1. I i II prawo Kirchoffa.

I. Prawo Kirchoffa (dotyczy bilansu prądów w węźle obwodu elektrycznego prądu stałego) W każdym węźle obwodu elektrycznego suma natężeń prądów wpływających do węzła równa się sumie natężeń prądów wypływających z węzła.

Σ I_k = 0

I₁+I₂+I₄-I₃-I₅=0

II. Prawo Kirchoffa (dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu elektrycznego) W dowolnym oczku obwodu elektrycznego suma algebraiczna sił elektromotorycznych (napięć źródłowych) jest równa sumie algebraicznej spadków napięć na rezystancjach tego oczka.

Σ E_t = Σ R_k I_k

E₁-E₃+E₂=I₁R₁-I₄R₄-I₃R₃+I₂R₂

2. Magnetyzm materiałów.

1. Jakie rozróżniamy ciała magnetyczne:

Niektóre materiały umieszczone w zewnętrznym polu magnetycznym ulegają namagnesowaniu (wytwarzają własne pole magnetyczne) stopień tej magnetyzacji jako cecha materiałowa powoduje, że rozróżniamy:

• ciała diamagnetyczne (μ_r<1) np.Cu,Ag,Au,Si,P, wszystkie gazy szlachetne, grafit, powietrze, benzen. (własne pole magnetyczne przeciwne do pola zewnętrznego)

• ciała paramagnetyczne (μ_r>1) np.Al.,Pt,O, powietrze. (własne pole magnetyczne zgodne z polem zewnętrznym)

Dla powyższych ciał μ_r nie zależy od H =>B =f(H)→ linia prosta

• ciała ferromagnetyczne (μ_r>>1) np. Fe,Co,Ni

μ_r zależy od H B=f(H) )→ charakterystyka magnesowania

2. 
   przebiegi B=f(H) i μ=f(H) dla ferromagnety.

3. Natężenie koercji

Przy zwiększaniu prądu J krzywa indukcji B w funkcji natężenia B=f(H) przechodzi w stan nasycenia. Następnie przy zmniejszaniu prądu w cewce do 0 (H=0,J=0) indukcja magnetyczna przyjmuje pewną wartość B_r (indukcja szczątkowa) -magnetyzm szczątkowy. Wzrost natężenia pola magnetycznego o zwrocie przeciwnym (-H) powoduje stopniowe znoszenie magnetyzmu szczątkowego. Natężenie pola magnetycznego H_c znoszące całkowicie magnetyzm szczątkowy nazywamy natężeniem koercji (natężenie powściągające). Przy wielokrotnym przemagnesowaniu próbki w granicach ±H uzyskuje się krzywą zamkniętą zwaną pętlą histerezy.

4. Wartość skuteczna prądu sinusoidalnego - definicja. i wartość

Wartość skuteczna - jest to zastępcza równoważna wartość prądu stałego, który na rezystancji R w ciągu okresu T ma wydzielić taką samą ilość energii w postaci ciepła jak prąd sinusoidalny w tym samym okresie.

Podobnie napięcie:

5. Jakie rozróżniamy moce w obwodzie prądu zmiennego.

Moc chwilowa p=u*i

Moc chwilowa ma dwie składowe: stała niezależną od czasu i zmienną o częstotliwości 2f. Moc chwilowa zmienia się sinusoidalnie z częstotliwością 2f wokół wartości stałej w czasie Uicosφ. Energia pobrana przez odbiornik przy przepływie prądu sinusoidalnego odpowiada polu powierzchni ograniczonej przebiegiem krzywej p i osi czsau.

Energia ta obliczona za okres T i podzielona przez okres T daje średnią moc chwilową za okres zwaną mocą czynną.

moc czynna

moc bierna

moc pozorna (wypadkowa)

trójkąt mocy

cosφ=P/S, tgφ=Q/P

Moc czynna w elementach pobierających energię jest zawsze dodatnia , moc bierną przyjmuje się: moc bierna indukcyjna jest dodatnia (cewka), moc pojemnościowa jest ujemna (kondensator)

Energia czynna A_cz=Pt

Energia bierna A_b=Qt

10. Przebiegi prądu i napięcia sinusoidalnego dla obwodu zawierającego:

a) idealny rezystor

Rezystor idealny - element, który przy przepływie prądu ma jedynie właściwość zmiany energii elektrycznej na ciepło.

z prawa Ohma:

,

P- moc czynna, Q- moc pozorna

b) idealna cewka

,

postać zespolona:

moc bierna:

moc czynna:

oporność indukcyjna:

susceptancja indukcyjna:

c) kondensator idealny

,

susceptancja pojemnościowa (przewodność bierna pojemnościowa):

postać zespolona:

---