Budowa komórki |
||
|
Prokariota |
Eukariota |
Otoczka |
zew. element strukturalny osłaniający komórkę przed nadmierną utratą wody i szkodliwym wpływem czynników środowiska. |
- |
Ściana komórkowa |
Martwa substancja wydzielona przez komórkę; ochrania kom. przed niekorzystnymi warunkami zew.; posiada liczne pory (umożliwiają przenikanie do wnętrza kom. związków wielkocząstecz.) Budowa: kwas muraminowy i glukozamina, peptydy, białka, polisacharydy. |
Zbudowana z celulozy (u grzybów jeszcze chityna). Nie mają jej zwierzęta. |
Błona kom. (cytoplazmatyczna) |
Połączenia białkowo- lipidowe. Główny mechanizm wymiany składników chem. między środowiskiem a wnętrzem kom. |
Zbudowana z białek i lipidów, żywa część kom. |
Cytoplazma |
Żywa część kom. wypełniająca jej wnętrze; w niej zawieszone organelle kom.; substancja koloidalna i półprzepuszczalna; skład: woda, węglowodany, białka, tłuszcze, sole min., wit., subst. wzrostowe. |
Wypełnia wnętrze; cała pozajądrowa część; |
Retikulum endoplazmatyczne |
- |
Szereg błon sieć kanałów penetrujące wnętrze cytoplazmy; wchodzi w kontakt z błonami plazmatycznymi (zbudowane z białek i lipidów +enzymy) wszystkich organelli |
Wakuole (wodniczki) |
- |
Utrzymują jędrność komórki, gromadzą substancje zapasowe, wydzieliny. |
Rybosomy |
Organelle zbudowane z kwasu RNA i białek; tu zachodzi synteza białek. |
Ziarnistości z białek i RNA; f. synteza białek! |
Układ Golgiego |
- |
f. wydzielnicze. |
Mitochondria |
- |
Ziarnistości; w nich RNA, enzymy łańcucha oddechowego, elektrolity organiczne; f.: przemiana materii procesy oddechowe, transformacja energii (powstają związki wysokoenergetyczne) |
Plastydy |
|
Chloroplasty (u roślin). |
Mezozomy |
Centra energetyczne i rola w podziale komórki |
- |
Ciałka chromatoforowe |
Zawierają bakteriochlorofil, karotenoidy, białka, lipisy. |
- |
Jądro komórkowe |
NUKLEOID - długa spirala DNA, zwinięta i splątana w kulisty twór. Nic kwasu DNA zawiera pełną info. gen. kom. i leży swobodnie w cytoplazmie; nie jest ochraniany przez osłonkę jądra. |
Kulisty twór otoczony dwuwarstwową błoną jądrową; zawiera jąderko (w nim RNA) i siateczkę nici chromatynowych (w czasie podziału wyodrębnić można chromosomy - ciałka zbudowane z białek i DNA warunkują cechy genetyczne; |
Rzęski |
Delikatne, długie nitki (zwinięte) zbudowane z białek, ułatwiają poruszanie |
Długie plazmatyczne nici na pow. kom. umożliwiają jej ruch. |
Przetrwalniki |
Endospory - powstają wew. kom. odporne na działanie szkodliwych warunków; tworzą się w centrum lub biegunie kom.; w tym miejscy kom. jest zwykle napęczniała |
- |
Fimbrie |
Wypustki cytoplazmatyczne |
- |
Chromoplasty |
- |
Zawierają barwniki |
Podział bakterii ze względu na kształt komórki |
||
Kuliste: |
Spiralne |
Cylindryczne |
Dwoinki - dwie koliste komórki leżące obok siebie |
Przecinkowce |
pałeczki |
Paciorkowce (Streptococcus) - formy kuliste ułożone w łańcuszki |
Śrobowce |
Laseczki |
Czworniaki - cztery kuliste kom. leżące obok siebie |
Krętki |
łańcuszki |
Gronkowce (Staphylococcus) - formy kuliste u łożone bezładnie |
|
Formy pałeczkowate ułożone obok siebie |
Ze względu na budowę ściany komórkowej można bakterie odróżnić na podstawie barwienia. Kiedy zalejemy bakterię barwnikiem zabarwia się a kiedy wypłuczemy alkoholem u jednych barwnik pozostaje u innych się wypłukuje. |
|
Bakterie G- |
Bakterie G+ |
Barwnik daje się wypłukać; kolor fioletowy odbarwia pod wpływem alkoholu i znowu zabarwia za pomocą różowego |
Barwnik nie daje się wypłukać - fiolet |
Otoczka może występować ale nie musi, występuje u charakterystycznej bakterii K. pneumoniae |
Otoczka - charakter. u b. chorobotwórczych, zbudowana z polisacharydów i białek, np. B.anthracis, S.pneumoniae |
Ściana kom. zbudowana z większej ilości warstw - mają przestrzeń dwubłonową: błona zew. - białka OMP, lipoproteidy LP, lipopolisacharydy, peptydoglikan - stanowi rusztowanie b., jeśli zostanie zniszczony to kom. pęka! Budowa pg.: NAG (N-acetyloglukozamina), NAM (kwas N-muraminowy). NAG-NAM-NAG-NAM a pomiędzy nimi pentapeptyd miejsce działania antyb.
|
Ściana kom.: podstawowy skł. Peptydoglikan, zawiera również: kwasy tejchojowe (duże ilości fosforu w nich, brak tego pierwiastka nie pozwala na syntezę tych związków. Wytwarzane są wtedy kwasy tejchuronowe, złożone z utlenionych form cukrów. Niektóre gatunki bakterii nie potrafią wytwarzać obu rodzajów kwasów: produkowane są wtedy albo kwasy tejchojowe, albo tejchuronowe. Kwasy tejchojowe i tejchuronowe przechodzą w poprzek ściany komórkowej - są "wplecione" w murenę. Nie występuje pentapeptyd! |
błona plazmatyczna, chromosom, cytoplazma, itd. |
Chromosom - zbudowany z podwójnego helikoidu, większość bakterii ma ch. kulisty; są b., które mają 2 ch, np. B. pseudomallei. Znane są b. z ch. liniowym, np.: promieniowce Streptonyces, B.burgdorrferii. |
|
Cytoplazma - w niej rybosom. |
Ina budowa |
|
M.tuberchlosis - b. powodująca gruźlicę, zabarwia się jak G+, ale przeprowadza się dodatkowe barwienie Zieht-Nielsena. W skład pg wchodzi kwas mykolowy, który zmienia właściwości bakterii staje się ona odporna na czynniki środowiska. Na typową dezynfekcję gabinetową prątek gruźlicy nie jest oporny. |
|
Endospory - Inna budowa, 3 warstw powierzchowne, glikopeptyd jest odwodniony i zdeformowany, endospory są bardziej wytrzymałe (na temp., środki dezynf.) Produkują 2 rodzaje bakterii: tnelnowe, np. B.anthracis, beztlenowe, np.: Clostridium. Aby zabarwić e. trzeba zalać je gorącym barwnikiem. Same e. nie są ani G+ ani G-! |
GRZYBY
|
||
Organizmy cudzożywne, saprofity lub pasożyty, nie zdolne do aktywnego ruchu. Posiadają ścianę komórkową zbudowaną z chityny lub celulozy. Materiałem zapasowym jest glikogen. Jądra komórkowe. Większość grzybów ma wielokomórkowe albo komórczakowe ciało, zbudowane z długich nitkowatych strzępek. G. są heterotroficzne, eukariota. Rozmnażanie bezpłciowe (polega na podziale grzybni na mniejsze fragmenty - tzw. rozmnażanie wegetatywne przez fragmentację, u jednokomórkowych - podział komórki lub pączkowanie - bądź na wytwarzaniu różnych typów zarodników). Może z nich powstać nowa grzybnia. Grzyby wytwarzają kilka typów zarodników: sporangialne, konidialne, workowe oraz podstawkowe. Rozmnażanie płciowe - połączenie ze sobą dwóch strzępek grzyba i zlanie się ich jąder komórkowych (kariogamia) zapłodnienie zygota forma przetrwalnikowa lub plecha wegetatywna, która wytworzy w zarodni przetrwalniki Podział grzybów (sposób rozmnażania się): -Sprzężniaki (Zygomycetes) - Rhizopus i Mucar. Mają grzybnię jednokomórkową, wielojądrową nie podzieloną lub rzadko podzieloną. Rozmnażają się płciowo i bezpłciowo. Rozmnażanie bezpłciowe polega na wytworzeniu endospor czyli zarodników wewnątrz specjalnych tworów zwanych owocniami. Rozmnażanie płciowe polega na połączeniu się gametangiów czyli płciowo zróżnicowanych końców strzępki. Pospolite w glebie, wodzie, żywności, na warzywach, spleśniałym chlebie. Zakażenie u ludzi z niewyrównaną cukrzycą; najczęściej dotyczy podniebienia, zatok, ucha, pojawia się podobny do waty wzrost na podniebieniu czy nosie, nieleczone śmierć! -Workowce (Ascomycota) - lądowe najczęściej o grzybni haploidalnej (zawiera jeden chromosom) i wielokomórkowej, rzadziej jednokomórkowe; rozmnażanie bezpłciowe przez konidia (kuliste zarodniki), również rozmnażanie płciowe. Powodują zatrucie mykotoksynami, alergie, kolonizują miejca wcześniej chorobowo zmienione, bez odczynu zapalnego. Kolonizacja i powstanie zmian zmian w zaatakowanych narządach (ziarnina). Uogólniona (inwazyjna) postać: zatok przynosowych, skórna. Postać płucna - alergiczna, grzybniak, inwazyjna. Pojawiają się głównie oportunistycznie/przy sprzyjających warunkach, m.in.: zmniejszenie odporności, nowotwory, białaczki, leki, transplantacje narządów, chirurgia na otwartym serce, poważne oparzenia, cukrzyca, gruźlica, stosowanie środków dożylnych, itp. - Podstawczaki (Basidiomycota)- lądowe o grzybni wielokomórkowej, rozmnażanie bezpłciowe przez konidia, rozmnażanie płciowe drogą somatogamii, kariogamia poprzedza mejozę i powstawanie zarodników podstawkowych, np. muchomor sromotnikowi - Grzyby niedoskonałe (Deuteromycota) - rozmnażają się tylko bezpłciowo. Podział g. wg diagnostyki laboratoryjnej: *drożdże i g. drożdżopodobne, *g. pleśniowe, *g. dimorficzne. Podział grzybic: *powierzchowne (dermatofitozy), *skóry, błon śluzowych, *podskórne, *głębokie - układowe. Najważniejsze grzyby chorobotwórcze: *drożdże, C.albicans i inne gatunki, *g. bimorficzne, np. Blastomyces, *g. pleśniowe, np. sprzężai, workowce (Aspergillus, Penicillium, Dermatofity, inne). Candida są najczęściej chorobotwórcze. Zakażenia lokalne: jama ustna, gardło skóra, pochwa, palce, paznokcie, oskrzela, płuca, przewód pokarmowy. Zakażenia układowe: posocznica, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Dermatofity: żyją tylko w warstwie skeratonizowanej naskórka/mają enzym keratynę. Odczyn zapalny w miejscu zakażonym jest reakcją alergiczną na produkty metaboliczne grzyba, większość d. jest uzależniona od pasożytniczego trybu życia! Grzybice powierzchowne wywołane przez d.: Trichophyton, Microsporum, Epidermophyton. Grzybice powierzchowne: skóry owłosionej głowy i brody, skóry gładkiej, stóp, rąk, paznokci. Endothrix - wew. włosa sa spory i grzybnia/ T.trinsurans, T.Vidoceumi Ectothrix - wew. włosa tylko grzybnia, spory na zew./Microsporum, T.mentagrophytes. T.vialaceum, T.toksurans - brak świecenia w lampie Wooda. M.audouni, M.canis - świecą żółto-zielono w lampie Wooda! Grzybice skóry gładkiej: T.mentaprophytes, E.floccosum Grzybice stóp: międzypalcowa, typ złuszczający, potnicowy. Grzybica paznokci: podpaznokciowa dystalna, proksymalna, paznokci pow. białka, paznokci dystroficzna, dermatophytoma.
|
||
Sterylizacja - zabicie, inaktywacja lub usunięcie wszystkich form żywych i cząstek zakaźnych, wyjaławianie! Zabija wszystkie formy - wegetatywne i przetrwalnikowe! |
Dezynfekcja - nie działa na wszystkie grupy drobnoustrojów, wysoki i średni poziom stosuje się w placówkach specjalistycznych, niski poziom to d. podstawowa! |
niski poziom dezynfekcji - 1. wirusy z osłonką lipidową (HIV) - b.wrażliwy; 2. bakterie wegetatywne bez endospor i prątków gruźlicy; 3. grzyby bez zarodników i przetrwalników; 4. pierwotniaki; *średni poziom - 5. wirusy bez osłonek lipidowych, *wysoki pozim - 6. prątki gruźlicy * sterylizacja - 7. endospory bakterii i zarodniki grzybów; 8. priony! |
Metody sterylizacji: *fizyczna - działanie przegrzaną parą wodną autoklaw (aparat ciśnieniowy, w którym wytwarza się nadciśnienie pary wodnej, dzięki temu możemy uzyskać wyższą temp.); 134oC - 5 min, 1210C - 15 minut!; - grawitacyjne para wodna wypycha powietrze, - próżniowe - czysta para wodna! Białko pionowe jest wytrzymałe, skuteczna sterylizacja 1340C - 120 min! *chemiczna: gazowa - tlenek etylenu . Jest to czynnik o działaniu alkilującym, bakterio- i wirusobójczy. W wyższych stężeniach niszczy też przetrwalniki. (wietrzenie 2 tyg.); cieczowa - aldehyd glutarowy i mrówkowy, formaldehyd, kwas nadoctowy! *promieniowanie gamma - trzeba zabezpieczyć pomieszczenia; działanie mutagenne lub zabójcze! Peka nić DNA *plazmowa - zjonizowane cząst. gazu *filtracja - stosowana kiedy nie można użyć wysokiej temp.; Istotą tego procesu jest fizyczne usuwanie drobnoustrojów z roztworu lub gazu przez zatrzymanie ich na jałowym sączku membranowym! |
Metody dezynfekcji: *fizyczna- gotowanie i UV, (wyjaławianie polega na naświetlaniu materiału promieniowaniem UV, co zmienia strukturę kwasów nukleinowych, dlatego najsilniej działa na formy wegetatywne drobnoustrojów); * chemiczna - biocydy działają na błonę cytoplazmatyczną też działa niekorzystnie na kom. ludzkie! Np. alkohole, aldehydy, kwasy, fenole, aerozole, IV rzędowe zasady amoniowe!
|
|
2