ekg 3

Wydział i Kierunek Lekarski, Grupa II, 2 marca 2006

Bartosz Kozłowski,

Protokół ćwiczenia nr 1

Osłuchiwanie serca, różnicowanie tonów serca, Badanie tętna

Elektrokardiografia

Ćwiczenie 1.1 Osłuchiwanie serca, różnicowanie tonów serca.

Cel: Poznanie metod wysłuchiwania zjawisk akustycznych związanych z pracą serca.

Metoda: Osoba osłuchiwana może znajdować się w położeniu pionowym (siedząc lub stojąc) bądź w poziomym, zarówno w spoczynku lub po wykonanym wysiłku fizycznym. W czasie osłuchiwania wyróżnić można dwa tony - pierwszy związany jest z zamykaniem się zastawek przedsionkowo - komorowych (silniejszy jest przy koniuszku serca) i drugi - związany z zamykaniem zastawek półksiężycowatych (silniejszy u podstawy serca). Ton I czasowo odpowiada początkowi skurczu komór natomiast ton II początkowi rozkurczu komór. Po każdym z tonów występuje przerwa. Krótsza po I tonie (odpowiada czasowi skurczu komór) i dłuższa po II tonie (odpowiada czasowi rozkurczu komór). Osłuchiwano także zastawki: dwudzielną (na koniuszku serca), trójdzielną (w pobliżu podstawy wyrostka mieczykowatego), zastawki półksiężycowate: tętnicy płucnej (lewa strona mostka, II międzyżebrze) i aorty (prawa strona mostka, II międzyżebrze).

Ewentualnie wysłuchane szmery (patologiczne zjawiska akustyczne) mogą świadczyć o uszkodzeniu zastawek albo o przeroście serca.

Ćwiczenie 1.2 Badanie tętna

Cel: Poznanie metody badania tętna i zapoznanie się z jego cechami.

Metoda: Tętno - rozciąganie się sprężystych tętnic w związku z czynnością serca i rytmicznym wzrostem ciśnienia tętniczego. Badamy je najczęściej na tętnicy promieniowej ale także na tętnicach: szyjnych, ramiennych. W czasie badania tętna zwraca się szczególną uwagę na jego częstość, miarowość i amplitudę.

Wyniki i wnioski: Zmierzone palpacyjnie tętno wykazywało częstość 66 uderzeń na minutę. Jest to wynik mieszczący się w granicach normy. Nie stwierdzono tachykardii ani bradykardii. Tętno zostało ocenione na miarowe. Być może występuje u badanego niemiarowość oddechowa, lecz w badaniu palpacyjnym nie została ona stwierdzona.

Ćwiczenie 1.3 Elektrokardiografia

Cel: Poznanie elektrycznej aktywności serca i zasad wykonywania EKG. Wyznaczenie osi elektrycznej serca.

Metoda: Elektrokardiograf dzięki umieszczonym na ciele badanego elektrodom zbiera z powierzchni ciała potencjały powstające w wyniku elektrycznej pracy serca. Potencjały zostają przedstawione w formie graficznej. W badaniu elektrokardiograficznym wykorzystuje się odprowadzenia kończynowe (jedno- i dwubiegunowe) oraz przedsercowe. Odprowadzenia kończynowe (elektrody: żółta, zielona, czerwona i czarna) dają nam spojrzenie na serce w płaszczyźnie czołowej, natomiast sześć elektrod przedsercowych w płaszczyźnie poprzecznej. Badany znajduje się w pozycji leżącej. Elektrody zakładamy według ustalonych zasad. Dla zmniejszenia oporów stosuje się pastę elektrodową.

W czasie badania szybkość przesuwu papieru ustalona była na 50 mm/s, a czułość 1.

Otrzymany w czasie badania elektrokardiogram załączono do niniejszego protokołu.

Wyniki:

Analiza elektrokardiogramu.

		O D P R O W A D Z E N I A
				I	II	III	aVR	aVL	aVF	V₁	V₂	V₃	V₄	V₅	V₆
załamek P	t [ms]	x	80	60	100	x	100	x	x	x	x	x	x
		A [mm]	?	2	1	1	x	2	x	x	x	x	x	x
	odcinek PQ	t [ms]	x	40	60	40	x	40	x	x	x	x	x	x
		A [mm]	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	zespół QRS	t [ms]	100	100	80	80	60	100	120	140	120	100	100	100
		A [mm]	5	16	11	11	3	13	15	23	21	29	17	12
	odcinek ST	t [ms]	120	100	120	140	x	140	x	80	80(?)	100	120	120
		A [mm]	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	załamek T	t [ms]	160	200	180	160	x	160	x	160	180(?)	200	160	180
		A [mm]	2	4	2	3	x	3	x	5	8 (?)	8	5	3
	odstęp QT	t [ms]	380	400	380	380	x	400	x	380	280(?)	400	380	400
		A [mm]	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	odstęp RR	t [ms]	1160	1160	1160	960	960	960	1060	1060	1060	1080	1060	1080
		A [mm]	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

Wnioski:

Na elektronogramie w wielu przypadkach nie uwidoczniły się załamki P, uniemożliwiło to uzupełnienie tabelki w rubrykach: załamek P i odcinek PQ
Nie podano amplitud dla odcinków (są to linie izoelektryczne) oraz dla odstępów.
Amplitudę QRS podano jako długość odcinka między największymi wychyleniami: dodatnim i ujemnym
Wg danych literaturowych czas trwania zespołu QRS nie powinien przekraczać (w zależności od źródeł) 80 - 100 ms. W większości opisanych wyżej odprowadzeń czas trwania zespołu QRS nie przekracza 100 ms. Jednak w odprowadzeniach V₁, V₂, V₃ czas trwania zespołu QRS jest zasadniczo dłuższy. Wydłużenie czasu trwania zespołu wskazywać może na zaburzenia przewodzenia komorowego.
Czas trwania odstępu RR to czas pomiędzy kolejnymi depolaryzacjami komór serca. Służy do oceny czasu trwania cyklu sercowego.