Część doświadczalna.
W celu wyznaczenia współczynników równania izotermy Freudlicha dla adsorpcji błękitu metylowego na węglu aktywnym sporządzam osiem roztworów barwnika o znanych stężeniach . Dla najbardziej stężonego roztworu wyznaczam długość fali odpowiadającej maksymalnej adsorpcji λmax .Dla λmax mierzę absorbancję pozostałych roztworów. Wyznaczam λmax:
λ [nm] |
absorbancja |
λ [nm] |
absorbancja |
415 |
0,1 |
615 |
0,57 |
435 |
0,11 |
625 |
0,54 |
465 |
0,125 |
645 |
0,45 |
495 |
0,14 |
675 |
0,34 |
525 |
0,21 |
705 |
0,26 |
555 |
0,33 |
715 |
0,22 |
585 |
0,49 |
735 |
0,16 |
605 |
0,56 |
λmax =615 |
|
Błędy uzyskanych wartości absorbancji i długości fali wyznaczyłem z dokładnością odczytu na przyrządzie.
Obliczam wartości dla badanych roztworów (przed adsorbcją):
C = |
Stężenie [mol/l] Mbarwnika=799g/mol |
absorbancja |
0,025 |
3,12*10-5 mol/l |
0,57 |
0,020 |
2,5*10-5 mol/l |
0,76 |
0,018 |
2,25*10-5 mol/l |
0,60 |
0,010 |
1,25*10-5 mol/l |
0,47 |
0,008 |
1,0*10-5 mol/l |
0,41 |
0,006 |
7,5*10-6 mol/l |
0,36 |
0,004 |
5,0*10-6 mol/l |
0,23 |
0,002 |
2,5*10-6 mol/l |
0,11 |
Do 200ml najbardziej stężonych sześciu roztworów dodaję po 30mg węgla aktywnego. Wartość absorbancji dla badanych roztworów po adsorbcji na węglu aktywnym:
stężenie [mol/l] |
absorbancja |
1,42*10-5 |
0,26 |
6,25*10-6 |
0,19 |
4,16*10-6 |
0,11 |
1,06*10-6 |
0,04 |
0,73*10-6 |
0,03 |
0,52-10-6 |
0,025 |
Obliczam liczbę moli zaadsorbowanych:
3,12*10-5 - 1,42*10-5 = 1,7*10-5 mol/l 1,7*10-5 mol/l * 0,2 l = 3,4*10-6 mol
2,5*10-5 - 6,25*10-6 = 1,9*10-5 mol/l 1,9*10-5 mol/l * 0,2 l = 3,75*10-6 mol
2,25*10-5 - 4,16*10-6 = 1,8*10-5 mol/l 1,8*10-5 mol/l * 0,2 l = 3,6*10-6 mol
1,25*10-5 - 1,06*10-6 = 1,1*10-5 mol/l 1,1*10-5 mol/l * 0,2 l = 2,2*10-6 mol
1,0*10-5 - 0,73*10-6 = 0,9*10-5 mol/l 0,9*10-5 mol/l * 0,2 l = 1,8*10-6 mol
7,5*10-6 - 0,52-10-6 = 0,7*10-5 mol/l 0,7*10-5 mol/l * 0,2 l = 1,4*10-6 mol
Wyznaczam wartości współczynników k i n :
x - liczba moli zaadsorbowanego barwnika [mol]
m -masa adsorbenta [g] 0,03g węgla aktywnego
c - stężenie po adsorbcji [mol/l]
k,n - stałe
log (x/m) = log k +1/n log c czyli : y = b + ax
Liczba moli zaadsorbowanego barwnika [mol] |
log x/m |
Stężenie po adsorbcji c [mol/l] |
log c |
3,4*10-6 |
-3,95 |
1,42*10-5 |
-4,85 |
3,75*10-6 |
-3,90 |
6,25*10-6 |
-5,20 |
3,6*10-6 |
-3,92 |
4,16*10-6 |
-5,38 |
2,2*10-6 |
-4,13 |
1,06*10-6 |
-5,97 |
1,8*10-6 |
-4,22 |
0,73*10-6 |
-6,14 |
1,4*10-6 |
-4,33 |
0,52-10-6 |
-6,28 |
Wyznaczanie współczynników k i n :
a = 1/n b = log k
a = -0,2841
b = -2,4733
czyli: 1/n = -0,2841 n = -3,52 log k = -2,4733 k = 3,36*10-3
Obliczam błąd średni kwadratowy współczynników:
Wnioski:
Duży błąd spowodowany jest niedokładnym (0,03g) odważeniem węgla aktywnego ,co spowodowało różną adsorbcję barwnika a co za tym idzie możliwość większych błędów absorbcji .Różna ilość węgla aktywnego powoduje większą lub mniejszą powierzchnię adsorbcji , dlatego tak ważne były podobne ilości węgla.