Oddychanie wewnątrzkomórkowe :
to kataboliczny proces polegający na rozkładzie związków złożonych, np. glukozy, na substancje proste, np. H2O i CO2 . W wyniku tego procesu powstaje energia, gromadzona w ATP, która jest wykorzystana następnie do przebieg wielu funkcji życiowych organizmu.
Oddychanie wewnątrzkomórkowe jest procesem wielostopniowym, katalizowanym przez enzymy. Proces ten zachodzi w cytoplazmie i mitochondriach komórki.
Polega na biologicznym utlenianiu to jest odłączeniu atomów wodoru, bądź tylko elektronów od substratu organicznego, czemu towarzyszy uwalnianie energii oraz na wychwyceniu jej w formie ATP. Reszta uwalnia się w postaci ciepła
Oddychanie tlenowe odbywa się w trzech etapach
glikoliza
cykl kwasu cytrynowego - zwany Krebsa
łańcuch oddechowy
1. Glikoliza zachodzi w cytoplazmie komórki. Jest to ciąg reakcji nie wymagający dostępu tlenu. Polegają one na rozerwaniu sześciowęglowego łańcucha glukozy na dwa łańcuchy związków trójwęglowych: najpierw aldehydu fosfoglicerynowego(PGAl), następnie kwasu fosfoglicerynowego (PGA), który przekształca się w kwas pirogronowy.
Zachodzi odwodorowanie substratu ( dehydrogenacja), wodór jest przekazywany na akceptor wodoru - NAD. Wydziela się przy tym niewielka ilość energii (2 cz. ATP).
Dalsze losu kwasu pirogronowego mogą być różne, co zależy od warunków tlenowych. Jeżeli w atmosferze brak tlenu, wówczas kwas pirogronowy podlega dalszym przemianom. W ich wyniku np. u drożdży wydziela się CO2 i powstaje alkohol etylowy, w komórkach bakterii lub w mięśniach może powstać kwas mlekowy, jako produkt fermentacji mlekowej.
W warunkach dobrego dostępu tlenu kwas pirogronowy przenikający do mitochondriów ulega
dekarboksylacji ( odłączeniu CO2), a powstające dwuwęglowe reszty przyłączane są do przenośnika - koenzymu A i powstaje aktywny octan (C2) acetylo-CoA. W matrix mitochondrium zostaje on włączony w cykl kwasu cytrynowego
2. Cykl Krebsa - Akceptorem aletylo-CoA jest szczawiooctan ( C4) i powstaje wówczas cytrynian(C6). W przebiegu tych reakcji odłączane są cząsteczki CO2 (dekarboksylacja) i wodoru ( dehydrogenacja),które łączą się z NAD, FAD. Ostatecznym produktem cyklu Krebsa jest odtworzony szczawiooctan i zredukowane przenośniki wodoru NADH2 i FADH2
3. Łańcuch oddechowy
Zredukowane przenośniki NADH2 i FADH2. przenoszą wodór H+ i elektrony na błony wewnętrzne mitochondrium, gdzie zlokalizowany jest łańcuch oddechowy. Enzymy łańcuch oddechowego uszeregowane są tak, że każdy kolejny łatwiej przyjmuje wodory lub elektrony. Są z jednej strony dawcami, z drugiej biorcami elektronów. Każdy elektron ma swoją energię, którą podczas przeskakiwania wzdłuż łańcucha traci . Zostaje ona wydzielona w dużej ilości i zmagazynowana w ATP. Ostatnim przenośnikiem łańcucha jest oksydaza cytochromowa, która katalizuje przenoszenie atomów wodoru H+ i elektronów na tlen cząsteczkowy. W wyniku tego powstaje woda.
Porównanie oddychania beztlenowego z tlenowym
Cechy |
Oddychanie |
|
|
Beztlenowe |
Tlenowe |
Substrat oddechowy |
Glukoza |
glukoza |
Produkt |
alkohol etylowy, kwas mlekowy |
CO2, H2O |
Miejsce procesu |
Cytoplazma |
Cytoplazma, mitochondria |
Stopień utlenienia |
Częściowy |
całkowity |
Akceptor H+ |
Kwas pirogronowy |
Tlen atmosferyczny |
Ilość uwolnionej energii |
Bardzo mała |
Bardzo duża |
Etapy procesu |
Glikoliza+ redukcja jej produktu |
Glikoliza, cykl Krebsa, łańcuch oddechowy |
Zysk energetyczny z 1 cz. glukozy |
2 ATP |
36 ATP |