W JAKIM CELU OKREŚLA SIĘ OŚ ELEKTRYCZNA SERCA ?

Określenie osi elektrycznej serca służy do umiejscowienia serca wewnątrz jamy ciała oraz określenia stosunku masy mięśniowej pomiędzy komorą lewą i prawą. Określenie położenia osi elektrycznej jest istotne dla oceny poprawności badania EKG. Dzięki niej można wskazać np. czy przyczyną zmiany ukształtowania załamków jest odmienne ułożenie serca.

WPŁYW POZYCJI CIAŁA NA CIŚNIENIE TĘTNICZE - PRÓBA ORTOSTATYCZNA

Zmiana pozycji dała z leżącej na stojącą powoduje przemieszczanie się krwi do dolnych części ciała. Tym samym utrudniony jest dopływ krwi do serca prawego. Następuje krótkotrwały, sekundowy spadek ciśnienia tętniczego, co drażni baroreceptory tętnicze i powoduje ze strony układu krążenia odruchową reakcję presyjną, przy wzroście ciśnienia tętniczego o około 10 mm Hg w porównaniu z pozycją leżącą. Wielkość zmian i ich szybkość jest także miarą adaptacji układu krążenia do zmiennych warunków, w jakich organizm się znajduje. Brak ruchu, np. przy długotrwałym leżeniu w łóżku, a więc przy braku ciągłej stymulacji układu krążenia, powoduje upośledzenie adaptacji układu, a opisane reakcje na zmianę pozycji ciała są daleko głębsze i dłużej trwające. Przyjęcie w tych przypadkach stojącej pozycji dała, zwłaszcza w sposób szybki, może powodować omdlenie na skutek nagłego spadku ciśnienia krwi i niedokrwienia mózgu.

WPŁYW POZYCJI CIAŁA NA TĘTNO

W czasie intensywnego wysiłku fizycznego serce, w odpowiedzi na zwiększone zapotrzebowanie organizmu na tlen i związki pokarmowe, zwiększa częstość skurczów. Podczas odpoczynku tętno powraca do wartości spoczynkowej, czyli takiej jaka była przed podjęciem wysiłku. Na przepływ krwi w uchu miały także wpływ takie czynniki oprócz pracy serca jak ruchy oddechowe, położenie ciała, poruszanie się.

OPISZ MECHANIZMY UMOŻLIWIAJĄCE ZMIANĘ CIŚNIENIA KRWI ORAZ CZĘSTOŚCI SERCA…

Przejściu z pozycji leżącej do stojącej towarzyszy zmniejszenie pojemności minutowej serca. Jest to sygnałem aktywizującym w ciągu kilku sekund odruchowe mechanizmy wyrównawcze, uruchamiane przede wszystkim przez baroreceptory naczyniowe aorty i zatoki szyjnej, a także przez mechanoreceptory serca. Baroreceptory informują ośrodek naczynioruchowy o wielkości ciśnienia. Wzrost ciśnienia przyspiesza częstotliwość wysyłania impulsów z baroreceptorów do ośrodka naczyniowego i odwrotnie - spadek ciśnienia pociąga za sobą obniżenie liczby impulsów. Zwiększona aktywność baroreceptorów hamuje ośrodek naczynioruchowy, który przez włókna odśrodkowe zmniejsza napięcie mięśni gładkich tętnic. Tętnice rozszerzają się - ciśnienie krwi obniża się. Odwrotnie - niska częstotliwość impulsów wysyłanych przez baroreceptory pobudza czynność ośrodka naczynioruchowego, który poprzez wysłane bodźce zwiększa napięcie mięśni gładkich tętnic.

WPŁYW WYSIŁKU FIZYCZNEGO NA CZĘSTOŚĆ TĘTNA

Tętna przed i po wysiłku są różne zgodnie z prawami biologicznymi. Wiadomo, że podczas wysiłku potrzebna jest większa ilość tlenu dostarczana mięśniom, dlatego więc tętno wzrasta, bo serce zaczyna szybciej bić w celu dotleniania organizmu. Tętno w niedługim czasie po wysiłku osiąga swoje maksimum. A potem powoli spada aby dojść do stanu początkowego.