Taniec Jazzowy

Gorący, nieokiełznany, energetyczny... - taki jest taniec jazzowy. Narodził się w Afryce, gdzie dzikie plemiona wprowadzały się nim w stan rytualnej ekstazy. Dzisiaj taniec jazzowy to jeden z najpopularniejszych i jeden z najbardziej efektownych stylów tańca. Największym zainteresowaniem cieszy się w Stanach Zjednoczonych i w Wielkiej Brytanii, gdzie jest podstawą uwielbianych musicali. Taniec jazzowy polega na poruszaniu się według wewnętrznego rytmu, nie zawsze zgodnego z rytmem akompaniamentu muzycznego, a każda część ciała porusza się niezależnie, jakby tańczyła sama. Z klasycznego tańca jazzowego wykształcił się modern jazz, który został rozwinięty o elementy tańca tzw. afro i latin-american. Modern jazz jest trochę bardziej "niespójny" niż klasyczny taniec jazzowego. Więcej w nim nieokiełznanych rytmów i pulsujących ruchów. Kojarzy się z czymś nieujarzmionym i nieprzewidywalnym. Więcej w nim kontrastów. Tańczący płynnie przechodzą od agresywnych szybkich ruchów i gwałtownych rytmów do płynnych, wolnych i spokojnych. Taniec jazzowy i modern jazz doskonale rozwija wszystkie grupy mięśniowe, poprawia motorykę ciała, rozciąga zastałe ścięgna i wzmaga krążenie krwi. Regularne treningi podnoszą sprawność ciała. taniec jazzowy uczy ekspresji, wyrażania emocji i uczuć. Doskonale "odstresowuje" ciało i umysł.

Początki tańca jazzowego sięgają XIX, a nawet XVIII wieku, ale prawdziwy jego rozkwit przypada na początek XX wieku. Po I Wojnie Światowej, nastąpił "boom" na muzykę jazzową i właśnie wtedy powstał taniec, odzwierciedlający charakter nowej muzyki.

Szalone lata dwudzieste były prawdziwą eksplozją życia i jedyną muzyką, która mogła jej towarzyszyć, był właśnie jazz. Była to rewolucja w tańcu towarzyskim - narodziło się coś nowego, nieokiełznanego.

Kroki jazzowe przechodziły ciągłą przemianę i w krótkim nowy taniec trafił na deski teatralne - a w tym czasie „czarne” teatry Nowego Yorku jak i „biały” Broadway przeżywały swój rozkwit. Jazz dance, przyciągał coraz większą uwagę tancerzy klasycznych i wykonawców tańca współczesnego. Był to początek wielkiej ewolucji.

Pod koniec pierwszej połowy XX wieku wzajemne kontakty jazzu, baletu i tańca współczesnego spowodowały połączenie tych stylów, wzajemne ich przenikanie oraz zatarcie widocznych granic między poszczególnymi stylami.

Kolejne zmiany przyniosły lata 70. XX wieku i era disco. Jazz dance zmienił wtedy swój styl i charakter na bardziej dynamiczny i zwariowany. Następne przemiany w jazzie nastąpiły w latach osiemdziesiątych, gdy przyszła pora na taniec uliczny (break dance) oraz dekadę później, gdy królował taniec "hip hop" (zwany dziś "New style").

Od początku istnienia taniec jazzowy przechodził wiele istotnych zmian, które były wynikiem ewolucji kultury i społeczeństwa. Dziś przeżywa szczyt popularności, dając tancerzom możliwość łączenia wszystkich stylów tanecznych w niesamowitą, energetyczną mieszankę.

Zawsze jednak w tańcu jazzowym była i jest jedna zasada - brak zasad oraz pełna, ale oczywiście skoordynowana i poukładana improwizacja.

---