LABORATORIUM FIZYKI I |
Ćwiczenie nr |
||
Wydział |
Grupa |
Zespół |
Data |
Nazwisko i imię:
|
Przygotowanie |
||
Temat ćwiczenia:
Wyznaczanie wielkości Wyznaczanie ciepła parowania wody na podstawie zależności temperatury wrzenia od ciśnienia |
Zaliczenie |
Podstawy teoretyczne
Wyznaczanie wielkości
Liczba stopni swobody cząsteczki jest to ilość niezależnych parametrów potrzebnych do jednoznacznego określenia położenia danej cząsteczki w przestrzeni. Dla gazów jednoatomowych cząsteczki mają trzy stopnie swobody. Cząsteczki dwuatomowe mają pięć stopni swobody.
Zasada ekwipartycji energii: w stanie równowagi termodynamicznej na każdy stopień swobody cząsteczki przypada średnio ta sama ilość energii kinetycznej równa
.
Molowym ciepłem właściwym
przy stałym parametrze α nazywamy wielkość określającą ile ciepła Q należy dostarczyć jednemu molowi gazu by jego temperatura wzrosła o 1K, a wielkość α nie uległa zmianie.
- ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu
- ciepło właściwe przy stałej objętości
Ćwiczenie polegało na wyznaczeniu wielkości χ dla powietrza. W skład powietrza wchodzą głównie gazy dwuatomowe: azot, tlen, dla których
. Stąd możemy obliczyć
Układ pomiarowy
Z - zawór
P - pompa
Wyznaczanie ciepła parowania wody na podstawie zależności temperatury wrzenia od ciśnienia
Układ pomiarowy
Ch - chłodnica
P - pompa
Z1 i Z2 - zawór
M - manometr
T - termometr
Pa - palnik
Za pomocą pompy maksymalnie obniżamy ciśnienie w kolbie. Następnie przy pomocy palnika podgrzewamy kolbę z wodą. Kiedy ciecz zaczęła wrzeć zanotowaliśmy temperaturę i różnicę poziomów rtęci w ramionach manometru. Następnie poprzez otwarcie zaworu Z1 podwyższaliśmy ciśnienie w kolbie i ponownie notowaliśmy otrzymane wartości. Czynności te powtarzaliśmy do momentu wyrównania się ciśnienia w kolbie z ciśnieniem atmosferycznym.
Pomiary, obliczenia i wykresy
Wyznaczanie wielkości
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
|
|
mm |
146 |
270 |
140 |
210 |
220 |
204 |
190 |
212 |
180 |
194 |
216 |
210 |
205 |
190 |
212 |
|
mm |
47 |
57 |
30 |
46 |
48 |
50 |
50 |
42 |
45 |
50 |
52 |
52 |
54 |
44 |
43 |
χ |
1,475 |
1,268 |
1,273 |
1,280 |
1,279 |
1,325 |
1,357 |
1,247 |
1,333 |
1,347 |
1,317 |
1,329 |
1,358 |
1,301 |
1,254 |
Wartość χ obliczamy ze wzoru:
Błąd χ jest największym odchyleniem od średniej.
Wyznaczanie ciepła parowania wody na podstawie zależności temperatury wrzenia od ciśnienia
Ciśnienie atmosferyczne wynosiło 757mm słupa rtęci
Ciśnienie w układzie
T |
°C |
57 |
64 |
74 |
83 |
87 |
90 |
94 |
97 |
100 |
102 |
T |
°K |
330 |
337 |
347 |
356 |
360 |
363 |
367 |
370 |
373 |
375 |
|
mm |
350 |
310 |
275 |
250 |
220 |
190 |
150 |
115 |
80 |
50 |
|
mm |
430 |
300 |
275 |
240 |
210 |
180 |
140 |
115 |
76 |
40 |
p |
hPa |
30,429 |
194,481 |
273,861 |
353,241 |
432,621 |
512,001 |
617,841 |
697,221 |
795,123 |
882,441 |
Wykres temperatura wrzenia T [°K] - ciśnienie p[hPa].
Wykres
.
Wyznaczam molowe ciepło parowania z zależności
Wyznaczam ciepło parowania z zależności
masa molowa wodoru
masa molowa tlenu
masa molowa wody
Ciepło parowania wody:
wyznaczone dla parametru „a”
wartość tablicowa
Wnioski
Wyznaczona doświadczalnie χ mieści się w granicach błędu w wartości tablicowej dla gazów dwuatomowych. W ćwiczeniu mieliśmy doczynienia z powietrzem, a więc mieszaninom tlenu i azotu, dla których χ = 1,4. Wyniki uzyskane w kolejnych doświadczeniach skłaniają do zastanowienia się czy w naszym doświadczeniu nie brały udziału gazy wieloatomowe, dla których χ =1,33.
Z pomiaru zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia wynika, że wraz ze wzrostem ciśnienia następuje wzrost temperatury przy, której woda zaczyna wrzeć. Jest to zgodne z zasadą, że wzrost ciśnienia zewnętrznego prowadzić musi do wzrostu temperatury wrzenia. Ciepło parowania wody wyliczone z danych uzyskanych doświadczalnie znajduje się w granicach błędu w stosunku do wartości zawartej w tablicach. Pomiaru z tej części ćwiczenia nie byliśmy w stanie powtórzyć, gdyż trzeba pewnego czasu na ostygnięcie wody, a ta część ćwiczenia wykonywana była przez nas na końcu.