TEST EGZAMINACYJNY
ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE
Cechy charakterystyczne zarządzania strategicznego to:
długi horyzont czasu
precyzja
kompleksowość
orientacja na optymalizację kosztów
Do podstawowych orientacji dotyczących zarządzania przedsiębiorstwem zaliczamy:
orientację marketingową
orientację na personel
orientację technologiczną
orientację produkcyjną
Która z wymienionych szkół nie jest szkołą zarządzania strategicznego:
szkoła astońska
szkoła harwardzka
szkoła pozycjonowania macierzowego
szkoła negocjacyjna
W tzw. nurcie kierowniczym rozumienia pojęcia „strategia” nacisk kładzie na elementy:
właściwe ukształtowanie zasobów firmy
sprecyzowanie przyszłej pozycji firmy
elastyczność systemu zarządzania firmą
właściwy wybór misji
Które z wymienionych czynników wpływają na kształt misji przedsiębiorstwa:
środowisko w którym działa przedsiębiorstwo
posiadane kompetencje
środki jakimi przedsiębiorstwo dysponuje
historia przedsiębiorstwa
Metoda QVEST jest wariantem metody:
strategicznej analizy luki
metody delfickiej
ekstrapolacji trendów
analizy przemysłu
Koncepcja wielorakich możliwości to innych słowy koncepcja:
scenariuszowa
badanie nowych rynków
bezscenariuszowa
rozwoju kadr
W strategicznej analizie luki mogą wystąpić następujące rodzaje luki:
luka niedoboru
luka zgodności
luka zasobów
luka popytu
Do podstawowych barier wejścia do sektora zaliczamy wg. modelu Ponera:
braki kadrowe
standaryzację produktów
koszty zmiany dostawcy
wysokie ceny
Podstawowe formy strategii konkurencji (wg modelu Portera) to:
strategia dywersyfikacji
strategia wiodącej pozycji kosztowej
strategia zróżnicowania
strategia inwestowania
W macierzy BCG udział w rynku jest mierzony następującym wskaźnikiem:
udział w rynku danej firmy i wielkości rynku
udział w rynku największego konkurenta / udział w rynku danej firmy/
udział w rynku danej firmy /udział w rynku największego konkurenta/
udział w rynku danej firmy / udział w rynku firmy o tej samej wielkości/
Wymiarami macierzy ADL są:
pozycja konkurencyjna
udział w rynku
faza cyklu życia produktu
rentowność produkcji
Podstawowe wskaźniki równowagi portfela to:
średnia pozycja konkurencyjna
rentowność
wymagane nakłady kapitałowe
poziom dojrzałości portfela
Wzrostowi rywalizacji w sektorze sprzyjają:
powolny wzrost sektora
niskie koszty stałe
zróżnicowanie produktów sektora
wysoki koszty zmiany
Nabywcy mają silną pozycję przetargową jeżeli:
wyroby sektora w którym kupują nie wpływają na jakość i cenę ich oferty
stwarzają groźbę integracji wprzód
mają niewielkie zyski
dysponują nowoczesną technologią
W której z metod scenariuszowych tworzymy scenariusze niespodziankowe
scenariusze możliwych zdarzeń
scenariusze stanów otoczenia
scenariusze symulacyjne
scenariusze pesymistyczne
Do podstawowych paradygmatów analizy strategicznej zaliczamy:
paradygmat pozycjonowania macierzowego
paradygmat systemowy
paradygmat zachowań strategicznych
paradygmat behawioralny
W której z wymienionych macierzy przedmiotem analizy są strategiczne jednostki:
ADL
Hofera
McKinseya
BCG
Porozumienie przedsiębiorstw, które wspólnie produkują i sprzedają określony produkt to:
alians komplementarny
alians addytywny
alians ścisłej integracji
alians ekspansywny
Jednostki pośrednie w holdingu mogą być wyodrębnione wg kryterium:
funkcji
przedmiotowego
zakresu
wielkości
Metoda QVEST jest wariantem metody:
analizy luki
delfickiej
scenariuszowej
bez scenariuszowej
Jednostka nadrzędna holdingu może mieć charakter spółki:
zarządzającej
komplementarnej
wiodącej
integracyjnej
Wymiarami macierzy ADL są:
faza cyklu życia produktu
atrakcyjność sektora
pozycja konkurencyjna
względny udział w rynku
Ze względu na zakres funkcji zarządzających spółki wiodącej wyróżniamy Holdingi:
strategiczne
komplomerowe
finansowe
pod porządkujące
Głównymi typami strategii ekspansji międzynarodowej są:
strategie globalne
strategie wielonarodowe
strategie akwizycyjne
strategie komplementarne
Między trendem procesu w otoczeniu a terenem odpowiadającego mu procesu wewnątrz organizacji może wystąpić luka:
zgodności
nadmiaru
niepewności
zbieżności
Która ze szkół nie jest szkołą zarządzania strategicznego:
astońska
harwardzka
pozycjonowania macierzowego
negocjacyjna
Podstawowe formy dywersyfikacji to:
komplementarna
współzależna
konglomeratowa
koncentryczna
Dywersyfikacja wewnętrzna jest najbardziej typową w formie rozwoju firm:
dużych
dominujących w sektorach „wysokiej techniki”
dominujących w sektorach dojrzałych
pionowo zintegrowanych
Do typowych strategii ekspansji w sektorach schyłkowych zaliczamy:
strategie żniw
strategie niszy
strategie akwizycji
strategie zróżnicowania
Do strategii ekspansji zaliczamy:
strategie penetracji
strategie rozwoju produktu
strategie rynku
strategie technologii
Względny udział w rynku i wzrostu rynku to wymiary macierzy:
ADL
BCG
Hofera
Mc Kinseya
Zasadnicze grupy modeli scenariuszowych to:
scenariusze symulacyjne
scenariusze aplikacyjne
scenariusze wariantowe
luki
Wysoki koszt zmiany dostawcy:
jest typowy dla sektorów dojrzałych
stanowi barierę wejścia do sektora
zwiększa się przetargowe dostawcy
zmniejsza się przetargowe dostawcy
W której z metod scenariuszowych tworzymy scenariusze niespodziankowe:
scenariusz możliwych zdarzeń
scenariusz stanów otoczenia
scenariusze symulacyjne
scenariusze pesymistyczne
Do podstawowych paradygmatów analizy strategicznej zaliczmy:
paradygmat pozycjonowania macierzowego
paradygmat systemowy
paradygmat zachowań strategii
Zawieszenie konkurencji między partnerowej jest wymagane w analizie:
komplementarnym
adekwatnym
ścisłej integracji
Które z wymienionych kryteriów mogą być wykorzystane przy tworzeniu mapy grup strategicznych:
jakość wyrobu
specjalizacja asortymentowa
integracja pionowa
zakres obsługiwanego rynku
Produkt o niskim względnym udziale w rynku szybko rozwijającym się w BCG:
dylemat
dojna krowa
pies
Do barier wyjścia z sektora zaliczamy:
wyspecjalizowane zasoby
brak doświadczenia
ekonomia skali
zróżnicowanie produktu
Cechy charakterystyczne dywersyfikacji wewnętrznej:
rozwój na bazie dotychczasowej specjalizacji firmy
posiadanie silnego zaplecza badawczo-rozwojowego
łączenie się z innymi firmami
duże wymagania kapitałowe
Podstawowe negatywy dywersyfikacji weryfikalnej:
brak ekonomii skali
trudność z wyrównaniem skali działania
wysoki koszt transakcji
utrata specjalizacji
Wzrostowi rywalizacji w sektorze sprzyjają:
powolny wzrost sektora
niskie koszty stałe
zróżnicowanie produktów sektora
wysokie koszty zmiany