PUBLICZNE PRAWO GOSPODARCZE

Ustawy obowiązujące:

1. „o swobodzie działalności gospodarczej”- ta nowa(nie są jeszcze aktualne przepis z rozdziału III o ewidencja działalności gospodarczej)

2. „prawo działalności gospodarczej” - ta wcześniejsza

3. „KRS”- obowiązuje rozdział I, oraz art.36(pierwszy artykuł II rozdziału)

4. „o przedsiębiorstwach państwowych”-

5 „o komercjalizacji i prywatyzacji”

6. „o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji”

7. „o ochronie konkurencji i konsumentów”

8. „prawo zamówień publicznych”

9. „o pomocy publicznej”

10. „o specjalnych strefach ekonomicznych”

11. „o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców”

01.data.15.10.2005r

WYKŁAD 02.data.29.10.2005r

Obowiązki przedsiębiorcy

Innym obowiązkiem który może ciążyć na przedsiębiorcy to jest taki obowiązek fakultatywny(zwany czasem In plus- czyli dodatkowy), wiąże się z koniecznością uzyskania zezwolenia lub koncesji albo wpisu do rejestru działalności regulowanej. Wszystkie te działalności obok tych wcześnie, wyżej wymienionych obowiązków wymagają uzyskania koncesji, zezwolenia, licencji czy wpisu do rejestru działalności regulowanej to te działalności bywają nazwane działalnością reglamentowaną- zwłaszcza jeśli chodzi o działalność koncesjonowaną, która wymaga zezwolenie lub licencji.

Trochę rzadziej dotyczy to działalności podlegającej obowiązkowemu wpisowi do rejestru działalności regulowanej.

Czym się różni koncesja od zezwolenia?

Koncesja jak i zezwolenie to decyzja administracyjna(czyli prawnie jest to samo). Doktrynalnie jest zasadnicza różnica pomiędzy nimi. Największy problem polega na tym że żadne akt prawny nie wskazuje na różnicę pomiędzy koncesją a zezwoleniem.

Przyjmuje się bowiem że koncesja stanowi uchylenie monopolu państwowego- zwanego także monopolem prawnym.

Zezwolenia natomiast- stanowi uchylenie generalnego zakazu.

Są takie dziedziny działalności gospodarczej, które z różnych powodów, ale głównie na bezpieczeństwo państwa są przez państwo zastrzeżone w taki sposób że państwo przyjmuje jako wyłącznie kompetencję do prowadzenia takiej działalności samo siebie(pewnymi rodzajami działalności może zajmować się tylko państwo). Wszystkie te dziedziny działalności gospodarczej które mają szczególne znaczenie dla państwa ze względu generalnie rzecz ujmując bezpieczeństwo- jeżeli są zastrzeżone tylko dla państwa to jest działalność koncesjonowana. Czyli to jest uchylenie monopolu państwowego- w pewnych sytuacjach państwo pozwala prowadzić daną działalność innemu podmiotowi.

Zezwolenie stanowi natomiast uchylenie generalnego zakazu- i tu jest ta drobna różnica. W tych wypadkach w których państwo ustanawia obowiązek uzyskania zezwolenia do wykonywania określonej działalności- państwo stwierdza tak: że co do zasady określony rodzaj działalności gospodarczej jest zabroniony również dla państwa(również państwo nie może prowadzić określonej działalności). Chyba że uzyska szczególne zezwolenie. I stąd zezwolenie nie jest uchyleniem monopolu państwowego bo państwo w tych dziedzinach działalności które są objęte obowiązkiem uzyskania zezwolenia również nie może wykonywać działalności bez zezwolenia.

Koncesja jest decyzją uznaniową(że pomimo tego że dany podmiot spełnia wszystkie warunki do uzyskania decyzji organ koncesyjny ma możliwość odmówienia udzielenia koncesji). Natomiast zezwolenie to decyzja związana(podmiot który spełnia warunki potrzebne do udzielenia zezwolenia to musi dostać takie zezwolenie).

Jakie są te dziedziny działalności gospodarczej objęte obowiązkiem uzyskania koncesji- w art.46. ustawy „o swobodzie działalności gospodarczej” - zwanej dalej w tym opracowaniu- ustawa „o sdg”

  1)  poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych;

  2)  wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

  3)  wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią;

  4)  ochrony osób i mienia;

  5)  rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych;

  6)  przewozów lotniczych.

W 1988 roku gdy została wprowadzona ustawa o działalność gospodarczej, to rodzajów działalność koncesjonowanej było bardzo dużo a katalog wszystkich tych rodzajów działalności był otwarty w tym znaczeniu że ustawa „o działalności gospodarczej” nie wymieniała wszystkich rodzajów działalności które podlegały koncesjonowaniu.

Czyli jeżeli ktoś chciał prowadzić działalność gospodarczą to musiał znaleźć akt prawny(???), ten rodzaj działalności i dopiero sprawdzić czy ona jest koncesjonowana.

Bardzo ważne znaczenie ma art.46 ust.3- który mówi o zasadach rozszerzenia tego katalogu:

Wprowadzenie innych koncesji w dziedzinach działalności gospodarczej mających szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny jest dopuszczalne tylko w przypadku, gdy działalność ta nie może być wykonywana jako wolna lub po uzyskaniu wpisu do rejestru działalności regulowanej albo zezwolenia oraz wymaga zmiany niniejszej ustawy.

Zamknięty jest w tym znaczeniu że zawsze gdy tylko zajrzymy do tej ustawy to możemy sprawdzić pełny katalog działalności koncesjonowanej- nie ma tak że w innych aktach została wprowadzona koncesja na określoną działalność a tego nie ma w tej ustawie.

Ponadto wprowadzenie tej koncesji będzie zależało od dodatkowego warunku: mianowicie ta działalność nie może być wykonywana jako działalność wolna, musi być w jakiś sposób ograniczona, musi ona podlegać obowiązkowemu uzyskaniu zezwolenia lub (licencji???lub subwencji???)a to w inny sposób musi być ograniczona. Po drugie musi mieć szczególne znaczenie dla państwa(to zależy od decyzji politycznych od ustawodawcy).

W jaki sposób uzyskuje się w koncesję.

Inicjatywa uzyskania koncesji na dobrą sprawę może wyjść z 2 podmiotów.

Albo od samego od samego wnioskodawcy czyli od przedsiębiorstwa publicznego zainteresowanego uzyskaniem koncesji albo od organu publicznego.

Organem publicznym jest organ adm. publicznej który udziela, odmawia udzielenia, cofa, zmienia koncesję. Kiedy ta inicjatywa będzie od organu koncesyjnego?

- ta inicjatywa z organu koncesyjnego wychodzi wówczas gdy organ koncesyjny ma zapotrzebowanie na wykonywanie określonej działalności która jest objęta obowiązkiem uzyskania koncesji a żaden przedsiębiorca w państwie nie ma takiej koncesji albo żaden istniejący przedsiębiorca który prowadzi działalność gospodarczą nie może wykonać tego zapotrzebowania(ta niemożliwość może wynikać z faktu, że istniejący przedsiębiorcy nie mają takie mocy przerobowej, nie mają takich mocy wytwórczych albo ci przedsiębiorcy którzy istnieją którzy mają możliwość prowadzenia działalności nie dają rękojmi na zaspokojenie tego zobowiązania- zapotrzebowania państwa).

Wtedy organ koncesyjny daje ogłoszenie w Monitorze Polskim w którym umieszcza informację, że udzieli określonej liczby koncesji(daje informację gdzie należy składać wnioski, do kogo, w jakim terminie, ile będzie tych koncesji, określa jakie szczególne warunki ubiegający o tą koncesją muszą spełnić).

Jeżeli przedsiębiorca sam ubiega się o udzielenia koncesji- to w tym wniosku podaje takie same dane(kim on jest, o co się ubiega, na jaki okres czasu itd.).

Szczególne warunki.

To jest kontrowersyjne bo do jakiego stopnia organ koncesyjny może określić szczególne warunki jakie będzie wymagał od przedsiębiorcy tego który złożył wniosek o koncesję. Pytanie jest takie czy te szczególne warunki mogą nie być określone przez przepisy prawa- ale wynikać z właściwości tego zapotrzebowania, czy charakteru wykonywania działalności objętej koncesją. Obecnie regulacja mówi, że te szczególne warunki muszą być określone w ustawach.

Po złożeniu wniosku przez przedsiębiorców organ koncesyjny może przeprowadzić postępowanie sprawdzające(taką wstępną kontrolę), ta wstępna kontrola polega na tym że organ koncesyjny sprawdza 2 rzeczy:

- Czy dane złożone we wniosku zawierają odzwierciedlenie faktyczne, czy odpowiadają rzeczywistości.

- Po drugie sprawdza wniosek pod względem formalnym.

O ile pierwsze zadanie ma na celu sprawdzenie czy przedsiębiorca jest w stanie wykonywać tą działalność zgodnie z warunkami koncesji albo zgodnie z przepisami prawa. To drugie jest standardowym zadaniem- czy wniosek spełnia wszystkie przewidziane prawem przy (ogłoszeniu???) wymagania.

Jeżeli większa liczba przedsiębiorców złożyła wniosek o uzyskanie koncesji- np. zgłosiło się 10 przedsiębiorców którzy chcą utworzyć radio. To może być tak że organ tylu tych koncesji nie udzieli i będzie musiał w jakiś sposób wartościować tych przedsiębiorców- może być też sytuacja gdy organ koncesyjny daje ogłoszenie że udzieli określonej liczby koncesji.

W takiej sytuacji organ koncesyjny sprawdza czy:

- Przedsiębiorcy dają rękojmie należytego wykonywania działalności(i może się okazać że na tym etapie ktoś zostanie wyeliminowany)

- Teraz można uruchomić 2 etap- Przetarg- organ koncesyjny daje ogłoszenie w Monitorze Polskim że będzie przetarg na uzyskanie koncesji.

Tutaj już się składa oferty- nie wnioski bo to już jest II etap. W Monitorze Polskim zamieszcza się takie informację jak: gdzie złożyć tą ofertę, w jakim terminie, co powinna zawierać, kiedy nastąpi otwarcie ofert, i inne szczególne warunki: mówi o tym przepis art.53.

Art. 53. 1. Organ koncesyjny ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" o konieczności przeprowadzenia przetargu wśród przedsiębiorców, o których mowa w art. 52 ust. 1.

2. W ogłoszeniu organ koncesyjny określa również:

  1)  minimalną opłatę, za którą może być udzielona koncesja - nie niższą niż opłata skarbowa albo inna opłata o charakterze publicznoprawnym, przewidziana w odrębnych przepisach za udzielenie koncesji;

  2)  miejsce i termin składania ofert;

  3)  szczegółowe warunki, jakie powinna spełniać oferta;

  4)  wysokość, formę i termin wniesienia wadium;

  5)  termin rozstrzygnięcia przetargu.

3. Przetarg przeprowadza właściwy organ koncesyjny.

4. Ofertę sporządzoną w języku polskim składa się w terminie, miejscu i formie określonych stosownie do ust. 1 i 2, w zapieczętowanych kopertach.

5. Oferta zawiera:

  1)  firmę przedsiębiorcy, oznaczenie jego siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu oraz adresu głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej;

  2)  deklarowaną wysokość opłaty za udzielenie koncesji.

6. Oferty złożone nie podlegają wycofaniu.

Oferta aby była prawnie skuteczna musi zawierać co najmniej 2 rzeczy:

- Musi określać (???)…który złożył ofertę

- Po drugie musi określać tą opłatę którą jest gotowy uiścić przedsiębiorca w zamian za uzyskaną koncesję.

Wygra ten przedsiębiorca który zaoferuje największą opłatę za udzielenie koncesji. To oznacza że jeżeli w tym postępowaniu ubiegają się mikro, mali i średni przedsiębiorcy i duzi przedsiębiorcy- to oni z pewnością odpadną ci mikro, mali i średni(oni nie mogą się posługiwać się określonymi kwotami). Także w postępowaniu przetargowym nie są uprzywilejowani mikro, mali i średni przedsiębiorcy.

Art. 54. 1. Organ koncesyjny dokonuje wyboru ofert w liczbie zgodnej z liczbą koncesji, o której mowa w art. 51 ust. 2 pkt 2, kierując się wysokością zadeklarowanych opłat za udzielenie koncesji.

2. W przypadku gdy kilku przedsiębiorców zadeklarowało opłatę w takiej samej wysokości, organ koncesyjny wzywa tych przedsiębiorców do ponownego zadeklarowania wysokości opłaty i wybiera ofertę przedsiębiorcy, który zadeklarował wyższą opłatę.

3. Organ koncesyjny przekazuje przedsiębiorcom, którzy złożyli oferty, pisemną informację o wyniku przetargu, niezwłocznie po jego rozstrzygnięciu, oraz:

  1)  zwraca wadium przedsiębiorcom, których oferty nie zostały wybrane;

  2)  zalicza wadium na poczet opłaty przedsiębiorcom, których oferty zostały wybrane.

4. Organ koncesyjny udziela koncesji przedsiębiorcom, których oferty zostały wybrane.

A więc do postępowania przetargowego zostaną dopuszczone te przedsiębiorstwa które dają rękojmię należytego wykonywania danej działalności gospodarczej. Ale tak naprawdę trudno powiedzieć kto daję tą rękojmię a kto nie daje jej.

Może się także zdarzyć że 2 lub większa liczba przedsiębiorców którzy wzięli udział w postępowaniu przetargowym złożyli ofertę- wskazali te same opłaty.

W przypadku gdy kilku przedsiębiorców zadeklarowało opłatę w takiej samej wysokości, organ koncesyjny wzywa tych przedsiębiorców do ponownego zadeklarowania wysokości opłaty i wybiera ofertę przedsiębiorcy, który zadeklarował wyższą opłatę.

Na końcu ten przedsiębiorca który zostanie wybrany(lub kilku), uzyskują koncesję- jest to decyzja czasowa: Koncesję wydaję się na okres od 5- 50 lat - może być wydana na okres krótszy tylko na wniosek przedsiębiorcy(art.47 ust.3). Ta czasowość koncesji jest to przejaw antykorupcyjny(bo ci co uzyskali i nie uzyskali ponownie stają ponownie stają do konkursu o uzyskanie koncesji).

Art. 47. 1. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu należy do ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności gospodarczej wymagającej uzyskania koncesji.

2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji.

3. Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 50 lat, chyba że przedsiębiorca wnioskuje o udzielenie koncesji na czas krótszy.

Bardzo często jest tak że to postępowanie o uzyskanie koncesji(to jest decyzja uznaniowa), organy koncesyjne dogłębnie prześwietlają przedsiębiorcę starającego się o koncesję ponieważ z zasadą jawności przedsiębiorcy narażają się na ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa- i dlatego ustawodawca zastrzegł przepis: który pozwala złożyć wniosek o objęcie określonych informacji które stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa klauzulą poufności. te dane mogą być utajnione na wniosek przedsiębiorcy- a po drugie musi jeszcze złożyć taki krótki raport, streszczenie tych informacji które chcę utajnić, formułując te informacje które są merytorycznie ważne, ale nie musi już zawierać tych informacji które mają szczególną tajemnicę.

Art. 55. 1. Przedsiębiorca przekazujący podczas postępowania o udzielenie koncesji informacje stanowiące tajemnice przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji może zgłosić wniosek, aby informacjom tym była nadana klauzula poufności.

2. Informacjom nadaje się klauzulę poufności, pod warunkiem, że przedsiębiorca:

  1)  przekazując informacje, uzasadni swoje żądanie;

  2)  z przekazanych informacji sporządzi streszczenie, które może zostać udostępnione innym uczestnikom postępowania.

3. Informacje, którym nadano klauzulę poufności, nie mogą być udostępniane innym uczestnikom postępowania bez zgody przedsiębiorcy przekazującego informacje.

Kiedy organ koncesyjny może odmówić udzielenie koncesji.

- gdy przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją

- ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub obywateli;

- jeżeli w wyniku przeprowadzonego przetargu, o którym mowa w art. 52, udzielono koncesji innemu przedsiębiorcy lub przedsiębiorcom;

- w przypadkach określonych w odrębnych przepisach(ustawa o swobodzie działalności gospodarczej jest ustawa lex generalia)

Art. 56. 1. Organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczyć jej zakres w stosunku do wniosku o udzielenie koncesji albo odmówić zmiany koncesji:

  1)  gdy przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją określonych w ustawie lub warunków podanych do wiadomości przedsiębiorcom w trybie art. 48 ust. 2 lub art. 51 ust. 1;

  2)  ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub obywateli;

  3)  jeżeli w wyniku przeprowadzonego przetargu, o którym mowa w art. 52, udzielono koncesji innemu przedsiębiorcy lub przedsiębiorcom;

  4)  w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.

2. Organ koncesyjny może czasowo wstrzymać udzielanie koncesji, ze względu na przyczyny wymienione w ust. 1 pkt 2, ogłaszając o tym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Kiedy może cofnąć koncesję

- rażąco narusza warunki określone w koncesji lub inne warunki wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej, określone przepisami prawa;

- wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją;

- przedsiębiorca nie podjął w wyznaczonym terminie działalności objętej koncesją, mimo wezwania organu koncesyjnego, lub trwale zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją.

- w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją.

To są przesłanki obligatoryjnego cofnięcia.

Art. 58. 1. Organ koncesyjny cofa koncesję, w przypadku gdy:

  1)  wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją;

  2)  przedsiębiorca nie podjął w wyznaczonym terminie działalności objętej koncesją, mimo wezwania organu koncesyjnego, lub trwale zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją.

2. Organ koncesyjny cofa koncesję albo zmienia jej zakres, w przypadku gdy przedsiębiorca:

  1)  rażąco narusza warunki określone w koncesji lub inne warunki wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej, określone przepisami prawa;

  2)  w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją.

3. Organ koncesyjny może cofnąć koncesję albo zmienić jej zakres ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa obywateli, a także w razie ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy.

Organ koncesyjny(fakultatywnie), może cofnąć koncesję:

Organ koncesyjny może cofnąć koncesję albo zmienić jej zakres ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa obywateli, a także w razie ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy.

Obok koncesji jest bardzo ważna decyzja administracyjna która nazywa się promesom.

Promesa koncesji charakteryzuje się tym że stanowi ona przyrzeczenie- udzielenia koncesji w przyszłości.

Organ koncesyjny który udzielił promesy znajduję się w sytuacji prawnej zobowiązania do udzielenia koncesji jeżeli wystąpi z wnioskiem podmiot dysponujący promesom koncesji. Wiąże to organ koncesyjny w taki sposób że on musi udzielić koncesji jeżeli przedsiębiorca wystąpił z wnioskiem o udzielenie (koncesji lub promesy???).

Promesa koncesji również jest decyzją czasową. Z tym że wydawana jest ona na okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Jaki był powód ustanowienia promesy:

Pierwszy powód związanych z brakiem precyzyjnej regulacji tak zwanych podmiotów w organizacji(jest coś takiego jak spółka kapitałowa w organizacji albo spółki osobowe w organizacji). Problem na gruncie kodeksu handlowego w 2001 roku dotyczył właśnie w imieniu tych podmiotów, tych spółek(???)co to jest za podmiot przed zarejestrowaniem- chodziło głównie o spółki kapitałowe. Były bardzo różne koncepcję ponieważ promesa jest decyzją administracyjną to były problemy w jaki sposób podmiot który dostał koncesję a nie był przedsiębiorcą(tym właściwym), mógł korzystać z koncesji w przyszłości.

Na gruncie kodeksu handlowego mieliśmy np. spółkę akcyjną która przed zarejestrowaniem do KRS, - przed zarejestrowaniem to jest spółka w organizacji. Ale przed(???)handlowego, nie było tego pojęcia spółki w organizacji - i problem był taki jeżeli przed zarejestrowaniem ci wspólnicy występowali o koncesję i dostali tą koncesję, więc kto dostawał ta koncesję- spółka akcyjna powstaje dopiero po zarejestrowaniu i ma charakter konstytutywny. Problem jest też tak kto dostaje koncesję przed zarejestrowaniem spółki- czy jeden czy wszyscy.

Problem polegał na tym: że gdybyśmy się uporali kto dostaję koncesję(???), to problem był taki czy inny był podmiot przed zarejestrowaniem a czy inny po zarejestrowaniu.- a wiec czy spółka akcyjna ta w organizacji. Czy spółka która uzyskała przed zarejestrowaniem koncesję miała koncesję także po zarejestrowaniu- bo prawnie podmiot powstawał po zarejestrowaniu więc o nie mógł mieć koncesji kiedy jeszcze nie istniał. Więc jak przechodziły prawa koncesji z tego podmiotu….(????)…

Drugi problem to było….(????)…..to polegało na tym że czasami przedsiębiorca…będziemy chcieli stworzyć spółkę akcyjną bo chcemy prowadzić działalność telewizyjną i będziemy się starać o koncesję- założymy ta spółkę akcyjną ale organ koncesyjny odmówi nam udzielenia koncesji. Wszystkie pieniądze które włożyliśmy w tę spółkę i na darmo.

Dlatego wymyślono promesę, że my już na etapie spółki w organizacji w obecnym stanie prawnym możemy wystąpić o promese koncesji- jak mamy promese to mamy pewność że dostaniemy koncesję w przyszłości w określonym czasie. Niestety jest mylna interpretacja- promesa nie daje gwarancji uzyskania koncesji.

Art. 60. 1. Przedsiębiorca, który zamierza podjąć działalność gospodarczą wymagającą uzyskania koncesji, może ubiegać się o przyrzeczenie wydania koncesji, zwane dalej "promesą". W promesie uzależnia się udzielenie koncesji od spełnienia warunków wykonywania działalności gospodarczej wymagającej uzyskania koncesji.

2. W postępowaniu o udzielenie promesy stosuje się przepisy dotyczące udzielenia koncesji, z wyłączeniem art. 52-54.

3. W promesie ustala się okres jej ważności, z tym że nie może on być krótszy niż 6 miesięcy.

4. W okresie ważności promesy nie można odmówić udzielenia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej określonej w promesie, chyba że:

  1)  uległy zmianie dane zawarte we wniosku o udzielenie promesy;

  2)  wnioskodawca nie spełnił wszystkich warunków określonych w promesie;

  3)  wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 1 i 2.

Organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji pomimo że podmiot dany posiada promese koncesji. Może to uczynić z 3 różnych powodów:

- Może odmówić wówczas gdy nie spełnią warunków do udzielenia koncesji

- Może odmówić także wówczas gdy zajdą okoliczności w których organ może odmówić udzielenia koncesji- to są te 4 przesłanki wymienione wcześniej

- Może odmówić jeżeli uległy zmianie dane zawarte we wniosku o udzielenie promesy

Zwykle występuje ta 3 przesłanka bo jak będę się starał o promese to prawdopodobnie ulegną zmianie dane zawarte we wniosku- bo jak np. dostanę promese jak będziemy chcieli tworzyć tą spółkę akcyjną która będzie prowadzić tą działalność koncesjonowaną i wystąpiliśmy o promese i mieliśmy kapitał zakładowy w wysokości miliona złoty- bo nie ma sensu mieć wyższego póki nie mamy koncesji. Jak mamy promese koncesji, tworzymy spółkę akcyjną- nie jesteśmy już spółka akcyjną w organizacji- podwyższamy sobie kapitał np. do 10 milionów i zmieniamy nazwę firmy. I teraz idziemy do organu koncesyjnego w okresie związania promesą i prosimy o koncesję(a organ twierdzi że napisaliśmy że mamy kapitał w wysokości 1 mln. A teraz mamy 10 mln.)- czyli uległy zmianie dane zawarte we wniosku i jest to powód do odmówienia udzielenia koncesji.

W przypadku cofnięcia koncesji przedsiębiorca nie może się ubiegać o koncesję w tym samym zakresie przez okres 3 lat.

Art. 61. Przedsiębiorca, któremu cofnięto koncesję z przyczyn, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, może wystąpić z wnioskiem o ponowne udzielenie koncesji w takim samym zakresie nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu koncesji.

Zezwolenia

Ustawodawca zrezygnował z wprowadzenia regulacji tego rodzaju reglamentacji w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Mamy oddzielne ustawy które regulują działalność wymagające zezwolenia. To jest np. działalność:

- funduszy inwestycyjnych

- w ramach publicznego obrotu papierami wartościowymi

- sektor ubezpieczeń funduszy emerytalnych

- w sektorze bankowym

- ubezpieczeń

- pożyczkowym

To jest tylko wymienienie tych rodzajów działalności gospodarczych w ustawie- tu nie ma żadnych regulacji.

Jest jeszcze 3 rodzaj działalność która jest (reglamentowana??? lub regulowana)- to są licencję:

- Transport drogowy

- Transport kolejowy

Działalność regulowana(rejestr działalność regulowanej).

To jest taka działalność której wykonywanie wymaga spełnienia pewnych szczególnych, dodatkowych warunków które są określone przepisami szczególnymi. On tak naprawdę w dużej mierze wyparła działalność która uprzednio wymagała uzyskania zezwolenia- teraz przyspieszono cały proces, możliwości podjęcia takiej działalności i nazwaną ją działalności regulowaną. Czyli nie trzeba starć się o jakieś zezwolenie. Po drugie ten proces jest w znacznym stopniu odformalizowany w stosunku do zezwoleń.

Wymagany jest wpis do rejestru działalności regulowanej- jeżeli np. chcielibyśmy prowadzić działalność turystyczną(biuro turystyczne), czy prywatną praktykę lekarską to obok wpisu do ewidencji działalności gospodarczej musimy być wpisani do tego właściwego rejestru działalności regulowanej. Najczęściej to jest działalność kojarzona z tak zwaną działalnością wolną- wolne zawody.

Składa się wniosek o wpis do rejestru działalności regulowanej, i drugi dokument to jest oświadczenie- że spełniam warunki wymagane do wykonywania tej działalności(np. jestem lekarzem).

Organ który prowadzi ten rejestr działalności regulowanej może sprawdzić czy mamy takie uprawnienia do wykonywanie określonej działalności(ale nie musi). Organ prowadzący RDR, mam 7 dni na wydanie zaświadczenia o wpisie do rejestru. Jeżeli jednak minie 14 dni od złożenia wniosku i oświadczenia o wpis to przedsiębiorca pomimo braku zaświadczenia może podjąć działalność regulowaną. Musi jednak uprzednio wysłać oświadczenia do tego organu prowadzącego RDR, w którym stwierdza że rozpoczyna działalność.

Kiedy organ RDR, może odmówić mu wpisu do rejestru

Art. 68. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej, w drodze decyzji, odmawia wpisu przedsiębiorcy do rejestru, w przypadku gdy:

  1)  wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem;

  2)  przedsiębiorcę wykreślono z rejestru tej działalności regulowanej z przyczyn, o których mowa w art. 71 ust. 1, w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku.- został z niego karnie wykreślony: wykreśla się z rejestru jeżeli:

- złożył nieprawdziwe oświadczenie w którym stwierdził posiada prawo do wykonywania zawodu.

- przedsiębiorca nie usunął naruszeń warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej w wyznaczonym przez organ terminie;

- stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej przez przedsiębiorcę.

Art. 71. 1. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności objętej wpisem, gdy:

  1)  przedsiębiorca złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 65, niezgodne ze stanem faktycznym;

  2)  przedsiębiorca nie usunął naruszeń warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej w wyznaczonym przez organ terminie;

  3)  stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej przez przedsiębiorcę.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

3. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, organ z urzędu wykreśla wpis przedsiębiorcy w rejestrze działalności regulowanej.

Każde wykreślenie z RDR rodzi konsekwencję

Przedsiębiorca, którego wykreślono z rejestru działalności regulowanej, może uzyskać ponowny wpis do tego rejestru nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o wykreśleniu z rejestru działalności regulowanej z przyczyn, o których mowa w art. 71 ust. (czyli taka sama jak cofnięcie koncesji)

Taką konsekwencję stosuje się również do przedsiębiorcy, który wykonywał działalność gospodarczą bez wpisu do rejestru działalności regulowanej.

Podobnie jak w przypadku ewidencji działalności gospodarczej, urzędu statystycznego, urzędu skarbowego istnieje możliwość złożenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej do urzędu skarbowego do urzędu statystycznego oraz wniosku wraz z oświadczeniem do właściwego rejestru działalności regulowanej w jednym okienku(idzie przedsiębiorca do urzędu gminy i tam składa wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej to może też złożyć wniosek o wpis do RDR, tylko musi wskazać organowi właściwy(???) rejestr tej działalności regulowanej).

Kontrola działalności gospodarczej.

Ustawa „o sdg” ma jeden przepis który ma bardzo silny charakter- w zakresie kontroli. Jest to przepis o charakterze nadzorczym.

Mówi on o takie sytuacji: wójt, burmistrz, prezydent miasta ma możliwość wydania decyzji nakazującej wstrzymanie wykonywania określonej działalność gospodarczej jeżeli zajdą określone warunki: jeżeli stwierdzi:

W razie powzięcia wiadomości o wykonywaniu działalności gospodarczej niezgodnie z przepisami ustawy, a także w razie stwierdzenia: zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych rozmiarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności, wójt, burmistrz lub prezydent miasta niezwłocznie zawiadamia właściwe organy administracji publicznej.

Te organy kontrolne uruchamiają procedurę kontrolną i informują o wynikach tej kontroli wójta.

Art. 78. 1. W razie powzięcia wiadomości o wykonywaniu działalności gospodarczej niezgodnie z przepisami ustawy, a także w razie stwierdzenia: zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych rozmiarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności, wójt, burmistrz lub prezydent miasta niezwłocznie zawiadamia właściwe organy administracji publicznej.

2. Zawiadomione organy niezwłocznie powiadamiają wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o podjętych czynnościach.

3. W przypadku braku możliwości zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może nakazać, w drodze decyzji, wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej na czas niezbędny, nie dłuższy niż 3 dni.

4. Decyzji nakazującej wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej w razie stwierdzenia zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych rozmiarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

W przypadku braku możliwości zawiadomienia, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może nakazać, w drodze decyzji, wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej na czas niezbędny, nie dłuższy niż 3 dni.- co do zasady jest natychmiastowo wykonalna.

Ta decyzja może być ponawiana- czyli wójt co 3 dni może wydawać ten zakaz.

Ten przepis pomimo tego że jest tak silny to jest to przepis martwy. Dlaczego?

Bo przesłanką do wydania takiej decyzji jest brak możliwości zawiadomienia właściwych organów kontrolnych.

Zasady kontroli.

Organ kontrolujący może przeprowadzać kontrolę osobiście(jako sam ten organ), albo jeśli wymagają tego przepisy szczególne albom potrzeba zlecić kontrolę innym specjalistycznym jednostkom(np. może zlecić kontrolę biegłym przeprowadzić kontrolę rachunkową).

Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez pracowników organów kontroli po okazaniu legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania takich czynności oraz po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli działalności przedsiębiorcy, chyba że przepisy szczególne przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli po okazaniu legitymacji. W takim przypadku upoważnienie doręcza się przedsiębiorcy w terminie określonym w tych przepisach.

Co doi zasady każdy kontrolujący powinien mieć upoważnienie które zawiera:

  1)  wskazanie podstawy prawnej;

  2)  oznaczenie organu kontroli;

  3)  datę i miejsce wystawienia;

  4)  imię i nazwisko pracownika organu kontroli uprawnionego do wykonania kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej;

  5)  firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą;

  6)  określenie zakresu przedmiotowego kontroli;

  7)  wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;

Art. 79. 1. Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez pracowników organów kontroli po okazaniu legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania takich czynności oraz po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli działalności przedsiębiorcy, chyba że przepisy szczególne przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli po okazaniu legitymacji. W takim przypadku upoważnienie doręcza się przedsiębiorcy w terminie określonym w tych przepisach.

2. Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez osoby niebędące pracownikami organu kontroli, jeżeli przepisy odrębnych ustaw tak stanowią.

3. Zmiana osób upoważnionych do wykonania kontroli wymaga każdorazowo wydania odrębnego upoważnienia. Zmiana ta nie może prowadzić do wydłużenia ustalonego wcześniej terminu zakończenia kontroli.

4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:

  1)  wskazanie podstawy prawnej;

  2)  oznaczenie organu kontroli;

  3)  datę i miejsce wystawienia;

  4)  imię i nazwisko pracownika organu kontroli uprawnionego do wykonania kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej;

  5)  firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą;

  6)  określenie zakresu przedmiotowego kontroli;

  7)  wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;

  8)  podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;

  9)  pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego przedsiębiorcy.

5. Zakres kontroli nie może wykraczać poza zakres wskazany w upoważnieniu.

Mamy takie główne 3 zasady związane z kontrolą:

- Zasada która stanowi prawo kontrolowanego do osobistego udziału w kontroli- jest obowiązany na piśmie wskazać inną osobę upoważnioną do reprezentowania go w czasie kontroli

- Zasada następna mówi o tym że nie może być prowadzonych więcej niż 1 kontrola równocześnie- w tym samym czasie może być prowadzona tylko jedna kontrola

- Zasada następna to: czas kontroli w skali roku jest określony. W odniesieniu do mikro, małych i średnich przedsiębiorców- nie może on przekraczać 4 tygodni w skali roku a w stosunku do pozostałych 8 tygodni.

Z tym że czas określony w upoważnieniu kontroli może być wydłużony. Ale musi być znowu na piśmie uzasadnione dlaczego kontrola jest wydłużona.

Przedłużenie tego czasu kontroli jest brane przy obliczaniu globalnego czasu kontroli u danego przedsiębiorcy(czyli jeżeli będzie trwała 1 dzień to od tych 4 tygodni odcinamy ten jeden dzień).

Jest jeden wyjątek!!!

Jeżeli wyniki kontroli wykazały rażące naruszenie przepisów prawa przez przedsiębiorcę, można przeprowadzić powtórną kontrolę w tym samym zakresie przedmiotowym w danym roku kalendarzowym, a czasu jej trwania nie wlicza się do czasu.(do tego limitu)

Od tych 3 zasad są wyjątki one sprowadzają się głównie do takich 4 sytuacji:

- Jeżeli przepisy szczególne tak stanowią to mogą być uchylone przez przepisy szczególne

- Te uchylenia mogą wynikać z umów międzynarodowych

- Albo na dobro toczącego się śledztwa lub dochodzenia

- Albo ze względu na zagrożenia dla życia i zdrowia czy bezpieczeństwa

Art. 83. 1. Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać:

  1)  w odniesieniu do przedsiębiorców, o których mowa w rozdziale 7 - 4 tygodni;

  2)  w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców - 8 tygodni.

2. Ograniczeń czasu kontroli nie stosuje się, w przypadkach gdy:

  1)  ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią inaczej;

  2)  przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla prowadzonego przeciwko przedsiębiorcy śledztwa lub dochodzenia;

  3)  odrębne przepisy przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli w toku postępowania prowadzonego przez organ;

  4)  przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego;

  5)  kontrola dotyczy zasadności dokonania zwrotu podatku od towarów i usług przed dokonaniem tego zwrotu;

  6)  przeprowadzenie kontroli jest realizacją obowiązków wynikających z przepisów prawa wspólnotowego o ochronie konkurencji lub przepisów prawa wspólnotowego w zakresie ochrony interesów finansowych Wspólnoty Europejskiej.

3. Przedłużenie czasu trwania kontroli określonego w upoważnieniu wymaga uzasadnienia na piśmie. Uzasadnienie doręcza się przedsiębiorcy i wpisuje do książki kontroli przed podjęciem dalszych czynności kontrolnych.

4. Jeżeli wyniki kontroli wykazały rażące naruszenie przepisów prawa przez przedsiębiorcę, można przeprowadzić powtórną kontrolę w tym samym zakresie przedmiotowym w danym roku kalendarzowym, a czasu jej trwania nie wlicza się do czasu, o którym mowa w ust. 1.

Są też oczywiście określone w ustawie rodzaje działalności gospodarczej do których nie stosuje się tych zasad kontroli- to są z reguły…..(???)

W ramach kontroli organ kontrolny może: wszystko to na co mu zezwala upoważnienie do wykonywania kontroli- może więc:

- Wchodzi na teren przedsiębiorstwa

- Wchodzić do każdego pomieszczenia

- Przeglądać dokumentację(w zakresie i przedmiocie prowadzonej kontroli)

- Wzywać pracowników, pracodawcę i osoby trzecie i ich przesłuchiwać

- Może dokonywać oględzin, badać towary, produkty, materiały itp.

03.data.12.11.2005r

04.data.13.11.2005r

Przedsiębiorstwa państwowe

Odgrywały szczególną role do 1989 roku a później ta rola znacznie spadła.

Przedsiębiorstwa państwowe miały tą cechę, że były państwowe, co prawda przedsiębiorstwo takie było odrębną jednostką ale majątek tych przedsiębiorstw tak czy inaczej pochodził ze Skarbu Państwa albo od jst, a ponadto państwo miało bezpośrednio lub pośrednio wpływ na osoby pełniące funkcję kierownicze w tym przedsiębiorstwie a przez to miały wpływ na działania tego przedsiębiorstw.

W 1989 roku z przedsiębiorstwami państwowymi powstały 2 problemy:

- Przedsiębiorstwa takie jako pewna forma prowadzenia działalności gospodarczej nie nadawał się do działalności na wolnym rynku bo sam proces decyzyjny- mamy organu przedsiębiorstwa państwowego i organy samorządu załogi: te organy musiały ze sobą współpracować przy podejmowaniu decyzji co powoduje np. zmiana profilu, uruchomienia dodatkowej działalności gospodarczej przez takie przedsiębiorstwo była bardzo czasochłonna.(za wolno działały).

- Drugi problem- stwierdzenie w gospodarce wolnorynkowej, że majątek jest wspólny jest stwierdzeniem- nie mieszczącym się w granicach prawa. Więc powstało pytanie czyj jest majątek przedsiębiorstw państwowych? Jak oddać ten majątek narodowi?

Stąd wymyślono te dwa terminy komercjalizację i prywatyzację przedsiębiorstw państwowych. Te dwa terminy mają w swym założeniu rozstrzygnąć te problemy.

Komercjalizacja w rozumieniu ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji polega na przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w kapitałową spółkę prawa handlowego- zoo lub akcyjną.

<<<Mieliśmy przedsiębiorstwo państwowe i ono się przekształciło w spółkę prawa handlowego(zoo lub sa).>>>

Z tym przekształceniem były problemy: co do charakteru prawnego komercjalizacji- co się dzieje w wyniku komercjalizacji?

- Pierwszy pogląd mówił- że komercjalizacja powoduje powstanie nowego podmiotu(normatywnie ten pogląd znajduje uzasadnienie)

- Drugi pogląd- że nie powoduje powstania nowego podmiotu tylko powoduje przekształcenie

To oznacza że prawnie istnieje jeden i ten sam podmiot w świetle tego poglądu- który tylko zmienia swoją formę. Ten pogląd znajduje słabsze uzasadnienie w przepisach prawa.

Jeżeli przeczytam art.1 tej ustawy to jest tam napisane że: Komercjalizacja, polega na przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego w spółkę prawa handlowego- i wyniku komercjalizacji spółka nowo powstała wstępuje we wszystkie stosunki prawne których podmiotem było przedsiębiorstwo państwowe, bez względu na charakter prawny tych stosunków.

Z tego jest cały problem- czy w wyniku komercjalizacji powstaje nowy podmiot czy też nie. Ten problem znajduje odzwierciedlenie w tym przepisie.

Jednak przyjmuje się drugi pogląd za właściwy(ta nowa spółka prawnie jest tym samy podmiotem co przedsiębiorstwo państwowe- zmienia tylko formę prowadzenie działalności).

W wyniku komercjalizacji następuje sukcesja generalna wszystkich stosunków prawnych, wszystkich praw i obowiązków które przysługiwały przedsiębiorstwu na rzecz tej nowo powstałej spółki. Spółka jest kontynuatorem także praw i obowiązków(także tych o charakterze publiczno- prawnym). W przypadku komercjalizacji jest ten przepis szczególny, pomimo tego że tworzymy nowy podmiot prawa to i tak mamy do czynienia z jednym podmiotem prawa a po drugie ten nowy podmiot ma także te wszystkie prawa i obowiązki również publiczno- prawne czyli te które normalnie by się nie dało przenieść w wyniku nawet zmiany formy prawnej działalności gospodarczej.

Mamy 3 rodzaje komercjalizacji:

- Komercjalizacja w celu prywatyzacji - to jest ta komercjalizacja o której jest mowa w ustawie.

- Komercjalizacja w innym celu niż prywatyzacja- to jest najczęściej komercjalizacja w celu restrukturyzacji(np. na Kolei).

- Komercjalizacja z konwersią wierzytelności- to jest rodzaj komercjalizacji który nie jest już regulowany w ustawie „o komercjalizacji i prywatyzacji”, ale on 2 lata temu jeszcze był w ustawie.(ten rodzaj nas, nie obowiązuje). Polega na przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego w spółkę w której udziałowcami zostają dotychczasowi wierzyciele z przedsiębiorstwa państwowego.

Nie każde przedsiębiorstwo państwowe można komercjalizować- mianowicie nie podlegają komercjalizacji:

- Przedsiębiorstwa państwowe względem którego wydano zarządzenie o prywatyzacji bezpośredniej

- Przedsiębiorstwa państwowe postawione w stan likwidacji

- Przedsiębiorstwa państwowe postawione w stan upadłości

- Przedsiębiorstwa państwowe w stosunku do których toczy się postępowanie układowe

- Przedsiębiorstwa państwowe w stosunku do których toczy się postępowanie ugodowe- bankowe

- Nie podlega komercjalizacji Poczta Polska

Dokonywanie komercjalizacji:

Komercjalizacji dokonuje Minister Skarbu państwa- czyni to albo z własnej inicjatywy albo na wniosek organu założycielskiego albo na wniosek dyrektora przedsiębiorstwa i rady pracowniczej albo na wniosek Semiku województwa właściwego ze względu na siedzibę przedsiębiorstwa.

Nie zależnie kto wystąpi z tym wnioskiem - w przedsiębiorstwie sporządzany jest tak zwany kwestionariusz przedsiębiorstwa w którym odzwierciedla się sytuację prawną, ekonomiczną przedsiębiorstwa i wszystkie organy pp, są informowane o wszczęcie procedury komercjalizacji. Ponadto także podmioty które są uprawnione do złożenia wniosku o komercjalizację.

Minister Skarbu państwa czyni to w formie aktu o komercjalizacji pp. Akt o komercjalizacji pp, zastępuje tylko część procesu tworzenia spółki kapitałowej.

<<Do powstania spółki kapitałowej potrzebne są 4 rzeczy:

- chcemy podpisać umowę a do tego odpowiednio statutu i złożyć(???)w przypadku spółki akcyjnej

- trzeba zebrać kapitał zakładowy

- trzeba wybrać władzę

- chcemy wpisać się do rejestru przedsiębiorców(KRS)

Bo spółka kapitałowa w organizacji się zarejestruje to powstaje spółka właściwa- zoo albo akcyjna.>>>

Czyli akt o komercjalizacji zastępuje tylko część tego procesu- zastępuje pierwsze 3 elementy(to znaczy zastępuje umowę, określenie wielkości kapitału zakładowego i wybór władz). Żeby zastępował te 3 rzeczy musi sam te rzeczy regulować: więc zawiera

- Postanowienia umowy lub statutu spółki

- Określa wielkość kapitału zakładowego takiej spółki

- Określa imiona i nazwiska osób będących członkami zarządu I kadencji

Może też określać inne rzeczy.

W ustawie nie znajdziemy w jakiej formie ma być wydany ten akt o komercjalizacji. Nad tym także były spory- ostatecznie wygrała koncepcja aktu notarialnego z tego powodu że komercjalizacja to jest tylko przekształcenie pp w spółkę to przekształcenie to, jest specyficzne bo w wyniku tego przekształcenia spółka(przejmuje wszystkie uprawnienia i obowiązki) i ponieważ żeby powstała spółka prawa handlowego zgodnie z kodeksem to umowa lub status muszą być sporządzone w formie aktu notarialnego oraz inne oświadczenia też(w przypadku spółki akcyjnej).

Skoro do powstania spółki kapitałowej wymagana jest forma aktu notarialnego a my przekształcamy pp w spółkę- powstaje nowa spółka, to akt prawny na podstawie którego następuje to przekształcenie powinien być sporządzony w formie aktu notarialnego.

Jak wygląda przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego:

Bilans zamknięcia pp, jest bilansem otwarcia spółki powstałej w wyniku komercjalizacji. Ale żeby sama spółka powstała trzeba ją zarejestrować. Zarząd spółki dokonuje rejestracji niezwłocznie po sporządzeniu aktu komercjalizacji z tym, że normalnie spółka powstaje z chwilą wydania postanowienia o wpisaniu spółki do rejestru to w przypadku komercjalizacji ten czas powstania spółki jest inny. Mianowicie taka spółka powstaje prawnie z 1 dniem kolejnego miesiąca przypadającym po wpisaniu spółki do rejestru. Ten dzień powstania spółki nazywamy dniem komercjalizacji(powstanie spółki).

Jak wygląda spółka.

Spółka posiada taką wewnętrzną strukturę organizacyjną i najczęściej ta struktura to:

- Zarząd spółki na czele z prezesem

- Zgromadzenie wspólników(w zoo)- (zwane walnym zgromadzenie w spółce akcyjnej)

- Ponadto organy kontrolne- radę nadzorczą i komisje rewizyjną- w zależności od tego jaka to jest spółka to Rada nadzorcza jest organem obligatoryjnym albo fakultatywnym a w pewnych przypadkach Rada nadzorcza zawsze jest organem obligatoryjnym a w pewnych przypadkach starczy sama Komisja rewizyjna.

- Pracownicy

TU COŚ RYSOWAŁ- strukturę jakiś głupi rysunek jak to on

A więc prezesem spółki pozostaje dyrektor PP. W spółce powstałej funkcję prezesa proponuje się w pierwszej kolejności dyrektorowi PP. Ma propozycję- może zrezygnować.

Zarząd.

Dwie regulacje: Pierwsza mówi o tym że zarząd jest organem wykonawczym w spółce.

W tych spółkach w skład zarządu może wychodzić jedna osoba która reprezentuje pracowników jeżeli przedsiębiorstwo zatrudni średniorocznie więcej niż 500 pracowników.

Ten przedstawiciel pracowników w zarządzie to może być jeden z nich.

Druga regulacja: mówi o tym że- umowa menadżerska.

Umowę menadżerską na gruncie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji po pierwsze zawiera ze strony menadżera tylko i wyłącznie osoba fizyczna- czyli w spółce takiej może być menadżerem tylko osoba fizyczna.

Po drugie strony tej umowy są „normalne”- bo strony umowy mendżerskiej na gruncie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych są zupełnie inne bo tam jest z jednej strony całe przedsiębiorstwo państwowe(???)Skarb państwa reprezentowany przez organ założycielski a z drugiej strony jest menadżer zwany zarządcą który może być osobą fizyczną bądź prawną

A w przypadku spółek menadżerem jest osoba fizyczna a z drugiej strony jest spółka a nie Skarb Państwa.

A spółkę co do zasady na zewnątrz reprezentuje zarząd- problem w tym że my zarząd w umowie menadżerskiej powierzamy właśnie menadżerowi. Więc nie może zarząd podpisać umowy z menadżerem bo menadżer (wejdzie do zarządu???). Dlatego tę spółkę w umowy menadżerskiej reprezentuje Rada nadzorcza(regulacja ustawowa).

Decyzję o powierzeniu zarządu, czyli o zawarciu umowy menadżerskiej osobie trzeciej(menadżerowi), podejmuje odpowiednio Zgromadzenie wspólników(walne zgromadzenie), a realizuje tą decyzję Rada nadzorcza- czyli przeprowadza konkurs, wybiera menadżera, zawiera z nim umowę- ale wszystko to czyni za zgodą walnego zgromadzenia.

Członków zarządu też powołuje Rada nadzorcza.

Menadżer przez zawarcie umowy menadżerskiej z tą spółką nie staje się jej organem.

Walne zgromadzenie w s.a. albo Zgromadzenie wspólników w spółce zoo.

To jest organ w spółce który skupia wszystkich akcjonariuszy odpowiednio udziałowców w spółce zoo, tej spółki.

Udziałowiec

Akcjonariusz

Do powstania spółki potrzebne są 4 rzeczy: umowa, władza, pieniądze i wpis do rejestru. Każdy kto przystąpi do spółki wnosi wkład- ale w zamian za ten wkład wspólnicy dostają udziały albo akcje. Czyli generalnie rzecz biorąc to są wszyscy ci którzy wnieśli wkład do spółki.

Kto ma wniósł majątek do tej spółki powstałej w wyniku komercjalizacji PP.

To był majątek PP. PP miało majątek od swojego organu założycielskiego i że ten majątek to jest majątek „wspólny”, Skarbu państwa. Więc majątek do tej spółki niejako wnosi Skarb Państwa dlatego 100% akcji albo udziałów przysługuje Skarbowi Państwa. Stad te spółki w wyniku komercjalizacji PP, nazywane są jednoosobowymi spółkami Skarbu Państwa.

Czyli skarb Państwa w tej spółce reprezentuje Minister Skarbu państwa- czyli walne zgromadzenie w jednoosobowych Skarbu państwa jest jedna osoba- Minister Skarbu Państwa.

O Komisji rewizyjnej ustawa nie mówi nic: (nie będzie o to pytał)

Jest to organ kontrolujący, nadzorujący działalność spółki z tym że ona prowadzi taką bieżącą kontrolę tylko w określonym zakresie- to jest organ absolutnie fakultatywny. Może być powołana zamiast Rady nadzorczej.

Rada nadzorcza

Jest zawsze ustanawiana w spółce akcyjnej natomiast w spółce zoo nie musi być ustanowiona(co do zasady jest organem fakultatywnym). Co do zasady dlatego, że w pewnych przypadkach nawet w spółce zoo Rade nadzorczą trzeba powołać.

W skład I Rady Nadzorczej jest określony ustawą:

- W skład I Rady Nadzorczej wchodzi 5 osób. Z tych 5 osób wszystkie są powoływane przez Walne Zgromadzenie z tym, że 3 osoby są wybierane przez Ministra Skarbu Państwa a 2 pozostałe wybierają pracownicy.

Skład Rady Nadzorczej może się zmieniać. W ustawie mamy precyzyjnie napisane jak on się zmienia, w zależności od tego ilu jest pracowników np. zwiększa się liczba członków - TEGO SIĘ NIE UCZYĆ.

Pracownicy wybierają ze swojego grona tych swoich przedstawicieli do Rady nadzorczej albo z poza swojego grona. Wybiera się ich w wyborach: powszechnych, tajnych, bezpośrednich, można ich odwołać, zmienić(mniejsza o to jak!!!)

Cechą charakterystyczną członków Rady Nadzorczej jest to ze:

- Ich stosunek pracy podlega szczególnej ochronie,

- Członków obowiązuje określony w ustawie zakaz konkurencji- ten zakaz konkurencji oznacza że: członek rady nadzorczej nie może być pracownikiem tej spółki a ponadto nie może akcji lub udziałów u przedsiębiorców tworzonych przez tą spółkę. Nie mogą także na jej rzecz pracy i są zobowiązani powstrzymać się od wszelkich działań konkurencyjnych.

Ten zakaz konkurencji natomiast nie dotyczy w tym zakresie punktu 1, przedstawicieli pracowników.

Pracownicy PP stają się z mocy prawa pracownikami spółki powstałej w wyniku komercjalizacji.

Ta spółka która powstała w wyniku komercjalizacji ona ma taką szczególną pozycję na rynku. Ona może dokonywać pewnych (wspólności???) prawnych ale również czynności prawnych do których inne spółki nie mogą dokonywać(np. zgodnie z kodeksem spółek handlowych 1-osobowa spółka zoo, nie może być założycielem innej 1-osobowej spółki zoo- ale ten zakaz nie dotyczy spółek powstałych w wyniku komercjalizacji.)

Ale takie spółki powstałe w wyniku komercjalizacji podlegają także pewnym ograniczeniom, np. rozporządzenie majątkiem tych spółek zawsze wymaga zachowania trybów publicznych.

Dokonywanie pewnych czynności prawnych też jest ograniczone np. zawsze będzie potrzebna zgoda Skarbu Państwa zawiązania innej spółki, objęcie lub nabycie udziałów albo akcji w innej spółce albo zbycie takiej akcji.

Co zrobić z majątkiem PP.(czy oddawać, i komu oddać ten majątek i na jakich zasadach?)

Na to pytanie odpowiada drugi termin- prywatyzacja.

W rozumieniu ustawy prywatyzacja może być dokonana na 3 różne sposoby:

- Prywatyzacja pośrednia- w przypadku spółek 1-osobowych Skarbu państwa polega na zadysponowaniu- na sprzedaży przez Skarb Państwa akcji lub udziałów w tej spółce(nie sprzedaje majątku spółki tylko zaczyna sprzedawać akcję i udziały tej spółki).

Żeby dokonać prywatyzacji pośredniej trzeba ustalić jaka jest wartość spółki(przeprowadzenie analizy która wykaże wartość spółki). One mogą mieć swoją wartość nominalną(np.100 zł), a wartość rynkowa tej spółki może być większa(jeżeli wniesiemy do tej spółki np. 1 mln. złotych, i jedna akcja ma wartość nominalną 1 złoty- jest milion akcjonariuszy i każy ma po 1 akcji to nie oznacza to wcale że ta wartość tej spółki wynosi milion złotych- bo wartość rynkowa tej spółki może wynosić 2 mln. złotych). Bo spółka przynosi zyski, ma renomę, spółka może posiadać inny majątek niż kapitał zakładowy. Czyli wartość może być dużo większa niż tylko wartość kapitału zakładowego a więc ta wartość która wynika z podziału kapitału zakładowego przez liczbę akcji.

Całą prywatyzację pośrednią dokonuje Minister Skarbu państwa- po oszacowaniu wartości tej spółki następuje sprzedaż jej akcji. Następuje w trybach publicznych-(???)przetarg publiczny, rokowania(???).

Ustawodawca przewidziała możliwość nabywania akcji także w szczególny sposób- mianowicie nabywca może zapłacić za nabywane akcje ratalnie. Muszą być spełnione pewne warunki zapłaty za akcje: mianowicie I wpłata(rata) musi stanowić co najmniej 20% wartości wynagrodzenia. A po drugie pozostała kwota może być rozłożona na raty na okres nie dłuższy niż 5 lat.

W ramach prywatyzacji pośredniej występuje bardzo ważna konstrukcja prawna- prawo do nieodpłatnego nabycia akcji. Przysługuje uprawnionym pracownikom oraz rolnikom lub rybakom. Ustawa precyzyjnie określa co to jest uprawniony pracownik, rolnik lub rybak:

1.uprawnionym pracownikiem jest pracownik przedsiębiorstwa w stosunku do którego przedsiębiorstwa został wydany akt komercjalizacji albo przedsiębiorstwo z prywatyzowane bezpośrednio. Uprawionym pracownikiem jest także zarządca przedsiębiorstwa. Po trzecie uprawnionymi pracownikami są także osoby które przepracowały co najmniej 10 lat w przedsiębiorstwie a które zostało z komercjalizowane- plus zostało(???) z prywatyzowane poprzez wniesienie do spółki również. Po czwarte uprawnionymi pracownikami są pracownicy którzy po przepracowaniu 10 lat w przedsiębiorstwie które zostało sprywatyzowane, zostali przejęci przez inne przedsiębiorstwo.

Natomiast uprawnionymi rolnikami bądź rybakami są osoby- które wciągu 5 lat dostarczały PP, produktów o wartości co najmniej 100 kwintali żyta, a które to produkty pochodziły z ich gospodarstw rolnych czy rybackich.

Ogólna ilość akcji która może być przedmiotem nieodpłatnego nabycia nie może być większa nić 15% wszystkich akcji tej spółki.

Ile w konkretnym przypadku może być tych akcji do nabycia.

Jak się weźmie wartość nominalną tych akcji(udziałów).- mnoży się liczbę uprawnionych pracowników(rolników, rybaków), razy 18 przeciętnych wynagrodzeń.- Jeżeli przedsiębiorstwo ma jakieś zaległości podatkowe. Bo jeżeli przedsiębiorstwo nie ma zaległości podatkowych to liczbę pracowników mnoży się przez 24 przeciętne wynagrodzenia.

Nieodpłatne nabycie akcji następuje w formie pisemnej pod rygorem nieważności(te akcję nabywane grupami- dzieli się pracowników na grupy i poszczególne grupy nabywają grupami). Uprawnieni pracownicy mają prawo do nieodpłatnego nabycia akcji tylko i wyłącznie w 1 przedsiębiorstwie. Natomiast uprawnieni rolnicy lub rybacy mają prawo do nabycia akcji(udziałów) nie więcej niż w 2 spółkach.

<<Co w sytuacji gdy określony rolnik lub rybak jest jednocześnie uprawnionym pracownikiem- to znaczy w ilu spółkach może nabyć akcję nieodpłatnie (uprawnionych przedsiębiorstwa???), w którym jednocześnie jest uprawnionym rolnikiem lub rybakiem?- nie odpowiedział!!!>>

Z tym prawem nieodpłatnego nabycia akcji jest bardzo ważny problem:

Powstanie prawa do nieodpłatnego nabycia akcji(coś tu rysował!!!)- ten moment w czasie to jest komercjalizacja przedsiębiorstwa państwowego. I jeżeli przedsiębiorstwo które się skomercjalizowało, już mamy spółkę- pamiętamy co to jest dzień komercjalizacji. Jeżeli w takim przedsiębiorstwie są uprawnieni pracownicy, rolnicy lub rybacy to żeby skorzystać z tego prawa oni muszą złożyć oświadczenie o chęci skorzystania z tego prawa. Składają tu oświadczenie- to jest bardzo ważne- bo złożenie tego oświadczenia jest warunkiem uzyskaniem tego prawa w przyszłości- i uprawnieni pracownicy mają 6 miesięcy(od dokonania komercjalizacji) na złożenie takiego oświadczenia. Jeżeli uprawniony pracownik nie złoży takiego oświadczenia to nie powstanie jego prawo do nieodpłatnego nabycia akcji.

Złożenie tego oświadczenia(warunek do powstania prawa) nie powoduje samego automatycznego zaistnienia prawa. Prawo do nieodpłatnego nabycia akcji powstaje dopiero po upływie 3 miesięcy od zbycia pierwszych akcji przez Skarb Państwa na zasadach ogólnych. Kolejny warunek żeby powstało prawo to Skarb Państwa musi zbyć akcje- skoro Skarb ma 100% akcji, pamiętamy- 1-osobowa spółka Skarbu Państwa. Zbywa pierwszą akcję.

Jak to prawo powstanie(to jest prawo czasowe)- on wygasa po upływie 12 miesięcy od chwili powstania.

Może być też tak że Skarb państwa zbędzie pierwsze akcję w ciągu tych 6 miesięcy. Może być też tak- to jest szczególny przypadek- wtedy prawo do nieodpłatnego nabycia akcji powstaje po upływie 3 miesięcy od upływu 6 miesięcy.

Prywatyzacja bezpośrednia nazywana jest prywatyzacja kapitałową: ponieważ rozporządza się kapitałem.

- Prywatyzacja bezpośrednia- nazywana jest prywatyzacją likwidacyjną.

Polega na rozporządzeniu składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego lub spółki powstałej w wyniku komercjalizacji poprzez:

a)Sprzedaż przedsiębiorstwa

b)Wniesienie do spółki

c)Oddanie do odpłatnego korzystania

Jak natomiast zajrzymy do artykułu.39- prywatyzacja bezpośrednia polega na rozporządzeniu wszystkimi składnikami spółki- a nie PP. Pytanie czy prywatyzacja taka dotyczy tylko i wyłącznie spółki czy też PP. Chociaż wykładnia systematyczna wskazuje na to że ten artykuł jest przepisem szczególnym- to jednak prywatyzacja bezpośrednia polega na rozporządzeniu składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego lub spółki.(na egzaminie więc trzeba podać definicję z art.1 tej ustawy!!!)

Może się pojawić takie pytanie na egzaminie: czy można dokonać prywatyzacji bezpośredniej PP, bez jego komercjalizacji!!! Nie ma wątpliwości prywatyzacja bezpośrednia może być zarówno(???)jeszcze samego przedsiębiorstwa państwowego i nie trzeba dokonywać jego komercjalizacji żeby je sprywatyzować jak i również można dokonać prywatyzacji bezpośredniej samej spółki powstałej już po komercjalizacji PP.

Kto dokonuje prywatyzacji bezpośredniej.

Nie robi tego Minister Skarbu państwa- robi to Skarb państwa ale reprezentowany przez organ założycielski. Organ założycielski dokonuje czynności związanych z prywatyzacja bezpośrednią przy pomocy tak zwanego pełnomocnika do spraw prywatyzacji. Ten pełnomocnik jest wyposażony- może mieć 2 pełnomocnictwa:

a)Zawsze ma jedno- to jest pełnomocnictwa do prowadzenia procesów prywatyzacji bezpośredniej. Czyli to pełnomocnictwo umocowuje pełnomocnika do spraw prywatyzacji- np. do poszukiwania klientów, inwestorów którzy kupią przedsiębiorstwo, do prowadzenie rokowań, do ustalenia ceny, negocjowania warunków wniesienia przedsiębiorstwa do spółki, albo negocjowania warunków oddania przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania(to jest ogólne pełnomocnictwo)

b)Może mieć także drugie(szczególne)- które upoważnia pełnomocnika do spraw prywatyzacji do dokonania tej ostatecznej czynności prywatyzacyjnej.

Czyli pełnomocnik żeby sprzedać przedsiębiorstwo, albo wnieść je do spółki- to do dokonania tych konkretnych czynności prawnych musi mieć szczególne pełnomocnictwo.

Podobnie jak w przypadku prywatyzacji pośredniej tutaj też przeprowadza się analizę przedsiębiorstwa(przed dokonaniem prywatyzacji bezpośredniej).

Dokonanie prywatyzacji bezpośrednie jest skuteczne względem osób trzecich najpóźniej z chwilą ich zawiadomienia o dokonaniu tej prywatyzacji.

W przypadku prywatyzacji bezpośredniej gdy sprzedajemy przedsiębiorstwo albo wnosimy je do spółki albo oddajemy do odpłatnego korzystania- zmienia się ewentualny dłużnik(np. wnosimy to przedsiębiorstwo(zadłużone) do innej spółki- i zmienia się dłużnik).

Jest przepis który mówi że nie jest wymaga zgoda wierzycieli przedsiębiorstwa do dokonania prywatyzacji bezpośredniej.(wyłącza w tym zakresie stosowanie kc).

Sprzedaż przedsiębiorstwa następuje w trybie przetargu lub rokowań. Jeżeli chodzi o wniesienie do spółki w trybie rokowań. Jeżeli chodzi o oddanie do odpłatnego korzystania to muszą być spełnione 2 przesłanki: można oddać przedsiębiorstwo do odpłatnego korzystania takie którego:

- Obroty nie przekraczają równowartości 6 mln. euro

- Wartość aktywów nie przekracza równowartości 2 mln. euro

Ta umowa o oddanie do odpłatnego korzystania jest zawierana na czas oznaczony nie dłuższy niż 15 lat. Po upływie tego czasu na jaki została zawarta umowa korzystający z tego przedsiębiorstwa w zależności od postanowień umowy może mieć prawo nabycia tego przedsiębiorstwa albo automatycznie może to prawo własności przejść na (???).

- Prywatyzacja szczególna(to znaczy że podwyższenie kapitału zakładowego)- to jest prywatyzacja która jest szczególna.

Wspólnicy wnoszą wkłady i to jest kapitał zakładowy spółki- to jest kapitał zakładowy. I za ten wkład te osoby trzecie stają się wspólnikami(dostają akcje bądź udziały). Ten kapitał zakładowy jest określony przez prawo- on tam może mieć minimalną wartość 50 tyś albo 500 tyś, w zależności w jakiej spółce.

Wiemy że w wyniku komercjalizacji powstanie 1-osobowa spółka Skarbu Państwa(100% akcji należy do Skarbu Państwa). I ten rodzaj prywatyzacji polega na tym, że podwyższa się kapitał zakładowy to znaczy, że pojawiają się jakieś osoby trzecie. Gdy dokonywaliśmy komercjalizacji to bilans zamknięcia PP, odpowiadał bilansowi spółki. I teraz prywatyzacja może polegać na tym że podwyższamy kapitał zakładowy- robimy „drugą kupkę pieniędzy”- żeby dofinansować tą spółkę. Więc pojawiają się osoby trzecie inne niż Skarb Państwa lub jst, które wnoszą wkład(przez co kapitał zakładowy nam rośnie). Za ten wkład te inne osoby trzecie zostają wspólnikami, to powoduje de facto że w tej spółce mamy dwa rodzaje wspólników:

- Skarb Państwa

- Inni niż skarb państwa.

To oznacza że Skarb Państwa przestaję być 1-osobową spółką Skarbu Państwa. Takie podwyższenie kapitału zakładowego w którym uczestniczą osoby inne niż Skarb Państwa, oznacza również prywatyzację PP(bo wychodzi na to samo co w przypadku zwykłej prywatyzacji pośredniej).

Czytając ustawę o komercjalizacji i prywatyzacji to przeczytamy taki przepis: że ze środków uzyskanych z prywatyzacji PP, został zasilony między innymi system ubezpieczeń społecznych i inne- trzeba poszerzyć katalog tych reform czy zjawisk społecznych które są finansowane z prywatyzacji PP.

Skąd Skarb Państwa bierze w przypadku prywatyzacji na realizację tych programów- np. realizację tych reform systemu ubezpieczeń społecznych skoro prywatyzacja w swoim założeniu miała na celu oddanie majątku PP narodowi.

Ten problem powstaje przy tak zwanej(ponad prywatyzacyjnej???), jest on związany z tym że Skarb Państwa dokonując prywatyzacji swego czasu wypuścił bony prywatyzacyjnej których wartość wynosiła 200 zł- a żeby je kupić trzeba było zapłacić 20 zł.- powiedzmy dostawaliśmy 180 zł, można było pójść i dostać za to akcje albo go sprzedać. Ale w praktyce można było zebrać dużo tych bonów(kupić od innych), i przyjść do spółki i zarządzać akcji za te bony prywatyzacyjne- gdzie tu Skarb Państwa zarabiał??? (nie odpowiedział na to!!!)

<<<KOMPLETNY WYKŁAD>>>

---