ŻYWIEC [historia marek]
		Mimo wielu historycznych zawirowań, Browar w Żywcu wcišż pozostaje wierny swojemu arcyksišżęcemu dziedzictwu. Prawie 150 letnia chlubna kultura warzenia piwa połšczona z najnowoczeœniejszš technologiš browarniczš stała się gwarantem œwiatowego sukcesu. Rok 1856 jest datš powstania Arcyksišżęcego Browaru w Żywcu, której założycielem był Albrecht Fryderyk Habsburg, syn Karola Ludwika, wnuk cesarza Leopolda II, a następnie (od 1895) arcyksišżę Karol Stefan Habsburg, syn arcyksięcia Karola Ferdynanda. Ostatnim właœcicielem był arcyksišżę Karol Olbracht. Sš to lata prosperity i rozkwitu (czołowy browar Galicji). Browar charakteryzuje wysoki poziom technologiczny i jakoœciowy warzonego piwa. W tym okresie Habsburgowie żywieccy zostajš członkami Galicyjskiego Zwišzku Piwowarów z siedzibš w Lwowie. Wzrastajšcy popyt na żywiecki napój owocuje powstaniem pierwszej sieci przedstawicieli handlowych, tzw. Zastępców, a w okresie międzywojennym otwarciem w większych miastach Polski restauracji firmowych browaru żywieckiego. W latach 1939-1945 Browar przechodzi pod przymusowy zarzšd Rzeszy, zmienia nazwę na Beskidenbrauerei Saybusch, ale nadal produkuje trunek cieszšcy się uznaniem koneserów. Wkroczenie Armii Czerwonej (1945), wišże się ze zniszczeniem zakładu, rozgrabieniem maszyn i urzšdzeń browarniczych. Firma stopniowo odbudowuje swój potencjał wytwórczy poprzez włšczenie w 1955 browaru w Cieszynie i Bielsku. Wraz z powolnym doskonaleniem produkcji rozpoczyna się eksport. W latach 60 marka Żywiec ugruntowuje na stałe swojš pozycję na międzynarodowym rynku, przede wszystkim poprzez takš markę produktowš jak: Żywiec Full Light – Jasne Pełne, zwane potocznie tańczšcš parš – nazwa ta pochodzi od oryginalnej etykiety piwnej, opracowane w połowie lat 50- tych, na której głównym elementem zdobniczym jest tańczšca para w strojach krakowskich. Żywiec Full Light to kontynuacja historycznych piw żywieckich, takich jak: Leichtes Lagerbier, Export Lagerbier, Cesarskie, Eksportowe i Zdrój Żywiecki. Gamę tę uzupełniły w 1973 dwie wprowadzone na rynek nowe, wysokogatunkowe marki – Krakus oraz Piast, które zebrały dla browaru wiele nagród i wyróżnień. Od 1994 roku współwłaœcicielem firmy zostaje Heineken Internationaal Beheer B.V. z siedzibš w Amsterdamie. Obecnie, tak jak w przeszłoœci, piwa żywieckie dzięki swoim szczególnym zaletom, niepowtarzalnym smaku i Ÿródlanej wodzie, sš uznawane za najlepsze. Tradycja, wyjštkowa troska o klienta oraz najnowoczeœniejsze metody produkcji i sprzedaży, to tajemnice spektakularnego sukcesu „Żywca”. Charakterystycznym symbolem browaru żywieckiego w okresie galicyjskim i międzywojennym były znaki towarowe Porteru i Ale (wpisana w koło korona z napisem Porter) – mimo swoich wielu przeobrażeń, ze względu na swojš wyrazistoœć i jednoznaczne kojarzenie z Arcyksišżęcym Browarem w Żywcu, stała się z czasem wizytówkš firmy. Od 1956 roku – najbardziej charakterystycznym symbolem stała się tańczšca para. Ze względów politycznych żywiecki browar nie mógł powrócić do tradycyjnej, arcyksišżęcej symboliki. W drugiej połowie lat 50 – tych XX w. powstał nowy żywiecki znak: „trzy choinki”. Symbol ten był elementem większoœci żywieckich znaków po 1956 roku. Występował on również samodzielnie, na przykład na kapslu lub był jednym z głównych elementów etykiety Krakusa. W zamyœle autorów znaku, choinki miały symbolizować zalesione góry Beskidu Żywieckiego, którymi otoczony jest browar. Współczeœnie podstawowym emblematem ochronnym Zakładów Piwowarskich w Żywcu SA jest znak „tańczšcej pary”. Symbol ten przedstawia tańczšcš parę krakowskš, która podtrzymuje tarczę herbowš, zwieńczonš arcyksišżęcš koronš. Na tarczy znajdujš się trzy choinki, napis Żywiec oraz rok powstania firmy datowany na 1856 rok. Bardzo często używany w praktyce jest także jeden z jego głównych elementów: napis ŻYWIEC umieszczony na czerwonej szarfie ze złotymi lamówkami. Jednym z głównych znaków ochronnych firmy, występujšcym powszechnie, była nazwa browaru. Pierwszš odnotowanš jej nazwš był zapis: Arcyksišżęcy Browar na Pawlusiu (1856 – ok. 1880). Zakład został zbudowany w podżywieckiej wiosce Wieprz na gruncie zwanym Pawlusie. Stšd pierwotne okreœlenie miejsca lokalizacji browaru dotyczyło właœnie tego terenu. Browar zawsze kojarzony był jednak z sšsiednim Żywcem, siedzibš dworu arcyksišżęcego i zarzšdu dóbr. Od lat osiemdziesištych XIX w. przedsiębiorstwo zaczęło funkcjonować pod nazwš Arcyksišżęcy Browar w Żywcu (ok. 1880 – 20 XII 1934) i jest to najdłużej występujšca i najbardziej znana nazwa żywieckiego browaru. W 1934 roku dodano do niej imiona i nazwisko właœciciela, co bezpoœrednio wišzało się z wprowadzeniem nowego przepisu prawa handlowego, zobowišzujšcego do umieszczenia w urzędowej nazwie firmy imienia i nazwiska właœciciela. Stan taki trwał do wybuchu II wojny œwiatowej. W czasie okupacji browar otrzymał nazwę: Beskidenbrauerei Saybusch (3 IX 1939 – kwiecień 1945). Po wojnie natomiast nazwa browaru ulegała kilkakrotnym zmianom, które dyktowały przyczyny polityczne. W 1946 roku, w wyniku nacjonalizacji, Browar stał się firmš państwowš, która działała pod różnymi nazwami. Dopiero po ponad półwiecznej przerwie firma została ponownie sprywatyzowana i w 1990 roku otrzymała nazwę: Zakłady Piwowarskie w Żywcu Spółka Akcyjna. Od 1999 roku może używać skrótu Żywiec S.A., który został rozwinięty do nazwy Browary Żywiec Spółka Akcyjna. System identyfikacji firmowej - elementy wizualne wykorzystywane do rozpoznawania firmy i tworzenia o niej okreœlonego, œwiadomie zaprogramowanego i unikalnego wizerunku. Herb właœciciela był w Polsce najważniejszym elementem identyfikujšcym przedsiębiorstwo na rynku lokalnym. Znakowanie beczek browarnianych godłem właœciciela znane było w Rzeczpospolitej już w XVII wieku. Działanie to było œwiadomym i przemyœlanym aktem, majšcym na celu przyporzšdkowanie danego przedmiotu do jego właœciciela, informowało więc o tytułach własnoœci. Z kolei godło: Arcyksišżęcy Browar w Żywcu było umieszczane na budynkach, urzšdzeniach i dokumentach browaru. Tłoczono je również na pieczęciach i żetonach piwnych. Nazwę firmy powielano na pocztówkach, papierach firmowych i drukach okolicznoœciowych. Była ona również stałym składnikiem reklamowych anonsów prasowych i innych materiałów promocyjnych. Zdobiła szyldy reklamowe zawieszane w lokalach serwujšcych żywieckie trunki. Godło przedsiębiorstwa nierzadko malowano przed wejœciem do restauracji firmowych. Często używano też samego słowa Żywiec, np. na neonie reklamowym: „Bufet Żywiecki”, bowiem od poczštku XX wieku nazwa Żywiec była utożsamiana z aryksišżęcym browarem i jego piwami. Przykładem takich rozwišzań jest restauracja warszawska z poczštku lat 30 –tych XX w. o nazwie: Żywiec. Również przedstawicielstwa browaru posługiwały się nazwš firmy, np. umieszczajšc jš na papierze firmowym. I tak, stopniowo, nazwa stała się jednym z głównych elementów żywieckich znaków towarowych. Umieszczana na butelkach, korkach, etykietach i zamknięciach koronkowych (kapslach), towarzyszyła stałemu rozwojowi firmy wzmacniajšc nowoczesny wizerunek przedsiębiorstwa o wieloletniej, chlubnej tradycji. Jak wiadomo Grupa Żywiec SA jest obecnie największym producentem piwa w Polsce. Powstała z połšczenia Zakładów Piwowarskich w Żywcu, Browaru Warka, Zakładów Piwowarskich w Leżajsku i Elbrewery. Ta największa firma konsumencka w Europie Wschodniej zleciła firmie CODES kompleksowe opracowanie systemu tożsamoœci wizualnej, który umocnił jej pozycję niekwestionowanego lidera na rynku oraz przygotował korporację na nowe czekajšce jš wyzwania.

---