Próbki do badań metalograficznych

Próbki do badań makroskopowych

Badania makroskopowe powierzchni zewnętrznych przedmiotów zwykle nie wymagają wykonania specjalistycznych próbek. W przypadku zanieczyszczenia powierzchni olejem czy smoła, należy je usunąć, najlepiej przez przemycie rozpuszczalnikiem. Podobnie nie wymagają żadnego przygotowania przełomy próbek zmęczeniowych czy próbek wytrzymałościowych, a także przełomy elementów uszkodzonych w czasie pracy. Dla przeprowadzenia badań na przekrojach trzeba już przygotować odpowiednie próbki, nazywane zgładami. Pobiera się je często z całych przekrojów elementów lub - w zależności od celu badania - z wybranego fragmentu. Pobieranie próbek, chociaż jest czynnością prostą, wymaga jednak dużej staranności i uwagi, gdyż cięcie materiału może lokalnie zmienić jego strukturę, co z kolei prowadzi do błędnych wniosków. Cięcie materiału przeprowadza się różnymi sposobami:

• Piłą ręczną lub mechaniczną

• Cienkimi tarczami szlifierskimi

• Ewentualnie palnikiem acetylenowo-tlenowym.

Lokalnie przegrzanie materiału występuje najwyraźniej przy cięciu palnikiem, natomiast przy innych wymienionych sposobach cięcia może być zmniejszone przez uzycie odpowiednich chłodziw. Odcinanie próbek za pomocą palnika jest stosowane przy większych przedmiotach, jakimi są na przykład konstrukcje spawane. W celu uniknięcia wpływu nagrzania materiału przewiduje się naddatek, który następnie usuwa się skrawaniem. Po wycięciu próbek powierzchnie mające być przedmiotem badania szlifuje się, najlepiej na szlifierce do płaszczyzn. Następnie szlifuje się na płótnach i papierach ściernych o coraz drobniejszym ziarnie. „Ziarnistość” papieru lub płótna jest podana przez liczbę określającą ilość oczek w sieci na cm², przez które przesiewany jest materiał ścierny przed połączeniem z podłożem, np.

• Papier gruboziarnisty ma oznaczenie 100

• Papier drobnoziarnisty ma oznaczenie 800

Szlifowanie można również wykonać ręcznie na arkuszu papieru ułożonym na twardej i sztywnej podkładce (np. gruba płyta szklana) Podczas szlifowania należy próbkę obracać co 90^oi szlifować aż do momentu zaniknięcia widoczności poprzednich rys. Tak samo zmniejszając granulację papieru ściernego.

Wykonanie badań metalograficznych

1. Preparatycha zgładów metalograficznych zaczyna się od wycięcia próbki z większego detalu. Właściwe cięcie jest pierwszym krokiem w drodze do przygotowania wysokiej jakości…

2. Po cięciu kolejnym krokiem w preparatyce zgładów materiałowych jest inkludowanie Celem inkludowania jest uzyskanie oprawy dla małych próbek bądź próbek o nieregularnych kształtach, zabezpieczenie delikatnych materiałów lub cienkich warstw powłok. Dodatkowo inkludowanie …

3. Ostatnim krokiem preparaktyki zgładów materiałowych jest szlifowanie i polerowanie powierzchni próbki oraz ewentualne trawienie wypolerowanie powierzchni zgładu. Etap szlifowania i polerowania próbek ma na celu usunięcie warstwy materiału do uzyskania powierzchni właściwej do oczekiwań klienta.

Wstęp

Obróbka cieplna jest to zespół odpowiednio dobranych zabiegów cieplnych prowadzących do zmian właściwości stali poprzez zmiany struktury w stanie stałym w wyniku zmian temperatury i czasu.

Ze względu na czynniki wpływające na kształtowanie struktury oraz właściwości metali i stopów można wyróżnić następujące rodzaje obróbki cieplnej:

• Obróbkę cieplną zwykłą

• Obróbkę cieplno-chemiczną

• Obróbkę cieplno-mechaniczną (cieplno-plastyczną)

• Obróbkę cieplno-magnetyczną

Każdy proces obróbki cieplnej składa się z operacji i zabiegów. Operacja obróbki cieplnej jest to część procesu technologicznego (np. hartowanie, wyżarzanie) wykonywana w sposób ciągły, przeważnie na jednym stanowisku.

---