1. Podejście humanistyczne (C.Rogers, A. Maslow, Rollo May, R. Laing, F. Perls):
Spojrzenie z punktu widzenia wewnętrznego obserwatora (porównywanie do własnych doświadczeń)
Dążenie do uchwycenia sensu, zrozumienia (subiektywne)
Ujęcie idiograficzne (opisanie niepowtarzalnych właściwości jednostki, dane jakościowe)
Holizm (jako całość funkcjonowania)
Zalety:
Sięga głębiej, śmielej interpretuje,
Wady:
Brak precyzji, trudność w formułowaniu praw, niedskonołaość metod pomiaru
Podejście przyrodnicze (pozytywistyczne, deterministyczne)
Spojrzenie na człowieka z pkt widzenia zewnętrznego obserwatora
Cel: wyjaśnienie, przewidywanie i kontrola zachowania
Ujęcie przyczynowo- skutkowe na podstawie analiz empirycznych i statystycznych
Prawa nomotetyczne (zależności przyczynowo-skutkowe, współzależności, dane ilościowe)
Ujęcie cząstkowe ( konkretne 1 cecha, a nie całość)
Zalety:
Klarowność, jednoznaczność, kontrolowalność
Wady:
Słabo rozwinięte rzeczywiste problemy ludzi, wąskie interpretacje
Podejście dedukcyjne (góra- dół):
Najpierw model teoretyczny, później hipotezy i ich weryfikacja
Podejście indukcyjne (dół- góra)
Najpierw gromadzenie danych empirycznych, potem ich uogólnienie i model osobowości
Podejście idiograficzne w badaniach osobowości:
Opisanie niepowtarzalnych właściwości jednostki. Dane jakościowe. Nie formuuje ogólnych praw. Nacisk na zrozumienie unikatowych aspektów osobowości każdej jednostki, a nie na wspólne wymiary, na których można jednostki mierzyć.
Podejście nomotetyczne w badaniach:
Szukanie zależności przyczynowo- skutkowych, współzależności, dane ilościowe, formułowanie praw. kładzie się nacisk na wyodrębnienie uniwersalnych wymiarów cech lub regularnych związków pomiędzy różnymi aspektami funkcjonowania osobowości.
2. Definiowane osobowości:
McAdams „Psychologia osobowości jest naukowym stadium całej osoby”, łączy w całość
Ma charakter integrujący:
-nadaje naszemu zachowaniu porządek i spójność
-zmierza do stworzenia ogólnej teorii zachowania
Cattell „ Osobowość jest tym, co pozwala przewidywać, co dana osoba zrobi w danej sytuacji”. Pozwala przewidywać zachowanie
- osoba (zmienna podmiotowa) x sytuacja (psychologiczne znaczenie0= zachowanie
Interakcjonizm- to jaka cecha ma znaczenie, zostanie uaktywniona, zależy od specyfiki sytuacji.
-przewidywanie sprawności działań osób o rożnej ekstrawersji
- przewidywanie zachowanie w sytuacji presji czasowej u osób o różnym neurotyzmie
Sprawia, że radzimy sobie w otoczeniu- funkcja przystosowawcza
Pozwala porównywać ludzi
-jakie sa przyczyny odmienności zachowań osób polegających podobnym wpływom biologicznym, sytuacyjnym i kulturowym? 3 poziomy analizy:
a) poziom praw ogólnych; jestem taki, jak inni- analiza natury ludzkiej(nometytczny)
b)indywidualnych cech jednostki-> jestem taki, jak niektórzy inni- poziom RI (nomotetyczny)
c) unikalnych cech jednostki-> jestem taki, jak nikt inny (idiograficzny)
Allport „ Osobowość to jest to, czym naprawdę jest człowiek”. Os. Jest niepowtarzalna
3. Sposoby poznawania osobowości:
-Gromadzenie danych stosowane w psychologii osobowości (LOTS)
a) Live data-> rejestracja zdarzeń istotnych dla jednostki (małżeństwo, praca, psychobiografia)
b) Observer- report data-> dane z perspektywy obserwatora (wywiad, szacunek cech)
c) Test- data-> dane testowe (kwestionariusze, wykonywanie zadań i testy projekcyjne)
d) Self- report data-> dane samoobserwacyjjne (metody narracji, autobiografia)
- podejście badawcze w psychologii osobowości ze względu na metodę:
Eksperymentalne: jedynie tu da się odkryć prawa przyczynowo -skutkowe. Kontrola warunków, eksperyment, wnioskowanie przyczynowy- skutkowe, cel poznawczy
Korelacyjne: standaryzacja warunków, testy, wnioskowanie o współzależności i o różnicach międzygrupowych
Kliniczne: warunki naturalne, rozmowa, cel terapeutyczny, całosciowa interpretacja (rozmulenie)
4. Podstawowe pytania i kontrowersje:
- Czy osobowość istnieje realnie?
Os, jest konstruktem hipotetycznym (istnieje w głowie badacza)
Os. Istnieje realnie-> układ cech widocznych w zachowaniu, obserw w zachowaniu
-kontrowersje:
Motywacja świadoma czy nie? Zachowanie reaktywne (instynkty, popędy, nieświadome potrzeby) czy cechowe( świadome dążenia, plany, cele)?
Co kształtuje os.: natura czy środowisko?
Co wpływa na zmiane zachowania: struktura cech (osoba0 czy sytuacja (interakcja)?
5. Główne orientacje w psychologii osobowości:
Teorie psychodynamiczne: jakie tajemnice tkwią w osobowości?
T. cech: jaka jest struktura osobowości?
T. socjobiologiczne: jakim prawom biologicznym podlegamy?
T. uczenia się: jak nabywamy informacje o sobie i świecie?
T. społeczno- poznawcze: jak postrzegamy świat?
T. humanistyczne: na czym polega rozwój, zdrowie i dojrzałość?
T. egzystencjalne: co wymyka się prawom natury?
T. narracyjne: jak kształtujemy samych siebie, tworząc historie autobiograficzne?
6. Osobowość, a genetyka zachowania:
Bada w jakim stopniu różnice indywidualne (cechy, zdolności, postawy) są dziedziczone, a w jakim zależne od wpływów środowiska:
a) wspólnego (doświadczenia podzielane przez rodzeństwo - status rodziny, warunki, zachowania członków, wychowanie)
b) indywidualnego (niepowtarzalne doświadczenia osoby: kolejność urodzin, choroby, wpływ grupy, szkoły, specyficzne interakcje w rodzinie)
Metody: analiza statystyczna: metoda bliźniąt MZ - DZ, studia rodzinne, metoda adopcyjna. Badamy grupy, oszacowanie nie jest możliwe dla konkretnej osoby.
Geny (ich zespoły) nie kierują bezpośrednio zachowaniem, lecz warunkując strukturę i funkcję organizmu wpływają na rozwój konkretnych cech.
Wskaźnik odziedziczalności: od 0 do 1 (lub od 0% do 100%) - procent zmienności zachowania wyjaśniony wpływami genetycznymi
Wskaźnik odnosi się jedynie do badanej populacji i nie wyjaśnia indywidualnego poziomu danego zachowania
Jako miara statystyczna zawsze jest obciążony jest błędem
Poziom odziedziczalności cechy nie jest niezmienny; może zmieniać się w czasie i między populacjami.
Środowisko indywidualne ma zdecydowanie większe znaczenie niż środowisko wspólne.
Za osobowość odpowiadają: w 40% czynniki genetyczne, w 35% wpływy środowiska specyficznego, w 5% wpływy środowiska wspólnego