lp. |
Oryginał |
Transformata |
1 |
1(t) |
|
2 |
δ(t) |
1 |
3 |
αt |
|
4 |
tn |
|
5 |
e±αt |
|
6 |
|
|
7 |
cosαt |
|
8 |
sinαt |
|
9 |
cosh(αt) |
|
10 |
sinh(αt) |
|
11 |
e-β t cosαt |
|
12 |
e-β t sinαt |
|
13 |
|
|
14 |
|
|
15 |
|
|
lp. |
Oryginał |
Transformata |
16 |
|
|
17 |
|
|
18 |
|
|
19 |
|
|
20 |
|
|
21 |
f(t-To) |
F(s) e-sTo |
22 |
f(t) e-at |
F(s+a) |
23 |
|
|
24 |
|
|
25 |
|
|
26 |
|
|
27 |
|
|
28 |
|
F(s-a) |
Wszystkie oryginały dla t > 0
ξ=1 ⇒ 23,24 przechodzi w 16,17
ξ>1 ⇒ 23,24 przechodzi w 19,20
Metoda residuów
Niech transformata sygnały y(t) będzie funkcją wymierną
Jeżeli wszystkie bieguny są pojedyncze i rzeczywiste, to:
Jeżeli bieguny są pojedyncze, ale w tym l jest rzeczywistych oraz 2p zespolonych (tzn. p par pierwiastków sprzężonych) n = l + 2p
- oznacza część rzeczywista liczby zespolonej
Ck - oblicza się jak w pkt. 1
Wielokrotne bieguny rzeczywiste
h - ilość różnych pierwiastków
γ1, γ2, ... , γh - krotności tych pierwiastków
k - po ilości pierwiastka, i - po różnych pierwiastkach
Wielokrotne bieguny rzeczywiste i urojone
Cgl tak jak Cik
PRZYKŁADY
Wyznaczyć oryginał dla transformaty
(zastosowanie wzoru 28+
ð
Znaleźć transformatę odwrotną wyrażenia :
obliczenie
metodą residuów
h = 2 - ilość różnych pierwiastków
γ1 = 2 - krotność pierwiastka s1 = -1
γ2 = 3 - krotność pierwiastka s2 = -3
korzystając ze wzoru 28 otrzymuje się