzorców kosztów dla okresu przyszłego, k,p, mogą występować jako k: planowane, standardowe, budżetowe, normatywne.
Metody statystyczne wykorzystują dane liczbowe z przeszłości, szacują związek funkcyjny między wielkością produkcji a kosztami. - graficzne ujęcie funkcji liniowej: K=ks+kz P jest prostą metodą określenia tendencji kosztów względem rozmiarów produkcji.- metoda wielkości krańcowych polega na wybraniu z szeregów liczbowych wielkości produkcji i odpowiadających im kosztów, wartości najniższych i najwyższych w celu określenia kosztów zmiennych oraz stałych. Określa się także na podstawie wymienionych wielkości krańcowych, odejmując od kosztów przy najwyższych i najniższych rozmiarach produkcji iloczyn ustalonych jednostkowych kosztów zmiennych i tychże rozmiarów produkcji.-średnich podokresów lepsze dopasowanie funkcji kosztów do danych empirycznych. W tym celu dane się szereguje i porządkuje się w kolejności rosnącej i dziel na dwie grupy. Następnie oblicza się średnie ary, wielkości produkcji oraz kosztów dla tych dwóch grup. Średnie te wykorzystuje się do ustalania jednostkowych kosztów zmiennych i kosztów stałych okresu, wykorzystując formuły metody wielkości ekstremalnych, z tym że wielkości te zastępuje się średnimi.-regresji określa zależność między zmiennymi, polegając na znalezieniu linii najbardziej przystającej do empirycznie wyznaczonych punktów przecięcia wielkości produkcji wyniku finansowego.
Zastosowanie- tworzenie bieżących informacji o kształtowaniu się relacji: koszty- rozmiar produkcji- wyniki działalności w warunkach niepełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych, uproszczenie kalkulacji jednostkowego kosztu wyrobów przez grupowanie kosztów stałych w jednym bloku i ich przenoszenie do rachunku wyników, koszty te nie są rozliczane na wyroby wg zasady proporcjalności, dostarczanie informacji dla podejmowania decyzji o strukturze rodzajowej produkcji gdyż marża brutto jest wygodnym, w porównaniu z jednostkowym zyskiem, kryterium decyzyjnym, aktywizowanie funkcji sprzedaży przedsiębiorstwa ze względu na sposób liczenia wyniku finansowego, osiągnięcie zysku jest możliwe, ocena opłacalności jednostkowej wyrobu uzyskuje się przez wyliczenie jednostkowej marży brutto.
Metody kształtowania cen
2 .Ksz,ce, produktów jest funkcją działalności marketingowej przedsiębiorstwa. Na ustalenie cen i zmienność mają wpływ czynniki o charakterze zewnętrznym nad którym przedsiębiorstwo nie sprawuje kontroli oraz czynniki wewnętrzne, na które przedsiębiorstwo może oddziaływać. ustalenie cen jest związane z strategią sprzedaży produktów przedsiębiorstwa, cena jest kształtowana przez: koszty produkcji i dystrybucji produktów, elastyczności cenowej popytu na sprzedawane produkty, cen konkurentów. Wysokość ceny kształtują podstawowe metody: metoda kosztowa, wykorzystująca do tworzenia cen koszty własne wytwórców wyrobów lub usługi, metoda cen zewnętrznych wykorzystująca ceny na rynkach światowych, metoda wartości użytkowej substytutów, metoda podażowo- popytowa inaczej metoda rynkowa lub równowagi rynkowej będąca rynkowym weryfikatorem powyższych metod ustalania cen
Metody kosztowe ustalania cen podstawę ustalenia ceny stanowią: całkowite koszty przeciętne, koszty zmienne, koszty które należy najpierw ponieść. Formuła cenowa „koszty plus ...” wyznaczenie cen na podstawie kosztu przeciętnego ustalonego wg stosowanej w przedsiębiorstwie metody kalkulacji zakłada że cena nie powinna być niższa od przeciętnego kosztu całkowitego wyrobu i powinna przynosić zysk. Wg tej fo, cenę tworzy się przez dodanie do pełnego kosztu jednostkowego produktu określonego narzutu zysku. Wyznaczenie ceny wg tej fo, cenowej wymaga wstępnego określenia wielkości produkcji jej kosztów całkowitych oraz wielkości marży zysku. Formuła cenowa „koszt plus zysk od kapitału” ustala ceny tylko na podstawie jednostkowych kosztów produkcji oraz założonego jednostkowego zysku od zainwestowanego kapitału niezbędnego do wytwarzania i dystrybucji wyrobów. Ustalona tak cena zapewnia zwrot poniesionych na ten produkt kosztów oraz zwrot zaangażowanego w wytworzenie tego produktu kapitału. Formuła cenowa oparta na marży bruttu wynika z zasad częściowego rachunku kosztów, bazującego na znajomości krótkookresowych zmian kosztów w związku ze zmianami wielkości produkcji. Analiza tej zmienności kosztów prowadzi do ich podziału na stałe i zmienne. Założenie koszty stałe będące wynikiem długookresowej decyzji inwestycyjnej nie muszą być uwzględniane bezpośrednio w fo, ce, koszty ty muszą się mieścić w kwocie marży brutto. Przy ustalaniu cen koncentruje się uwagę na oszacowaniu wielkości całkowitej marży brutto. Wielkość tej marży powinna zapewniać pokrycie kosztów stałych oraz osiągnięcie zamierzonego zysku w ustalonym okresie. Kształtowanie cen wg progu rentowności cena produktu jest ustalana na poziomie zapewniającym pokrycie jednostkowego kosztu zmiennego wytworzenia oraz jednostkowego kosztu stałego wykorzystuje się do tego analizę progu rentowności do ustalenia niezbędnej dla pokrycia kosztów całkowitych wielkości sprzedaży. Ilość produkcji którą można sprzedać ponad tę niezbędną wielkość przynosi przedsiębiorstwu dochód. Kształtowanie cen ze względu na pilność pokrycia kosztów ceny kształtowane są tak aby pokrywały koszty wymagające pilnego pokrycia. Kształtowanie cen wg kosztów niepełnych ceny ustalone są niższe od cen produktów wcześniej wytwarzanych kalkulowanych na podstawie kosztów zużycia większej ilości czynników. Dolne granic cen jest to najniższa do zaakceptowania nie przynoszące straty cenę wyrobu lub usługi.
Metoda cen zewnętrznych polega na wykorzystaniu cen kształtujących się w handlu międzynarodowym do cenotwórstwa przedsiębiorstw
Metoda wartości użytkowej stosowana jest do ustalenia cen jest stosowana najczęściej do ustalenia cen nowych ulepszonych wyrobów. Ustalenie rozpoczyna się od określenia relacji między zmiana ceny a zmiana cech względnej wartości użytkowej wyrobu nowego i starszego przyjętego za podstawę porównania.
Metoda podażowo- popytowa ustalania cen polega na tym że ceny wyrobów przyjmowane są z rynku określonych towarów albo są wyznaczane na podstawie przewidywalnych wielkości ich podaży oraz oczekiwanego popytu. Ceny te są związane z równowagą rynkową.