PODZIAŁ EUROPY 1947-1949
Polistrategia USA wobec Europy
Zmiany po II WŚ:
osłabione GB i Francja (okupacja N, Vichy)
Niemcy i Włochy pozbawione sił wojsk, upadek gospodarki
walki narodowowyzwoleńcze w koloniach
ogólne osłabienie gospodarki Europy
ZSRR silniejsze politycznie (główny zwycięzca), zniszczenia gospodarcze
USA wzmocnione (brak zniszczeń wojennych, nowe wpływy w Europie, wzrost techniczny i gospodarczy
po wojnie problemy z zatrudnieniem zdemobilizwanych żołnierzy USA, zahamowanie gospodarki
doktryna Trumana i doktryna powstrzymywania
USA próbuje ustanowić prymat polityczny i gospodarczy, wojsko w oparciu o wpływy, bazy wojsk i monopol atomowy, “przewodnictwo światowe”, zatrzymanie komunizmu; doktryna Trumana, plan Marshalla
doktryna powstrzymania (George Kennan) - powstrzymanie ekspansji ZSRR z pozycji siły
doktryna Trumana - w oparciu o doktrynę powstrzymania; pomoc wojsk i ekonomiczna krajom zagrożonym przez komunizm; zastosowanie: Grecja, Turcja
wojna domowa w Grecji
GB wycofują się z Grecji,
USA przejmuje udzielanie pomocy;
wybory w Grecji, komuniści buntują się przeciw monarchii;
partyzantka komunistyczna (gen. Marcos - Vafiades),
pomoc greckim komunistom udziela Albania, Jugosławia i Bułgaria;
USA i Grecja tłumią powstanie;
1948 - po konflikcie ze Stalinem Tito wstrzymuje pomoc,
gen. Marcos usunięty jako zwolennik Tity;
komuniści pokonani, zmuszeni do emigracji;
związanie Grecji z USA
Turcja
Działania profilaktyczne;
ZSRR próbuje zrewidować traktat z Monreux (1936, w sprawie Bosforu i Dardaneli) - kontrolę nad cieśninami mają sprawować wszystkie państwa czarnomorskie, a nie tylko Turcja;
do porozumienia nie doszło na skutek sprzeciwu USA
Plan Marshalla
plan Marshalla
szerszy niż doktryna Trumana, wielostronny:
odbudowa gospodarcza Europy,
rozszerzenie gospodarczych wpływów USA;
USA chce przedstawić plan jako inicjatywę Europejską (walor propagandowy, bardziej atrakcyjne);
narzędzie nacisku na blok wschodni - wybierzcie kapitalizm albo izolację;
dominacja USA i zahamowanie komunizmu za cenę podziału Europy;
zaostrzenie konfliktu USA:ZSRR,
Francja i Włochy po stronie USA;
Francja i GB forsują “inicjatywę Europejską”,
konferencja w Paryżu (Francja, GB, Włochy, Portugalia, Irlandia, Grecja, Holandia, Islandia, Belgia, Luksemburg, Szwajcaria, Tur, Dania, Szwecja, Norwegia)
oficjalne uchwalenie “inicjatywy”;
ZSRR potępia jako wyraz hegemonizmu USA;
utworzenie Europejskiej Organizacji Współpracy Gospodarczej (m.in. zachodnie strefy N);
USA żąda od państw objętych planem przerwania handlu “towarami strategicznymi” z blokiem wschodnim;
skutki planu Marshalla - odbudowa gospodarcza (najwięcej otrzymały Niemcy zachodnie), osłabienie tradycyjnych więzów między wschodem a zachodem (m.in. koniec sojuszu Polsko-Francuskiego), wzrost wpływów USA
Integracja Europejska
początki integracji Europejskiej
GB nie zgadza się z dualizmem USA-ZSRR,
próbuje związać kraje Europy po obu stronach kurtyny jako trzecią siłę (Churchill) pod przewodnictwem GB;
sojusz GB-Francuski w Dunkierce;
minister spraw zagranicznych GB Ernest Bevin proponuje rozszerzyć sojusz o Beneluks;
17 III 1948 - GB, Francja, Holandia, Belgia, Luksemburg podpisują w Brukseli Pakt Unii Zachodniej (Pakt Brukselski) - współpraca gospodarcza, kulturowa, społeczna i wojsk, pomoc w razie agresji;
Powstanie NATO
ministrowie Bevin i Bidault proponują Marshallowi współpracę wojsk Europejsko-USA;
Senat USA uchwala “rezolucję Vanderberga” - upoważnia rząd do zawierania sojuszy poza Ameryką w czasie pokoju; USA dąży do wzmocnienia potencjału wojsk poprzez sojuszników
powstanie NATO - projekty od maja 1948; w czasie kryzysu berlińskiego porozumienie USA- Kanada- Unia Zachodnia - współdziałanie wojsk;
projekt utworzenia NATO znów jako “inicjatywa Europejska”;
Norwegia, Dania, Portugalia, Islandia i Włochy zaproszone do paktu;
traktat waszyngtoński 4 IV 1949 - powstanie NATO;
ZSRR uznaje za sprzeczny z konferencjami Wielkiej Trójki, Kartą ONZ i sojuszami ZSRR -GB 1942 i ZSRR- Francja 1944;
pakt zawarty na 20 lat z możliwością przedłużenia,
przestrzeganie zasad Karty ONZ,
pokojowe stosunki międzynarodowe,
wzmacnianie zdolności obronnej,
konsultacje w razie zagrożeń, pomoc wojsk i inna w razie agresji;
ratyfikowany przez wszystkie państwa, wszedł w życie 24 VIII 1949
skutki powstania NATO - dominacja wojsk USA, polityka z pozycji siły względem ZSRR, rynek zbytu dla broni amerykańskiej; członkowie UZ zwracają się o pomoc wojsk do USA, Kongres uchwala pomoc
2. Podział Niemiec
pogłębianie podziału Europy
traktat z Dunkierki, Pakt Brukselski; w Paryżu powstaje Rada na rzecz Zjednoczonej Europejskiego ; porozumienie Francusko -GB -USA o eksploatacji niemieckiego węgla - zbliżenie Francusko -GB -USA
sesja londyńska Rady MSZ
kres współpracy między mocarstwami (grudzień 1947);
ZSRR popiera jedno państwo Niemieckie, zachód jest za podziałem;
w Niemczech partia SPD Kurta Schumachera (socjaliści) jest za jednością, CDU Konrada Adenauera (chadecja) za podziałem;
plan Marshalla działa na korzyść CDU
po zerwaniu sesji londyńskiej mocarstwa zachodnie zaczynają formować rząd Niemiec zachodnich, istniejące urzędy zyskują uprawnienia rządu, parlamentu etc., plany reformy walutowej
konferencja londyńska Unia Zachodnia i USA
uzgodnienie zasad przyszłej konstytucji Niemiec zachodnich i reformy walutowej;
włączenie Francuskiej strefy okupacyjnej do Bizonii,
powstaje Trizonia;
zapowiedź powołania zgromadzenia konstytucyjnego,
Niemcy zachodnie objęte planem Marshalla;
ustępstwa terytorialne Niemiec na korzyść Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga
spotkanie MSZ Czechosłowacji, Jugosławii i Polski w Pradze
krytyka rozwoju sytuacji,
potępienie separatyzmu;
ZSRR proponuje debatę o demokratyzacji, demilitaryzacji, przestępcach wojennych i odszkodowaniach na forum Sojuszniczej Rady Kontroli (marsz. Wasilij Sokołowski),
Zachód odrzuca, Sojusznicza Rada Kontroli - ostatnie forum 4 mocarstw - rozpada się
Kryzys Berliński
zaostrzenie sytuacji w Berlinie,
blokada ekonomiczna strefy ZSRR,
incydenty graniczne;
marszałek Sokołowski rozciąga kontrolę na drogi dojazdowe do Berlina Zachodniego, zakłócenia w ruchu, zaopatrzenie idzie drogą powietrzną;
Zachód przeprowadza reformę walutową bez zgody ZSRR, groźba krachu gospodarczego w strefie ZSRR;
ZSRR ogranicza ruch pociągów i samochodów między Berlinem a strefami zachodnimi, realizuje własną reformę walutową;
24 VI 1948 - blokada Berlina, garnizon Br i USA postawiony w stan gotowości,
I kryzys berliński 24 VI 1948 - 4 V 1949; ryzyko wybuchu III WŚ,
Truman otwiera “most powietrzny”;
demonstracja siły - do Niemiec zachodnich przylatują bombowce B-29 do przenoszenia bomb atomowych;
konferencja MSZ Polski, ZSRR, Jugosławii, Rumunii, Czechosłowacji, Węgier i Bułgarii w Warszawie:
konferencja londyńska sprzeczna z decyzjami konferencji poczdamskiej
Zachód dąży do rozbicia Niemiec, ekspansji i rewizjonizmu;
postulaty: przywrócić kontrolę 4 mocarstw, demilitaryzacja, utworzenie rządu ogólno niemieckiego, reparacje;
Zachód nie chce rozmawiać o całych Niemcach, tylko o kryzysie berlińskim;
ambasadorowie w Moskwie rozmawiają ze Stalinem,
Stalin: blokada to obrona przed konferencją londyńską,
warunki zniesienia blokady: wprowadzenie waluty strefy ZSRR w całych Niemczech,
zaniechanie tworzenia rządu Niemiec zachodnich;
rokowania; rozwiązanie - dyrektywa do naczelnych dowódców stref okupacyjnych: znieść blokadę, wprowadzić markę radziecką, powołać komisję finansową;
spotkanie dowódców, rozmowy zerwane, dyrektywa niewykonana;
próba znalezienia kompromisu poprzez ONZ, ZSRR korzysta z prawa weta
rozłam w magistracie berlińskim, separatystyczne władze w Berlinie Zachodniego;
Stalin proponuje negocjacje;
przedstawiciele ZSRR (Jakow Malik) i USA (Philip Jessup) w ONZ rozmawiają,
decyzja: zwołać w Paryżu Radę MSZ, znieść ograniczenia obustronnie, koniec kryzysu (4 V 1949)
ostateczny podział Niemiec
sesja Rady MSZ;
minister Andriej Wyszyński proponuje: uznać zasadę jedności Niemiec,
wznowić Sojuszniczą Radę Kontroli, przygotować traktat pokojowy,
Zachód nie podejmuje decyzji; potwierdzenie porozumienia Malik-Jessup;
Zachód od lata 1948 wciela separatystyczne postanowienia konferencji londyńskiej,
prace nad konstytucją Niemiec zachodnich;
stopniowe rozszerzanie kompetencji władz Niemieckiej;
8 V 1949 - komendanci naczelni akceptują konstytucję Republiki Federalnej Niemiec;
wybory do Bundestagu, prof. Theodor Heuss (FDP - liberałowie) prezydentem, Konrad Adenauer (CDU) kanclerzem;
powstanie RFN
sukces USA,
wzmacnia pozycję polityczną, wojskową i gospodarczą USA w Europie za cenę podziału Niemiec i Europy;
spadek znaczenia sił komunistycznych i socjalistycznych,
wzrost sił proamerykańskich, prawicowych i konserwatywnych
Unia Zachodnia podpisuje statut Rady Europy, udział bierze m.in. RFN
Niemiecki Kongres Ludowy proklamuje powstanie NRD w strefie radzieckiej; prezydentem jest Wilhelm Pieck (przywódca komunistów), premierem - Otto Grotewohl (SPD - ta część, która zdecydowała się na sojusz z komunistami); bardzo duża zależność od ZSRR
Narodziny bloku wschodniego
Cechy wspólne, Jugosławia
przeobrażenia w Europie Środkowo -Wschodniej i Południowo -Wschodniej -
kraje wyzwolone przez ZSRR, narzucone wzorce radzieckie,
wspólnota tworzona odgórnie;
ZSRR sprzeciwia się ingerencji Zachodu
podobieństwa między ZSRR a demoludami:
władza polityczna sprawowana przez partię marksistowską
centralizacja ustroju społeczno -gospodarczego,
upaństwowienie środków produkcji i gospodarka planowa
ideologia “naukowego socjalizmu
komunizm najwcześniej doszedł do władzy w Jugosławii komuniści głównymi bojownikami przeciw Niemcom,- po wojnie zajmują najważniejsze stanowiska; podobnie w Albanii;
w innych krajach - walki o władzę, niekiedy nawet zbrojnie
walki o władzę
Polska
brak rządu i partii kolaboranckich;
walka komunistów z obozem prozachodnim (PSL, Stanisław Mikołajczyk) do 1947;
Mikołajczyk zmuszony do ucieczki,
terror wobec przeciwników, jednoczenie lewicy pod groźbą represji;
Bułgaria
w czasie wojny sprzymierzona z Niemcami;
opozycyjna partia chłopska i liberalna szybko stłumiona przez komunistów;
Węgry
w czasie wojny satelita Niemiec;
opozycja - Partia Drobnych Rolników (Ferenc Nagy), duże wpływy;
lato 1947 - ofensywa komunistów, przejęcie władzy;
Czechosłowacja
prezydent Edward Beneš, symbol ciągłości władzy;
luty 1948 - komuniści brutalnie przejmują władzę (hipoteza: ten fakt skłonił USA do gwałtownego zaostrzenia polityki wobec ZSRR)
reformy w demoludach,układy sojusznicze
nacjonalizacja podstawowych gałęzi gospodarki, system planowy, wzorce radzieckie;
polityka zagr zorientowana na ZSRR, sojusz i przyjaźń;
komuniści wchłaniają ruchy socjalistyczne;
kult Stalina (z wyjątkiem Jugosławii);
1949 - zakończenie tworzenia “demokracji ludowej”, budowa socjalizmu na wzór radziecki; eliminacja komunistów postulujących różnorodność dróg do socjalizmu (Gomułka, Laszlo Raik, Trajczo Kostow)
seria układów sojuszniczych 1945-49,
wzorowanych na układach o przyjaźni, pomocy i współpracy powojennej
ZSRR-Czechosłowacja 1943, ZSRR- Jugoosławia 1945,
ZSRR- Polska 1945 (pomoc wojsk i inna, współpraca powojenna celem zapobieżenia groźbie Niemieckiej lub innej, rozwój stos gospodarczych i kulturowych);
starania rządów komunistycznych o uznanie międzynarodowe i wyprowadzenie z izolacji;
bezproblemowo uznane Jugosławii (stosunki GB z Tito) i Czechosłowacji (ciągłość władzy - Beneš );
sieć sojuszy stabilizuje sytuację w Europie - powstaje zwarty blok ideologiczny, polityczny, wojskowy i gospodarczy, regionalny system bezpieczeństwa zbiorowego
do 1948 Jugosławia przewodzi zawieraniu sojuszy
Tito chciał zapobiec niekorzystnym dla Jugosławii decyzjom w sprawie Włoch;
Tito - jedyny przywódca demoluda, który bierze udział w wielkiej polityce,
pomysłodawca Kominformu (Biuro Informacyjne - koordynuje międzynarodowe działania komunistów);
Kominform powołany na naradzie przedstawicieli KC komunistów z Bułgarii, Czechosłowacji, Francji, Jugosławii, Polski, Rumunii, Węgier, Włoch, Niemiec wschodnich i ZSRR w Szklarskiej Porębie IX 1947;
siedziba Kominformu: do jesieni 1948 Belgrad, potem Bukareszt;
Tito zbyt aktywny i samodzielny, pogorszenie stosunków Jugosłowiańsko -ZSRR;
na polecenie Stalina Kominform potępia Tito (VI 1948);
blokada ekonomiczna Jugosławii, potem zerwanie sojuszy i współpracy przez demoludy
I 1949 - narada gospodarcza przedstawicieli Bułgarii, Czechosłowacji, Polski, Rumunii, Wegier i ZSRR,
powołanie Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej- wymiana doświadczeń gospodarczych
, wzajemna pomoc w surowcach, żywności, maszynach i urządzeniach;
pierwsza wielostronna organizacja demoludów;
dominują interesy ZSRR, lekceważenie praw rynku; później przystępuje też Albania i NRD
13