Ogólne planowanie


Przybyło Paweł

Planowanie treningu sportowego

Sukces osiągany w sporcie jest efektem długofalowego treningu, który jako proces złożony wymaga racjonalnego i planowego działania. Pod pojęciem planowanie sportowe rozumiemy zespół wiążących dyrektyw określonej organizacji sportowej, ustalającej porządek prac na dany okres tak, aby zapewnić ciągłość, długofalowość i sterowalność procesu rozwoju sportu oraz szkolenia zawodników, zespołów czy drużyn. Ogólne zasady planowania w sporcie nie różnią się od zasad planowania w innych dziedzinach życia i są tak samo obowiązujące. Zatem w pierwszej kolejności powinny być ustalone cele i zadania określonej działalności w określonym czasie. Planowanie powinno być poprzedzone dostateczną prognozą przewidującą przebieg i stan mających nastąpić przyszłych, powinno uwzględniać możliwości zawodnika. Musi ona wynikać z rzeczowej analizy aktualnej sytuacji. Na podstawie prognozy określamy cel główny oraz cele etapowe, które wyznaczają strukturę i treści kolejnych planów.

Metody prognostyczne:

Cechy planu szkoleniowego:

Co jeszcze powinien uwzględniać plan?

Coraz bardziej ważne staje się przygotowanie intelektualne planujących. Rola trenera przestaje się już sprowadzać do bezpośredniego organizowania zajęć sportowych i ich przeprowadzania. Rozległość zagadnień zaczyna przekraczać możliwości trenera. Jeśli oczekuje wysokich wyników powinien więc współpracować ze specjalistami takimi jak teoretycy sportu, lekarze, psycholodzy - jest to tzw. integracja wysiłków. Inny ważny element integracji wysiłków jest zbieżność interesów całej grupy. Dużym utrudnieniem w realizacji planu i współpracy może być zróżnicowanie poziomu zawodników w grupie. Zdarza się, że trener różni się poglądami od grupy, którą prowadzi. Każda grupa sportowa składa się z tych, którzy akceptują plan działania, tych którzy akceptują plan, ale wysuwają własne, korzystne dla nich żądania i tych, którzy wstrzymują rozwój kolektywu. Należy tak planować, aby doprowadzić do przejścia zawodników z grupy drugiej i trzeciej do pierwszej, a złe może przynieść odwrotne skutki. Dlatego też nie rezygnując zbyt szybko z tych, którzy hamują pracę, należy prowadzić w pierwszym rzędzie pracę w kierunku zjednoczenia ich dla koncepcji reprezentowanej przez całą grupę sportową.

W planowaniu chodzi również o to, aby czynniki świadome zorganizowanej działalności przeważały nad czynnikami przypadkowymi, które należy całkowicie wyeliminować. Dlatego planowania w sporcie nie należy traktować jak sloganu, a trzeba je traktować jako codzienny obowiązek tych wszystkich, którzy pracują w danej dyscyplinie sportu (działaczy sportowych, trenerów, lekarzy, zawodników itp.). Zbyt często zdarza się, że plany i programy sporządzane są po fakcie, jedynie dla formalnego spełnienia stawianych wymagań ( np. przepisywanie z roku na rok, tylko ze zmianą terminów i miejsc, organizowania obozów czy zawodów ). W planowaniu należy również uwzględnić to, że sport powinien być dobrowolny i niewymuszony. W związku z tym praca powinna być interesująca, bo jedynie w ten sposób uzyska się możliwość rzetelnego wykonania zaplanowanych zadań. Zajęcia w sporcie powinny być różnorodne i atrakcyjne. Planowanie powinno więc uwzględniać możliwość wykazania przez zawodników własnej inicjatywy i samodzielności, powinno odpowiadać poziomowi rozwoju oraz własnościom psychicznym i intelektualnym zawodników. Struktura planu powinna być dostosowana do aktualnego stanu organizmu.

Rodzaje planów:

SCHEMAT OPRACOWANIA PLANU PERSPEKTYWISTYCZNEGO

I. Wstęp

Opisać krótko dotychczasową działalność przy realizowaniu spraw zawartych w poszczególnych punktach planu. Opracować poszczególne tematy według podanej w spi9sie kolejności. Ocenić dotychczasową działalność i wyciągnąć z niej wnioski na przyszłość. W ocenie dążyć do operowania materiałem obiektywnym ,unikając ogólników

II. Organizacja szkolenia

Podać formy organizacyjne ,którymi będzie realizowane szkolenie :

III. Ogólne założenia szkolenia grupy

IV. OGÓLNE ZAŁOŻENIA PRACY Z MŁODZIEŻĄ

V FUNKCJA SZKOLENIOWA KALENDARZA SPORTOWEGO

VI. SZKOLENIE I DOSKONALENIE KADRY TRENERSKO-INSTRUKTORSKIEJ

VII. POMOCE NAUKOWE

VII. URZĄDZENIA I SPRZĘT SPORTOWY

Kalendarz sportowy - sprzyja rozwojowi poziomu szkoleniowego zawodników, jest kontynuacją założeń i polityki szkoleniowo - organizacyjnej, zawartych w planie perspektywicznym rozwoju danej dyscypliny sportu. Powinien obejmować terminarze zawodów, konsultacji i zgrupowań zawodników, badań lekarskich, badań metodycznych i naukowych, szkolenia i doszkalania kadr trenerskich, sędziowskich i działaczy.

Literatura

Ulatowski T. Kwartalnik Trening Teoria sportu 1992 Tom II str. 239 - 256



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
R 5cz1 OGÓLNE PLANOWANIE ZABEZPIECZENIA MEDYCZNEGO 2
OGÓLNE ZASADY LECZENIA OSTRYCH ZATRUĆ
Farmakologia pokazy, Podstawy Farmakologii Ogólnej (W1)
Środki miejscowo znieczulające i do znieczulenia ogólnego(1)
PIT wyklad 1 planowanie infrastuktury technicznej
Ogólne zasady chemioterapi, 2013i
Państwa Ogólne informacje
BUDOWNICTWO OGÓLNE WYKŁAD10S4
RE i ETPC wiadomosci ogolne
Planowanie strategiczne i operac Konferencja AWF 18 X 07
Medycyna Ratunkowa ogólne
16 Ogolne zasady leczenia ostrych zatrucid 16903 ppt
Profilaktyka przeciwzakrzepowa w chirurgii ogólnej, ortopedii i traumatologii
4 OGÓLNE ZASADY I METODY WYCHOWANIA
Planowanie pracy w placówkach opiekuńczo wychowawczych

więcej podobnych podstron