II rok W.T. zaoczne Szczecin 21.12.1999

Grupa: III

Zespół: A

Janowski Krzysztof

Konecki Artur

Krobski Mikołaj

Kalinowski Robert

Sprawozdanie.

Temat: Trasowanie.

OBRÓBKA RĘCZNA DREWNA.

Temat: Trasowani drewna i narzędzia traserskie.

1. Trasowanie.

Trasowanie jest to wyznaczanie na powierzchni obrabianego elementu linii i punktów, według których ma być wykonana obróbka. Do trasowania linii używa się liniałów, przymiarów, a linie zaznacza się ołówkiem, rysikiem lub nożem. Podczas trasowania linii obróbki ołówkiem lub innym znacznikiem, należy prawidłowo prowadzić narzędzie traserskie.

Do trasowania elementów, w którym jeden bok jest wyrównany, a jego krawędź prosto linowa, przydatna jest do stosowania rysaka. Linia trasowania jest wówczas trwale nacięta ostrym kolcem rysaka. Rysakiem można wyznaczyć (z dużą dokładnością) kilka linii równoległych do bazy (baza jest to krawędź elementu). Kolec rysaka ustawia się za pomocą suwmiarki lub innego dokładnego urządzenia. Podczas trasowania rysakiem należy dokładnie prowadzić wzdłuż bazowego boku.

Dobre rezultaty uzyskuje się przy trasowaniu złączy przez odwzorowanie. Przy tej metodzie trasowania należy przygotować w pierwszej kolejności, obrabia się jeden element złącza, a następnie zestawia się wstępne złącze i odwzorowuje się linie obróbki. W ten sposób uzyskuje się dokładne spasowanie złącza. Metoda ta jest zalecana przy trasowaniu złącz zakładkowych i wczepowych.

Pod czas trasowania łuków lub kołowych linii, stosuje się cyrkla. Ostry koniec ramienia cyrkla (środek koła) może pozostawić trudny do usunięcia ślad w drewnie. Pomocne może być przy używaniu cyrkla, podłożenie pod ramię kawałka skóry lub innego materiału, który zapobiegnie powstaniu wgłębienia.

2. Opis narzędzi traserskich.

Przy trasowaniu może być przydatny nożyk introligatorski lub uniwersalny

nóż do wykładzin podłogowych, o wymiennych ostrzach. Noże są szczególnie przydatne do, trasowania, do podcinanie rowków, do podcinania włókien drzewnych w celu uzyskania ostro krawędziowej szczeliny przy piłowaniu lub przy załamywaniu krawędzi elementu.

Do trasowania używany jest znacznik traserski, zwany także rysakiem, jest to typowy przyrząd stolarski. Przydatne są także ostro zaostrzone pręty stalowe (zwane punktakami lub znacznikami), służą one do wyznaczania osi otworów i do nacinania śladu (np. linii).

Podczas trasowania przydatne są przymiary składowe, calówki, przymiary proste, liniały, miary zwijane lub inne dokładne przyrządy miernicze.

Rys.1 narzędzia pomocnicze i przyrządy do trasowania:

a) nóż z wymiennym ostrzem

b) rysak

c) znacznik

d) kątownik węgielnik

e) kątownik węgielnica

f) kątownica

g) cyrkiel z poprzeczką

3. Prawidłowa kolejność pracy.

Przed przystąpieniem do pracy należy zapoznać się z wymiarami projekt.

Następną czynnością jest trasowanie elementów i obróbka połączona ze sprawdzeniem wymiarów. Do tych czynności służą typowe stolarskie przyrządy, takie jak: węgielnik i węgielnica, czyli kątowniki, trójkąty, ukośnice lub skośnice. Do trasowania kół lub łuków, niezbędne są cyrkle warsztatowe.

4. Przebieg ćwiczenia.

Zespół zapoznał się z projektem ramki do zdjęć. Następnie został wybrany

Materiał z półfabrykatów, na który zostały naniesione wymiary ramki. Po naniesieniu wymiarów na półfabrykat, został pocięte na odpowiedniej wielkości elementy. Do tej czynności została wykorzystana piła ręczna z przystawką kątową.

---