WIRUSY
Wszystkie wirusy są bardzo małe, różnią się między sobą wielkością i złożonością budowy. Definiując wirusy, możemy określić je jako pozbawione budowy komórkowej struktury zdolne do namnażania się wyłącznie w komórkach-gospodarzach. Wewnątrz cząstek wirusowych nie zachodzą żadne reakcje enzymatyczne. Postać wirusa wydostająca się z jednej komórki, a następnie zakażająca kolejną, nosi nazwę winionu. W skład winionu danego wirusa wchodzi zawsze tylko jeden rodzaj kw. nukleinowego, stanowiący materiał genetyczny wirusa - DNA albo RNA. Możemy wyróżnić RNA wirusy, DNA wirusy oraz RNA/DNA wirusy. Kształty wirionów mogą być kuliste lub cylindryczne. Każdy winion składa się z cząsteczki lub kilku cząsteczek kwasu nukleinowego oraz białkowej otoczki zwanej kapsydem, złożonej z jednostek zwanych kapsomerami. Wirusy, które opuszczają komórki na zasadzie pączkowania, Są dodatkowo otoczone błoną lipidową pochodzącą z komórki gospodarza. Wynikiem zakażeń wirusowych u ludzi jest choroba Heinego - Medina, kleszczowe zapalenie mózgu, odra, różyczka, AIDS, wirusowe zapalenie wątroby, grypa, ospa wietrzna, opryszczka. U zwierząt jest to np. wścieklizna. Wirusy są przyczyną powstawania niektórych nowotworów u zwierząt i ludzi. Swoje wirusy maja także bakterie. Wirusy pasożytujące na komórkach bakterii określane są jako bakteriofagi.
Ludzie zdołali opracować szczepionki przeciwko wielu chorobom wirusowym. Wprowadzenie wielu z nich (np. przeciwko ospie prawdziwej czy chorobie Heinego-medina) doprowadziło do znacznego ograniczenia, jeśli nie całkowitej likwidacji tych chorób. Inne wirusy nie chcą poddać się szczepionkom. Podstawową przyczyną jest wysoka zmienność, czyli szybkie tempo zmian budowy niektórych wirusów. Antybiotyki nie leczą chorób wirusowych.
Co warto zapamiętać.
Wirusy to b. małe czynniki infekcyjne złożone z białek i jednego z kwasów nukleinowych - DNA albo RNA. Istnieją wirusy pasożytujące na wszystkich rodzajach komórek. Działanie wirusa polega na wykorzystaniu maszynerii biochemicznej gospodarza po namnożeniu wirionów. Opuszczając komórkę, wirus najczęściej ja niszczy. Wiele wirusów ma zdolność do długotrwałego przebywania w komórce bez powodowania istotnych zmian, najczęściej w postaci zintegrowanej z DNA gospodarza. Duże różnice miedzy szczepami wirusa powodującymi tę samą chorobę oraz wysokie tempo pojawiania się zmian w strukturze wirusów powodują, ze walka z wirusami jest trudna. Oprócz wirusów istnieją inne bezkomórkowe czynniki infekcyjne - złożone tylko z RNA: wiroidy oraz białkowe priony.